ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΟΛΑΦΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΝΙΚΟΥ ΧΑΡΙΤΑΚΗ
Ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνη Γεωργιάδη.
«Κόκκινα» δάνεια και προσβολή της κρατικής εξουσίας
Του καθηγητή Ν. Γ. Χαριτάκη*
Αξιότιμε κύριε υπουργέ,
Έχετε αναλάβει το έργο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας. Οικονομικής, καθώς αποτελεί κυρίαρχο στόχο της εθνικής μας ταυτότητας, και κοινωνικής, καθώς οφείλετε να προστατεύετε και να επουλώνετε τις κοινωνικές συγκρούσεις που μπορεί να δημιουργεί η ανάπτυξη. Βασική συνιστώσα της πολιτικής ευθύνης είναι ο πολίτης να πιστεύει ότι το νομοθετικό πλαίσιο και οι κανονιστικοί μηχανισμοί που το εξυπηρετούν θα λειτουργούν αποκλείοντας τους θεσμούς που τους περιθάλπουν από το να συμβάλλουν στη γελοιοποίηση της δημοκρατικής οργάνωσης της χώρας.
Η ευθύνη σας είναι διπλή, καθώς στην επαγγελματική σας ζωή έχετε χειριστεί άπειρα θέματα οικονομικής διαχείρισης και έχετε γίνει κοινωνός πολλών αυθαιρεσιών της εφαρμογής των νόμων. Για εσάς δεν ισχύει το «δεν ήξερες, δεν ρώταγες».
Το θέμα που θα μας απασχολήσει είναι η έκταση της προσβολής της κρατικής εξουσίας και των νόμων από τους διαχειριστές του νομικού και διοικητικού συστήματος. Προσβολή που καλύπτει την αδιαφάνεια και την άσκηση εξουσίας στα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Η λέξη που εκφράζει την πραγματικότητα είναι μία, αίσχος, και αφορά τόσο τη δημόσια διοίκηση όσο και τους τρίτους. Με συμπαραστάτη το κράτος, καλύπτονται στην αδιαφάνεια κάθε λογής ερπετά και ασπόνδυλα.
Δεδομένο: Αμέσως μετά την κρίση, η χώρα, μαζί με πολλές άλλες της Ευρωζώνης, κλήθηκε να σώσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα και την πραγματική οικονομία. Κλήθηκε απλώς να λύσει το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων υποχρεώσεων, πρώτα του δημοσίου και στη συνέχεια του ιδιωτικού τομέα (ατομικού και επιχειρηματικού). Αν σήμερα έχετε την άποψη ότι αυτό έχει λυθεί, δεν χρειάζεται να συνεχίσετε την ανάγνωση του υπολοίπου κειμένου. Δυστυχώς, όμως, τα μη εξυπηρετούμενα χρέη παραμένουν αμείωτα επί μία δεκαετία, κατατρώγοντας τις σάρκες της κοινωνίας.
Αιτία: Ποτέ δεν υπήρξε, παρ’ όλες τις καλές προθέσεις του κράτους, νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο επίλυσης των διαφορών. Ποτέ δεν δημιουργήθηκε ένας αποτελεσματικός και καθοριστικός μηχανισμός με διαδικασίες και αυστηρές διοικητικές κυρώσεις για τους παραβάτες. Το πρόβλημα εγκαταλείφθηκε στην φιλοπατρία των Ελλήνων και στην εκμετάλλευση των πολιτών από κάθε λογής επιτήδειους. Όπως θα έλεγε και ο συνάδελφός σας κ. Γεραπετρίτης, δεν υπήρξαν ποτέ, για όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένου και του Δημοσίου, αυστηρά checks and balances. Και επειδή δεν ωφελεί να κάνουμε κριτική χωρίς στοιχεία, ας τοποθετηθούμε:
Νομοθετικό πλαίσιο: Ένα χάος. Χειρότερο και από την Κόπρο του Αυγείου. Σε μια χώρα όπου η Αστυνομία δυσκολεύεται να προστατεύσει την ατομική ιδιοκτησία από τους καταπατητές και τους αναρχικούς, αίρονται περιορισμοί όπως η προστασία της πρώτης κατοικίας. Σε επίπεδο εφαρμογής, κυριολεκτικά ο καθένας ακολουθεί ό,τι του πουν, ό,τι γνωρίζει ή ό,τι τον συμφέρει. Η νομιμότητα παραμένει στα χαρτιά και τα δικόγραφα.