ΜΕ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ, ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΝΑ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ
Επιδείνωση της θέσης της Ελλάδας κατά τρεις θέσεις ως προς τη διευκόλυνση του επιχειρείν, από την 58η θέση πέρυσι στην 61η θέση φέτος μεταξύ 190 χωρών, καταγράφει η έκθεση «Doing Business 2017» που δημοσιοποίησε χθες το απόγευμα η Παγκόσμια Τράπεζα !!!
Πρόκειται, μάλιστα, για τη δεύτερη συνεχή χρονιά από το 2010 που χειροτερεύει η θέση της Ελλάδας στη σχετική κατάταξη, στοιχείο εξαιρετικά ανησυχητικό, καθώς τα συνεχιζόμενα εμπόδια στο επιχειρείν αποτρέπουν τις επενδύσεις, δηλαδή ένα από τα βασικά ζητούμενα για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Θα πρέπει εδώ να επισημανθεί ότι στην έκθεση «Doing Business 2016» που είχε δημοσιοποιήσει η Παγκόσμια Τράπεζα τον Οκτώβριο του 2015, η Ελλάδα εμφανιζόταν να κατέχει στη γενική κατάταξη την 60ή θέση. Στη συνέχεια, ωστόσο, κατά την πάγια τακτική της, η Παγκόσμια Τράπεζα προχώρησε σε αναθεώρηση των δεδομένων, από τα οποία προκύπτει ότι η Ελλάδα καταλάμβανε τελικά πέρυσι την 58η θέση μεταξύ 189 χωρών (φέτος έχει προστεθεί η Σομαλία). Η συνολική βαθμολογία που συγκεντρώνει η Ελλάδα είναι η ίδια με πέρυσι, κάτι, βεβαίως που δεν είναι ενθαρρυντικό: πρώτον, διότι δείχνει στασιμότητα σε μια εποχή που απαιτείται ίσως περισσότερο από ποτέ να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις, δεύτερον, διότι άλλες χώρες έχουν κάνει μεγαλύτερα βήματα, αποκτώντας ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι της Ελλάδας σε ό,τι αφορά τη διευκόλυνση του επιχειρείν και την προσέλκυση επενδύσεων. Πλην της Τουρκίας που καταλαμβάνει την 69η θέση, όλες οι γειτονικές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Κύπρος και ΠΓΔΜ) βρίσκονται πολύ υψηλότερα στη σχετική κατάταξη. Η ΠΓΔΜ, μάλιστα, φέτος ανέβηκε στη 10η θέση, από τη 16η πέρυσι.
Η θέση της Ελλάδας έχει επιδεινωθεί σε οκτώ από τα δέκα επιμέρους κριτήρια που αξιολογεί η Παγκόσμια Τράπεζα στο πλαίσιο της κατάρτισης της σχετικής έκθεσης, με τον διεθνή οργανισμό να κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της φορολογίας των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την έκθεση , συνολικά οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις αντιστοιχούν στο 50,7% επί των κερδών τους, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στις χώρες υψηλών εισοδημάτων του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι 40,9%.
Στην Ελλάδα εξάλλου μια επιχείρηση χρειάζεται να δαπανήσει 193 ώρες τον χρόνο για την πληρωμή των φόρων και εισφορών, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 163,4 ώρες.
Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα υποχώρησε ως προς αυτό το κριτήριο στην 64η θέση από την 62η πέρυσι. Βεβαίως, ακόμη και στις περιπτώσεις που η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει μεταρρυθμίσεις που έγιναν προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης του επιχειρείν, αυτό δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε βελτίωση της θέσης της χώρας. Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, όμως η Ελλάδα υποχώρησε κατά δύο θέσεις ως προς αυτό το κριτήριο, στην 133η από την 131η.
Για την έναρξη μιας επιχείρησης απαιτούνται 13 ημέρες έναντι 8,3 ημερών που είναι ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ και πέντε διαδικασίες.
Εκεί, όπου η Ελλάδα βελτίωσε μεν τη θέση της αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλά (στην 141η θέση από 144η πέρυσι) είναι στον τομέα της καταχώρισης ακίνητης περιουσίας. Απαιτούνται, άλλωστε, 10 διαδικασίες, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 4,7 διαδικασίες. Στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης φέτος ανέβηκε η Νέα Ζηλανδία, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Σιγκαπούρη. Στην τρίτη θέση παρέμεινε η Δανία.
Επιδείνωση της θέσης της Ελλάδας κατά τρεις θέσεις ως προς τη διευκόλυνση του επιχειρείν, από την 58η θέση πέρυσι στην 61η θέση φέτος μεταξύ 190 χωρών, καταγράφει η έκθεση «Doing Business 2017» που δημοσιοποίησε χθες το απόγευμα η Παγκόσμια Τράπεζα !!!
Η θέση της Ελλάδας έχει επιδεινωθεί σε οκτώ από τα δέκα επιμέρους κριτήρια που αξιολογεί η Παγκόσμια Τράπεζα στο πλαίσιο της κατάρτισης της σχετικής έκθεσης, με τον διεθνή οργανισμό να κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα της φορολογίας των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με την έκθεση , συνολικά οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις αντιστοιχούν στο 50,7% επί των κερδών τους, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στις χώρες υψηλών εισοδημάτων του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι 40,9%.
Στην Ελλάδα εξάλλου μια επιχείρηση χρειάζεται να δαπανήσει 193 ώρες τον χρόνο για την πληρωμή των φόρων και εισφορών, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ είναι 163,4 ώρες.
Για τον λόγο αυτό η Ελλάδα υποχώρησε ως προς αυτό το κριτήριο στην 64η θέση από την 62η πέρυσι. Βεβαίως, ακόμη και στις περιπτώσεις που η Παγκόσμια Τράπεζα επισημαίνει μεταρρυθμίσεις που έγιναν προς την κατεύθυνση της διευκόλυνσης του επιχειρείν, αυτό δεν μεταφράζεται αυτομάτως σε βελτίωση της θέσης της χώρας. Οι αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας είναι ένα τέτοιο παράδειγμα, όμως η Ελλάδα υποχώρησε κατά δύο θέσεις ως προς αυτό το κριτήριο, στην 133η από την 131η.
Για την έναρξη μιας επιχείρησης απαιτούνται 13 ημέρες έναντι 8,3 ημερών που είναι ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ και πέντε διαδικασίες.
Εκεί, όπου η Ελλάδα βελτίωσε μεν τη θέση της αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλά (στην 141η θέση από 144η πέρυσι) είναι στον τομέα της καταχώρισης ακίνητης περιουσίας. Απαιτούνται, άλλωστε, 10 διαδικασίες, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 4,7 διαδικασίες. Στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης φέτος ανέβηκε η Νέα Ζηλανδία, αφήνοντας στη δεύτερη θέση τη Σιγκαπούρη. Στην τρίτη θέση παρέμεινε η Δανία.
πηγη: kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου