Δήλωση της Αρετής Σκουνάκη, συνηγόρου υπεράσπισης Ηλία Σμήλιου για τη στοχοποίηση και καταδίκη των δύο μελών του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης για δράσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς
Απόλυτα εναρμονισμένη με την εκφρασμένη κυβερνητική και κρατική βούληση η έδρα του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης επέβαλε την συνολική ποινή φυλάκισης των 10 μηνών με τριετή αναστολή σε δύο μέλη του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης, για τη δράση τους σε διαμαρτυρία ενάντια σε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, που επρόκειτο να διενεργηθούν την 7/6/2017 στο Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται δυστυχώς για απόφαση που δεν έλαβε καθόλου υπόψη της ούτε την ακροαματική διαδικασία, από την οποία αποδομήθηκε όλο το κατηγορητήριο, ούτε όμως και τον ίδιο το νόμο, τα απαιτούμενα στοιχεία του οποίου καθόλου δεν συνέτρεχαν στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Άλλωστε αυτό που στην πραγματικότητα εκδικάστηκε σήμερα δεν ήταν οι δύο αγωνιστές του κινήματος, αλλά η ίδια η δυνατότητα λαϊκής διεκδίκησης, η συλλογική αντίσταση και δράση, ακόμη και η ελάχιστη κοινωνικοπολιτική διαμαρτυρία.
Άλλωστε αυτό που στην πραγματικότητα εκδικάστηκε σήμερα δεν ήταν οι δύο αγωνιστές του κινήματος, αλλά η ίδια η δυνατότητα λαϊκής διεκδίκησης, η συλλογική αντίσταση και δράση, ακόμη και η ελάχιστη κοινωνικοπολιτική διαμαρτυρία.
Η στοχοποίηση και καταδίκη των δύο μελών του Συντονισμού Συλλογικοτήτων εντάσσεται στην εξελισσόμενη από καιρό επιχείρηση εκφοβισμού και φίμωσης του λαού, προκειμένου αυτός να αποδεχθεί την αντίληψη ότι η κοινωνική βαρβαρότητα είναι μονόδρομος. Κι ακόμη ότι θα πρέπει να μάθει να ζει σε συνθήκες μόνιμης οικονομικής τρομοκρατίας, μια ζωή σε δόσεις, με επιδόματα και αλλεπάλληλες ρυθμίσεις, με διακοπές παροχής βασικών αγαθών, κάποτε ακόμη και χωρίς μια στέγη, μέχρι να εμπεδώσει πλήρως και αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες μιας οικονομικής κρίσης, που όσοι τη δημιούργησαν πλουτίζουν στο όνομά της, ενώ ο ίδιος καταστρέφεται, συνθλίβεται κι εξαθλιώνεται.
Δυστυχώς τέτοιες αποφάσεις, μέρος του μεγάλου κανόνα, μας υπενθυμίζουν ότι νομοθεσία και δικαιοσύνη είναι ταξικοί και όχι ουδέτεροι θεσμοί, που προσδίδουν χαρακτήρα δικαίου στην κοινωνική αδικία. Συνιστούν όμως βαριά πρόκληση όταν, εκδίδονται ακόμη και χωρίς στοιχεία και παρά την ρητή επιταγή ακόμη και αυτού του νόμου, που απαιτεί τη συνδρομή συγκεκριμένων στοιχείων για το αδίκημα της «παρακώλυσης συναγωνισμού», αποκλειστικά και μόνο για να τιμωρήσουν το λαϊκό παράγοντα και να καταργήσουν ακόμη και τον υποτυπώδη κοινωνικό έλεγχο και διαμαρτυρία.
Κι όλα αυτά σε μια εντελώς εγκληματική συγκυρία, όπου προωθείται με όλα τα μέσα το δίκαιο του δανειστή, ενώ ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι ζουν ανασφάλιστοι, με κομμένο ηλεκτρικό, με καθημερινές απειλές κι εκβιασμούς εισπρακτικών εταιρειών και με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας να έχουν απελευθερωθεί πλήρως.
ΠΗΓΗ
Το μόνο που κάνετε είναι περιγραφή της υπάρχουσας κατάστασης.Απο έργα,???
ΑπάντησηΔιαγραφή