ΓΙΆΥΤΟ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ...

 

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Ρωτάτε κάποιοι γιατί τον τελευταίο μήνα ασχοληθήκαμε τόσο πολύ με τον Γιώργο Παπανδρέου……

Η απάντηση είναι απλή :

Όσοι από το 2010 αγωνιστήκαμε με ειλικρινείς προθέσεις και σταθερές απόψεις κατά των Μνημονίων, είχαμε την υποχρέωση να αποτρέψουμε την επανεκλογή του στο τιμόνι του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, αδιαφορώντας για το ποιος θα ήταν τελικά ο νικητής της αναμέτρησης. Μας αρκούσε, απλά, να μην ήταν ο ΓΑΠ, αφού ο οποιοσδήποτε από τους συνυποψηφίους του θα ήταν, σε κάθε περίπτωση, καλύτερος.

Για καλή μας τύχη, τα καταφέραμε.

Μαζί όμως με την επιτυχία της αποτροπής της καταστροφικής επιστροφής του ΓΑΠ στο προσκήνιο των κρίσιμων εξελίξεων που έχουμε μπροστά μας, ιδιαίτερα δε εκείνων που αφορούν τα εθνικά μας θέματα, καταφέραμε να βγάλουμε τις μάσκες όλων εκείνων, που ενώ έχτισαν τις πολιτικές τους καριέρες στις πλατείες του αντιμνημονιακού αγώνα, στην συνέχεια ακύρωσαν εκλογές και δημοψήφισμα, έφεραν μνημόνια, ενώ τον τελευταίο μήνα δεν δίστασαν ακόμη και να στηρίξουν την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου στην εσωκομματική διαδικασία του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Με πρόσχημα, αυτή την φορά, το τέχνασμα της νέας ελπίδας μιας δήθεν προοδευτικής κυβέρνησης, που θα έκανε τον Γιώργο υπουργό εξωτερικών, με κρυφή όμως ατζέντα τις Πρέσπες του Αιγαίου.

Η μεγαλύτερη, λοιπόν, επιτυχία της αποτυχίας του Γιώργου Παπανδρέου να ηγηθεί του προοδευτικού χώρου, ήταν το ναυάγιο του project που επιχείρησε να καλύψει με την μάσκα της προόδου, μια νέα εθνική, κοινωνική και οικονομική οπισθοδρόμηση της Πατρίδας μας.
Αυτά τα ολίγα….