Μια σημαντική νέα μελέτη στο “Climate Dynamics” επέκρινε μια βασική μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για να αποδώσει την κλιματική αλλαγή στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, εγείροντας με αυτόν τον τρόπο ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα της έρευνας που βασίστηκε σε αυτήν και ζητώντας μια απάντηση από έναν εκ των επιστημόνων που ανέπτυξαν την τεχνική.
Ο συγγραφέας της νέας μελέτης, ο οικονομολόγος Ross McKitrick, δήλωσε στην Epoch Times σε αποκλειστική συνέντευξη ότι πιστεύει ότι τα αποτελέσματά του έχουν αποδυναμώσει την υπόθεση της IPCC ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου προκαλεί την κλιματική αλλαγή.
Η μεθοδολογία, γνωστή ως «βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση (optimal fingerprinting)», έχει χρησιμοποιηθεί για να συνδέσει το φαινόμενο του θερμοκηπίου με τα πάντα, από τη θερμοκρασία έως τις δασικές πυρκαγιές, τις βροχοπτώσεις και την κάλυψη του χιονιού.
Ο McKitrick συνέκρινε τη βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση με τον τρόπο που οι αστυνομικοί χρησιμοποιούν τα δακτυλικά αποτυπώματα για τον εντοπισμό εγκληματιών.
«[Παίρνουν] αυτή τη μεγάλη μουτζούρα δεδομένων και λένε:« Ναι, υπάρχουν τα αποτυπώματα των αερίων του θερμοκηπίου», είπε.
Ο McKitrick είπε ότι η μελέτη της βέλτιστης δακτυλικής αποτύπωσης που επέκρινε, το άρθρο του 1999 στο Climate Dynamics «Έλεγχος για συνέπεια μοντέλου στη βέλτιστη δακτυλική αποτύπωση», είναι «ακρογωνιαίος λίθος του επιστημονικού πεδίου attribution» – ο κλάδος της κλιματικής επιστήμης που επικεντρώνεται στον εντοπισμό των αιτιών της κλιματικής αλλαγής.
Σύμφωνα όμως με τον McKitrick, οι συγγραφείς αυτού του άρθρου, Myles Allen και Simon Tett, έκαναν λάθη στα βήματα που απαιτούνται για την επικύρωση της στρατηγικής τους.
«Όταν κάνεις μια στατιστική ανάλυση, δεν αρκεί να πετάξεις μερικούς αριθμούς και να δημοσιεύσεις το αποτέλεσμα και να πεις, ‘αυτό μας λένε τα δεδομένα.’ Στη συνέχεια, πρέπει να εφαρμόσεις μερικές δοκιμές στην τεχνική μοντελοποίησης για να δεις εάν ισχύει το είδος των δεδομένων που χρησιμοποίησες», είπε.
«Ισχυρίστηκαν ότι το μοντέλο τους περνάει όλες τις σχετικές δοκιμές – αλλά υπάρχουν μερικά προβλήματα με αυτόν τον ισχυρισμό», συνέχισε. «Το πρώτο είναι ότι δήλωσαν λάθος τις συνθήκες – άφησαν έξω τις περισσότερες σχετικές συνθήκες που υποτίθεται ότι πρέπει να δοκιμαστούν – και στη συνέχεια πρότειναν μια μεθοδολογία δοκιμών που είναι εντελώς μη ενημερωτική. Στην πραγματικότητα δεν συνδέεται με καμία πρότυπη μέθοδο δοκιμής».
Το πλαίσιο τους, είπε ο McKitrick, υποθέτει επίσης ότι ένα μεγάλο κομμάτι της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποδοθεί στα αέρια του θερμοκηπίου – έτσι η χρήση του για να αποδείξει ότι τα αέρια του θερμοκηπίου οδηγούν στην κλιματική αλλαγή είναι δίχως νόημα.
«Εξαρτάσαι από τα δεδομένα του κλιματικού μοντέλου για να κατασκευάσεις τη δοκιμή – και το κλιματικό μοντέλο ενσωματώνει ήδη τις υποθέσεις σχετικά με το ρόλο των αερίων του θερμοκηπίου», δήλωσε ο McKitrick. «Δεν μπορείς να χαλαρώσεις την υπόθεση».
Ο McKitrick, ο οποίος εξήγησε τα αποτελέσματά του με περισσότερες λεπτομέρειες στο JudithCurry.com, είπε ότι η απόδοση της κλιματικής αλλαγής από το IPCC στο φαινόμενο του θερμοκηπίου βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο άρθρο του 1999 ή σε σχετική έρευνα με τα ίδια προβλήματα.
Ο Myles Allen, ένας από τους δύο συγγραφείς του άρθρου του 1999 που αμφισβήτησε ο McKitrick, απάντησε στο έγγραφο του McKitrick σε ένα email στην The Epoch Times.
«Η πλήρης απάντηση των θεμάτων που εγείρονται από αυτό το άρθρο μπορεί να είχε κάνει κάποια διαφορά στα συμπεράσματα σχετικά με την ανθρώπινη επιρροή στο κλίμα όταν το σήμα ήταν ακόμα αρκετά αδύναμο πριν από 20 χρόνια», είπε ο Allen.
Σύμφωνα με τον Allen, ωστόσο, το σήμα είναι πλέον πολύ ισχυρό είτε κάποιος χρησιμοποιεί την τεχνική του 1999 είτε την απλούστερη μέθοδο που χρησιμοποιείται στο globalwarmingindex.org. Είπε επίσης ότι νεότερες μέθοδοι, συμπεριλαμβανομένης μιας στο δικό του έγγραφο του 2003, έχουν αντικαταστήσει τη μέθοδο από το 1999.
«Για να γίνουμε λίγο εύθυμοι, μοιάζει κάπως με κάποιον που μας προτείνει να σταματήσουμε την οδήγηση επειδή ένα νέο πρόβλημα έχει ταυτιστεί με το Model-T Ford», είπε ο Allen.
«Ακόμα κι αν ήταν αλήθεια ότι [η μέθοδος του Allen] δεν χρησιμοποιείται πλέον και οι άνθρωποι έχουν προχωρήσει σε άλλες μεθόδους, [δεδομένης] της ιστορικής της σημασίας, θα ήταν ακόμα απαραίτητο ως επιστημονικό ζήτημα για τον Simon και τον Myles είτε να παραδεχτούν ότι η εργασία τους περιέχει λάθη ή να αντικρούσουν τις συγκεκριμένες κριτικές», είπε ο McKitrick σε απάντηση μέσω email στο επιχείρημα του Allen.
«Και η αλήθεια είναι ότι η ειδικότητα του κλίματος δεν έχει εξελιχθεί», είπε ο McKitrick. «Η IPCC εξακολουθεί να συζητά τη μέθοδο Optimal Fingerprinting στο AR6 και βασίζεται σε πολλά χαρτιά που τη χρησιμοποιούν».
Ενώ ο Allen υποστήριζε ότι το άρθρο του 2003 αντικατέστησε το άρθρο του 1999, ο McKitrick απάντησε ότι το άρθρο του 2003, μαζί με άλλες πιο πρόσφατες μεθόδους που ο Allen εντόπισε, «έχουν όλες τα ίδια προβλήματα» με το άρθρο του 1999.
Ο McKitrick υποστήριξε επίσης ότι η μέθοδος στο globalwarmingindex.org μπορεί να έχει τα ίδια προβλήματα με το άρθρο του Allen του 1999, σε μεγάλο βαθμό επειδή και οι δύο μελέτες παραθέτουν μια μελέτη του 1997 από τον Klaus Hasselman που, με τα λόγια του McKitrick, «[πρότεινε] την ίδια [μέθοδο]».
«Έτσι, με τα παραδείγματα του Myles [του Allen], το AT99 εξακολουθεί να κατέχει κεντρική θέση στη βιβλιογραφία του attribution», δήλωσε ο McKitrick.
Ο Allen υποστήριξε ότι η κριτική του McKitrick για τη χρήση ενός κλιματικού μοντέλου είναι λανθασμένη, καθώς η μέθοδος του 1999 μπορεί στην πραγματικότητα να είναι «υπερβολικά συντηρητική» στην απόδοση του κλιματικού φαινομένου στην ανθρώπινη επιρροή.
Σύμφωνα με τον Allen, τα τυπικά κλιματικά μοντέλα μπορεί να αποφέρουν αποτελέσματα στα οποία η ποσότητα του στατιστικού «θορύβου», και ως εκ τούτου η αβεβαιότητα, είναι υπερεκτιμημένη.
Αυτή η διάψευση, είπε ο McKitrick, «δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα που επισημαίνω», το οποίο έχει να κάνει με τον έλεγχο για σφάλματα στους υπολογισμούς τους των δακτυλικών αποτυπωμάτων.
Ο Allen και ο McKitrick διαφώνησαν επίσης πάνω σε ένα συγκεκριμένο στατιστικό τεστ στο άρθρο του 1999, με τον Allen να λέει ότι ο McKitrick είχε υπερεκτιμήσει σημαντικά τη σημασία του και ο McKitrick αντιτάχθηκε ότι είναι το μοναδικό τέτοιου είδους τεστ που έχουν χρησιμοποιήσει οι ερευνητές σε αυτό το πλαίσιο.
Ο ερευνητής της Απόδοσης, Aurélien Ribes, του οποίου τα άρθρα ήταν από εκείνα που ο Allen ισχυρίστηκε ότι είχαν αντικαταστήσει την έρευνα του 1999, αρνήθηκε να σχολιάσει το άρθρο λεπτομερώς μέσω email στην The Epoch Times, αν και είπε ότι είχε εξετάσει μια παλαιότερη έκδοσή του.
«Δεν αναμένω πολύ μεγάλο αντίκτυπο όσον αφορά τα αποτελέσματα της απόδοσης», δήλωσε ο Ribes, ερευνητής για την κλιματική αλλαγή στο Εθνικό Κέντρο Μετεωρολογικών Ερευνών της Γαλλίας.
Είπε ότι μερικές από τις δικές του έρευνες δεν εξαρτώνται από τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων. Ισχυρίστηκε επίσης ότι ορισμένα ευρήματα απόδοσης, όπως για τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία, είναι “πολύ ισχυρά”.
Αλλά ένας άλλος ειδικός, ο Richard Tol, πιστεύει ότι μεγάλο μέρος της κριτικής του ΜακΚίτρικ έχει πιάσει στόχο.
«Ο McKitrick έχει δίκιο», δήλωσε ο Tol, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Σάσεξ και καθηγητής οικονομικών της κλιματικής αλλαγής στο Vrije Universiteit Amsterdam, σε ένα email στην The Epoch Times.
Ο Tol εξήγησε ότι η προσπάθεια του Allen και του Tett να αντιμετωπίσουν ένα ευρέως διαδεδομένο στατιστικό ζήτημα είχε «κάνει τα πράγματα χειρότερα και όχι καλύτερα».
«Και μέσα σε όλα αυτά, πολλοί άνθρωποι από τότε χρησιμοποιούν τη μέθοδο που προτείνουν οι Allen & Tett», πρόσθεσε.
«Οι συνέπειες είναι ασαφείς», συνέχισε ο Tol. «Πολλά από τα έγγραφα που χρησιμοποιούν τη μέθοδο αποτύπωσης για τον εντοπισμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής είναι απλά λάθος».
«Αυτό δεν σημαίνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν υπάρχει ή ότι οι επιπτώσεις της δεν μπορούν να αποδοθούν στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αυτό σημαίνει ότι πολλά από τα άρθρα που έκαναν τέτοιους ισχυρισμούς θα πρέπει να επαναληφθούν».
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου