O Lee Price III είναι ένας 30χρονος Τεξανός που είδε την κρίση σαν ευκαιρία, αλλά με την κακή έννοια. Στο πρώτο lockdown, η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε με διαδικασίες fast track εκατοντάδες εκατομμύρια σε επιχειρήσεις που βρέθηκαν στο χείλος της καταστροφής. Μισθοί, ενοίκια και λοιπές υποχρεώσεις μπόρεσαν να καλυφθούν μέσω το προγράμματος Paycheck Protection Program. Προκειμένου το fast track να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αφού η κατάσταση ήταν δραματική, ο μηχανισμός επαλήθευσης των αιτούντων ήταν κάπως χαλαρός.Αυτό το κενό εκμεταλλεύτηκε ο νεαρός Price καταφέρνοντας να αντλήσει 1,6 εκατομμύρια δολάρια. Θεωρητικά είχε μια εταιρεία, την Price Enterprises, η οποία απασχολούσε 50 υπαλλήλους και μόνο για τη μισθοδοσία τους χρειάστηκε 375.000 δολάρια τον μήνα. Η αλήθεια είναι ότι η εταιρεία δεν ήταν κάτι περισσότερο από ένα ΑΦΜ και μία σφραγίδα και ο πραγματικός αριθμός των υπαλλήλων του Price ήταν ολογράφως μηδέν.
Παρασύρθηκε από την ευκολία με την οποία κατάφερε να κοροϊδέψει το αμερικανικό δημόσιο, όποτε δεν τον απασχόλησε ιδιαίτερα το τι θα τα κάνει τόσα χρήματα, ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.
Η πρώτη «επένδυση» που πραγματοποίησε Τεξανός απατεώνας ήταν να επισκφτεί το πρώτο στριπτιτζάδικο που βρήκε μπροστά του. Εκεί «επένδυσε» 2.000 δολάρια και στην συνέχεια είπε να μεταφέρει το πάρτυ σπίτι του, αφού έκανε πρώτα μια στάση σε μια κάβα όπου και αγόρασε ποτά αξίας 700 δολαρίων.
Με καθαρό κεφάλι στη συνέχεια αποπλήρωσε το στεγαστικό του, το μοναδικό λογικό που έκανε, και αγόρασε νεό αυτοκίνητο, λάθος δύο νέα αυτοκίνητα για να μη βαριέται. Στο γκαράζ του βρέθηκε μια Lamborghini Urus και ένα λίγο πιο καθημερινό φορτηγάκι Ford F-350. Δεν ειναι καθόλου καθημερινό και καθόλου φορτηγάκι, αλλά ένα κτηνώδες αμερικάνικο pick up truck, αλλά ήταν φτηνότερο από την Lamborghini.