Γράφει ο Λεωνίδας Χ. Στάμος
ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΝΑ ΑΥΤΟΕΞΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ & ΤΡΑΠΕΖΩΝ ;;;
Δικαστής, δικάζει ΑΝΑΚΟΠΗ του δανειολήπτη Α κατά διαταγής πληρωμής που εξεδόθη μετά από αίτηση της Τράπεζας Χ :
- Είναι βάσιμος ο λόγος εξαίρεσης που συνίσταται στην υπόνοια μεροληψίας του δικάζοντος Δικαστού εξ αιτίας του γεγονότος ότι είναι και ο ίδιος δανειολήπτης της Τράπεζας Χ ;;;
- Εάν ο δικάζων Δικαστής, δέν είναι δανειολήπτης της Τράπεζας Χ αλλά της Τράπεζας Ψ ;;;
Την καταλληλότερη απάντηση, μας την δίνει το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με το σκεπτικό που αναπτύσσει στην με αριθμό 160/2004 απόφασή του:
« Η ευαισθησία του κοινού για αμερόληπτη, αντικειμενική και ορθή δικαιοσύνη και η εξασφάλιση της αντικειμενικής κρίσης των δικαστηρίων αποτελούν τον δικαιολογητικό λόγο της καθιέρωσης του λόγου εξαίρεσης του δικαστή με απλές υπόνοιες μεροληψίας, οι οποίες κρίνονται ικανές για να δικαιολογούν δυσπιστία του διαδίκου ως προς τη μεροληψία του, χωρίς να απαιτείται ούτε καν πιθανολόγηση αυτής. Και ναι μεν υπάρχει ο κίνδυνος της υποβολής καταχρηστικής αιτήσεως προς παρέλκυση της δίκης ή μείωση του γοήτρου του δικάζοντος δικαστού, πλην όμως βαρύνει πολύ περισσότερο η μείωση της αυθεντίας της εκδοθησομένης αποφάσεως με την σκιά και μόνο των ψιθύρων.»Σημείωση
Η εξαίρεση δικαστή δέν ενέχει ψόγο εναντίον του, παρά μόνον όταν εκείνος εναντιώνεται, θεωρώντας ατόπως οτι προσβάλλεται η αξιοπρέπειά του.
Υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα δικαστών που απλώς και μόνο με τη διατύπωση κάποιου υπαινιγμού, κλονιστικού της αμεροληψίας των, έσπευσαν και υπέβαλαν αίτηση αυτοεξαίρεσης, κηδόμενοι τόσο του δικού των αυτοσεβασμού, όσον και της αξιοπιστίας της Δικαιοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου