Οπως περιγράφεται σε έγγραφο που διέρρευσε και που δημοσιοποίησε πρόσφατα το Bloomberg οι εθνικές κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν τα κενά των κανόνων που ψηφίστηκαν κατά την διάκρεια της οικονομικής κρίσης και με τον τρόπο αυτόν "χρηματοδότησαν" τη διάσωση τραπεζών.
Τι είναι αυτό που εξετάζουν πια στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Tα κεφάλαια με τα οποία ενισχύονται οι τράπεζες στο πλαίσιο της προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προβλήματα που αφορούν παρελθούσες χρήσεις.
Το θέμα αυτό αφορά πολύ τις Ελληνικές τράπεζες – αν και δεν αποτελούν παράδειγμα στο εν λόγω κείμενο- κυρίως επειδή έχουν πλήθος κόκκινων δανείων που αφορούν παρελθούσες χρήσεις.
Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκεται λοιπόν ο κανόνας της λεγόμενης "προληπτικής ανακεφαλαιοποίησης", σύμφωνα με την οποία η Ιταλία έδωσε 5,4 δισ. Ευρώ στη Banca Monte dei Paschi di Siena το 2017, όπως αναφέρει εσωτερικό έγγραφο της Ευρωπαίκής Επιτροπής που είδε ο φως της δημοσιότητας.
Είναι λοιπόν φανερό πως ο νομοθέτης εξετάζει αυστηρότερα όρια για τα κονδύλια που συνεπικουρούν τις τράπεζες οι οποίες βρίσκονται κοντά στην κατάρρευση και τα οποία προέρχονται από χρήματα φορολογούμενων, δηλαδή από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μετά από περίπου 2 τρισεκατομμύρια ευρώ κεφαλαίων που προήλθαν από προϋπολογισμούς κρατών και που διοχετεύθηκαν σε ευρωπαϊκές τράπεζες κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, η ΕΕ προχώρησε στην προσπάθεια να είναι οι επενδυτές εκείνοι που αναλαμβάνουν το κόστος της διάσωσης των τραπεζών.
Εκτοτε ωστόσο όπως αποκαλύπτεται στο ίδιο έγγραφο οι πολιτικοί έχουν επιτρέψει την ενίσχυση τραπεζών με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να αποτρέψουν τις καταρρεύσεις, προκαλώντας αντίδραση τόσο από τους θεσμούς όσο και από ομάδες που έχουν δημόσιο συμφέρον.
Πρόσφατα, η Γερμανία συμφώνησε για τη διάσωση 3,6 δισεκατομμυρίων ευρώ της Norddeutsche Landesbank-Girozentrale, τράπεζα στο βόρειο τμήμα της χώρας, που είχε υποστεί ζημιά από τοξικά ναυτιλιακά δάνεια. Ιταλοί πολιτικοί δήλωσαν επίσης ότι ήταν έτοιμοι να βοηθήσουν τη Banca Carige όταν η τράπεζα αντιμετώπισε πιέσεις κεφαλαίου πέρυσι.
Η αρχή ότι οι επενδυτές είναι αυτοί που αναλαμβάνουν τη διάσωση των τραπεζών σε περίοδο κρίσης αποδείχθηκε δύσκολα εφαρμόσιμο από τις κυβερνήσεις καθώς τα ομόλογα και οι μετοχές που εκδίδουν οι τράπεζες συχνά ανήκαν σε ιδιώτες επενδυτές.
Στην περίπτωση της διάσωσης του Monte dei Paschi ήταν ότι οι κάτοχοι senior ομολόγων που εξοργίστηκαν.
Το νέο θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να επικεντρώνει σε μια σειρά προϋποθέσεων που πρέπει να πληρούνται έτσι ώστε να μην γίνεται κακή χρήση αυτής της επιλογής - για παράδειγμα, τα κεφάλαια να μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για την κάλυψη απρόβλεπτων μελλοντικών ζημιών μιας τράπεζας, όχι παρελθουσών.
Ο νομοθέτης αναζητά διαφοροποίηση του θεσμικού πλαισίου ώστε να υπάρχει σαφέστερος ορισμός του πότε μια τράπεζα έχει πραγματικό πρόβλημα ώστε να μην δίδεται ενίσχυση σε πιστωτικό ίδρυμα που ήδη παραβιάζει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις ή ενδέχεται να το πράξει στο εγγύς μέλλον.
Αναφέρει επίσης ότι οι έλεγχοι του ισολογισμού που διενεργούνται στο πλαίσιο των ανακεφαλαιοποιήσεων ίσως χρειαστεί να αναβαθμιστούν για να διαχωρίσουν καλύτερα τις απώλειες του παρελθόντος μιας τράπεζας από τις μελλοντικές.
Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει εγγύηση για τη χρησιμοποίηση δημόσιων κεφαλαίων για την κάλυψη ζημιών που έχει ήδη υποστεί μια τράπεζα π.χ. με επισφαλή δάνεια.
Οι κανόνες bail out των τραπεζών, poz άρχισαν να ισχύουν το 2016, απαιτούν επίσης από τις τράπεζες να εκδίδουν ειδικούς τύπους ομολόγων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση εάν τα πιστωτικά ιδρύματα αντιμετωπίσουν πρόβλημα.
Οι κανονισμοί συνοδεύτηκαν από αυστηρότερους κεφαλαιακούς όρους που συμφωνήθηκαν μετά από την κρίση για να καταστούν οι τράπεζες πιο ανθεκτικές σε μια μελλοντική αναταραχή.
Η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ "ξεκινά τον εσωτερικό προβληματισμό" και κατ' επέκταση τη διαβούλευση για τη μεθοδολογία της Ε.Ε. για την αντιμετώπιση προβληματικών τραπεζών, δήλωσε σε μια εκδήλωση στις Βρυξέλλες ο Sean Berrigan, ανώτερος υπάλληλος της Επιτροπής. "Ας ελπίσουμε ότι θα προχωρήσουμε με κάτι σε αυτό".
Οποιαδήποτε αλλαγή είναι πιθανό να αντιμετωπίσει έντονες συζητήσεις με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και μπορεί να χρειαστούν μήνες ή και χρόνια για να συμφωνήσουν.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου