δικηγόρος
Την 1η Ιουνίου ξεκίνησε η εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου 4738/2020. Ο νόμος αυτός έχει αφ ενός το σκέλος του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, τη διαδικασία της εξυγίανσης στα επόμενα άρθρα και τέλος τη δικαστική διαδικασία της πτώχευσης.
Με απλά λόγια δίνεται η δυνατότητα καθολικής ρύθμισης όλων των οφειλών σε εφορία, ταμεία και πιστωτικά ιδρύματα για φυσικά πρόσωπα και εμπόρους. Ασφαλώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχουν προϋποθέσεις και διαδικασίες συγκεκριμένες και απαιτείται σωστή ενημέρωσή σας για να διαπιστώσετε αν ο νόμος αυτός σας εξυπηρετεί ή όχι. Διότι η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μερίδα οφειλετών που τους συμφέρει υπερβολικά ο νόμος αυτός και άλλη μερίδα που δεν αντλούν οφέλη από το νόμο αυτό.
Το ζήτημα των εγγυητών ή συνοφειλετών δανείων υπό το πρίσμα αυτού του νόμου είναι κάτι που αμέσως θα αναλύσουμε στο άρθρο αυτό. Τι είναι εγγυητής ή συνοφειλέτης; Είναι το πρόσωπο που ανέλαβε από κοινού τις δανειακές υποχρεώσεις με τον οφειλέτη, που χρωστά εις ολόκληρον τώρα τις οφειλές με τον πρωτοφειλέτη. Με απλά λόγια. Όταν παίρνει κάποιος ένα δάνειο η Τράπεζα μπορεί να ζητήσει να υπογράψει εκτός από το πρωτοφειλέτη και κάποιος εγγυητής ή συνοφειλέτης.
Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι ο εγγυητής και ο συνοφειλέτης ακόμα κι αν δεν έχει πάρει, αν δεν έχει καρπωθεί ένα ευρώ από το δάνειο, το χρωστά και αυτός και κινδυνεύει και η δική του περιουσία αν δεν αποπληρωθεί το δάνεια. Η Τράπεζα έχει δικαίωμα να πάρει πίσω τα χρήματα που έδωσε, όχι περισσότερα, αλλά μπορεί να ζητήσει ολόκληρο το ποσό είτε από τον πρωτοφειλέτη, είτε από τον εγγυητή. Αυτό σημαίνει ενοχή εις ολόκληρον.
Τις εποχές που υπήρχε ο ξέφρενος ρυθμός της ανάληψης δανείων, με μεγάλη ευκολία έβαζε κάποιος την υπογραφή του χωρίς κιόλας να μελετά τους όρους της σύμβασης ή να καταλαβαίνει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει προκειμένου να βοηθήσει το σύζυγο του, το παιδί του, το γονιό του, το φίλο του να πάρει δάνειο και χρήματα. Πολλοί από τους εγγυητές πλέον σήμερα έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση λόγω της αδυναμία καταβολής των δόσεων.
Την 1η Ιουνίου ξεκίνησε η εφαρμογή του πτωχευτικού νόμου 4738/2020. Ο νόμος αυτός έχει αφ ενός το σκέλος του εξωδικαστικού μηχανισμού ρύθμισης οφειλών, τη διαδικασία της εξυγίανσης στα επόμενα άρθρα και τέλος τη δικαστική διαδικασία της πτώχευσης.
Με απλά λόγια δίνεται η δυνατότητα καθολικής ρύθμισης όλων των οφειλών σε εφορία, ταμεία και πιστωτικά ιδρύματα για φυσικά πρόσωπα και εμπόρους. Ασφαλώς τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Υπάρχουν προϋποθέσεις και διαδικασίες συγκεκριμένες και απαιτείται σωστή ενημέρωσή σας για να διαπιστώσετε αν ο νόμος αυτός σας εξυπηρετεί ή όχι. Διότι η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μερίδα οφειλετών που τους συμφέρει υπερβολικά ο νόμος αυτός και άλλη μερίδα που δεν αντλούν οφέλη από το νόμο αυτό.
Το ζήτημα των εγγυητών ή συνοφειλετών δανείων υπό το πρίσμα αυτού του νόμου είναι κάτι που αμέσως θα αναλύσουμε στο άρθρο αυτό. Τι είναι εγγυητής ή συνοφειλέτης; Είναι το πρόσωπο που ανέλαβε από κοινού τις δανειακές υποχρεώσεις με τον οφειλέτη, που χρωστά εις ολόκληρον τώρα τις οφειλές με τον πρωτοφειλέτη. Με απλά λόγια. Όταν παίρνει κάποιος ένα δάνειο η Τράπεζα μπορεί να ζητήσει να υπογράψει εκτός από το πρωτοφειλέτη και κάποιος εγγυητής ή συνοφειλέτης.
Αυτό σημαίνει αυτομάτως ότι ο εγγυητής και ο συνοφειλέτης ακόμα κι αν δεν έχει πάρει, αν δεν έχει καρπωθεί ένα ευρώ από το δάνειο, το χρωστά και αυτός και κινδυνεύει και η δική του περιουσία αν δεν αποπληρωθεί το δάνεια. Η Τράπεζα έχει δικαίωμα να πάρει πίσω τα χρήματα που έδωσε, όχι περισσότερα, αλλά μπορεί να ζητήσει ολόκληρο το ποσό είτε από τον πρωτοφειλέτη, είτε από τον εγγυητή. Αυτό σημαίνει ενοχή εις ολόκληρον.
Τις εποχές που υπήρχε ο ξέφρενος ρυθμός της ανάληψης δανείων, με μεγάλη ευκολία έβαζε κάποιος την υπογραφή του χωρίς κιόλας να μελετά τους όρους της σύμβασης ή να καταλαβαίνει τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει προκειμένου να βοηθήσει το σύζυγο του, το παιδί του, το γονιό του, το φίλο του να πάρει δάνειο και χρήματα. Πολλοί από τους εγγυητές πλέον σήμερα έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση λόγω της αδυναμία καταβολής των δόσεων.
Τα οικονομικά θέματα μπορεί να αποτελέσουν σημείο τριβής και εντάσεων και διενέξεων ακόμα και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον μεταξύ ζευγαριών, συγγενών, ή φίλων. Στις περισσότερες περιπτώσεις διαζυγίων εκτός όλων των άλλων διαφορών αν μελετήσει κάποιος προσεκτικά την υπόθεση θα διαπιστώσει ότι πάντα σχεδόν υπάρχει στο ζευγάρι έλλειψη συμφωνίας ως προς τη διαχείριση των χρημάτων και των οικονομικών της οικογένειας και της ζωής τους.
Ο εξωδικαστικός μηχανισμός είναι μια εξωδικαστική αναδιάρθρωση όλων των οφειλών ενός οφειλέτη. Γίνεται η αίτηση μέσω πλατφόρμας που θα λειτουργήσει από την 1/6/2021. Σε περίπτωση επιτυχούς αποτελέσματος και σύμφωνα με το άρθρο 26 του νόμου με την καταβολή του συνόλου των οφειλόμενων δόσεων σε κάθε πιστωτή, ολοκληρώνεται η ρύθμιση, αποσβέννυται το τμήμα της απαίτησης που υπερβαίνει το ποσό της ρύθμισης που τον αφορά, με την επιφύλαξη τυχόν δικαιωμάτων του κάθε πιστωτή έναντι συνοφειλετών, ή εγγυητών του οφειλέτη. Με απλά λόγια ακόμα κι αν ο οφειλέτης πετύχει ια καλή εξωδικαστική ρύθμιση, σε περίπτωση διαγραφής οφειλών το ποσό που διαγράφεται αναζητείται από την περιουσία του εγγυητή.
Αν ακολουθηθεί τώρα η διαδικασία της πτώχευσης τι γίνεται ; Στην περίπτωση αυτή με τη διαδικασία της πτώχευσης εκδίδεται δικαστική απόφαση που κηρύσσει την πτώχευση του οφειλέτη και ακολουθεί η απαλλαγή του από τις οφειλές του με ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας. Αν δεν υπάρχει ακίνητη περιουσία το κίνητρο είναι πολύ ισχυρό καθώς μέσα σε διάστημα τριών ετών απαλλάσσεται ο οφειλέτης από τα χρέη του. Όμως η απαλλαγή του οφειλέτη δεν οδηγεί και σε απαλλαγή του εγγυητή , ή συνοφειλέτη του χρέους
Το άρθρο 102 αναφέρει ότι συνοφειλέτης και εγγυητής και μετά την πτώχευση συνεχίζουν να ευθύνονται έναντι του πιστωτή, ανεξαρτήτως τυχόν απαλλαγής του πρωτοφειλέτη. Επομένως ο εγγυητής δεν αποκομίζει οφέλη από την απαλλαγή χρέους του πρωτοφειλέτη. Αντιθέτως οι πιστωτές έχουν δικαίωμα να στραφούν εναντίον του. Ο εγγυητής και ο συνοφειλέτης αντιμετωπίζεται επομένως σαν ξεχωριστή οντότητα και θα πρέπει να κάνει δικές του ενέργειες δηλαδή δική του χωριστή αίτηση πτώχευσης για να απαλλαγεί από τα χρέη.
Και τι γίνεται αν ο πτωχευτικός νόμος δεν συμφέρει έναν δανειολήπτη ; Για παράδειγμα αν υπάρχει ακίνητη περιουσία που ο δανειολήπτης σε καμία περίπτωση δεν θέλει να διακινδυνεύσει να απωλέσει. Τι πρέπει να κάνει σε αυτήν την περίπτωση; Στην περίπτωση αυτή μονόδρομος είναι η διμερής διαπραγμάτευση με την Τράπεζα ή την εταιρεία διαχείρισης απαιτήσεων που διαχειρίζεται το τιτλοποιημένο δάνειο. Στην περίπτωση αυτή δεν γίνονται χωριστές συμβάσεις για οφειλέτη και δανειολήπτη, αλλά γίνεται διαπραγμάτευση και υπογράφεται σε περίπτωση συμφωνίας των μερών νέα σύμβαση ρύθμισης δανείου με οφειλέτη και εγγυητή μαζί αφ ενός και την εταιρεία διαχείρισης από την άλλην.
Στο ερώτημα αν μπορεί να «βγει» κατά τη λαϊκή έκφραση ένας εγγυητής από το δάνειο, αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη συναίνεση της εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων, ή νομικά με τις διατάξεις για την απελευθέρωση εγγυητή που όμως έχει αυστηρές και συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Δηλαδή δεν είναι πανεύκολο να απαλλαγεί κάποιος από την εγγυητική του ευθύνη.
Η τραπεζική διαμεσολάβηση και η τραπεζική διαπραγμάτευση που ξεκινά με πρωτοβουλία του οφειλέτη ή και της εταιρείας διαχείρισης απαιτήσεων αντιμετωπίζει οφειλέτη και εγγυητή σαν κοινό μέρος και υπογράφεται η νέα ρύθμιση και από τους δύο, αλλά και πάλι ο εγγυητής αναλαμβάνει εις ολόκληρον την ευθύνη του χρέους. Η καταβολή των δόσεων ασφαλώς γίνεται μόνο μία φορά αλλά βαρύνει ως υποχρέωση όλους του οφειλέτες.
Στην πράξη απομένει να δούμε στην πορεία του χρόνου πως θα λειτουργήσει ο εξωδικαστικός μηχανισμός καθώς δεν είναι υποχρεωτική για τους πιστωτές η συμμετοχή τους, άρα έχουν δικαίωμα να μην κάνουν καμία πρόταση προς τον οφειλέτη. Η πτώχευση με δικαστική απόφαση θα είναι δεσμευτική για τα μέρη και δεν εξαρτάται από τη βούλησή τους.
Τέλος σαν επιλογή η χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση και η τραπεζική διαπραγμάτευση μπορούν να οδηγήσουν σε επωφελή για τον οφειλέτη διευθέτηση των οφειλών του. Ασφαλώς η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Υπάρχουν διαπραγματεύσεις που οδηγούν σε υψηλές διαγραφές χρέους και υπάρχουν και άλλες που ο δανειολήπτης αναγκάζεται με δυσαρέσκεια να δεχτεί προτάσεις που δεν του αρέσουν καθώς δεν έχει άλλη διέξοδο. Η μήπως έχει άλλη διέξοδο; Χρειάζεται σωστή ενημέρωση καθώς το νομικό πλαίσιο αλλάζει, οι τακτικές των εταιρειών αλλάζουν, οι συγκυρίες γενικά αλλάζουν.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου