ΧΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ 11 ΔΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΞΕΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ Τ.Χ.Σ. !!!
Τα διεκδικούν όλοι, εκτός από εμάς που τα πληρώσαμε !!!
Πόσο... αξίζουν τα ακίνητα των τραπεζών και οι υποθήκες των στεγαστικών δανείων;
Θα λογαριασθούν τα κεφάλαια των ΑΜΚ που έγιναν το 2014 στην αποτίμηση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών ενόψει των stress tests του Οκτωβρίου; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, από τα οποία θα εξαρτηθεί το αν η Ελλάδα θα χρειασθεί τρίτο δάνειο και νέο μνημόνιο, όταν μετά το καλοκαίρι θα αρχίσει και η επίσημη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους και προφανώς θα "παίξουν" με καθοριστικό τρόπο στις πολιτικές εξελίξεις. Και αυτό γιατί οι απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα –που θα πρέπει να δοθούν από την ΕΚΤ– θα κρίνουν τον όγκο των κεφαλαίων που θα χρειασθούν εκ νέου για να ενισχύσουν τους ισολογισμούς τους οι ελληνικές συστημικές τράπεζες μετά τα stress tests τον Οκτώβριο.
Αν αυτά τα κεφάλαια είναι λίγα, όπως έχει αρχικά προβλεφθεί, τότε οι "μέτοχοί" τους θα μπορούν να ανταποκριθούν.
Αν όχι θα πρέπει να μπει και πάλι χέρι στα κεφάλαια του ΤΧΣ και έτσι θα μειωθεί επικίνδυνα ο "κουμπαράς" από τον οποίο Κυβέρνηση και (ορισμένοι στην) Ευρωζώνη υπολογίζουν να καλύψουν το χρηματοδοτικό κενό του 2015 – 2016.
Οι απαντήσεις σε τέτοιου είδους "τεχνικά" ερωτήματα φαίνεται ότι έχουν γίνει το "κλειδί" της στάσης που θα κρατήσει το ΔΝΤ έναντι της Ευρωζώνης με αφορμή την υπόθεση της Ελλάδας.
Ο πραγματικός "γρίφος" όμως που κρύβεται πίσω από αυτή την διελκυστίνδα έχει ως εξής: Στο ΔΝΤ εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι για το πως τελικά η Ευρωζώνη θα αντιμετωπίσει το θέμα της υπερχρέωσης των χωρών της. Το ΔΝΤ επιμένει ότι η Ευρωζώνη πρέπει να προχωρήσει σε "ποσοτική χαλάρωση" και "αμοιβαιοποίηση" του χρέους, ειδικά καθώς οικονομίες όπως η ιταλική έχουν ήδη ξεπεράσει στο χρέος τους το όριο του 130% ως ποσοστό του ΑΕΠ. Οι προτάσεις που συζητά το ΔΝΤ εμπεριέχουν την αναδιάταξη των κριτηρίων βιωσιμότητας του χρέους από το κριτήριο του όγκου του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, στο κριτήριο βιωσιμότητας του κόστους εξυπηρέτησής του.
Αλλά ταυτόχρονα απαιτούν από την Ευρωζώνη υιοθέτηση των πολιτικών που είχε χρησιμοποιήσει η Fed.
H Ευρωζώνη, όπως απέδειξαν τα τελευταία μέτρα που παρουσίασε η ΕΚΤ, όχι μόνο διστάζει να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση –και μένει σε υποσχέσεις για το μέλλον– αλλά παράλληλα, στην ακραία περίπτωση της Ελλάδας, μεταθέτει χωρίς προσδιορισμούς για αργότερα το πως θα κάνει πράξη την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012 για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους.
Έτσι το ΔΝΤ πιάνει και πάλι το θέμα των "νέων" αναγκών των ελληνικών τραπεζών έναντι του stress test του Οκτωβρίου και επαναφέρει από την πίσω πόρτα τις πιέσεις για περισσότερα κεφάλαια.
Όπως ακριβώς είχε κάνει με διαρροές στον τύπο την άνοιξη, όταν η ΤτΕ είχε προχωρήσει με δική της ευθύνη τον προσδιορισμό των αναγκαίων κεφαλαίων (6,8 δισ. ευρώ) που στη συνέχεια κάλυψαν οι ελληνικές τράπεζες με τις ΑΜΚ.
Η πίεση από το ΔΝΤ ασκείται μεν στην Ελλάδα αλλά δεν έχει στόχο την Ελλάδα, έχει στόχο την Ευρωζώνη και γι΄ αυτό ίσως αποδειχθεί εξαιρετικά σοβαρή αυτή την φορά.
Σε κάθε περίπτωση επειδή το πακέτο των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ είναι ο τελευταίος διαθέσιμος "κουμπαράς", όλα τα χέρια έχουν απλωθεί προς τα εκεί, όχι μόνο από το ΔΝΤ αλλά και από την Κυβέρνηση ή την ΕΚΤ. Ο καθένας το χρειάζεται για τον εαυτό του. Με την διαφορά ότι αυτή την φορά αν ο κουμπαράς αυτός σπάσει το μόνο που μπορεί να τον αντικαταστήσει είναι το περιβόητο "τρίτο δάνειο" από το EFSF. Aλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μη συνοδεύεται από "μνημόνιο" όπως και αν... βαφτιστεί αυτό, καθώς η εκταμίευσή του από το EFSF συνοδεύεται από καταστατικές υποχρεώσεις του Ταμείου απόλυτα “ανελαστικές”. Για τον λόγο αυτό άλλωστε η πορτογαλική κυβέρνηση προτίμησε να αρνηθεί να προσφύγει για "φθηνή" βοήθεια στο EFSF προκειμένου να αντιμετωπίσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες που είχε βγαίνοντας από το πρόγραμμα και προτίμησε τα ακριβότερα δάνεια από τις αγορές...
ΠΗΓΗ :
http://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=2047056
Τα διεκδικούν όλοι, εκτός από εμάς που τα πληρώσαμε !!!
Πόσο... αξίζουν τα ακίνητα των τραπεζών και οι υποθήκες των στεγαστικών δανείων;
Θα λογαριασθούν τα κεφάλαια των ΑΜΚ που έγιναν το 2014 στην αποτίμηση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών ενόψει των stress tests του Οκτωβρίου; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα, από τα οποία θα εξαρτηθεί το αν η Ελλάδα θα χρειασθεί τρίτο δάνειο και νέο μνημόνιο, όταν μετά το καλοκαίρι θα αρχίσει και η επίσημη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους και προφανώς θα "παίξουν" με καθοριστικό τρόπο στις πολιτικές εξελίξεις. Και αυτό γιατί οι απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα –που θα πρέπει να δοθούν από την ΕΚΤ– θα κρίνουν τον όγκο των κεφαλαίων που θα χρειασθούν εκ νέου για να ενισχύσουν τους ισολογισμούς τους οι ελληνικές συστημικές τράπεζες μετά τα stress tests τον Οκτώβριο.
Αν αυτά τα κεφάλαια είναι λίγα, όπως έχει αρχικά προβλεφθεί, τότε οι "μέτοχοί" τους θα μπορούν να ανταποκριθούν.
Αν όχι θα πρέπει να μπει και πάλι χέρι στα κεφάλαια του ΤΧΣ και έτσι θα μειωθεί επικίνδυνα ο "κουμπαράς" από τον οποίο Κυβέρνηση και (ορισμένοι στην) Ευρωζώνη υπολογίζουν να καλύψουν το χρηματοδοτικό κενό του 2015 – 2016.
Οι απαντήσεις σε τέτοιου είδους "τεχνικά" ερωτήματα φαίνεται ότι έχουν γίνει το "κλειδί" της στάσης που θα κρατήσει το ΔΝΤ έναντι της Ευρωζώνης με αφορμή την υπόθεση της Ελλάδας.
Ο πραγματικός "γρίφος" όμως που κρύβεται πίσω από αυτή την διελκυστίνδα έχει ως εξής: Στο ΔΝΤ εμφανίζονται ιδιαίτερα ανήσυχοι για το πως τελικά η Ευρωζώνη θα αντιμετωπίσει το θέμα της υπερχρέωσης των χωρών της. Το ΔΝΤ επιμένει ότι η Ευρωζώνη πρέπει να προχωρήσει σε "ποσοτική χαλάρωση" και "αμοιβαιοποίηση" του χρέους, ειδικά καθώς οικονομίες όπως η ιταλική έχουν ήδη ξεπεράσει στο χρέος τους το όριο του 130% ως ποσοστό του ΑΕΠ. Οι προτάσεις που συζητά το ΔΝΤ εμπεριέχουν την αναδιάταξη των κριτηρίων βιωσιμότητας του χρέους από το κριτήριο του όγκου του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, στο κριτήριο βιωσιμότητας του κόστους εξυπηρέτησής του.
Αλλά ταυτόχρονα απαιτούν από την Ευρωζώνη υιοθέτηση των πολιτικών που είχε χρησιμοποιήσει η Fed.
H Ευρωζώνη, όπως απέδειξαν τα τελευταία μέτρα που παρουσίασε η ΕΚΤ, όχι μόνο διστάζει να προχωρήσει σε μια τέτοια κατεύθυνση –και μένει σε υποσχέσεις για το μέλλον– αλλά παράλληλα, στην ακραία περίπτωση της Ελλάδας, μεταθέτει χωρίς προσδιορισμούς για αργότερα το πως θα κάνει πράξη την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012 για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους.
Έτσι το ΔΝΤ πιάνει και πάλι το θέμα των "νέων" αναγκών των ελληνικών τραπεζών έναντι του stress test του Οκτωβρίου και επαναφέρει από την πίσω πόρτα τις πιέσεις για περισσότερα κεφάλαια.
Όπως ακριβώς είχε κάνει με διαρροές στον τύπο την άνοιξη, όταν η ΤτΕ είχε προχωρήσει με δική της ευθύνη τον προσδιορισμό των αναγκαίων κεφαλαίων (6,8 δισ. ευρώ) που στη συνέχεια κάλυψαν οι ελληνικές τράπεζες με τις ΑΜΚ.
Η πίεση από το ΔΝΤ ασκείται μεν στην Ελλάδα αλλά δεν έχει στόχο την Ελλάδα, έχει στόχο την Ευρωζώνη και γι΄ αυτό ίσως αποδειχθεί εξαιρετικά σοβαρή αυτή την φορά.
Σε κάθε περίπτωση επειδή το πακέτο των 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ είναι ο τελευταίος διαθέσιμος "κουμπαράς", όλα τα χέρια έχουν απλωθεί προς τα εκεί, όχι μόνο από το ΔΝΤ αλλά και από την Κυβέρνηση ή την ΕΚΤ. Ο καθένας το χρειάζεται για τον εαυτό του. Με την διαφορά ότι αυτή την φορά αν ο κουμπαράς αυτός σπάσει το μόνο που μπορεί να τον αντικαταστήσει είναι το περιβόητο "τρίτο δάνειο" από το EFSF. Aλλά αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να μη συνοδεύεται από "μνημόνιο" όπως και αν... βαφτιστεί αυτό, καθώς η εκταμίευσή του από το EFSF συνοδεύεται από καταστατικές υποχρεώσεις του Ταμείου απόλυτα “ανελαστικές”. Για τον λόγο αυτό άλλωστε η πορτογαλική κυβέρνηση προτίμησε να αρνηθεί να προσφύγει για "φθηνή" βοήθεια στο EFSF προκειμένου να αντιμετωπίσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες που είχε βγαίνοντας από το πρόγραμμα και προτίμησε τα ακριβότερα δάνεια από τις αγορές...
ΠΗΓΗ :
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου