Του Αλέξανδρου Πραντούνα
Πριν λίγες μέρες το περιοδικό Forbes δημοσίευσε την ετήσια λίστα του με τους κατόχους περιουσίας άνω του 1 δις δολαρίων, μια λίστα που το εν λόγω περιοδικό δημοσιεύει κάθε χρόνο.
Την χρονιά που διανύουμε στον πλανήτη υπάρχουν 2.153 δισεκατομμυριούχοι, με την συνολική αξία της περιουσίας τους να βρίσκεται περίπου στα 8,7 τρις δολάρια.
Πρώτος στην λίστα των υπερπλούσιων βρίσκεται ο Τζεφ Μπέζος, ιδιοκτήτης της Amazon, μιας εταιρείας που είναι μεταξύ άλλων γνωστή για τις φρικτές συνθήκες εργασίας που επιβάλλει στους υπαλλήλους της και για το πόσο λυσσαλέα παλεύει για να μην φορολογηθεί.
Δεύτερος στην λίστα ο ιδιοκτήτης της Microsoft, Μπιλ Γκέιτς, γνωστός ως ο «φιλάνθρωπος» που κατηγορεί τους φτωχούς για τη φτώχεια τους…
Στην τρίτη θέση φιγουράρει ο χρηματιστής Ουόρεν Μπάφετ, γνωστός μεταξύ άλλων γιατί κάποτε δήλωσε δημόσια εντελώς κυνικά πως «ναι, υπάρχει πράγματι ταξική πάλη και είναι η δική μου τάξη, η τάξη των πλούσιων που κερδίζει»…
Όμως από τη λίστα των δισεκατομμυριούχων δεν λείπουν και ορισμένοι Έλληνες, 4 συγκεκριμένα:
Νιάρχος
Στη θέση 804 της λίστας φιγουράρει ο Φίλιππος Νιάρχος, της γνωστής οικογενείας, με συνολική περιουσία 2,8 δις δολάρια. Γιος του μεγαλοεφοπλιστή Σταύρου Νιάρχου, του οποίου οι σχέσεις με τον πρωτεργάτη της χούντας Ν. Μακαρέζο είναι γνωστές. Ο Μακαρέζος μάλιστα, υποστηρίζοντας τον Νιάρχο, συγκρούστηκε με τον Παπαδόπουλο (ο οποίος υποστήριζε τον Ωνάση) για το ποιός από τους δύο «επενδυτές» θα κέρδιζε τις συμβάσεις με το δημόσιο για το χτίσιμο διυλιστηρίων. Ο Νιάρχος έκρινε σκόπιμο να διορίσει μετά την Μεταπολίτευση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τον κατηγορηθέντα για βασανιστήρια στρατονόμο Ηρακλή Μπλιώνα. Γνωστές επίσης οι σχέσεις του με τους Αμερικάνους, καθώς για τα πλοία του που «νοίκιασε» στους συμμάχους κατά τον 2οΠαγκόσμιο Πόλεμο και βυθίστηκαν αποζημιώθηκε στο πολλαπλάσιο της αξίας τους.
Σήμερα, ο «πατριώτης» μας Φ. Νιάρχος, διοικεί εφοπλιστική εταιρεία με έδρα το αφρικάνικο κράτος της Λιβερίας.
Λάτσης
Στη θέση 838 ο Σπύρος Λάτσης με περιουσία 2,7 δις δολάρια. Ο Σπύρος Λάτσης είναι γιος του μεγαλοεφοπλιστή Γιάννη Λάτση, γνωστού μεταξύ άλλων για το γεγονός ότι μετά την πτώση της δικτατορίας προσλάμβανε σωρηδόν στις επιχειρήσεις του στο εξωτερικό πρώην βασανιστές της Χούντας. Αυτό βέβαια σαν μια ελάχιστη ανταπόδοση για τις ιδιαιτέρως επικερδείς μπίζνες του και τις συμβάσεις που υπέγραψε με το κράτος κατά την επταετία. Όπως άλλωστε είχε δηλώσει και ο ίδιος «Οι επιχειρήσεις δεν πολιτεύονται. Εγώ είχα σύμβαση με την ελληνική κυβέρνηση. Δεν ξέρω χούντα και ξεχούντα. Δεν μ’ ενδιαφέρει πως έγινε η κυβέρνηση αυτή»…[1] Υπάρχουν αναφορές ότι ο Λάτσης ήταν δωσίλογος στην κατοχή, και σίγουρα κολλητός των συνταγματαρχών, καθώς η ίδρυση της ΠΕΤΡΟΛΑ και η άδεια για διυλιστήριο στο Θριάσιο έγινε επί χούντας. Σήμερα, η βασική εταιρεία του Λάτση, Lamda Development, έχει στην κατοχή της το «μεγαλύτερο αυθαίρετο των Βαλκανίων», το Mall στο Μαρούσι, και έχει αγοράσει το Ελληνικό, σε τιμή που δεν αγοράζει κανείς ούτε οικόπεδο στο Βραχάτι.
Μυστακίδης
Στη θέση 1.116 βρίσκεται ο Αριστοτέλης Μυστάκίδης με περιουσία που ανέρχεται στα 2,1 δις δολάρια. Ο Μυστακίδης υπήρξε βασικός μέτοχος του μεταλλευτικού κολοσσού Glencore. Η Glencore αποκαλύφθηκε ότι στα ορυχεία της στο Κονγκό βάζει παιδιά μέχρι και 10 χρονών να δουλεύουν, ενώ οι ντόπιοι καταγγέλλουν την εταιρεία ότι ρίχνει οξύ στο ποτάμι από το οποίο πίνουν νερό. Όταν δημοσιογράφος του BBC έκανε συνέντευξη με βασικό στέλεχος της εταιρείας, η οποία αρνείται ότι διαπράττει περιβαλλοντική καταστροφή, του πήγε ένα μπουκάλι νερό από το συγκεκριμένο ποτάμι και του ζήτησε να πλύνει τα χέρια του με αυτό. Το στέλεχος της Glencore αρνήθηκε φυσικά. Στο ίδιο ορυχείο, υπάρχει και καταγγελία των 12.000 εργαζομένων της εταιρείας για τις μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας.
Βαρδινογιάννης
Στη θέση 1.349 της λίστας βρίσκουμε τον Βαρδή Βαρδινογιάννη με περιουσία 1,7 δις δολάρια. Ο Νίκος Βαρδινογιάννης, εφοπλιστής και ιδρυτής του οικογενειακού ομίλου, την δεκαετία του ’60 έβγαλε λεφτά με τη σέσουλα σπάζοντας το εμπάργκο του ΟΗΕ κατά του ρατσιστικού – δικτατορικού καθεστώτος στην τότε Ροδεσία (σήμερα Ζιμπάμπουε). Ο όμιλος Βαρδινογιάννη μετά την Μεταπολίτευση είχε για μια περίοδο στη διεύθυνση του τον αντισυνταγματάρχη ε.α. Γιάννη Μανουσακάκη, καταδικασμένο για βασανιστήρια επί επταετίας…Το γεγονός πως η εταιρεία Motor Oil, συμφερόντων Βαρδινογιάννη είχε κλείσει μια σειρά εξαιρετικά επικερδείς συμβάσεις με το καθεστώς της χούντας είναι μάλλον συμπτωματικό…
Τόσες συμπτώσεις;
Σαν πολλές δεν μαζεύονται όμως οι συμπτώσεις;
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο που όλοι οι υπερ-πλούσιοι έχουν λερωμένα τα χέρια τους…
Μήπως το καπιταλιστικό όνειρο, ότι περιουσία κάνει όποιος δουλεύει πολύ και είναι έξυπνος δεν είναι τίποτε άλλο παρά στάχτη στα μάτια των φτωχών;
Λέμε, μήπως;
[1] Διονύσης Ελευθεράτος, “Λαμόγια στο Χακί”, εκδόσεις Τόπος, σελ. 313
Από το net.xekinima.org
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου