Του Γιώργου Βάμβουκα,
καθηγητή Οικονομετρίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και
υπεύθυνου του Τομέα Οικονομίας του Κινήματος ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Ανεξέλεγκτος δανεισμός από το Υπουργείο Οικονομικών και αύξηση του χρέους, την ώρα που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν λάβει δις ευρώ άνευ εξυγίανσης
Τα δεινά της οικονομίας επιτάθηκαν την περίοδο 2018-21
Η Κεντρική Τράπεζα, οι εμπορικές τράπεζες, οι τράπεζες επενδύσεων, τα χρηματιστήρια και οι διάφοροι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί συνθέτουν το νομισματικό σύστημα (monetary system) μιας χώρας ή μιας ένωσης χωρών σαν την ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση).
Οι όροι «νομισματικό σύστημα», «τραπεζοπιστωτικό σύστημα» (banking – credit system) και «χρματοπιστωτικό σύστημα» (financial system) θεωρούνται συνώνυμοι. Στο πλαίσιο του νομισματικού συστήματος, άτομα, επιχειρήσεις, κυβερνήσεις κλπ. διακινούν κεφάλαια, διαχειρίζονται ρευστά διαθέσιμα, εκδίδουν κρατικά χρεόγραφα και ομολογίες, αγοράζουν και πωλούν μετοχές, κυκλοφορούν ποικιλία χρηματοοικονομικών προϊόντων κ.ο.κ.
Οι κεντρικές τράπεζες (central banks) μαζί με τις εμπορικές τράπεζες (commercial banks) αποτελούν τους κεντρικούς άξονες του νομισματικού συστήματος. Οι εμπορικές τράπεζες δέχονται καταθέσεις, χορηγούν δάνεια, αγοράζουν κρατικά ομόλογα, συμμετέχουν σε διάφορα επενδυτικά προγράμματα και γενικότερα προβαίνουν σε οικονομικές δραστηριότητες με κύριο σκοπό το κέρδος.
Οι εμπορικές τράπεζες αξιολογούνται ως οι μεγαλύτερες πολυεθνικές επιχειρήσεις του κόσμου. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι στην πλειονότητά τους οι εμπορικές τράπεζες ανήκουν σε ιδιώτες (φυσικά πρόσωπα) με τεράστια οικονομική επιφάνεια.
Ανάπτυξη βάσει ΑΕΠ
Οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας αντικατοπτρίζονται στο ποσοστό μεταβολής του πραγματικού ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Το πραγματικό ΑΕΠ αποκαλείται επίσης ΑΕΠ σε σταθερές τιμές. Με κριτήριο τη «μέθοδο της δαπάνης», το ΑΕΠ ορίζεται ως «η συνολική αξία των παραγόμενων τελικών αγαθών και υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του έτους». Όταν η χώρα επιτυγχάνει θετικές αναπτυξιακές επιδόσεις, αυξάνονται ταυτόχρονα οι μισθοί των εργατοϋπαλλήλων, οι συντάξεις των συνταξιούχων, οι πωλήσεις και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Δηλαδή η οικονομική ανάπτυξη έχει ως συνεπακόλουθο την αύξηση των εισοδηματικών ροών στην οικονομία, όπως είναι οι μισθοί, οι συντάξεις, οι πρόσοδοι (νοίκια κ.ά.) και τα επιχειρηματικά κέρδη.
Ανεξέλεγκτος δανεισμός από το Υπουργείο Οικονομικών και αύξηση του χρέους, την ώρα που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν λάβει δις ευρώ άνευ εξυγίανσης
Τα δεινά της οικονομίας επιτάθηκαν την περίοδο 2018-21
Η Κεντρική Τράπεζα, οι εμπορικές τράπεζες, οι τράπεζες επενδύσεων, τα χρηματιστήρια και οι διάφοροι χρηματοπιστωτικοί θεσμοί συνθέτουν το νομισματικό σύστημα (monetary system) μιας χώρας ή μιας ένωσης χωρών σαν την ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ένωση).
Οι όροι «νομισματικό σύστημα», «τραπεζοπιστωτικό σύστημα» (banking – credit system) και «χρματοπιστωτικό σύστημα» (financial system) θεωρούνται συνώνυμοι. Στο πλαίσιο του νομισματικού συστήματος, άτομα, επιχειρήσεις, κυβερνήσεις κλπ. διακινούν κεφάλαια, διαχειρίζονται ρευστά διαθέσιμα, εκδίδουν κρατικά χρεόγραφα και ομολογίες, αγοράζουν και πωλούν μετοχές, κυκλοφορούν ποικιλία χρηματοοικονομικών προϊόντων κ.ο.κ.
Οι κεντρικές τράπεζες (central banks) μαζί με τις εμπορικές τράπεζες (commercial banks) αποτελούν τους κεντρικούς άξονες του νομισματικού συστήματος. Οι εμπορικές τράπεζες δέχονται καταθέσεις, χορηγούν δάνεια, αγοράζουν κρατικά ομόλογα, συμμετέχουν σε διάφορα επενδυτικά προγράμματα και γενικότερα προβαίνουν σε οικονομικές δραστηριότητες με κύριο σκοπό το κέρδος.
Οι εμπορικές τράπεζες αξιολογούνται ως οι μεγαλύτερες πολυεθνικές επιχειρήσεις του κόσμου. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι στην πλειονότητά τους οι εμπορικές τράπεζες ανήκουν σε ιδιώτες (φυσικά πρόσωπα) με τεράστια οικονομική επιφάνεια.
Ανάπτυξη βάσει ΑΕΠ
Οι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης μιας χώρας αντικατοπτρίζονται στο ποσοστό μεταβολής του πραγματικού ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν). Το πραγματικό ΑΕΠ αποκαλείται επίσης ΑΕΠ σε σταθερές τιμές. Με κριτήριο τη «μέθοδο της δαπάνης», το ΑΕΠ ορίζεται ως «η συνολική αξία των παραγόμενων τελικών αγαθών και υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του έτους». Όταν η χώρα επιτυγχάνει θετικές αναπτυξιακές επιδόσεις, αυξάνονται ταυτόχρονα οι μισθοί των εργατοϋπαλλήλων, οι συντάξεις των συνταξιούχων, οι πωλήσεις και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Δηλαδή η οικονομική ανάπτυξη έχει ως συνεπακόλουθο την αύξηση των εισοδηματικών ροών στην οικονομία, όπως είναι οι μισθοί, οι συντάξεις, οι πρόσοδοι (νοίκια κ.ά.) και τα επιχειρηματικά κέρδη.
Με την άνοδο των μισθών, των συντάξεων, των προσόδων και των επιχειρηματικών κερδών αυξάνεται η ροπή προς αποταμίευση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Οι αποταμιεύσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων τοποθετούνται στις τράπεζες. Με την άνοδο των τραπεζικών καταθέσεων οι τράπεζες δύνανται να χορηγούν στους πολίτες καταναλωτικά δάνεια και να προσφέρουν στις επιχειρήσεις δάνεια για επενδυτικούς σκοπούς. Αντιθέτως, όταν η χώρα διέρχεται φάση οικονομικής ύφεσης, το σκηνικό αντιστρέφεται και η οικονομική ανάπτυξη παραχωρεί τη θέση της στην οπισθοδρόμηση. Η εγχώρια οικονομία εισέρχεται σε φάση μαρασμού. Η κάμψη της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας προκαλεί τη συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ, με αναπόφευκτη συνέπεια την άνοδο της ανεργίας, τη μείωση μισθών και συντάξεων, την ελάττωση στις πωλήσεις των επιχειρήσεων και τη μετατροπή των επιχειρηματικών κερδών σε ζημιές.
Η απώλεια αγοραστικής δύναμης λόγω της μείωσης μισθών και συντάξεων και της αύξησης του αριθμού των ανέργων ατόμων προκαλεί πτώση της συνολικής ζήτησης αγαθών και υπηρεσιών, επιφέροντας έτσι την ελάττωση στις πωλήσεις των επιχειρήσεων. Η πτωτική τάση μισθών και συντάξεων, σε συνδυασμό με την ελάττωση στους τζίρους των επιχειρήσεων και την εμφάνιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων, έχει ως επακόλουθο τη μείωση των καταθετικών αποταμιευτικών πόρων στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα. Τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις όχι μόνο δεν αποταμιεύουν, αλλά αποσύρουν σημαντικό μέρος των καταθέσεών τους από τις τράπεζες. Η συρρίκνωση των τραπεζικών καταθέσεων εξαναγκάζει τις εμπορικές τράπεζες να μειώνουν τις χορηγήσεις δανείων στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις για επενδυτικούς και καταναλωτικούς σκοπούς.
Σε πτώση χορηγήσεις και καταθέσεις
Τα στατιστικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος είναι αποκαλυπτικά ως προς τις αρνητικές εξελίξεις του εγχώριου τραπεζοπιστωτικού συστήματος. Από την επεξεργασία των στατιστικών δεδομένων της Κεντρικής μας Τράπεζας (Στατιστικό Δελτίο Οικονομικής Συγκυρίας) συνάγονται τα ακόλουθα ουσιώδη συμπεράσματα:
- Κατά την περίοδο 2000-2008 όταν ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της ελληνικής οικονομίας προσέγγιζε το 4% οι τραπεζικές καταθέσεις και οι χορηγήσεις δανείων είχαν ανοδική πορεία. Ειδικότερα την ίδια περίοδο, το σύνολο των τραπεζικών καταθέσεων από 117,8 αυξήθηκε σε 280,4 δις ευρώ και οι χορηγήσεις τραπεζικών δανείων από 63,2 ανήλθαν σε 271,4 δις ευρώ. Δηλαδή την περίοδο 2000-2008 σε συνθήκες ικανοποιητικής ανάπτυξης της οικονομίας, τόσο οι τραπεζικοί αποταμιευτικοί καταθετικοί πόροι όσο και οι χορηγήσεις δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις εμφανίζουν σημαντική ανοδική τάση. Άξιο αναφοράς είναι ότι το 2008 από τα 271,4 δις ευρώ χορηγούμενων τραπεζικών δανείων μόλις το 5% ήταν «μη εξυπηρετούμενα», ευρέως γνωστά και ως «κόκκινα δάνεια».
- Την περίοδο 2008-2021, δηλαδή την περίοδο των ισχνών αγελάδων, οι μέσοι ετήσιοι αναπτυξιακοί ρυθμοί της εθνικής μας οικονομίας ήταν αρνητικοί. Το πραγματικό ΑΕΠ μειωνόταν κατά μέσο όρο -2,7% κάθε χρόνο. Με δεδομένη την παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας, μετά το 2008 συντελείται η τρομακτική μείωση τόσο των ιδιωτικών καταθέσεων, όσο και των τραπεζικών χορηγήσεων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, την περίοδο 2008-2021, οι τραπεζικές καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων από 272,1 εκτιμάται ότι συρρικνώθηκαν σε 185,4 δις ευρώ και οι χορηγήσεις ιδιωτικών δανείων από 249,8 έπεσαν σε 115,0 δις ευρώ. Η τρομακτική μείωση των τραπεζικών ιδιωτικών καταθέσεων αποκαλύπτει τα μεγάλα προβλήματα ρευστότητας στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας.
- Κατά την περίοδο 2019 -2021 και ενώ η χώρα σφυροκοπείται από μια ανηλεή οικονομική κρίση, οι χορηγήσεις δανείων στο ελληνικό Δημόσιο (γενική κυβέρνηση) υπολογίζεται ότι το 2021 έλαβε από τις εμπορικές τράπεζες χορηγήσεις δανείων της τάξης των 81 δις έναντι 30,8 δις ευρώ το 2019.
- Αν και την περίοδο 2008-2021 το σύνολο των τραπεζικών ιδιωτικών καταθετικών πόρων παρουσιάζει καθοδική τάση, εντούτοις κατά την υποπερίοδο 2018-2021 οι ιδιωτικές καταθέσεις εκτιμάται ότι από 141,6 αυξήθηκαν σε 185,4 δις ευρώ. Η άνοδος όμως των ιδιωτικών καταθέσεων εντός της περιόδου 2018-2021 είναι πλασματική και εντελώς ανύπαρκτη. Πράγματι, ποιος ορθολογικά σκεπτόμενος οικονομολόγος θα μπορούσε να διανοηθεί την άνοδο των ιδιωτικών καταθέσεων σε συνθήκες εντεινόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας; Όταν την τριετία 2018-2021 η αναπτυξιακή επίδοση της εθνικής μας οικονομίας ήταν αρνητική, της τάξης του -3%, πως εξηγείται η επαύξηση των τραπεζικών ιδιωτικών καταθέσεων κατά 43,8 δις ευρώ (185,4 – 141,6 = 43,8); Την απάντηση σε αυτό το όντως καίριας σημασίας ερώτημα μας τη δίνει η προσεκτική ανάλυση των στοιχείων της Τράπεζας της Ελλάδος.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα, η αύξηση των ιδιωτικών καταθέσεων την περίοδο 2018-2021 οφείλεται κυρίως στον συνυπολογισμό του «ηλεκτρονικού χρήματος» στις «καταθέσεις όψεως». Τι είναι όμως το ηλεκτρονικό χρήμα; Το ηλεκτρονικό χρήμα αφορά την ψηφιακή μεταφορά ενός χρηματικού ποσού (κεφαλαίου) μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μερών άνευ της μεσολάβησης υλικού μέσου. Η μεταφορά του κεφαλαίου (χρηματικού ποσού) αποκαλείται ψηφιακή γιατί γίνεται με τη χρήση σύγχρονων ψηφιακών πρακτικών, όπως είναι η χρήση του διαδικτύου, των ηλεκτρονικών υπολογιστών κ.ο.κ. Παραδόξως, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν καταγράφει το μέρος των ιδιωτικών καταθέσεων όψεως που αντιστοιχεί στο ηλεκτρονικό χρήμα. Άποψή μας είναι ότι με βάση τα στοιχεία του έτους 2021 το ηλεκτρονικό χρήμα αποτελεί τουλάχιστον το 25% των ιδιωτικών καταθέσεων όψεως.
Ένας δεύτερος παράγοντας που συμβάλλει στην εικονική αύξηση των ιδιωτικών καταθέσεων μετά το 2018 σχετίζεται με τα lockdowns που εφάρμοσε η κυβέρνηση την περίοδο 2020-2021 για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού Covid-19. Με απονευρωμένες τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές και τους πολίτες κλεισμένους στα σπίτια τους λόγω των lockdowns, αναπόφευκτο είναι οι μισθοί, οι συντάξεις και γενικότερα οποιαδήποτε μορφή εισοδήματος ή χρήματος που εισρέει στις καταθέσεις όψεως και ταμιευτηρίου να παραμένουν αδρανείς στους τραπεζικούς λογαριασμούς των πολιτών, εμφανίζοντας έτσι πλασματικά αυξημένο το σύνολο των ιδιωτικών καταθέσεων. Συνεπώς, όσοι ισχυρίζονται ότι οι ιδιωτικές καταθέσεις αυξάνονται στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα σε συνθήκες παράλυσης της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας δολίως εμπαίζουν τους πολίτες, αποσκοπώντας στην άντληση πολιτικών κερδών.
- Κατά την περίοδο 2009-2021, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, γνωστά και με τον όρο «κόκκινα δάνεια», αποτελούν τη γάγγραινα του εγχώριου τραπεζικού συστήματος. Η «μόχλευση» των ελληνικών τραπεζών βρίσκεται στο ναδίρ, πιστοποιώντας την έλλειψη κεφαλαίων για τη χρηματοδότηση επενδυτικών έργων και καταναλωτικών δαπανών του ιδιωτικού τομέα. Νοικοκυριά και επιχειρήσεις στεγάζουν υπό το βάρος των φορολογικών βαρών και των ζημιών που υφίστανται από την εξελισσόμενη οικονομική κρίση. Το 2021, σε σύνολο χορηγηθέντων δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις 115 δις υπολογίζεται ότι τα 50 δις ευρώ είναι μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Αντίθετα την περίοδο 2007-2010, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αντιπροσωπεύουν μόλις το 5% των συνολικών χορηγηθέντων δανείων. Πως είναι δυνατόν το εγχώριο τραπεζικό σύστημα να μη χαρακτηρίζεται σήμερα χρεοκοπημένο, όταν σημαντικό μέρος του ενεργητικού του απεικονίζεται σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια;
- Η τράπεζα της Ελλάδος παραπληροφορεί τεχνηέντως τους πολίτες ισχυριζόμενη ότι οι ιδιωτικές καταθέσεις μετά το 2018 αυξάνονται. Αν όντως οι ιδιωτικές καταθέσεις αυξάνονται, η Τράπεζα της Ελλάδος, οφείολει να μας απαντήσει στο εξής λογικό ερώτημα: Εφόσον οι ιδιωτικές καταθέσεις μετά το 2018 σημειώνουν ανοδική πορεία, πως εξηγείται η μείωση των χορηγηθέντων δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις από 170,3 δις το 2018 σε 115 δις ευρώ το 2021; Αν κάποιοι θεσιθήρες της τραπεζικής εξουσίας υποστηρίζουν ότι η τρομακτική ελάττωση στις χορηγήσεις τραπεζικών δανείων αποδίδεται στην παραχώρηση μέρους των κόκκινων δανείων σε ειδικά funds «αντί πινακίου φακής», τότε στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε να παρέμβουν οι εισαγγελικές διωκτικές Αρχές και να κάνουν «φύλλο και φτερό» τα τεφτέρια της Τράπεζας της Ελλάδος και των εμπορικών τραπεζών. Με την εγγύηση του ελληνικού κράτους και τις ανακεφαλαιοποιήσεις, δηλαδή με το αίμα του Έλληνα φορολογούμενου και των μικρομετόχων, εκτιμάται ότι την περίοδο 2008-2020 οι τράπεζες επωφελήθηκαν τουλάχιστον κατά 400 δις ευρώ και παραδόξως ακόμη δεν έχουν εξυγιανθεί. Βάσει ποιας στοιχειώδους ηθικής τραπεζικοί ιθύνοντες ζητούν σήμερα και νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Ενδεχομένως να απαιτείται άμεσος δικαστικός – εισαγγελικός έλεγχος των ισολογισμών και των λογαριασμών τάξεως όλων των εμπορικών τραπεζών για να μάθουμε τους λόγους για τους οποίους οι τράπεζες δεν έχουν εξυγιανθεί, παρότι μετά το 2008 μπήκαν στα ταμεία τους εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Υπό κατάρρευση;
Μετά το 2008 η ελληνική οικονομία πλήττεται από έναν φαύλο κύκλο ύφεσης σε συνθήκες δραματικής ανόδου του δημοσίου χρέους που είναι πρωτόγνωρες στην οικονομική ιστορία της χώρας. Η συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά την περίοδο 2008-2021 προκάλεσε την πτωτική πορεία τόσο των τραπεζικών καταθέσεων, όσο και των χορηγήσεων δανείων στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις. Μιλάμε για έναν φαύλο κύκλο της οικονομικής κρίσης, ήτοι για ανατροφοδότηση του υφεσιακού φαινομένου. Ωστόσο, η παρατεταμένη ελάττωση των ιδιωτικών καταθέσεων και των τραπεζικών δανείων στον ιδιωτικό τομέα, σε καθεστώς υπερδιόγκωσης των κρατικών ελλειμμάτων και συνεχούς αύξησης του δημοσίου χρέους, προκαλεί το φαινόμενο της «εκτόπισης» (crowding out), προξενώντας έτσι τη διεύρυνση του υφεσιακού ρήγματος.
Το θεωρητικό και το εμπειρικό υπόβαθρο της «εκτόπισης» υποδηλώνει ότι το κράτος, με τα διαχειριστικά του ελλείμματα και την σχετική ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους, απορροφά μεγάλο μέρος των τραπεζικών καταθετικών (αποταμιευτικών) πόρων, στερώντας έτσι πόρους από τον ιδιωτικό τομέα για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδυτικών έργων και χρήσιμων καταναλωτικών δαπανών. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος καταδεικνύουν την ύπαρξη του «αποτελέσματος της εκτόπισης» (crowding out effect) στην εγχώρια οικονομία, καθότι την περίοδο 2018-2021 οι κυβερνήσεις απορροφούν κάθε χρόνο άνω του 50% των διαθέσιμων ιδιωτικών καταθέσεων για τη χρηματοδότηση των κρατικών ελλειμμάτων. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 2021 το ελληνικό Δημόσιο υπολογίζεται ότι έλαβε τραπεζικά δάνεια 81 δις ευρώ, καθρεφτίζοντας έτσι την τραγική κατάσταση των δημοσίων οικονομικών και τα πελώρια χρηματοοιοκονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το εγχώριο τραπεζικό σύστημα.
Η ώθηση της εθνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή τροχιά, συνιστά τη βασική προϋπόθεση για την αύξηση των εγχώριων τραπεζικών καταθετικών – αποταμιευτικών πόρων στις εγχώριες τράπεζες, ώστε οι τράπεζες να έχουν την απαιτούμενη ρευστότητα για τη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδυτικών έργων, προσδίδοντας έτσι αναπτυξιακή δυναμική στην ελληνική οικονομία.
Μη διατηρήσιμη κατάσταση
Η ανάπτυξη της εθνικής μας οικονομίας εντός του 2021 προβλέπεται γύρω στο 5%. Την περίοδο 2007-2021, το πραγματικό ΑΕΠ από 250,5 υπολογίζεται σε 177,2, που αντιστοιχεί σε ποσοστό μείωσης -29,3%. Η αναπτυξιακή διαδικασία δεν πρέπει να είναι άνιση ή στρεβλή, αλλά να έχει διατηρήσιμα χαρακτηριστικά. Πως είναι δυνατόν η ανάπτυξη μιας χώρας να θεωρείται διατηρήσιμη όταν οι χορηγήσεις των τραπεζικών δανείων συρρικνώνονται, οι ιδιωτικές καταθέσεις δεν αυξάνονται και στο ελληνικό Χρηματιστήριο δεν εισρέουν νέοι αποταμιευτικοί πόροι; Την περίοδο 2020-2021, οι χορηγήσεις τραπεζικών δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις από 141,8 δις, αναμένεται να κατρακυλήσουν στα 115 δις ευρώ. Παράλληλα, εντός του 2021 ο κρατικός δανεισμός μέσω εκδόσεων νέων σειρών εντόκων γραμματίων εκτιμάται σε 45 δις ευρώ και οι παροχές τραπεζικών δανείων προσδιορίζονται σε 81 δις ευρώ. Πρόκειται για έναν ασυγκράτητο δανεισμό από την πλευρά του Υπουργείου Οικονομικών, που προκαλεί την ακατάσχετη ανοδική τάση του δημοσίου χρέους της χώρας.
Τα έντοκα γραμμάτια εκδίδονται από το Υπουργείο Οικονομικών και κατόπιν αγοράζονται από διάφορες τράπεζες. Σε ποιες εγχώριες τράπεζες το Υπουργείο Οικονομικών πουλάει τα έντοκα γραμμάτια και στη συνέχεια συνάπτει αέναες συναλλαγές repos; Οι εμπορικές τράπεζες είναι φορτωμένες με ένα βουνό εντόκων γραμματίων που ουδείς γνωρίζει σε πόσες εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ ανέρχεται η συνολική τους αξία. Σε συνθήκες συνεχούς αύξησης του κρατικού χρέους, το ελληνικό Δημόσιο είναι ανήμπορο να αποπληρώσει στις εμπορικές τράπεζες ποσά εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει λάβει από τις πωλήσεις εντόκων γραμματίων. Υπό τις συνθήκες αυτές, κράτος και τράπεζα επαπειλούνται με χρεοκοπία.
Στα 503,6 δις ευρώ το χρέος τον Μάρτιο
Οι πάντες γνωρίζουν ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδος δεν είναι βιώσιμο, δηλαδή δεν είναι διαχειρίσιμο. Το ελληνικό κράτος είναι καταχρεωμένο και αδυνατεί με τα πενιχρά δημοσιονομικά του έσοδα να ανταποκριθεί στις πελώριες δαπάνες τοκοχρεολυσίων για την εξυπηρέτηση του τερατώδους δημόσιου χρέους. Η Πατρίδα βρίσκεται υπό το πέλμα αλλότριων πιστωτών. Κράτος και τράπεζες είναι φεσωμένες. Τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος αναφέρουν ότι τον Μάρτιο του 2021 το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας αναρριχήθηκε στα 503,6 δις έναντι 400,1 δις ευρώ τον Ιούνιο του 2028. Τον Δεκέμβριο του 2021 το εξωτερικό χρέος προβλέπεται να ανέβει στα 530 δις ευρώ.
Γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την παλιγγενεσία του 1821 με την πατρίδα αλυσοδεμένη στους ξένους πιστωτές. Ερωτήματα στους πολιτικάντηδες που καλλιεργούν φρούδες ελπίδες στους πολίτες. Με ποιους εγχώριους χρηματικούς πόρους το ελληνικό κράτος και οι εμπορικές τράπεζες θα αποπληρώσουν το εξωτερικό χρέος των 530 δις ευρώ; Από ποιες πηγές θα εξευρεθούν τα αναγκαία δημοσιονομικά έσοδα, ώστε το ελληνικό Δημόσιο να αποπληρώσει στις εμπορικές τράπεζες το βουνό των έντοκων γραμματίων της τάξης των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ; Αυτοί είναι και οι πρωταρχικοί λόγοι που πιστοποιούν ότι κράτος και τράπεζες κινδυνεύουν με χρεοκοπία. Τα χρέη πνίγουν την Ελλάδα. Αν η εθνική μας οικονομία δεν εισέλθει σε διατηρήσιμη και δυναμική αναπτυξιακή πορεία, με μαθηματική βεβαιότητα κράτος και τράπεζες θα συντριβούν υπό το βάρος γιγαντιαίων χρεών.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου