ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ
Η οργανωμένη, συλλογική προσφυγή στην Δικαιοσύνη, με την υποστήριξη μιας εξειδικευμένης Επιστημονικής Ομάδας Νομικών, Δικηγόρων, Οικονομολόγων, Λογιστών, Πραγματογνωμόνων, Δικαστικών Επιμελητών, Μαθηματικών, Αναλογιστών, Τραπεζικών Διαμεσολαβητών & Τραπεζικών Στελεχών, είναι σήμερα το μοναδικό όπλο αποτελεσματικής άμυνας των Δανειοληπτών, κόντρα στην αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος. Και, η ΥΠΕΡΒΑΣΗ, έκανε αυτή την πολυτέλεια των τραπεζών και των λίγων προνομιούχων, πράξη για τους πολλούς Δανειολήπτες !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
http://www.kinima-ypervasi.gr/2016/10/blog-post_49.html
Ο κύκλος των χαμένων περιουσιών
Η οργανωμένη, συλλογική προσφυγή στην Δικαιοσύνη, με την υποστήριξη μιας εξειδικευμένης Επιστημονικής Ομάδας Νομικών, Δικηγόρων, Οικονομολόγων, Λογιστών, Πραγματογνωμόνων, Δικαστικών Επιμελητών, Μαθηματικών, Αναλογιστών, Τραπεζικών Διαμεσολαβητών & Τραπεζικών Στελεχών, είναι σήμερα το μοναδικό όπλο αποτελεσματικής άμυνας των Δανειοληπτών, κόντρα στην αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος. Και, η ΥΠΕΡΒΑΣΗ, έκανε αυτή την πολυτέλεια των τραπεζών και των λίγων προνομιούχων, πράξη για τους πολλούς Δανειολήπτες !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
http://www.kinima-ypervasi.gr/2016/10/blog-post_49.html
Ο κύκλος των χαμένων περιουσιών
Ποιο κράτος δικαίου; Η χυδαία πρακτική των τραπεζών που επιβραβεύει η ελληνική δικαιοσύνη.
Γράφει η Βασιλική Ψάλτη
Πολλές εταιρείες, την πρώτη περίοδο της οικονομικής κρίσης 2010-2011, οδηγήθηκαν από την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά στη λήψη δανείων από τις τράπεζες. Όσοι επιχειρηματίες -μικροί κατά κύριο λόγο- έλαβαν δάνεια για τις εταιρείες τους με προσωπική εγγύηση και είχαν ακίνητα στο όνομά τους, βιώνουν τη μεγαλύτερη κοροϊδία από ένα πολύ καλά στημένο παιχνίδι του κράτους, των τραπεζών και της δικαιοσύνης.
Οι τράπεζες, από τη στιγμή που οι δόσεις δανείων -μέχρι 5 εκατομμυρίων ευρώ- δεν εξυπηρετούνται, εάν μυριστούν ότι έχει αξία η ακίνητη περιουσία του εγγυητή, προχωρούν στη δέσμευσή της. Στην αρχή με ένα απλό έγγραφο που απαγορεύει τη μεταβίβασή της και στη συνέχεια ακολουθούν όλη τη διαδικασία της κατάσχεσης μέχρι τον πλειστηριασμό.
Ακίνητα με εμπορική αξία άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, τα πλειστηριάζουν για 300 χιλιάδες ευρώ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο εγγυητής δεν μπορεί να συμμετάσχει, άρα το ακίνητο θα περάσει στην ιδιοκτησία της τράπεζας ή σε εταιρεία συμφερόντων της.
Με τον τρόπο αυτό παίρνουν έναντι ευτελούς τιμήματος, μία τεράστια περιουσία. Επιχειρηματίες, που δεν είναι απατεώνες και εξοικιωμένοι με δικηγόρους, λογιστές, συμβολαιογράφους, τραπεζίτες και τα τερτίπια τους, μέχρι να καταλάβουν τι έπαθαν, χάνουν τις περιουσίες τους, με τις ευλογίες των δικαστηρίων που ευνοούν όλες τις κινήσεις των τραπεζών.
Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις που ένα ακίνητο μπορεί να είναι εξ αδιαιρέτου με τη σύζυγο, άρα ούτε η σύζυγος μπορεί να το εκμεταλλευτεί πουλώντας μισό σπίτι! Οι τράπεζες όμως το παίρνουν και ακολουθώντας τη νομική οδό, το βγάζουν αργότερα σε πλειστηριασμό.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν για την τακτική αυτή που ακολουθούν οι τράπεζες, με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους αλλά και των δικαστικών αρχών, είναι πολλά.
Όταν κατάσχεται όλη η ακίνητη περιουσία κάποιου που χρωστάει 1 εκατομμύριο και η οποία ξεπερνά σε αξία κατά πολύ το ποσό αυτό, πως είναι δυνατόν να μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε οικονομική υποχρέωση, αφού δεν μπορεί να πουλήσει ένα ακίνητο για να ξεπληρώσει;
Πολλοί θα πουν ότι μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με την τράπεζα και μπορεί να ανεβάσει μέσω δικαστηρίων το τίμημα. Σε όλους αυτούς τους πολλούς, μπορούν να πουν άλλοι τόσοι ότι οι τράπεζες και μόνο καθορίζουν και καθοδηγούν την πορεία μια υπόθεσης.
Ναι, εάν θέλουν μπορούν να συνεννοηθούν ή να συνεναίσουν σε διάφορες διαδικασίες, το βέβαιο είναι ότι θα κοιτάξουν το συμφέρον τους και εφόσον υπάρχει περιουσία, θα προβούν σε όλες τις ενέργειες που μπορούν για να την ξεκοκκαλίσουν με το μικρότερο τίμημα.
Λίγο λίγο, κτίρια χιλιάδων τετραγωνικών δίπλα στην Κηφισίας, τα αγοράζουν για 600 χιλιάδες και συνεχίζουν με βίλες, εξοχικά κ.λπ. Όταν ο εγγυητής δεν έχει χρήματα να συμμετάσχει, ούτε να πληρώνει μεγαλοδικηγόρους αφού έχει καταστραφεί οικονομικά, όλα είναι εύκολα για τις τράπεζες.
Κι όλα είναι εναντίον των νομιμοφρόνων πολιτών. Εκείνων που δεν έβγαλαν κι έκρυψαν λεφτά στο εξωτερικό, που δεν ήταν σε καμία λίστα, που επένδυσαν τα χρήματά τους στη χώρα τους, η οποία τους τιμωρεί αλύπητα γι’ αυτό.
Γράφει η Βασιλική Ψάλτη
Πολλές εταιρείες, την πρώτη περίοδο της οικονομικής κρίσης 2010-2011, οδηγήθηκαν από την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά στη λήψη δανείων από τις τράπεζες. Όσοι επιχειρηματίες -μικροί κατά κύριο λόγο- έλαβαν δάνεια για τις εταιρείες τους με προσωπική εγγύηση και είχαν ακίνητα στο όνομά τους, βιώνουν τη μεγαλύτερη κοροϊδία από ένα πολύ καλά στημένο παιχνίδι του κράτους, των τραπεζών και της δικαιοσύνης.
Οι τράπεζες, από τη στιγμή που οι δόσεις δανείων -μέχρι 5 εκατομμυρίων ευρώ- δεν εξυπηρετούνται, εάν μυριστούν ότι έχει αξία η ακίνητη περιουσία του εγγυητή, προχωρούν στη δέσμευσή της. Στην αρχή με ένα απλό έγγραφο που απαγορεύει τη μεταβίβασή της και στη συνέχεια ακολουθούν όλη τη διαδικασία της κατάσχεσης μέχρι τον πλειστηριασμό.
Ακίνητα με εμπορική αξία άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ, τα πλειστηριάζουν για 300 χιλιάδες ευρώ, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι ο εγγυητής δεν μπορεί να συμμετάσχει, άρα το ακίνητο θα περάσει στην ιδιοκτησία της τράπεζας ή σε εταιρεία συμφερόντων της.
Με τον τρόπο αυτό παίρνουν έναντι ευτελούς τιμήματος, μία τεράστια περιουσία. Επιχειρηματίες, που δεν είναι απατεώνες και εξοικιωμένοι με δικηγόρους, λογιστές, συμβολαιογράφους, τραπεζίτες και τα τερτίπια τους, μέχρι να καταλάβουν τι έπαθαν, χάνουν τις περιουσίες τους, με τις ευλογίες των δικαστηρίων που ευνοούν όλες τις κινήσεις των τραπεζών.
Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις που ένα ακίνητο μπορεί να είναι εξ αδιαιρέτου με τη σύζυγο, άρα ούτε η σύζυγος μπορεί να το εκμεταλλευτεί πουλώντας μισό σπίτι! Οι τράπεζες όμως το παίρνουν και ακολουθώντας τη νομική οδό, το βγάζουν αργότερα σε πλειστηριασμό.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν για την τακτική αυτή που ακολουθούν οι τράπεζες, με τις ευλογίες του ελληνικού κράτους αλλά και των δικαστικών αρχών, είναι πολλά.
Όταν κατάσχεται όλη η ακίνητη περιουσία κάποιου που χρωστάει 1 εκατομμύριο και η οποία ξεπερνά σε αξία κατά πολύ το ποσό αυτό, πως είναι δυνατόν να μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε οικονομική υποχρέωση, αφού δεν μπορεί να πουλήσει ένα ακίνητο για να ξεπληρώσει;
Πολλοί θα πουν ότι μπορεί να έρθει σε επικοινωνία με την τράπεζα και μπορεί να ανεβάσει μέσω δικαστηρίων το τίμημα. Σε όλους αυτούς τους πολλούς, μπορούν να πουν άλλοι τόσοι ότι οι τράπεζες και μόνο καθορίζουν και καθοδηγούν την πορεία μια υπόθεσης.
Ναι, εάν θέλουν μπορούν να συνεννοηθούν ή να συνεναίσουν σε διάφορες διαδικασίες, το βέβαιο είναι ότι θα κοιτάξουν το συμφέρον τους και εφόσον υπάρχει περιουσία, θα προβούν σε όλες τις ενέργειες που μπορούν για να την ξεκοκκαλίσουν με το μικρότερο τίμημα.
Λίγο λίγο, κτίρια χιλιάδων τετραγωνικών δίπλα στην Κηφισίας, τα αγοράζουν για 600 χιλιάδες και συνεχίζουν με βίλες, εξοχικά κ.λπ. Όταν ο εγγυητής δεν έχει χρήματα να συμμετάσχει, ούτε να πληρώνει μεγαλοδικηγόρους αφού έχει καταστραφεί οικονομικά, όλα είναι εύκολα για τις τράπεζες.
Κι όλα είναι εναντίον των νομιμοφρόνων πολιτών. Εκείνων που δεν έβγαλαν κι έκρυψαν λεφτά στο εξωτερικό, που δεν ήταν σε καμία λίστα, που επένδυσαν τα χρήματά τους στη χώρα τους, η οποία τους τιμωρεί αλύπητα γι’ αυτό.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου