Του Βασίλη Κατσαρού
Σε ρόλο προασπιστή των Συνταγματικών Διατάξεων επιδιώκουν να εμφανιστούν οι τραπεζίτες αξιοποιώντας την ευκαιρία που του δίνει η κυβέρνηση για κατάθεση των προτάσεών τους, επί των ρυθμίσεων για το νέο Πτωχευτικό Δίκαιο.
Πράγματι μεταξύ των σημείων που ζητούν να τεθούν προς συζήτηση είναι και αυτό που προβλέπει τον μηχανισμό εικαζόμενης συναίνεσης των φορέων του Δημοσίου, για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων. Οι ενστάσεις των τραπεζών εντοπίζονται στο σημείο του νέου νομοθετικού πλαισίου σύμφωνα με το οποίο αν οι υπόλοιποι πιστωτές αποδεχθούν τη σύμβαση αναδιάρθρωσης και από την εφαρμογή της δεν προκύπτει ζημιά μεγαλύτερη για το Δημόσιο από ό,τι αν εκποιούνταν η πτωχευτική περιουσία, το Δημόσιο θεωρείται ότι την αποδέχεται, αν δεν διατυπώσει αντιρρήσεις εντός 15 εργάσιμων ημερών.
Ειδικότερα οι τράπεζες διατυπώνουν επιφυλάξεις για τη συνταγματικότητα της διάταξης, η οποία όπως υποστηρίζουν μπορεί να οδηγήσει σε επιδικίες. Έτσι αντιπροτείνουν να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις όπως η εισαγωγή προδιαγεγραμμένων στο νόμο ρυθμίσεων για οφειλές προς το Δημόσιο και τους φορείς του (π.χ. συγκεκριμένες δόσεις, μείωση της βασικής οφειλής κ.ά.).
Τι «καίει» τις τράπεζες στην κυβερνητική πρόταση; Εκτιμούν ότι τα νοικοκυριά δεν έχουν το δικαίωμα της πτώχευσης, αυτό κατά τις τράπεζες πρέπει να υπάρχει μόνο για τα νομικά πρόσωπα. Υποστηρίζουν ότι η υιοθέτηση της δυνατότητας πτώχευσης για φυσικά πρόσωπα μη εμπόρους (νοικοκυριά) και οι προβλεπόμενες διαδικασίες εξωδικαστικής ρύθμισης χρεών (προληπτική αναδιάρθρωση) ενδέχεται να δημιουργήσουν, πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, από όσα επιλύει το νέο πλαίσιο, κάνοντας λόγο για την «πιο ανεπιτυχή ρύθμιση του Κώδικα».
Με τι συμβιβάζονται; Αποδέχονται την εισαγωγή διαδικασίας εξωδικαστικής ρύθμισης, μόνον για όσους βρίσκονται σε διαπιστωμένη οικονομική αδυναμία και έχουν χρέη προς το Δημόσιο (Εφορία, ταμεία) Προς επίρρωση όλων αυτών προσθέτουν ότι η κοινοτική οδηγία για τη Δεύτερη Ευκαιρία (Οδηγία 2019/1023) αναφέρεται σε επιχειρηματίες και μόνον παρενθετικά και άνευ υποχρέωσης ενσωμάτωσης σε μη επιχειρηματίες.
Ειδικότερα, το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου προβλέπει ότι μπορούν να αιτηθούν πτώχευσης ακόμη και ενήμεροι οφειλέτες. Οι τράπεζες φοβούνται πως η παραπάνω δυνατότητα, σε συνδυασμό με τις διατάξεις αυτόματης απαλλαγής από χρέη εντός έτους (σ.σ. εφόσον συντρέχουν τα σχετικά εισοδηματικά κριτήρια), θα λειτουργήσει ως θρυαλλίδα κύματος πτωχεύσεων.
Οι τράπεζες όμως… νοιάζονται και για την απονομή της Δικαιοσύνης αφού ισχυρίζονται ότι στην περίπτωση αυτή τα δικαστήρια θα βρεθούν αντιμέτωπα ακόμη και με δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεις υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, που εντάσσονται στην πτωχευτική διαδικασία.
Το επιχείρημα των τραπεζών είναι ότι βασικός λόγος που ο νόμος Κατσέλη κατέστη «εργαλείο» καταστρατήγησης, υπενθυμίζουν οι τράπεζες, ήταν η ανεπάρκεια των δικαστηρίων να ανταποκριθούν, έγκαιρα και με επάρκεια, στον αριθμό των υποθέσεων. Έτσι, σωρεύτηκαν προς εκδίκαση χιλιάδες υποθέσεις, εξέλιξη που οδηγούσε στην υποβολή πρόσθετων αιτήσεων από στρατηγικούς κακοπληρωτές, για να εξασφαλισθεί πολυετής προστασία από μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης. Το ίδιο, αναφέρουν μπορεί να συμβεί με τις πτωχεύσεις, καθώς μέχρι την εκδίκαση της αίτησης ο οφειλέτης διαθέτει προστασία από μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου