Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ !!!

ΚΛΙΚ ΕΔΩ
Για να διαβάσετε ολόκληρη την Πρόταση της ΥΠΕΡΒΑΣΗΣ σε μορφή PDF

Στα 450 Δις το πραγματικό Ιδιωτικό Χρέος

Στην Ελλάδα, σήμερα, είναι πολλοί εκείνοι που μιλούν για το Ιδιωτικό Χρέος, έχοντας μάλιστα και το θράσος να καταθέτουν προτάσεις για την διευθέτησή του, χωρίς όμως να γνωρίζουν ούτε τα στοιχειώδη για την σύγχρονη αυτή οικονομική μάστιγα της ελληνικής κοινωνίας και, ιδιαίτερα, χωρίς να γνωρίζουν ούτε ακόμη το πραγματικό του ύψος και, έτσι, το μέγεθος του ίδιου του προβλήματος που ισχυρίζονται ότι θέλουν να επιλύσουν..... 

Δεν φταίνε, όμως, μόνον οι αυτόκλητοι αυτοί ειδικοί, αφού ακόμη και τα εκάστοτε δημοσιευόμενα, επίσημα στοιχεία για το ελληνικό Ιδιωτικό Χρέος σε Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικά Ταμεία και Παρόχους Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, είναι πλασματικά, επειδή :

• Σε ότι αφορά τις οφειλές σε Τράπεζες και Funds, αυτές αναφέρονται μόνο ως προς το συνολικό κεφάλαιο της οφειλής μέχρι την καταγγελία της πιστωτικής σύμβασης, χωρίς έτσι να περιλαμβάνουν τους εξολογιστικούς και τους τόκους υπερημερίας, με τους ανατοκισμούς και τις κεφαλαιοποιήσεις τους, που επιβαρύνουν κάθε τραπεζική οφειλή μετά την καταγγελία της αντίστοιχης πιστωτικής σύμβασης. Έτσι, τα συνολικά, πραγματικά ποσά που απαιτούνται σήμερα από δανειολήπτες και εγγυητές δανείων και πιστωτικών καρτών, υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 200 Δις ευρώ. 
• Σε ότι αφορά τις οφειλές σε Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία, αυτές αναφέρονται μόνο ως προς το βασικό κεφάλαιο εκάστης οφειλής, χωρίς να περιλαμβάνουν πρόστιμα, προσαυξήσεις και τόκους. Έτσι, σήμερα, οι συνολικές, πραγματικές οφειλές νοικοκυριών και επιχειρήσεων στο Δημόσιο, υπολογίζεται ότι πλησιάζουν τα 200 Δις ευρώ, ενώ, οι αντίστοιχες πραγματικές οφειλές στα Ασφαλιστικά Ταμεία, υπολογίζεται ότι ανέρχονται στα 40 Δις ευρώ. Τα στοιχεία, μάλιστα, αυτά, επιβεβαιώνονται και από πρόσφατη έρευνα του Παντείου Πανεπιστημίου.

Έτσι, σήμερα, το συνολικό, πραγματικό Ιδιωτικό Χρέος των ελληνικών νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, έχει φτάσει στα 450 Δις ευρώ, ήτοι στο 250% του ΑΕΠ, έχοντας πλέον ξεπεράσει ακόμη και το Δημόσιο Χρέος, με αποτέλεσμα, αυτό να καθίσταται προδήλως μη βιώσιμο και αδύνατο ποτέ να εξυπηρετηθεί, ακόμη και αν η Ελλάδα καταφέρει να πετύχει το θαύμα του αέναου, σταθερού, διψήφιου ετήσιου ρυθμού ανάπτυξης, για τα επόμενα 50 χρόνια. Και αν στα 450 αυτά Δις προστεθεί και το ιδιωτικό χρέος του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, τότε το νούμερο που προκύπτει κάνει το Δημόσιο Χρέος να φαντάζει επιτραπέζιο παιδικό παιχνίδι. 

Υπό την ανωτέρω λοιπόν, σημερινή συγκυρία, το οποιοδήποτε ιδεολόγημα περί «Κουλτούρας Πληρωμών» συνιστά, αν όχι ψευδαίσθηση, τουλάχιστον αστειότητα, καθόσον είναι αδιανόητο, στην Ελλάδα του 2021, να συνεχίζουμε να μιλάμε για Κουλτούρα Πληρωμών, την ώρα που η ελληνική οικονομία, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, ακόμη και το ίδιο το τραπεζικό σύστημα που επινόησε το αφήγημα της Κουλτούρας Πληρωμών, συνεχίζουν, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, να παράγουν και να σωρεύουν μη εξυπηρετούμενο ιδιωτικό χρέος.

Στην ΥΠΕΡΒΑΣΗ, μετά από 8 χρόνια αγώνα στο πλευρό 50.000 Δανειοληπτών και Εγγυητών δανείων και πιστωτικών καρτών, οι οποίοι, σχεδόν στο σύνολό τους, τυγχάνουν ταυτόχρονα και Οφειλέτες του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων και, ιδιαίτερα, με την εξειδικευμένη γνώση της Επιστημονικής μας Ομάδας και την εμπειρία των 600 περίπου δικαστικών αποφάσεων δικαίωσής των Μελών μας απέναντι στις τράπεζες, αλλά και με τα απολογιστικά στοιχεία των 1.500 τουλάχιστον ρυθμίσεων που τους βοηθήσαμε να πετύχουν, με γενναία κουρέματα των οφειλών τους, έχουμε πλέον, όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά, πρωτίστως, την υποχρέωση, ως ο μεγαλύτερος συλλογικός φορέας δανειοληπτών στα ελληνικά χρονικά, να διατυπώσουμε την δική μας πρόταση για την διευθέτηση και την βιώσιμη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους. 

Μια πρόταση που δεν συνιστά κενό γράμμα δημιουργικών παραισθήσεων, χωρίς κανένα αντίκρισμα στην πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις, αλλά γειωμένη στην συνισταμένη και τον κοινό τόπο των παράλληλων αναγκών των 4.500.000 ΑΦΜ στα οποία είναι χρεωμένο το ιδιωτικό χρέος, του τραπεζικού συστήματος, των εθνικών προϋπολογισμών και, εν τέλει, της ίδιας της εθνικής μας οικονομίας.

Αθήνα, 26/09/2021

Κυριάκος Τόμπρας

Πρόεδρος ΔΕ

     

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΩΣΙΜΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Α. Οφειλές σε Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία

Α1. Χρέη Πανδημίας

Οριζόντια, αναλογική διαγραφή, με βάση έναν αλγόριθμο σταθμισμένο στην μείωση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων και των ακαθάριστων εισοδημάτων των φυσικών προσώπων. Με τον τρόπο αυτό δεν θα ωφεληθούν όσοι δεν είχαν μείωση εσόδων και εισοδημάτων κατά την διάρκεια της πανδημίας, ενώ, τα χρέη των πληττόμενων θα κουρευτούν, ακόμη και μέχρι συνολικής διαγραφής, αναλογικά με την πραγματική ζημία που υπέστησαν.

Α.2 Χρέη προ Πανδημίας

Μείωση τόκων και οριζόντια διαγραφή του συνόλου προστίμων και προσαυξήσεων του κεφαλαίου εκάστης οφειλής.

Α.1+Α.2 Συνολικά Χρέη σε Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία

Τα νέα, μειωμένα ποσά που θα προκύψουν ανά ΑΦΜ, τόσο για τα παλαιά χρέη, όσο και για τα χρέη της πανδημίας, θα αθροιστούν σε μια νέα, ενιαία οφειλή, η οποία θα ρυθμιστεί, αναλόγως του ύψους εκάστης οφειλής, σε 24-360 δόσεις, προκειμένου, έτσι, να μπορούν να εξυπηρετηθούν. Η νέα αυτή Μέγα-Ρύθμιση, σε αντίθεση με τις υφιστάμενες, πρέπει οπωσδήποτε να αποσυνδεθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί από την μελλοντική εξυπηρέτηση των τρεχουσών φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσουν ποτέ να εξυπηρετηθούν, ούτε τα παλιά χρέη, ούτε τα τρέχοντα, ούτε τα μελλοντικά.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος της αποτυχίας όλων των μέχρι σήμερα ρυθμίσεων, που πέφτουν σε ποσοστό άνω του 90%, μετά την εξυπηρέτηση 3-6 δόσεων. Για τον απλούστατο λόγο, ότι, όποιος σωρεύει χρέη, χρωστάει επειδή αδυνατεί να εξυπηρετήσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις του. Πως λοιπόν, το ίδιο αυτό πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, που μέχρι σήμερα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις του, αύριο θα μπορεί να εξυπηρετήσει όλες μαζί τις τρέχουσες και τις παλιές οφειλές της ρύθμισης ;;;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Β. Χρέη σε Τράπεζες & Funds

• Κατάργηση των νομοθετικών διατάξεων περί Κύριας Κατοικίας και επαναφορά της οριζόντιας, νομοθετημένης Προστασίας της 1ης Κατοικίας, ανάλογης με εκείνη που ίσχυε μέχρι την 31/12/2014, με προστατευόμενη αντικειμενική αξία πρώτης κατοικίας για τετραμελή οικογένεια τα 350.000 ευρώ.
• Επαναφορά των διατάξεων περί απαγόρευσης πλειστηριασμών 1ης Κατοικίας, με την αναπροσαρμογή των όρων και των προϋποθέσεων της απαγόρευσης στην αντικειμενική αξία των 350.000 ευρώ.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με την παρ.1 του άρθρου 2 του Νόμου 4224/2013, απαγορεύτηκαν οι πλειστηριασμοί ακινήτων οφειλετών, που χρησίμευαν ως κύρια κατοικία τους, δηλωθείσα ως τέτοια στην τελευταία δήλωση φόρου εισοδήματός τους, εφόσον η αντικειμενική αξία του ακινήτου δεν υπερέβαινε τις διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ και εφόσον α) το ετήσιο δηλωθέν οικογενειακό τους εισόδημα, όπως διαμορφωνόταν κατόπιν της αφαίρεσης των κρατήσεων υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων, του φόρου εισοδήματος και της εισφοράς αλληλεγγύης, ήταν μικρότερο ή ίσο των τριάντα πέντε χιλιάδων (35.000) ευρώ, β) η συνολική αξία της κινητής και ακίνητης περιουσίας τους ήταν μικρότερη ή ίση των διακοσίων εβδομήντα χιλιάδων (270.000) ευρώ και εξ αυτής το σύνολο των καταθέσεων και κινητών αξιών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό την 20ή Νοεμβρίου 2013, δεν υπερέβαινε τις δεκαπέντε χιλιάδες (15.000) ευρώ, εξαιρουμένων περιοδικών παροχών από συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά προγράμματα. Ειδικά για: i) οικογένειες που βαρύνονταν φορολογικά με τρία και περισσότερα τέκνα κατά τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 2238/1994 , ii) άτομα με αναπηρία 67% και άνω και iii) όσους βαρύνονταν φορολογικά με άτομα με αναπηρία 67% και άνω, όπως αυτά ανωτέρω προσδιορίζονται, κατά τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 2238/1994, τα παραπάνω όρια των σωρευτικών προϋποθέσεων προσαυξάνονταν έκαστο κατά ποσοστό 10%.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Νομοθέτηση του υποχρεωτικού για τις Τράπεζες επανακαθορισμού, όλων ανεξαιρέτως των απαιτήσεων από τις πάσης φύσης πιστώσεις φυσικών και νομικών προσώπων, αφαιρώντας και διαγράφοντας από τα σημερινά, φουσκωμένα υπόλοιπα, όλες τις λογιστικοποιήσεις παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων, με τους τοκισμούς τους ανατοκισμούς και τις κεφαλαιοποίησεις τους.
• Ορισμός του χρόνου αποπληρωμής κατά τα οριζόμενα στην παρ. 2, άρθ. 39, Ν 3259/2004, ήτοι αποπληρωμή της προκύπτουσας μετά τον επανακαθορισμό τραπεζικής οφειλής σε διάστημα 5-7 ετών, εκ των οποίων, τα 2 πρώτα έτη θα αποτελούν περίοδο χάριτος, με την αποπληρωμή να πραγματοποιείται σε ισόποσες περιοδικές δόσεις, εκτός και αν τράπεζες, servicers και δανειολήπτες συμφωνήσουν διαφορετικά.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με το άρθρο 27 του Νόμου 4438/2016, ορίστηκε ότι, σε περίπτωση υπερημερίας του καταναλωτή, δεν επιτρέπεται η επιβολή πρόσθετων επιβαρύνσεων πέραν του προβλεπομένου ανώτατου ορίου για το επιτόκιο υπερημερίας όπως εκάστοτε ισχύει με απόφαση της ΤτΕ. Περαιτέρω, με το άρθρο 39 του Νόμου 3259/2004, ορίστηκε ότι η συνολική ληξιπρόθεσμη οφειλή από κάθε είδους συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων, δεν δύναται να υπερβαίνει το τριπλάσιο του κατά περίπτωση ληφθέντος κεφαλαίου εκάστου δανείου ή πίστωσης.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Τροποποίηση όλων των διατάξεων του ΚΠολΔ που ενισχύουν την τραπεζική αυθαιρεσία, με πρώτες αυτές που αφορούν : (α) την προνομιακή κατάταξη τραπεζών και funds στα πλειστηριάσματα, μπροστά από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, που νομοθετήθηκε με την τροποποίηση του 2015, με την επαναφορά της τάξης των πιστωτών, ήτοι της σειράς ικανοποιήσεώς τους, στις προ της ανωτέρω τροποποίησης διτάξης του ΚΠολΔ και (β) την fast track μείωση του τιμήματος των πλειστηριασμών, που νομοθετήθηκε με την πρόσφατη τροποποίηση του 2021.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι συγκεκριμένες διατάξεις του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν σήμερα, μετά την τροποποίηση του 2015, εκτός από την ενίσχυση της τραπεζικής αυθαιρεσίας, με την παροχή νομοθετικού κινήτρου σε τράπεζες και funds, προκειμένου να προτιμούν την επίσπευση μαζικών πλειστηριασμών αντί των βιώσιμων ρυθμίσεων με δανειολήπτες, συνοφειλέτες και εγγυητές δανείων και πιστωτικών καρτών, παράγουν και καταστροφικές δημοσιονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Έτσι, υπό το ισχύον σήμερα δικονομικό καθεστώς, ακόμη και στους πλειστηριασμούς που επισπεύδουν το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα χρήματα των πλειστηριασμάτων καταλήγουν στις Τράπεζες και τα Funds, που προηγούνται στην τάξη των πιστωτών, με αποτέλεσμα, έτσι, εκτός από την παραγόμενη δημοσιονομική επιβάρυνση, να προκύπτουν και σοβαρά ζητήματα συνταγματικής νομιμότητας, καθόσον είναι αδιανόητο η ιδιωτική πρωτοβουλία τραπεζών και funds να αναπτύσσεται αντίθετα προς το άρθ. 106, παρ. 2 του Συντάγματος, ήτοι προς βλάβη του δημοσίου συμφέροντος και, μάλιστα, εις βάρος των εσόδων του προϋπολογισμού, προτάσσοντας, έτσι, την κερδοφορία του τραπεζικού συστήματος, μπροστά ακόμη και από την ίδια την δημοσιονομική σταθερότητα, που όμως, κατά το γράμμα των Μνημονίων και της μεταμνημονιακής επιτήρησης και αξιολόγησης της ελληνικής εθνικής οικονομίας από τους δανειστές της, συνιστά την απαραίτητη προϋπόθεση για την διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Και, επιπλέον, σε συνέχεια των ανωτέρω, επειδή οι οφειλές στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι σε μεγάλο βαθμό ποινικοποιημένες, αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι ανωτέρω οφειλέτες, ενώ πληρώνουν με την απώλεια της περιουσίας τους την προσωρινή ή την μόνιμη αδυναμία εκπλήρωσης των φορολογικών και ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων, στο τέλος να καταλήγουν ακόμη και στις φυλακές, αφού, μετά την κατάταξη των πλειστηριασμάτων υπέρ τραπεζών και funds, οι οφειλές τους στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία παραμένουν ανικανοποίητες, ως είχαν πριν την επίσπευση του πλειστηριασμού. Τέλος, ακόμη χειρότερη είναι η περίπτωση, κατά την οποία, ο ανωτέρω οφειλέτης του Δημοσίου ή των Ασφαλιστικών Ταμείων, τυγχάνει ενήμερος ως προς τις τραπεζικές οφειλές του, τις οποίες, μάλιστα, μπορεί να εξυπηρετεί κανονικά, πλην όμως, με την επίσπευση του εναντίον του πλειστηριασμού από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, οι Τράπεζες καταγγέλλουν τις πιστωτικές συμβάσεις δανείων και πιστωτικών καρτών και προβαίνουν στην έκδοση διαταγών πληρωμής, προκειμένου, έτσι, να μπορούν να αναγγέλλονται στους πλειστηριασμούς που επισπεύδουν κατά του δανειολήπτη τους, το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Έτσι, εργαλειοποιώντας με την ανωτέρω μεθόδευση την πρωτοφανή αυτή δικονομική ευχέρεια που τους παρέχει σήμερα ο ΚΠολΔ, πετυχαίνουν στην πράξη την προείσπραξη, πριν την λήξη τους, ακόμη και των ενήμερων τραπεζικών οφειλών των δανειοληπτών τους, που έχουν την ατυχία να είναι παράλληλα και οφειλέτες του Δημοσίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Τροποποίηση του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου για την διενέργεια των Ηλεκτρονικών Πλειστηριασμών, με την κατάργηση της διάταξης περί ελεύθερης εκποίησης του ακινήτου από τον Συμβολαιογράφο, σε οποιοδήποτε τίμημα, μετά τον δεύτερο άγονο πλειστηριασμό.
• Νομοθέτηση της υποχρεωτικότητας, για Τράπεζες, Servicers και Funds : (α) ως προς την συμμετοχή τους στις διαδικασίες του θεσμού της Διαμεσολάβησης και (β) ως προς την αξιολόγηση και την αιτιολογημένη μόνο απόρριψη αιτημάτων Δανειοληπτών στην Ηλεκτρονική Πλατφόρμα του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών.
• Κατάργηση της καταχρηστικής και υποχρεωτικής για τον Δανειολήπτη αναγνώρισης και αποδοχής των απαιτήσεων Τραπεζών, Servicers και Funds, κατά την διαδικασία καταχώρησης αιτήματος στην Ηλεκτρονική Πλατφόρμα του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών και κατά την υποβολή αντίστοιχου αιτήματος, κατά την διαδικασία του Κώδικα Δεοντολογίας ΤτΕ, στο τραπεζικό κατάστημα, στα γραφεία των Servicers και, ηλεκτρονικά, στις ιστοσελίδες των τραπεζών.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
H καταχώρηση των στοιχείων αυτών συνιστά αντιγραφή και απλή μεταφορά των λογιστικών δεδομένων που λαμβάνονται από τις τράπεζες, με αποτέλεσμα, τα στοιχεία αυτά να μην μπορούν να συνιστούν βάσεις αναγνώρισης οφειλών, έστω και πλασματικές, κατά την έννοια του νόμου, καθόσον τελούν υπό την αίρεση του κατά τα ανωτέρω επανακαθορισμού τους.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Νομοθετικός επαναπροσδιορισμός της έννοιας του Μη Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και παράλληλη νομοθετική πρόβλεψη της έννοιας του Συνεργάσιμου και Μη Συνεργάσιμου Τραπεζίτη.
• Αναθεώρηση, επαναπροσδιορισμός και τροποποίηση των διατάξεων του Κώδικα Δεοντολογίας ΤτΕ, περί Ευλόγων Δαπανών Διαβίωσης, με την προσαρμογή τους στη νέα πραγματικότητα του οικογενειακού προϋπολογισμού, όπως διαμορφώθηκε από την πανδημία και τις υπέρμετρες, πληθωριστικές αυξήσεις στα κόστη κατοικίας, ενέργειας και στο καλάθι της νοικοκυράς.
• Τροποποίηση του Πτωχευτικού Νόμου, επαναφέροντας την διαδικασία της ατομικής και εταιρικής πτώχευσης, από τα τραπεζικά καταστήματα και από τα γραφεία servicers και funds, στην Δικαιοσύνη.
• Απαγόρευση κατάθεσης αιτημάτων πτώχευσης για μη βέβαιες, μη ορισμένες, μη εκκαθαρισμένες και επίδικες απαιτήσεις. Τροποποίηση των μαχητών τεκμηρίων παύσης πληρωμών, με πρώτη την κατάργηση, ως τεκμηρίου, της Διαταγής Πληρωμής που δεν επιδόθηκε ή που εκκρεμοδικεί η εκδίκαση της ανακοπής της.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η πτώχευση δεν μπορεί να επέρχεται προτού διακριβωθεί τελεσιδίκως ότι η απαίτηση του πιστωτή είναι νόμιμη. Κατ’ αναλογική εφαρμογή του άρθρου 20 του Συντάγματος (Τριτενέργεια του Συντάγματος), ο οφειλέτης δεν μπορεί να υποστεί οποιοδήποτε εις βάρος του μέτρο, πρωτού εξεταστεί η οφειλή του από το Δικαστήριο ουσίας. Πως λοιπόν μπορεί να κηρυχθεί σε πτώχευση ο οφειλέτης, χωρίς να έχει εξεταστεί τελεσίδικα η νομιμότητα των απαιτήσεων του πιστωτή του ;;;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Νομοθέτηση της υποχρεωτικής αποδοχής από Τράπεζες, Servicers και Funds, της δεσμευτικής πρότασης του Δανειολήπτη για διευθέτηση και βιώσιμη ρύθμιση των οφειλών του, ανά κατηγορία πίστωσης και τράπεζα, στο διπλάσιο (200%) του μέσου τιμήματος μεταβιβάσεων και αναμεταβιβάσεων των χαρτοφυλακίων εκάστης τράπεζας κατά το τελευταίο 12μηνο, με την ταυτόχρονη απαγόρευση της κερδοσκοπίας, προς βλάβη της περιουσίας του Δανειολήπτη, σε ποσοστό άνω του 100%. Έτσι, κάθε Δανειολήπτης θα μπορεί να τακτοποιεί την οφειλή του στο διπλάσιο (200%) του τιμήματος στο οποίο θα το μεταβίβαζε ή θα το επαναγόραζε η τράπεζα ή που θα το αγόραζε από την τράπεζα ή την δευτερογενή αγορά το fund, με αποτέλεσμα, έτσι, Τράπεζες και Funds, να εξασφαλίζουν αποδόσεις της τάξης του 100%, ενισχύοντας αντιστοίχως την κερδοφορία και τα ενεργητικά τους.