Χωρίς τις απαραίτητες προδιαγραφές λειτουργεί σχεδόν το 50% των ανελκυστήρων της χώρας
Σε «επικίνδυνη» τροχιά κινείται μεγάλος αριθμός ανελκυστήρων στην Ελλάδα, ειδικά όσοι κατασκευάστηκαν πριν από 20-25 χρόνια ενώ στην ελληνική αγορά παρατηρείται άλλη μία στρέβλωση. Η ασφάλεια των χρηστών των ασανσέρ συγκρούεται με τους κανονισμούς που εφαρμόζονται κάθε φορά αλλά και με την έλλειψη βούλησης από την πλευρά των κυβερνήσεων όλα αυτά τα χρόνια να θέσουν ένα πλαίσιο για τους εν λειτουργία ανελκυστήρες ενώ κανείς δεν έχει αναλάβει μέχρι στιγμής την πρωτοβουλία να θέσει κίνητρα για την αναβάθμισή τους.
Από τους περίπου 450.000 ανελκυστήρες που είναι εγκατεστημένοι στη χώρα, οι 200.000 περίπου λειτουργούν χωρίς τις απαραίτητες προδιαγραφές ενώ ακόμη και εκείνοι που λειτουργούν σύμφωνα με τα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα μπορεί να καταστούν επικίνδυνοι λόγω ελλιπούς συντήρησης ή κακής τεχνικής υποστήριξης (κάτι το οποίο αποδεικνύεται και από πρόσφατα περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας).
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η καταγραφή των ατυχημάτων στους ανελκυστήρες και τα αναβατόρια είναι μη συστηματική. Εκτός από σοβαρά ατυχήματα, από τις λίστες των συγκεκριμένων περιστατικών απουσιάζουν οι περισσότερες περιπτώσεις τραυματισμών. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει κάποιες «γενναίες» παρεμβάσεις όπως η απόφαση της TUV στη Γερμανία να θέσει εκτός λειτουργίας 2.000 ανελκυστήρες οι οποίοι κρίθηκαν ότι δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές ασφαλείας. Τέτοιες παρεμβάσεις είναι απαραίτητες αν σκεφθεί κανείς ότι σε άλλες χώρες όπως είναι το Ηνωμένο Βασίλειο μέσα σε μια οκταετία (2002-2010) σημειώθηκαν 266 τραυματισμοί σε ασανσέρ ενώ τέσσερα άτομα έχασαν τη ζωή τους.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η καταγραφή είναι ακόμη πιο σποραδική. Σε σχετική παρουσίαση στοιχείων για τα ατυχήματα σε ανελκυστήρες από την Snel-Forum στις Βρυξέλλες το 2004 όπου 14 ευρωπαϊκές χώρες προσκόμισαν στοιχεία για την κατάσταση των υφισταμένων ανελκυστήρων και στατιστικές ατυχημάτων, δεν υπήρξε καμία αναφορά στην Ελλάδα γιατί δεν είχε προσκομιστεί κανένα στοιχείο. Και είναι λογικό να μην έχει προσκομιστεί κανένα στοιχείο καθώς παρά το γεγονός ότι στη χώρα αναλογικά με τον πληθυσμό της λειτουργούν πολλοί ανελκυστήρες, δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη ένα κεντρικό μητρώο καταχώρισης και ελέγχου λειτουργίας και συντήρησης όλων των ανελκυστήρων σε κάθε κτήριο.
Σύμφωνα με στοιχεία που έχει συλλέξει η Πανελλήνια Ένωση Τεχνολογίας Ανελκυστήρων και Κυλιόμενων Κλιμάκων (ΠΕΤΑΚ), την τελευταία 15ετία (2000-2014) σημειώθηκαν 39 ατυχήματα σε ασανσέρ εκ των οποίων τα 20 ήταν θανατηφόρα, ενώ αυτά τα περιστατικά είναι μόνο όσα έγιναν γνωστά μέσα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Ο κ. Χρήστος Παπάς, ιδιοκτήτης της εταιρείας LIFT PAPAS με έδρα στο Μοσχάτο, μιλάει στοinsider.gr για τα ατυχήματα που καταγράφονται στη χώρα και το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα κτήρια.
Αναφερόμενος στις συνήθεις αιτίες ατυχημάτων σημειώνει ότι: «τα ατυχήματα οφείλονται κατά κύριο λόγο στην ελλιπή συντήρηση. Υπάρχουν πολυκατοικίες και εμπορικά κτήρια που δεν διαθέτουν τα απαιτούμενα ποσά για μηνιαία συντήρηση (μία φορά το μήνα για πολυκατοικίες και επαγγελματικά κτήρια και δύο φορές το μήνα για δημόσια κτήρια). Για παράδειγμα, ένας φθαρμένος πίνακας ο οποίος έχει χαλασμένα εξαρτήματα μπορεί να προκαλέσει βραχυκύκλωμα. Ειδικά στις παλαιές κατασκευές συχνά απαιτείται η αντικατάσταση του πίνακα, μια εργασία η οποία κοστίζει από 1500-2.500 ευρώ. Όμως πολλοί συνιδιοκτήτες αρνούνται ή δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν σε μια τέτοια εργασία. Υπάρχουν όμως και θέματα τα οποία δεν εμπίπτουν στην ευθύνη των καταναλωτών/χρηστών των ανελκυστήρων. Για παράδειγμα, υπάρχουν επιχειρήσεις του κλάδου (ή ιδιώτες αμφιβόλου κατάρτισης) οι οποίες αναλαμβάνουν συντηρήσεις απασχολώντας άτομα τα οποία δεν διαθέτουν άδεια συντηρητή. Καταλαβαίνετε ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λάθη τεχνικής φύσεως ή παραβλέψεις οι οποίες όμως μπορεί να προκαλέσουν βλάβες ή ατυχήματα.
Ωστόσο, το μεγαλύτερο κενό που παρατηρείται στον κλάδο μας είναι αυτό που υπάρχει στο νομοθετικό πλαίσιο και ειδικά στο θέμα των θυρών των ανελκυστήρων. Ο ισχύων κανονισμός βασίζεται στα ευρωπαϊκά πρότυπα ΕΝ81-1 και 81-2 και ειδικότερα στα πρότυπα ΕΛΟΤ ΕΝ81-1/1999 και ΕΛΟΤ ΕΝ81-2/1999 που αφορούν τους Ηλεκτρομηχανικούς (Ηλεκτροκίνητους) και Υδραυλικούς Ανελκυστήρες αντίστοιχα, πρότυπα που πρόσφατα αντικατέστησαν τα προηγούμενα ΕΝ81-1 και ΕΝ81-2 του 1985. Από την άλλη, για τα παλαιότερα ασανσέρ, εξακολουθεί να ισχύει το Βασιλικό Διάταγμα 37/65. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Αυτό σημαίνει ότι αν και οι νεότεροι κανονισμοί θέτουν ως υποχρεωτική την ύπαρξη αυτόματης πόρτας και όχι χειροκίνητης, το βασιλικό διάταγμα δεν καθιστά αυτή την απαίτηση υποχρεωτική. Κατά συνέπεια, η χειροκίνητη πόρτα θεωρείται νόμιμη αλλά επικίνδυνη (υπάρχουν πολλά περιστατικά σε κτήρια στο κέντρο της Αθήνας όπου χρήστες τραυματίστηκαν επειδή η πόρτα άνοιγε αλλά ο θάλαμος ... έλειπε).
Αλλά ακόμη και εάν καταστεί υποχρεωτική η τοποθέτηση αυτόματης πόρτας (κάτι που θα καταστήσει αναγκαίες τις παρεμβάσεις σε πάνω από 200.000 ασανσέρ) πόσοι από τους καταναλωτές/χρήστες ασανσέρ θεωρείτε ότι θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν στο κόστος; Φανταστείτε ότι πολλές φορές για να λάβει πιστοποίηση ένας ανελκυστήρας που είναι 20ετίας ή παλαιότερος απαιτείται να γίνουν παρεμβάσεις οι οποίες μπορεί να κυμαίνονται από 700-10.000 ευρώ (όταν μιλάμε για ολική αντικατάσταση). Η εμπειρία έχει καταδείξει ότι οι περισσότεροι Έλληνες αυτή τη στιγμή-δεδομένου ότι έχει μειωθεί το διαθέσιμο εισόδημα- δεν είναι σε θέση να συμφωνήσουν για κάτι τέτοιο (ειδικά όταν πρόκειται για συνιδιοκτήτες πολυκατοικίας).
Για το λόγο αυτό οι επαγγελματίες του χώρου έχουμε ζητήσει επανειλημμένως οι παρεμβάσεις στους ανελκυστήρες, οι οποίες είναι παρεμβάσεις που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή, να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ και μάλιστα να προωθηθούν επαναληπτικές δράσεις για να καλυφθούν όσο το δυνατόν περισσότερα κτήρια χωρίς διακρίσεις».
Κληθείς να σχολιάσει πόσο επικίνδυνα είναι τα ασανσέρ κατά την καθημερινή χρήση ο κ. Παππάς σημειώνει ότι: «όταν γίνεται συντήρηση, μειώνονται οι πιθανότητες να προκληθεί βλάβη. Ο συντηρητής είθισται να ενημερώνει γραπτώς τον διαχειριστή/ιδιοκτήτη για τυχόν παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν και να κάνει ειδική αναφορά όταν κάποια έλλειψη τείνει να καταστήσει τη χρήση του ανελκυστήρα επικίνδυνη. Από την εμπειρία μου σε ασανσέρ σε πολυκατοικίες, εμπορικά κτήρια και δημόσια κτήρια, ακόμη και όταν πρόκειται για παλαιά ασανσέρ, με τη συστηματική συντήρηση αποφεύγονται τα προβλήματα. Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι σύμφωνα με έρευνα στις ΗΠΑ (National Center for Health Statistics), τα ασανσέρ εξακολουθούν να αποτελούν τον ασφαλέστερο τρόπο μετακίνησης. Για παράδειγμα, στην Αμερική, ενώ ετησίως σημειώνονται 27 θάνατοι από ατυχήματα σε ασανσέρ, περίπου 1.600 άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως από πέσιμο από σκάλες».
ΤΕΕ: Η Πολιτεία δεν γνωρίζει τι γίνεται ούτε στα ιδιωτικά ούτε στα δημόσια κτήρια
Με αφορμή το πρόσφατο ατύχημα στο ασανσέρ του Ιπποκράτειου νοσοκομείου, ο πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός κάλεσε το αρμόδιο υπουργείο να προχωρήσει άμεσα σε αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο «το οποίο αποδεικνύεται, με κάθε περιστατικό, ανεπαρκές», όπως σημείωσε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι η ελληνική Πολιτεία δεν γνωρίζει, ούτε για τα δημόσια ούτε για τα ιδιωτικά κτήρια, πόσοι και ποιοι ανελκυστήρες λειτουργούν, πόσοι και ποιοι είναι πιστοποιημένοι, πότε έχουν συντηρηθεί, πότε έχουν ελεγχθεί και ποιος έχει την ευθύνη.
«Λύσεις υπάρχουν αρκεί να υπάρχει θέληση. Έχω ενημερώσει σχετικά τον αρμόδιο για τη βιομηχανία, όπου υπάγονται οι ανελκυστήρες, Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης Στέργιο Πιτσιόρλα για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί η Πολιτεία να διασφαλίσει τον έλεγχο και την εφαρμογή της νομοθεσίας, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των πολιτών.
Προτείνουμε τη δημιουργία ενός κεντρικού μητρώου καταχώρισης και ελέγχου λειτουργίας και συντήρησης όλων των ανελκυστήρων σε κάθε κτήριο», σημείωσε ο κ. Στασινός.
Από το insider.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου