Άλλη μια δικαστική ήττα, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αυτήν τη φορά, ήρθε να προστεθεί στο σχετικό ιστορικό χαμένων υποθέσεων για το Καζίνο Λουτρακίου, το οποίο την τελευταία 15ετία, αρέσκεται να προσφεύγει εμμονικά, για «ψύλλου πήδημα», κατά του Δημοσίου, της ΕΕΕΠ, της Πάρνηθας, της Θεσσαλονίκης και γενικά, όποιου να ’ναι.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απέρριψε προ ημερών την προσφυγή του Καζίνου επί Απόφασης της Κομισιόν του 2018 (είχε εκδοθεί κατόπιν καταγγελίας του), ότι το σύστημα φόρων επί των εισιτηρίων των καζίνων στην Ελλάδα το οποίο ίσχυε μέχρι τον Νοέμβριο του 2012 δεν συνιστούσε κρατική ενίσχυση. Είναι η τρίτη κατά σειρά απόρριψη καταγγελίας ή προσφυγής για το ίδιο θέμα.
Η δε Απόφαση, όπως λένε νομικοί κύκλοι, είναι «καταπέλτης», συν ότι το Καζίνο Λουτρακίου υποχρεούται να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα και της Επιτροπής και των Καζίνων Πάρνηθας και Θεσσαλονίκης, που αναγκαστικά σύρθηκαν για άλλη μια φορά, στην όλη διαδικασία.
«Λεπτομέρεια», αυτό, βέβαια, γιατί όταν μία επιχείρηση συστηματικά φορτώνει ΕΦΚΑ, Εφορίες, Τράπεζες και εργαζόμενους με δεκάδες εκατομμύρια ευρώ χρέη και μπαινοβγαίνει σε ρυθμίσεις και πτωχευτικούς Νόμους όποτε τη βολεύει, χωρίς να την ενοχλεί κανείς, ενώ της «κουρεύουν» και οφειλές ασύστολα, γιατί να μην χρωστάει και «κατιτίς» στην Κομισιόν και στους ανταγωνιστές της;
Πάντως, στη συγκεκριμένη περίπτωση, βγήκε… «κουρεμένη» η ίδια, όπως και το 2020, από το ΣτΕ, όταν «διεκδικούσε» 80 εκατ. ευρώ από το Δημόσιο.
Για να είμαστε ακριβείς, έχει βγει «κουρεμένη» από σχεδόν όλες αυτές τις δικαστικές διαμάχες. Μόνο το Καζίνο Πάρνηθας, έχει «μετρήσει» 26 (!!!) τέτοιες εναντίον του…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου