Για να κατανοήσουμε το μήνυμα της Ανάστασης, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ποιοι και γιατί σταύρωσαν τον Χριστό !!!
Ας διαβάσουμε τα σχετικά εδάφια:
«Και οι Φαρισαίοι, βλέποντας αυτά, είπαν στους μαθητές του: Γιατί ο δάσκαλός σας τρώει μαζί με τελώνες και αμαρτωλούς; Και ο Ιησούς, ακούγοντάς το, τους είπε: Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό αυτοί που υγιαίνουν, αλλά αυτοί που πάσχουν. Πηγαίνετε μάλιστα και μάθετε τι είναι:“Έλεος θέλω, και όχι θυσία”· επειδή, δεν ήρθα να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.» (Κατά Ματθαίον 9: 11-13)
«Και οι Φαρισαίοι, βλέποντας αυτά, είπαν στους μαθητές του: Γιατί ο δάσκαλός σας τρώει μαζί με τελώνες και αμαρτωλούς; Και ο Ιησούς, ακούγοντάς το, τους είπε: Δεν έχουν ανάγκη από γιατρό αυτοί που υγιαίνουν, αλλά αυτοί που πάσχουν. Πηγαίνετε μάλιστα και μάθετε τι είναι:“Έλεος θέλω, και όχι θυσία”· επειδή, δεν ήρθα να καλέσω δικαίους, αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια.» (Κατά Ματθαίον 9: 11-13)
«Κατά τον καιρό εκείνο, σε ημέρα Σαββάτου, ο Ιησούς πορευόταν διαμέσου των σπαρτών· και οι μαθητές του πείνασαν, και άρχισαν να κόβουν στάχυα και να τρώνε.
Και βλέποντας αυτό οι Φαρισαίοι, του είπαν: Δες, οι μαθητές σου κάνουν ό,τι δεν επιτρέπεται να γίνεται το Σάββατο.
Και εκείνος είπε σ' αυτούς: Δεν διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν πείνασε, αυτός και εκείνοι που ήσαν μαζί του; (…)
Επειδή, ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του Σαββάτου.
ΚΑΙ καθώς αναχώρησε από εκεί, ήρθε στη συναγωγή τους.
Και, να, ήταν εκεί ένας άνθρωπος που είχε το χέρι του παράλυτο· και τον ρώτησαν, λέγοντας: “Άραγε, επιτρέπεται σε κάποιον να θεραπεύει το Σάββατο;” Για να τον κατηγορήσουν. (…)
Τότε, λέει στον άνθρωπο: “Τέντωσε το χέρι σου”. Και το τέντωσε, και αποκαταστάθηκε υγιές, όπως το άλλο.
Και οι Φαρισαίοι, καθώς βγήκαν έξω, έκαναν συμβούλιο εναντίον του, για να τον εξολοθρεύσουν.
Αλλά, ο Ιησούς, όταν το αντιλήφθηκε, αναχώρησε από εκεί· και τον ακολούθησαν πολλά πλήθη, και τους θεράπευσε όλους.» (Κατά Ματθαίον 12: 1-15)
Ώστε λοιπόν οι Φαρισαίοι ήθελαν να εξολοθρεύσουν τον Ιησού από ζήλεια και φθόνο, επειδή τα πλήθη τον ακολουθούσαν και τους θεράπευε, πράγμα το οποίο οι ίδιοι δεν είχαν την πνευματική δύναμη να κάνουν.
Για τι άλλο κατηγορούσαν οι Φαρισαίοι τον Ιησού εκτός από την παραβίαση του Σαββάτου; Δείτε τα επόμενα εδάφια:
«Και ενώ αυτοί έβγαιναν έξω, ξάφνου, έφεραν σ' αυτόν έναν δαιμονιζόμενο κουφό. Και αφού βγήκε το δαιμόνιο, ο κουφός μίλησε· και τα πλήθη θαύμασαν, λέγοντας ότι: Ποτέ δεν φάνηκε ένα τέτοιο πράγμα στον Ισραήλ.
Οι Φαρισαίοι, όμως, έλεγαν: Διαμέσου του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια.» (Κατά Ματθαίον 9: 32-34)
«Τότε, έρχονται κοντά στον Ιησού οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι από τα Ιεροσόλυμα, λέγοντας:
"Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν την παράδοση των πρεσβυτέρων; Επειδή, δεν πλένουν τα χέρια τους, όταν τρώνε ψωμί."
Και εκείνος, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: "Γιατί κι εσείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού εξαιτίας της παράδοσής σας;" (…)
Υποκριτές, καλά προφήτευσε για σας ο Ησαΐας, λέγοντας:
“Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη· η καρδιά τους, όμως, απέχει μακριά από μένα·μάταια μάλιστα με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων”.
Και αφού προσκάλεσε το πλήθος, τους είπε: “Ακούτε και καταλαβαίνετε. Δεν μολύνει τον άνθρωπο αυτό που μπαίνει μέσα στο στόμα, αλλά αυτό που βγαίνει έξω από το στόμα, αυτό μολύνει τον άνθρωπο.”
Τότε, αφού ήρθαν κοντά του οι μαθητές του, είπαν σ' αυτόν: “Ξέρεις ότι οι Φαρισαίοι που άκουσαν αυτό τον λόγο σκανδαλίστηκαν;”
Και εκείνος απαντώντας είπε: “Κάθε φυτεία, που δεν τη φύτεψε ο ουράνιος Πατέρας μου, θα ξεριζωθεί. Αφήστε τους• είναι τυφλοί οδηγοί τυφλών• και αν ένας τυφλός οδηγεί έναν άλλον τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε χαντάκι”.» (Κατά Ματθαίον 15: 1-14)
«Και καθώς ήρθαν κοντά του οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, πειράζοντάς τον, ζήτησαν να τους δείξει ένα σημείο από τον ουρανό.
Και εκείνος, αποκρινόμενος σ' αυτούς, είπε: “Όταν γίνει βράδυ, λέτε: ‘Καλός ο καιρός’· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει. Και το πρωί: ‘Σήμερα είναι χειμώνας’· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας. Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε; (…)”
Και αφήνοντάς τους αναχώρησε.
Και όταν οι μαθητές ήρθαν στην αντίπερα όχθη, λησμόνησαν να πάρουν ψωμιά.
Και ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Βλέπετε και προσέχετε από τη ζύμη των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων.» (Κατά Ματθαίον 16: 1-6)
«Τότε, πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο με ποιον τρόπο να τον παγιδεύσουν με λόγο.
Και στέλνουν σ' αυτόν τους μαθητές τους, μαζί με τους Ηρωδιανούς, λέγοντας: “Δάσκαλε, ξέρουμε ότι λες την αλήθεια, και διδάσκεις αληθινά τον δρόμο τού Θεού, και δεν σε μέλει για κανέναν• επειδή, δεν κοιτάζεις σε πρόσωπο ανθρώπων.
Πες μας, λοιπόν: Τι νομίζεις; Επιτρέπεται να δώσουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;”
Και ο Ιησούς, επειδή γνώρισε την πονηρία τους, είπε: “Υποκριτές, τι με πειράζετε;
Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου”. Και εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο.
Και τους λέει: “Η εικόνα αυτή και η επιγραφή τίνος είναι;”
Του λένε: “Του Καίσαρα.”
Τότε, τους λέει: “Αποδώστε, λοιπόν, στον Καίσαρα αυτά που ανήκουν στον Καίσαρα, και στον Θεό, αυτά που ανήκουν στον Θεό.”
Και όταν το άκουσαν αυτό, θαύμασαν· κι αφήνοντάς τον, έφυγαν.» (Κατά Ματθαίον 22: 15-22)
«Και όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι άκουσαν τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι μιλάει γι' αυτούς• και ζητώντας να τον πιάσουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον είχαν ως προφήτη.» (Κατά Ματθαίον 21: 45-46)
Δείτε τώρα πώς αντιμετώπιζε ο Ιησούς τους Φαρισαίους υποκριτές. Όχι με γλυκόλογα, βέβαια.
«Αλλά, ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· για τον λόγο ότι, κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά από τους ανθρώπους· επειδή, εσείς δεν μπαίνετε, αλλ' ούτε τους εισερχόμενους αφήνετε να μπουν.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, κατατρώτε τα σπίτια των χηρών, κι αυτό με την πρόφαση ότι κάνετε μεγάλες προσευχές· γι' αυτό θα λάβετε μεγαλύτερη καταδίκη.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, περιτριγυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε έναν προσήλυτο· και όταν γίνει, τον κάνετε γιο της κόλασης δυο φορές περισσότερο από σας. (…)
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, αποδεκατίζετε τον δυόσμο, και τον άνηθο και το κύμινο• αφήσατε, όμως, τα βαρύτερα του νόμου: Την κρίση και το έλεος και την πίστη• αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήνετε. Τυφλοί οδηγοί, που διυλίζετε το κουνούπι, καταπίνετε όμως την καμήλα.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, καθαρίζετε το απέξω μέρος τού ποτηριού και του πιάτου, από μέσα όμως είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια.
Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εσωτερικό τού ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό τους καθαρό.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, μοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, που απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από νεκρά κόκαλα, και από κάθε ακαθαρσία. Έτσι κι εσείς: Απέξω μεν φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία. (…)
Φίδια, γεννήματα από οχιές, πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη της κόλασης; (...)
Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, εσύ που φονεύεις τους προφήτες, κι εσύ που λιθοβολείς τους απεσταλμένους σε σένα, πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα συγκεντρώνει τα μικρά της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν θελήσατε;
Ιδού, ο οίκος σας αφήνεται σε σας έρημος.» (Κατά Ματθαίον 23: 13-38)
Όπως καταλαβαίνετε, μεταξύ του Ιησού και των Φαρισαίων υποκριτών είχε ξεσπάσει ένας αμείλικτος πόλεμος. Οι τελευταίοι επρόκειτο να πραγματοποιήσουν το σχέδιο εξόντωσης του μεγάλου προφήτη, όπως είχαν κάνει και με προηγούμενους προφήτες. Και ο φόνος, σύμφωνα με την παράδοση, θα γινόταν μέσα στην Ιερουσαλήμ…
Ας δούμε τώρα πώς ο Ιησούς οδηγήθηκε στο σταυρικό θάνατο από τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους:
«Και ενώ αυτός ακόμα μιλούσε, ξάφνου, ένα πλήθος από ανθρώπους, και ο ονομαζόμενος Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, ερχόταν μπροστά απ' αυτούς, και πλησίασε στον Ιησού για να τον φιλήσει. Ο δε Ιησούς είπε σ' αυτόν: Ιούδα, με φίλημα παραδίνεις τον Υιό του ανθρώπου; (…)Και αφού τον συνέλαβαν, τον έφεραν και τον έβαλαν μέσα στον οίκο του αρχιερέα. (…) Και οι άνδρες που κρατούσαν τον Ιησού, τον ενέπαιζαν δέρνοντάς τον· (…)
Και καθώς έγινε ημέρα, συγκεντρώθηκε το πρεσβυτέριο του λαού, και αρχιερείς και γραμματείς, και τον ανέβασαν στο συνέδριό τους, λέγοντας:
Εσύ είσαι ο Χριστός; Πες μας.
Και τους είπε: Αν σας πω, δεν θα με πιστέψετε· (…)
Και όλοι είπαν: Εσύ, λοιπόν, είσαι ο Υιός τού Θεού;
Και εκείνος είπε σ' αυτούς: Εσείς λέτε ότι εγώ είμαι.
Και εκείνοι είπαν: Τι ανάγκη έχουμε πλέον από μαρτυρία; Επειδή, εμείς οι ίδιοι το ακούσαμε από το στόμα του.
Τότε, σηκώθηκε ολόκληρο το πλήθος τους, και τον έφεραν στον Πιλάτο.
Και άρχισαν να τον κατηγορούν, λέγοντας: Αυτόν, τον βρήκαμε να διαστρέφει το έθνος, και να εμποδίζει να δίνουν φόρους στον Καίσαρα, λέγοντας για τον εαυτό του ότι είναι Χριστός, βασιλιάς.
Και ο Πιλάτος τον ρώτησε, λέγοντας: Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;
Και εκείνος, απαντώντας σ' αυτόν, είπε: Εσύ το λες.
Και ο Πιλάτος είπε στους αρχιερείς και στα πλήθη: Δεν βρίσκω κανένα έγκλημα σε τούτο τον άνθρωπο.
Και εκείνοι επέμεναν, λέγοντας, ότι: Αναστατώνει τον λαό, διδάσκοντας σε ολόκληρη την Ιουδαία, αρχίζοντας από τη Γαλιλαία μέχρις εδώ.
Και ο Πιλάτος, όταν άκουσε Γαλιλαία, ρώτησε αν ο άνθρωπος είναι Γαλιλαίος.
Και μαθαίνοντας ότι είναι από την επικράτεια του Ηρώδη, τον έστειλε στον Ηρώδη, που κι αυτός ήταν στα Ιεροσόλυμα κατά τις ημέρες αυτές.
Και ο Ηρώδης, βλέποντας τον Ιησού, χάρηκε πολύ· επειδή, ήθελε πριν από πολύ καιρό να τον δει, για τον λόγο ότι, άκουγε γι' αυτόν πολλά· και έλπιζε να δει κάποιο θαύμα να γίνεται απ' αυτόν.Τον ρωτούσε μάλιστα με πολλά λόγια· όμως, αυτός δεν του αποκρίθηκε τίποτε.
Στέκονταν μάλιστα εκεί οι αρχιερείς και οι γραμματείς κατηγορώντας τον έντονα.
Και αφού ο Ηρώδης μαζί με τα στρατεύματά του τον εξουθένωσε, και τον ενέπαιξε, τον έντυσε με ένα λαμπρό ιμάτιο, και τον έστειλε ξανά στον Πιλάτο.
Και κατά την ημέρα εκείνη ο Πιλάτος και ο Ηρώδης έγιναν μεταξύ τους φίλοι• επειδή, πρωτύτερα ήσαν σε έχθρα ο ένας προς τον άλλον. Και ο Πιλάτος, αφού συγκάλεσε τους αρχιερείς και τους άρχοντες και τον λαό,
τους είπε: Μου φέρατε τούτον τον άνθρωπο, σαν έναν που ξεσηκώνει τον λαό σε στάση• και δέστε, εγώ μπροστά σας, αφού τον ανέκρινα, δεν βρήκα σε τούτον τον άνθρωπο κανένα έγκλημα από όσα φέρνετε ως κατηγορίες εναντίον του· αλλά, ούτε και ο Ηρώδης• επειδή, σας έστειλα σ' αυτόν· και δέστε, τίποτε άξιο θανάτου δεν έχει διαπραχθεί απ' αυτόν.
Αφού, λοιπόν, τον βασανίσω, θα τον απολύσω.
Έπρεπε, μάλιστα, κατ' ανάγκη να τους απολύει έναν κατά τη γιορτή. Όλοι, όμως, μαζί ανέκραξαν, λέγοντας: θανάτωσε τούτον, και απόλυσέ μας τον Βαραββά· ο οποίος, για κάποια στάση, που είχε γίνει στην πόλη, και για φόνο, είχε ριχτεί στη φυλακή.
Ξανά, λοιπόν, ο Πιλάτος μίλησε σ' αυτούς, θέλοντας να απολύσει τον Ιησού.
Εκείνοι, όμως, φώναζαν, λέγοντας: Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον.
Αλλ' εκείνος και μια τρίτη φορά είπε σ' αυτούς: Και τι κακό έκανε αυτός; Δεν βρήκα καμιά αφορμή θανάτου σ' αυτόν· αφού, λοιπόν, τον βασανίσω, θα τον απολύσω.
Εκείνοι, όμως, επέμεναν με δυνατές φωνές, ζητώντας να σταυρωθεί.
Και οι φωνές τους και των αρχιερέων υπερίσχυαν.
Και ο Πιλάτος αποφάσισε να γίνει το αίτημά τους.
Και τους απέλυσε αυτόν, που για στάση και φόνο ήταν ριγμένος στη φυλακή, αυτόν που ζητούσαν, ενώ τον Ιησού τον παρέδωσε στο θέλημά τους.» (Κατά Λουκά, 22: 47-71, 23: 1-25)
Η ιστορία λοιπόν είναι απλή και ξεκάθαρη. Ο προφήτης Ιησούς, ως υπέρμαχος της Αλήθειας και αγωνιστής της δικαιοσύνης έπρεπε να εξολοθρευτεί, διότι οι αρχιερείς υποκριτές δεν άντεχαν τον ανταγωνισμό μαζί του. Και μόνη η παρουσία του ήταν αρκετή για να ελεγχθούν οι σκέψεις και οι πράξεις τους και να νιώσουν τιποτένιοι. Ο Ιησούς έπρεπε πάση θυσία να μην κυκλοφορεί ανάμεσά τους.
Όσο για το χριστιανικό δόγμα περί σταυρικής θυσίας του Χριστού για να λυτρώσει τους ανθρώπους από το λεγόμενο "προπατορικό αμάρτημα" εξαγοράζοντάς τους με το αίμα του από το Διάβολο, ε, αυτό ας το κρίνει καθένας μόνος του.
Και βλέποντας αυτό οι Φαρισαίοι, του είπαν: Δες, οι μαθητές σου κάνουν ό,τι δεν επιτρέπεται να γίνεται το Σάββατο.
Και εκείνος είπε σ' αυτούς: Δεν διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν πείνασε, αυτός και εκείνοι που ήσαν μαζί του; (…)
Επειδή, ο Υιός του ανθρώπου είναι κύριος και του Σαββάτου.
ΚΑΙ καθώς αναχώρησε από εκεί, ήρθε στη συναγωγή τους.
Και, να, ήταν εκεί ένας άνθρωπος που είχε το χέρι του παράλυτο· και τον ρώτησαν, λέγοντας: “Άραγε, επιτρέπεται σε κάποιον να θεραπεύει το Σάββατο;” Για να τον κατηγορήσουν. (…)
Τότε, λέει στον άνθρωπο: “Τέντωσε το χέρι σου”. Και το τέντωσε, και αποκαταστάθηκε υγιές, όπως το άλλο.
Και οι Φαρισαίοι, καθώς βγήκαν έξω, έκαναν συμβούλιο εναντίον του, για να τον εξολοθρεύσουν.
Αλλά, ο Ιησούς, όταν το αντιλήφθηκε, αναχώρησε από εκεί· και τον ακολούθησαν πολλά πλήθη, και τους θεράπευσε όλους.» (Κατά Ματθαίον 12: 1-15)
Ώστε λοιπόν οι Φαρισαίοι ήθελαν να εξολοθρεύσουν τον Ιησού από ζήλεια και φθόνο, επειδή τα πλήθη τον ακολουθούσαν και τους θεράπευε, πράγμα το οποίο οι ίδιοι δεν είχαν την πνευματική δύναμη να κάνουν.
Για τι άλλο κατηγορούσαν οι Φαρισαίοι τον Ιησού εκτός από την παραβίαση του Σαββάτου; Δείτε τα επόμενα εδάφια:
«Και ενώ αυτοί έβγαιναν έξω, ξάφνου, έφεραν σ' αυτόν έναν δαιμονιζόμενο κουφό. Και αφού βγήκε το δαιμόνιο, ο κουφός μίλησε· και τα πλήθη θαύμασαν, λέγοντας ότι: Ποτέ δεν φάνηκε ένα τέτοιο πράγμα στον Ισραήλ.
Οι Φαρισαίοι, όμως, έλεγαν: Διαμέσου του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια.» (Κατά Ματθαίον 9: 32-34)
«Τότε, έρχονται κοντά στον Ιησού οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι από τα Ιεροσόλυμα, λέγοντας:
"Γιατί οι μαθητές σου παραβαίνουν την παράδοση των πρεσβυτέρων; Επειδή, δεν πλένουν τα χέρια τους, όταν τρώνε ψωμί."
Και εκείνος, απαντώντας, είπε σ' αυτούς: "Γιατί κι εσείς παραβαίνετε την εντολή του Θεού εξαιτίας της παράδοσής σας;" (…)
Υποκριτές, καλά προφήτευσε για σας ο Ησαΐας, λέγοντας:
“Αυτός ο λαός με πλησιάζει με το στόμα τους και με τιμά με τα χείλη· η καρδιά τους, όμως, απέχει μακριά από μένα·μάταια μάλιστα με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντάλματα ανθρώπων”.
Και αφού προσκάλεσε το πλήθος, τους είπε: “Ακούτε και καταλαβαίνετε. Δεν μολύνει τον άνθρωπο αυτό που μπαίνει μέσα στο στόμα, αλλά αυτό που βγαίνει έξω από το στόμα, αυτό μολύνει τον άνθρωπο.”
Τότε, αφού ήρθαν κοντά του οι μαθητές του, είπαν σ' αυτόν: “Ξέρεις ότι οι Φαρισαίοι που άκουσαν αυτό τον λόγο σκανδαλίστηκαν;”
Και εκείνος απαντώντας είπε: “Κάθε φυτεία, που δεν τη φύτεψε ο ουράνιος Πατέρας μου, θα ξεριζωθεί. Αφήστε τους• είναι τυφλοί οδηγοί τυφλών• και αν ένας τυφλός οδηγεί έναν άλλον τυφλό, και οι δύο θα πέσουν σε χαντάκι”.» (Κατά Ματθαίον 15: 1-14)
«Και καθώς ήρθαν κοντά του οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, πειράζοντάς τον, ζήτησαν να τους δείξει ένα σημείο από τον ουρανό.
Και εκείνος, αποκρινόμενος σ' αυτούς, είπε: “Όταν γίνει βράδυ, λέτε: ‘Καλός ο καιρός’· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει. Και το πρωί: ‘Σήμερα είναι χειμώνας’· επειδή, ο ουρανός κοκκινίζει σκοτεινιάζοντας. Υποκριτές, το μεν πρόσωπο του ουρανού ξέρετε να το διακρίνετε, τα σημεία των καιρών, όμως, δεν μπορείτε; (…)”
Και αφήνοντάς τους αναχώρησε.
Και όταν οι μαθητές ήρθαν στην αντίπερα όχθη, λησμόνησαν να πάρουν ψωμιά.
Και ο Ιησούς είπε σ' αυτούς: Βλέπετε και προσέχετε από τη ζύμη των Φαρισαίων και των Σαδδουκαίων.» (Κατά Ματθαίον 16: 1-6)
«Τότε, πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο με ποιον τρόπο να τον παγιδεύσουν με λόγο.
Και στέλνουν σ' αυτόν τους μαθητές τους, μαζί με τους Ηρωδιανούς, λέγοντας: “Δάσκαλε, ξέρουμε ότι λες την αλήθεια, και διδάσκεις αληθινά τον δρόμο τού Θεού, και δεν σε μέλει για κανέναν• επειδή, δεν κοιτάζεις σε πρόσωπο ανθρώπων.
Πες μας, λοιπόν: Τι νομίζεις; Επιτρέπεται να δώσουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;”
Και ο Ιησούς, επειδή γνώρισε την πονηρία τους, είπε: “Υποκριτές, τι με πειράζετε;
Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου”. Και εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο.
Και τους λέει: “Η εικόνα αυτή και η επιγραφή τίνος είναι;”
Του λένε: “Του Καίσαρα.”
Τότε, τους λέει: “Αποδώστε, λοιπόν, στον Καίσαρα αυτά που ανήκουν στον Καίσαρα, και στον Θεό, αυτά που ανήκουν στον Θεό.”
Και όταν το άκουσαν αυτό, θαύμασαν· κι αφήνοντάς τον, έφυγαν.» (Κατά Ματθαίον 22: 15-22)
«Και όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι άκουσαν τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι μιλάει γι' αυτούς• και ζητώντας να τον πιάσουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον είχαν ως προφήτη.» (Κατά Ματθαίον 21: 45-46)
Δείτε τώρα πώς αντιμετώπιζε ο Ιησούς τους Φαρισαίους υποκριτές. Όχι με γλυκόλογα, βέβαια.
«Αλλά, ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· για τον λόγο ότι, κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά από τους ανθρώπους· επειδή, εσείς δεν μπαίνετε, αλλ' ούτε τους εισερχόμενους αφήνετε να μπουν.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, κατατρώτε τα σπίτια των χηρών, κι αυτό με την πρόφαση ότι κάνετε μεγάλες προσευχές· γι' αυτό θα λάβετε μεγαλύτερη καταδίκη.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, περιτριγυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά, για να κάνετε έναν προσήλυτο· και όταν γίνει, τον κάνετε γιο της κόλασης δυο φορές περισσότερο από σας. (…)
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, αποδεκατίζετε τον δυόσμο, και τον άνηθο και το κύμινο• αφήσατε, όμως, τα βαρύτερα του νόμου: Την κρίση και το έλεος και την πίστη• αυτά έπρεπε να κάνετε, και εκείνα να μη τα αφήνετε. Τυφλοί οδηγοί, που διυλίζετε το κουνούπι, καταπίνετε όμως την καμήλα.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, καθαρίζετε το απέξω μέρος τού ποτηριού και του πιάτου, από μέσα όμως είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια.
Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εσωτερικό τού ποτηριού και του πιάτου, για να γίνει και το εξωτερικό τους καθαρό.
ΟΥΑΙ σε σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές· επειδή, μοιάζετε με ασβεστωμένους τάφους, που απέξω μεν φαίνονται ωραίοι, από μέσα όμως είναι γεμάτοι από νεκρά κόκαλα, και από κάθε ακαθαρσία. Έτσι κι εσείς: Απέξω μεν φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, από μέσα όμως είστε γεμάτοι από υποκρισία και ανομία. (…)
Φίδια, γεννήματα από οχιές, πώς θα ξεφύγετε από την καταδίκη της κόλασης; (...)
Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, εσύ που φονεύεις τους προφήτες, κι εσύ που λιθοβολείς τους απεσταλμένους σε σένα, πόσες φορές θέλησα να συγκεντρώσω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα συγκεντρώνει τα μικρά της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν θελήσατε;
Ιδού, ο οίκος σας αφήνεται σε σας έρημος.» (Κατά Ματθαίον 23: 13-38)
Όπως καταλαβαίνετε, μεταξύ του Ιησού και των Φαρισαίων υποκριτών είχε ξεσπάσει ένας αμείλικτος πόλεμος. Οι τελευταίοι επρόκειτο να πραγματοποιήσουν το σχέδιο εξόντωσης του μεγάλου προφήτη, όπως είχαν κάνει και με προηγούμενους προφήτες. Και ο φόνος, σύμφωνα με την παράδοση, θα γινόταν μέσα στην Ιερουσαλήμ…
Ας δούμε τώρα πώς ο Ιησούς οδηγήθηκε στο σταυρικό θάνατο από τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους:
«Και ενώ αυτός ακόμα μιλούσε, ξάφνου, ένα πλήθος από ανθρώπους, και ο ονομαζόμενος Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, ερχόταν μπροστά απ' αυτούς, και πλησίασε στον Ιησού για να τον φιλήσει. Ο δε Ιησούς είπε σ' αυτόν: Ιούδα, με φίλημα παραδίνεις τον Υιό του ανθρώπου; (…)Και αφού τον συνέλαβαν, τον έφεραν και τον έβαλαν μέσα στον οίκο του αρχιερέα. (…) Και οι άνδρες που κρατούσαν τον Ιησού, τον ενέπαιζαν δέρνοντάς τον· (…)
Και καθώς έγινε ημέρα, συγκεντρώθηκε το πρεσβυτέριο του λαού, και αρχιερείς και γραμματείς, και τον ανέβασαν στο συνέδριό τους, λέγοντας:
Εσύ είσαι ο Χριστός; Πες μας.
Και τους είπε: Αν σας πω, δεν θα με πιστέψετε· (…)
Και όλοι είπαν: Εσύ, λοιπόν, είσαι ο Υιός τού Θεού;
Και εκείνος είπε σ' αυτούς: Εσείς λέτε ότι εγώ είμαι.
Και εκείνοι είπαν: Τι ανάγκη έχουμε πλέον από μαρτυρία; Επειδή, εμείς οι ίδιοι το ακούσαμε από το στόμα του.
Τότε, σηκώθηκε ολόκληρο το πλήθος τους, και τον έφεραν στον Πιλάτο.
Και άρχισαν να τον κατηγορούν, λέγοντας: Αυτόν, τον βρήκαμε να διαστρέφει το έθνος, και να εμποδίζει να δίνουν φόρους στον Καίσαρα, λέγοντας για τον εαυτό του ότι είναι Χριστός, βασιλιάς.
Και ο Πιλάτος τον ρώτησε, λέγοντας: Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;
Και εκείνος, απαντώντας σ' αυτόν, είπε: Εσύ το λες.
Και ο Πιλάτος είπε στους αρχιερείς και στα πλήθη: Δεν βρίσκω κανένα έγκλημα σε τούτο τον άνθρωπο.
Και εκείνοι επέμεναν, λέγοντας, ότι: Αναστατώνει τον λαό, διδάσκοντας σε ολόκληρη την Ιουδαία, αρχίζοντας από τη Γαλιλαία μέχρις εδώ.
Και ο Πιλάτος, όταν άκουσε Γαλιλαία, ρώτησε αν ο άνθρωπος είναι Γαλιλαίος.
Και μαθαίνοντας ότι είναι από την επικράτεια του Ηρώδη, τον έστειλε στον Ηρώδη, που κι αυτός ήταν στα Ιεροσόλυμα κατά τις ημέρες αυτές.
Και ο Ηρώδης, βλέποντας τον Ιησού, χάρηκε πολύ· επειδή, ήθελε πριν από πολύ καιρό να τον δει, για τον λόγο ότι, άκουγε γι' αυτόν πολλά· και έλπιζε να δει κάποιο θαύμα να γίνεται απ' αυτόν.Τον ρωτούσε μάλιστα με πολλά λόγια· όμως, αυτός δεν του αποκρίθηκε τίποτε.
Στέκονταν μάλιστα εκεί οι αρχιερείς και οι γραμματείς κατηγορώντας τον έντονα.
Και αφού ο Ηρώδης μαζί με τα στρατεύματά του τον εξουθένωσε, και τον ενέπαιξε, τον έντυσε με ένα λαμπρό ιμάτιο, και τον έστειλε ξανά στον Πιλάτο.
Και κατά την ημέρα εκείνη ο Πιλάτος και ο Ηρώδης έγιναν μεταξύ τους φίλοι• επειδή, πρωτύτερα ήσαν σε έχθρα ο ένας προς τον άλλον. Και ο Πιλάτος, αφού συγκάλεσε τους αρχιερείς και τους άρχοντες και τον λαό,
τους είπε: Μου φέρατε τούτον τον άνθρωπο, σαν έναν που ξεσηκώνει τον λαό σε στάση• και δέστε, εγώ μπροστά σας, αφού τον ανέκρινα, δεν βρήκα σε τούτον τον άνθρωπο κανένα έγκλημα από όσα φέρνετε ως κατηγορίες εναντίον του· αλλά, ούτε και ο Ηρώδης• επειδή, σας έστειλα σ' αυτόν· και δέστε, τίποτε άξιο θανάτου δεν έχει διαπραχθεί απ' αυτόν.
Αφού, λοιπόν, τον βασανίσω, θα τον απολύσω.
Έπρεπε, μάλιστα, κατ' ανάγκη να τους απολύει έναν κατά τη γιορτή. Όλοι, όμως, μαζί ανέκραξαν, λέγοντας: θανάτωσε τούτον, και απόλυσέ μας τον Βαραββά· ο οποίος, για κάποια στάση, που είχε γίνει στην πόλη, και για φόνο, είχε ριχτεί στη φυλακή.
Ξανά, λοιπόν, ο Πιλάτος μίλησε σ' αυτούς, θέλοντας να απολύσει τον Ιησού.
Εκείνοι, όμως, φώναζαν, λέγοντας: Σταύρωσέ τον, σταύρωσέ τον.
Αλλ' εκείνος και μια τρίτη φορά είπε σ' αυτούς: Και τι κακό έκανε αυτός; Δεν βρήκα καμιά αφορμή θανάτου σ' αυτόν· αφού, λοιπόν, τον βασανίσω, θα τον απολύσω.
Εκείνοι, όμως, επέμεναν με δυνατές φωνές, ζητώντας να σταυρωθεί.
Και οι φωνές τους και των αρχιερέων υπερίσχυαν.
Και ο Πιλάτος αποφάσισε να γίνει το αίτημά τους.
Και τους απέλυσε αυτόν, που για στάση και φόνο ήταν ριγμένος στη φυλακή, αυτόν που ζητούσαν, ενώ τον Ιησού τον παρέδωσε στο θέλημά τους.» (Κατά Λουκά, 22: 47-71, 23: 1-25)
Η ιστορία λοιπόν είναι απλή και ξεκάθαρη. Ο προφήτης Ιησούς, ως υπέρμαχος της Αλήθειας και αγωνιστής της δικαιοσύνης έπρεπε να εξολοθρευτεί, διότι οι αρχιερείς υποκριτές δεν άντεχαν τον ανταγωνισμό μαζί του. Και μόνη η παρουσία του ήταν αρκετή για να ελεγχθούν οι σκέψεις και οι πράξεις τους και να νιώσουν τιποτένιοι. Ο Ιησούς έπρεπε πάση θυσία να μην κυκλοφορεί ανάμεσά τους.
Όσο για το χριστιανικό δόγμα περί σταυρικής θυσίας του Χριστού για να λυτρώσει τους ανθρώπους από το λεγόμενο "προπατορικό αμάρτημα" εξαγοράζοντάς τους με το αίμα του από το Διάβολο, ε, αυτό ας το κρίνει καθένας μόνος του.
ΠΗΓΗ
http://seferou.blogspot.com/2011/04/blog-post_21.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου