ΤΕΛΙΚΑ, 400 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΛΙΓΑ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Γιατί οι νεοέλληνες ραγιάδες τελικά δεν τολμήσαμε τη ρήξη με τους δανειστές, νομιμοποιώντας a priori την όποια συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς της ΕΕ ;;; 

Το σενάριο της ρήξης ήταν τελικά πολύ επικίνδυνο !!!
Μπορεί μέχρι και να ξεμέναμε από φραπέδες και φρέντο !!!

Επειδή, τα 5.000.000 Έλληνες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, φοβήθηκαν μήπως χρεοκοπήσουν οι πλούσιοι και σταματήσει η χρηματοδότηση των συσσιτίων της Εκκλησίας, των ΜΚΟ και των Δήμων και, ταυτόχρονα, μήπως σε περίπτωση πιστωτικής ασφυξίας του δημοσίου, διακοπεί το πρόγραμμα ανθρωπιστικής κρίσης και σταματήσει η παροχή της κρατικής ελεημοσύνης των 200.000.000 τον χρόνο, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσουν να χάσουν το εξασφαλισμένο κατά κεφαλήν εισόδημα των 25 ευρώ ετησίως. 

Επειδή, οι 2.500.000 άνεργοι, υποαπασχολούμενοι και αδήλωτοι-ανασφάλιστοι του ιδιωτικού τομέα, φοβήθηκαν μήπως μείνουν απλήρωτοι για 2-3 μήνες οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ένστολοι και οι συνταξιούχοι και δεν έχουν από ποιόν να ζητήσουν δανεικά.

Επειδή, το 93% των Ελλήνων που έχουν καταθέσεις κάτω από 10.000 ευρώ και, ταυτόχρονα, χρωστάνε σε δάνεια και κάρτες τουλάχιστον τα τριπλάσια, φοβήθηκαν μήπως κλείσουν οι τράπεζες και διαταραχθεί η χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Επειδή, όσοι δεν έχουν δεκάρα τσακιστή καταθέσεων και όσοι έχουν δεσμευμένους τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς για χρέη σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, φοβήθηκαν μήπως ξεμείνουν από λεφτά τα ΑΤΜ και υπάρξει μαζικό bank run του 7% των Ελλήνων που έχουν ακόμη κάτι να χάσουν.

Επειδή, 500.000 σφραγισμένοι, κατασχεμένοι και πλειστηριασμένοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, που δεν τολμούν να περάσουν ούτε έξω από τράπεζα, αφού είναι καταχωρημένοι με 10 τουλάχιστον σελίδες ο καθένας στη μαύρη λίστα του Τειρεσία, φοβήθηκαν μήπως χαθεί το τρένο της πρόσβασης τραπεζών, ΜΜΕ και διαπλοκής στο φθηνό, τραπεζικό χρήμα της ρευστότητας που θα τους εξασφαλίσει το πρόγραμμα πιστωτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, μετά τον συμβιβασμό της κυβέρνησης με τους δανειστές. 

Επειδή, οι χαμηλοσυνταξιούχοι φοβήθηκαν ότι αν καθυστερήσει η πληρωμή των συντάξεων και δεν μπορούν να δώσουν χαρτζηλίκι στα άνεργα παιδιά, τους γαμπρούς, τις νύφες και τα εγγόνια τους, αυτοί θα αναγκαστούν να φύγουν οικονομικοί μετανάστες στο εξωτερικό και, έτσι, εκείνοι δεν θα έχουν κανέναν να τους γηροκομήσει.

Επειδή, κάποιοι πιο προχωρημένοι συνταξιούχοι φοβήθηκαν ότι, στην περίπτωση που μας έβγαινε το σενάριο της ρήξης, του κουρέματος του χρέους σε επίπεδα βιωσιμότητας και της επιστροφής στην ανάπτυξη, με αποτέλεσμα τα παιδιά και τα εγγόνια τους να βρουν δουλειές, να ξαναποκτήσουν εισόδημα και να μην έχουν πλέον ανάγκη τις συντάξεις τους για χαρτζηλίκι, τότε αυτά θα τους έδιωχναν ξανά από το σπίτι όπου σήμερα ζουν όλοι μαζί για να τα βγάζουν πέρα και θα τους ξανάστελναν πάλι πίσω, στη μοναξιά των γηροκομείων. 

Και, τέλος, επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι αδιαφόρησαν πλήρως για το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, αφού γνωρίζουν καλά ότι, βρέξει χιονίσει, εντός ή εκτός μνημονίου, με Τσίπρα, Σαμαρά, Βενιζέλο, Ποτάμη, ακόμη και με Πρωθυπουργό τον Γιάννη Στουρνάρα, αυτοί δεν πρόκειται ποτέ να μείνουν απλήρωτοι και να πεινάσουν, επειδή είναι τα πελατάκια του πολιτικού συστήματος, εκείνοι που κάνουν βουλευτές και υπουργούς τους πιο απίθανους και τυχάρπαστους τύπους, αφού στην οικονομία της αγοράς ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

Αυτά σε γενικές γραμμές είναι τα συντεχνιακά μικροσυμφέροντα των νεοελλήνων ραγιάδων, που απέτρεψαν τη ρήξη με τους δανειστές και που νομιμοποίησαν την όποια επερχόμενη συμφωνία της κυβέρνησης με τους θεσμούς της ΕΕ.

Πέρα όμως από αυτά, υπάρχει και το μεγάλο, κοινό αίσθημα της πατριωτικής ευθύνης και του γενικού συμφέροντος, που καταλαμβάνει κάθε χρόνο τέτοιον καιρό όλους τους νεοέλληνες ραγιάδες.  Αυτό που αφορά τα μπάνια του λαού που μόλις αρχίζουν και που αναστέλουν κάθε λογής επαναστάσεις, μεταθέτοντάς τες πάντα για το φθινόπωρο.

Άσε που στο σενάριο της ρήξης μπορεί μέχρι και να ξεμέναμε από φραπέδες και φρέντο !!!