Το καπιταλιστικό μέχρι το μεδούλι του κράτος των Αλπεων επιβάλλει νορμάλ φόρους σε φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις –λιγότερους από το «σκανδικαβικό μοντέλο»– και παράλληλα διατηρεί αξιόλογο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, ενώ και οι εξαγωγές του αυξάνονται
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελβετίας στην οικονομία -τόσο τη δημόσια όσο και την ιδιωτική-, αλλά και στο επίπεδο της παροχής κοινωνικών υπηρεσιών προς τους πολίτες της αναδεικνύει άρθρο των ΝΥΤ: οι Αμερικανοί γράφουν ότι πρέπει να ξεχάσουμε ό,τι νομίζουμε σαν απόγειο του κοινωνικού κράτους μέσα στον καπιταλισμό (τη Σκανδιναβία, δηλαδή) και να ρίξουμε μία ματιά στα επιτεύγματα των αθόρυβων αλλά αποτελεσματικών Ελβετών. Το κείμενο υπογράφει ο Ρουσίρ Σάρμα, επενδυτής και αρθρογράφος γνώμης.
Η Ελβετία είναι ισορροπημένα πλούσια, και οι Ελβετοί ευτυχισμένοι καπιταλιστές, γράφει. Επειδή στον ιδιωτικό τομέα ο πλούτος είναι κατανεμημένος χωρίς ακρότητες, έτσι όλοι τρώνε από την πίτα, οι αντιθέσεις αμβλύνονται. «Η Ελβετία είναι πιο πλούσια και εξίσου δίκαιη με οποιοδήποτε από τα σκανδιναβικά κράτη και αν συγκριθεί, είτε με τη Σουηδία είτε με τη Δανία και τη Νορβηγία, όμως κανείς δεν μιλάει για αυτό».
Ας μετρήσουμε τις ελβετικές επιτυχίες:
- με οικονομία αξίας 700 δισ. δολαρίων, η Ελβετία συγκαταλέγεται στις 20 οικονομικά ισχυρότερες χώρες παγκοσμίως (ασυγκρίτως ισχυρότερες από τις σκανδιναβικές, λόγου χάρη),
- παρέχει «χειροπιαστή» κοινωνική πρόνοια (η οποία είναι τουλάχιστον ανάλογη της σκανδιναβικής),
- οι παραπάνω υπηρεσίες προς τους Ελβετούς επιτυγχάνονται δίχως την επιβολή βαριάς φορολογίας από πλευράς κράτους, το αντίθετο κιόλας,
- με σταθερή ανάπτυξη, προσφάτως κατέστη το δεύτερο πλουσιότερο έθνος στον κόσμο, μετά το Λουξεμβούργο, με μέσο α κεφαλήν εισόδημα τα 84.000 δολάρια (20.000 δολάρια περισσότερο από τον σκανδιναβικό μέσο όρο),
- οι σχετικές έρευνες κατατάσσουν την Ελβετία στον «δεκάλογο» των κρατών με τους πιο ευτυχισμένους υπηκόους.
Το κλειδί της ελβετικής επιτυχίας βρίσκεται στην κατανομή του παραγομένου πλούτου ισορροπημένα και εξισορροπητικά, με τη μεσαία τάξη να κατέχει περίπου το 70% των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. «Η μέση ελβετική οικογένεια έχει καθαρή θέση περίπου 540.000 δολαρίων» υποστηρίζει ο Σάρμα – να ένα μεγάλο ατού.