Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΙΑΝΝΙΤΣΗΔΕΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΡΙΝ ΤΟ 1994 ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ
Μια τέτοια ανάλυση διάβασα και σήμερα που, αν εξαιρέσεις τα ωραία γραφικά, το περιεγχόμενό της είναι κυριολεκτικά για τα σκουπίδια !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
Η μεγάλη καταστροφή των ασφαλιστικών ταμείων συντελέσθηκε από το 1950 μέχρι το 1994, όταν επιτέλους καταργήθηκε ο Ν. 1611/1950 και αντικαταστάθηκε με το Ν 2216/1994, που έδωσε για πρώτη φορά στα ασφαλιστικά ταμεία τη δυνατότητα να επενδύνουν τα αποθεματικά τους και σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου.
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
ΜΕ ΤΟ Ν. 1611/1950, ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1994, ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΤΑΘΕΤΟΝΤΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΤτΕ ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΕΝΩ ΟΙ ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΗΤΑΝ ΑΤΟΚΕΣ !!!
Στα 70 Δις η ζημία από τις αρνητικές αποδόσεις μέχρι το 1994
Έτσι, όποιος πχ ξεκίνησε να εργάζεται το 1975 και συνταξιοδοτήθηκε μετά από 35 χρόνια εργασίας, το 2010, παίρνει σήμερα μια πετσοκομμένη σύνταξη με το επιχείρημα ότι δήθεν ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του και ότι η σύνταξή του ήταν δυσανάλογη των εισφορών του, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι οι εισφορές του, από το 1975 μέχρι το 1994, χάθηκαν όλες επειδή τις έφαγε ο πληθωρισμός ενώ, μετά το 1994, ήρθε το έπος του Χρηματιστηρίου, των δομημένων ομολόγων και του PSI+, που αποτέλειωσαν ότι είχε περισέψει από τη ληστεία του 1950 -1994 και από τις τρέχουσες εισφορές.
Έχει υπολογιστεί ότι, οι απώλειες από τόκους την περίοδο 1950 - 1994, που έτρεχε με υψηλό πληθωρισμό και επιτόκια, ανέρχονται στο ποσό των 70 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ ή 25 τρις δραχμές.
Έτσι, όποιος πχ ξεκίνησε να εργάζεται το 1975 και συνταξιοδοτήθηκε μετά από 35 χρόνια εργασίας, το 2010, παίρνει σήμερα μια πετσοκομμένη σύνταξη με το επιχείρημα ότι δήθεν ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του και ότι η σύνταξή του ήταν δυσανάλογη των εισφορών του, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι οι εισφορές του, από το 1975 μέχρι το 1994, χάθηκαν όλες επειδή τις έφαγε ο πληθωρισμός ενώ, μετά το 1994, ήρθε το έπος του Χρηματιστηρίου, των δομημένων ομολόγων και του PSI+, που αποτέλειωσαν ότι είχε περισέψει από τη ληστεία του 1950 -1994 και από τις τρέχουσες εισφορές.
Έχει υπολογιστεί ότι, οι απώλειες από τόκους την περίοδο 1950 - 1994, που έτρεχε με υψηλό πληθωρισμό και επιτόκια, ανέρχονται στο ποσό των 70 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ ή 25 τρις δραχμές.
Όμως θα πρέπει να επισημάνουμε και το ότι την περίοδο εκείνη η κλοπή – γιατί περί κλοπής πρόκειται – δεν είχε γίνει τόσο αισθητή γιατί και οι συντάξεις ήταν χαμηλές και οι συνταξιούχοι ήταν λίγοι.
Τα κεφάλαια των Ταμείων ήταν μεν δεσμευμένα στην Τράπεζα της Ελλάδος αλλά τοκίζονταν με επιτόκιο 4% - 14%, όταν τα αντίστοιχα επιτόκια στις καταθέσεις ήταν κατά μέσο όρο πάνω από 20% και τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και της ΕΤΒΑ κατά το ίδιο διάστημα ξεπερνούσαν ακόμη και το 25%.
Έτσι, όταν έφτασε ή ώρα να πάρουν τις συντάξεις τους οι εργαζόμενοι που τόσα χρόνια πλήρωναν τις εισφορές τους, οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Σημίτη άρχισαν να τους ζητάνε τα ρέστα και να επικαλούνται, αντί των ευθυνών τους για την καταστροφική διαχείριση των αποθεματικών επί 50 ολόκληρα χρόνια, το «δημογραφικό πρόβλημα» και την «αύξηση του προσδόκιμου ζωής», που ναι μεν συνιστούν παραμέτρους του ασφαλιστικού αλλά δεν είναι σε καμία περίπτωση η γενεσιουργός αιτία των προβλημάτων του, αφου σε όλο τον κόσμο, τόσο στην κοινωνική, όσο και στην ιδιωτική ασφάλιση, το δημογραφικό και το προσδόκιμο ηλικίας έχουν συνυπολογιστεί παραμετρικά σε όλες τιε αντίστοιχες αναλογιστικές μελέτες.
Δείτε στον πίνακα που ακολουθεί πόσα Δις εισφορών χάθηκαν, αναλυτικά κατ' έτος :
ΠΗΓΕΣ
file:///D:/Documents/Downloads/1272-1742-1-PB.pdf
http://www.elzoni.gr/html/ent/372/ent.25372.asp
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου