ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ EUROBANK & ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Bloomberg: Ετσι δόθηκαν τα δάνεια στο ΝΙΚΑ !!!
Bloomberg: Ετσι δόθηκαν τα δάνεια στο ΝΙΚΑ !!!
«Την ώρα που οι ελληνικές τράπεζες παλεύουν με πάνω από 100 δις ευρώ μη εξυπηρετούμενων δανείων, η περίπτωση της Νίκας παρέχει ένα παράδειγμα για το πώς τα πράγματα πήγαν τόσο στραβά».
Με αυτόν τον πρόλογο αρχίζει το εκτενές ρεπορτάζ του πρακτορείο Bloomberg για τα δάνεια της εταιρείας Νίκας, ένα κείμενο που έρχεται να επιβεβαιώσει το mononews.gr. το οποίο στις 22 Φεβρουαριου είχε αναδείξει το θέμα . (Λιγες ημέρες αργότερα η Eurobank είχε απαντήσει στο συγκεκριμένο δημοσίευμα)
Στο ρεπορτάζ του, το Bloomberg περιγράφει το πώς η Νίκας, μία κερδοφόρα επιχείρηση, το 2004 πέρασε (σε ποσοστό 49,8%) στα χέρια του offshore fund Global Capital Investors II, στο οποίο συμμετείχε και η Eurobank (με ποσοστό 49,9%) με leveraged buy out, με την τρίτη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα να υποστηρίζει την εξαγορά με δανεισμό.
Το 2006 η Νίκας άρχισε να καταγράφει απώλειες. Μετά από μία δημόσια προσφορά προς τους μετόχους της εταιρείας, η Global Finance αύξησε τη συμμετοχή της στο 79,2%, μία μεταβίβαση που υποστηρίχθηκε με νέο δάνειο από την Eurobank.
Το 2010 η Eurobank απέκτησε άμεσο έλεγχο του 12% της εταιρείας, στο πλαίσιο swap. Από το 2012 δεν εξυπηρετεί εγκαίρως τα δάνειά της και διατηρείται στη ζωή από τους δανειστές της, μεταξύ των οποίων και η Eurobank.
Στις 19 Φεβρουαρίου η Νίκας, με συνολικό χρέος 77 εκατομμυρίων ευρώ, ανακοίνωσε πως υπέγραψε συμφωνία με κάποιος από τους πιστωτές της, η οποία περιλαμβάνει διαγραφή δανείων, αφήνοντας έκθετη τη Eurobank.
«Αν και δεν παραβιάστηκε κανένας νόμος, τραπεζικοί αξιωματούχοι πιθανόν να εξεπλάγησαν από αυτή τη σειρά δανειακών συμβάσεων που πήγαν εντελώς στραβά», σχολιάζει ο Tom Kirchmaier, ερευνητής στο Financial Markets Group του London School of Economics. «Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η κατάρρευση είναι ένα κλασικό μοτίβο στις τραπεζικές κρίσεις, και όχι μόνο στην Ελλάδα».
Σε e-mail της η τράπεζα υποστηρίζει πως οι δράσεις της εναρμονίζονται με τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές και πως αναγκάστηκε «όπως πολλά άλλα πιστωτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και διεθνώς, να διαχειριστεί δάνεια που χορηγήθηκαν σε υγιείς εταιρείες που αργότερα αντιμετώπισαν οικονομικές δυσκολίες, και τα δάνεια έγιναν μη εξυπηρετούμενα».
Από την πλευρά του, ο Ανδρέας Κούτρας, αναλυτής της ITC Markets στο Λονδίνο, επισημαίνει πως «πολλά από τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια στην Ελλάδα δόθηκαν χωρίς τη σχετική διαδικασία, και το γεγονός ότι η έκθεση σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι τόσο μεγάλη δεν είναι τυχαίο», και προσθέτει πως «το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας και οι πρακτικές του συνεισέφεραν στην παρούσα κατάσταση της οικονομίας της χώρας».
Η υπόθεση της Νίκας ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2004, όταν η επενδυτική εταιρεία Global Finance, με έδρα την Αθήνα, ανακοίνωσε «το πρώτο leveraged buy out εισηγμένης εταιρείας στην Ελλάδα». Το fund της με έδρα τη νήσο Γκέρνσεϊ και ονομασία Global Capital Investors II έγινε ο μεγαλύτερος μέτοχος της Νίκας, του μεγαλύτερου παραγωγού επεξεργασμένου κρέατος στην Ελλάδα, με ποσοστό 49,92%.
Η Eurobank είχε το 49,9% της Global Finance, που δημιούργησε συμβούλευε το offshore fund. Ο σημερινός πρόεδρος της τράπεζας, Νίκος Καραμούζης, που ήταν τότε αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής, βρισκόταν στο διοικητικό συμβούλιο τόσο της τράπεζας όσο και της Global Finance κατά τη διάρκεια του buy out.
Ο Καραμούζης δεν είναι πια στο διοικητικό συμβούλιο της Global Finance, αν και η Eurobank έχει ακόμα το 33,8% της εταιρείας. Ο επικεφαλής διαχείρισης προβληματικών δανείων της Eurobank, Κώστας Βουσβούνης, είναι μέλος του Δ.Σ. της Global Finance και της Νίκας.
Λιγότερο από έξι μήνες μετά το leveraged buy out, η Global Finance και άλλοι μέτοχοι της Νίκας αποφάσισαν να επιστρέψουν 42 εκατομμύρια ευρώ σε ίδια κεφάλαια στους μετόχους μέσω μίας πληρωμής σε μετρητά έναντι 2,10 ευρώ ανά μετοχή. Η Νίκας χρηματοδότησε την κίνηση εν μέρει με ένα μετατρέψιμο δάνειο 40 εκατομμυρίων ευρώ, που διαχειρίστηκε η θυγατρική της Eurobank EFG Telesis.
Το 2005 και το 2006, οι μέτοχοι της Νίκας αποφάσισαν επίσης να αυξήσουν το μέρισμα προς τους εαυτούς τους από 0,20 ευρώ ανά μετοχή σε 0,24 και κατόπιν 0,26 ευρώ. Η Νίκας άρχισε να βγάζει απώλειες μετά φόρων από το 2006, καθώς τα έσοδα μειώνονταν.
Μετά από μία δημόσια προσφορά στους μετόχους της Νίκας εκείνη τη χρονιά, το offshore fund της Global Finance αύξησε το μερίδιό του στην επιχείρηση σε 79,2%, μία κίνηση που χρηματοδοτήθηκε με ένα επιπλέον δάνειο που κανονίστηκε από την Eurobank.
Το 2010 η Eurobank, που είχε βοηθήσει στη χρηματοδότηση του buy out της Νίκας και την αύξηση του μεριδίου της Global Capital, έλαβε ένα άμεσο μερίδιο 12% στη Νίκας από το offshore fund στο πλαίσιο ενός swap. Τέτοια swap «είναι συνηθισμένη τραπεζική πρακτική σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης», λέει η τράπεζα.
Η Eurobank συνέχισε να αναχρηματοδοτεί το χρέος της Νίκας καθώς τα οικονομικά της εταιρείας συνέχισαν να χειροτερεύουν, σύμφωνα, όπως λέει, με τον κανονισμό της Τράπεζας της Ελλάδος για τη διαχείριση προβληματικών περιουσιακών στοιχείων.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, ο σημερινός πρόεδρος της Eurobank Νίκος Καραμούζης, βρισκόταν τότε στα διοικητικά συμβούλια τόσο της τράπεζας όσο και της Global Finance κατά τη διάρκεια της εξαγοράς, ενώ ο Γενικός Διευθυντής Διαχείρισης Προβληματικών Δανείων της Eurobank Κώστας Βουσβούνης είναι μέλος του Δ.Σ. της Global Finance και της Νίκας.
Η Eurobank υποστηρίζει πως τα δύο εν λόγω στελέχη της δε συμμετείχαν στην απόφαση χρηματοδότησης του leveraged buy out της Νίκας, ούτε σε κανένα δάνειο προς την εταιρεία, καθώς και ότι δεν αποζημιώθηκαν για τη συμμετοχή τους στο διοικητικό συμβούλιο της Νίκας, η οποία σύμφωνα με τη Eurobank δε συνιστά σύγκρουση συμφερόντων.
«Η συμμετοχή στο Δ.Σ. της Global Finance ήταν μέρος της συμμετοχής της Eurobank στην Global Finance», αναφέρει η Eurobank. Επιπλέον, το Δ.Σ. της Global Finance «είναι υπεύθυνο για τα εταιρικά ζητήματα της επιχείρησης και όχι για τις επενδύσεις των funds», και «τέτοιες αποφάσεις είναι αποκλειστικά ευθύνη της Επιτροπής Επενδύσεων, στην οποία κανένα από τα δύο εκτελεστικά στελέχη της Eurobank δε συμμετείχε».
Για τον John Kaponi, εκπρόσωπο του Eurobank Action Group, που εκπροσωπεί μικρομετόχους και πελάτες της Eurobank, οι σχέσεις της τράπεζας με τη Νίκας καταπατούν τις καλές τραπεζικές πρακτικές και μπορούν να στοιχίσουν στην Eurobank ως και 60 εκατ. ευρώ, αν συνυπολογιστούν τα δάνεια που διαγράφονται, οι τόκοι από τους οποίους παραιτείται και η απώλεια της αξίας των μετοχών της Νίκας.
«Σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποδεκτό για μία τράπεζα που περιγράφει τον εαυτό της ως ένας από τους ‘τέσσερις πυλώνες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος’ να έχει στελέχη πρώτης γραμμής στο διοικητικό συμβούλιο οποιασδήποτε εταιρείας που λαμβάνει επιχειρηματικά δάνεια από την ίδια την τράπεζα», σχολιάζει.
Το Eurobank Action Group κατέθεσε τον περασμένο μήνα καταγγελία στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το Χρηματιστήριο Αθηνών, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και την Τράπεζα της Ελλάδος, κάνοντας λόγο για συγκρούσεις συμφερόντων και κακοδιαχείριση δανείων.
Ο επίκουρος καθηγητής Νομικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης επισημαίνει πως περιπτώσεις σαν αυτήν της Νίκας αποτελούν παράδειγμα της χαλαρής συμπεριφοράς των ελεγκτικών αρχών την τελευταία δεκαετία, που επιδείνωσε την κρίση στην Ελλάδα. «Οι επιβλέπουσες αρχές δε λειτουργούν σωστά τα τελευταία 15 με 20 χρόνια», δηλώνει στο Bloomberg.
Για τον Ανδρέα Κούτρα, η ιστορία αυτή κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει, όχι μόνο για τη Νίκας, αλλά και για τις ελληνικές τράπεζες. «Η συσσώρευση κόκκινων δανείων έχει προκληθεί από έναν συνδυασμό παραγόντων – κακοδιαχείριση, ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που επέτρεψε τις στρατηγικές παύσεις πληρωμών, αμφίβολες πρακτικές δανεισμού και ύφεση», εξηγεί.
Στο ρεπορτάζ του, το Bloomberg περιγράφει το πώς η Νίκας, μία κερδοφόρα επιχείρηση, το 2004 πέρασε (σε ποσοστό 49,8%) στα χέρια του offshore fund Global Capital Investors II, στο οποίο συμμετείχε και η Eurobank (με ποσοστό 49,9%) με leveraged buy out, με την τρίτη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα να υποστηρίζει την εξαγορά με δανεισμό.
Το 2006 η Νίκας άρχισε να καταγράφει απώλειες. Μετά από μία δημόσια προσφορά προς τους μετόχους της εταιρείας, η Global Finance αύξησε τη συμμετοχή της στο 79,2%, μία μεταβίβαση που υποστηρίχθηκε με νέο δάνειο από την Eurobank.
Το 2010 η Eurobank απέκτησε άμεσο έλεγχο του 12% της εταιρείας, στο πλαίσιο swap. Από το 2012 δεν εξυπηρετεί εγκαίρως τα δάνειά της και διατηρείται στη ζωή από τους δανειστές της, μεταξύ των οποίων και η Eurobank.
Στις 19 Φεβρουαρίου η Νίκας, με συνολικό χρέος 77 εκατομμυρίων ευρώ, ανακοίνωσε πως υπέγραψε συμφωνία με κάποιος από τους πιστωτές της, η οποία περιλαμβάνει διαγραφή δανείων, αφήνοντας έκθετη τη Eurobank.
«Αν και δεν παραβιάστηκε κανένας νόμος, τραπεζικοί αξιωματούχοι πιθανόν να εξεπλάγησαν από αυτή τη σειρά δανειακών συμβάσεων που πήγαν εντελώς στραβά», σχολιάζει ο Tom Kirchmaier, ερευνητής στο Financial Markets Group του London School of Economics. «Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η κατάρρευση είναι ένα κλασικό μοτίβο στις τραπεζικές κρίσεις, και όχι μόνο στην Ελλάδα».
Σε e-mail της η τράπεζα υποστηρίζει πως οι δράσεις της εναρμονίζονται με τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές και πως αναγκάστηκε «όπως πολλά άλλα πιστωτικά ιδρύματα στην Ελλάδα και διεθνώς, να διαχειριστεί δάνεια που χορηγήθηκαν σε υγιείς εταιρείες που αργότερα αντιμετώπισαν οικονομικές δυσκολίες, και τα δάνεια έγιναν μη εξυπηρετούμενα».
Από την πλευρά του, ο Ανδρέας Κούτρας, αναλυτής της ITC Markets στο Λονδίνο, επισημαίνει πως «πολλά από τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια στην Ελλάδα δόθηκαν χωρίς τη σχετική διαδικασία, και το γεγονός ότι η έκθεση σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι τόσο μεγάλη δεν είναι τυχαίο», και προσθέτει πως «το ελληνικό τραπεζικό σύστημα είναι καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας και οι πρακτικές του συνεισέφεραν στην παρούσα κατάσταση της οικονομίας της χώρας».
Η υπόθεση της Νίκας ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2004, όταν η επενδυτική εταιρεία Global Finance, με έδρα την Αθήνα, ανακοίνωσε «το πρώτο leveraged buy out εισηγμένης εταιρείας στην Ελλάδα». Το fund της με έδρα τη νήσο Γκέρνσεϊ και ονομασία Global Capital Investors II έγινε ο μεγαλύτερος μέτοχος της Νίκας, του μεγαλύτερου παραγωγού επεξεργασμένου κρέατος στην Ελλάδα, με ποσοστό 49,92%.
Η Eurobank είχε το 49,9% της Global Finance, που δημιούργησε συμβούλευε το offshore fund. Ο σημερινός πρόεδρος της τράπεζας, Νίκος Καραμούζης, που ήταν τότε αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής, βρισκόταν στο διοικητικό συμβούλιο τόσο της τράπεζας όσο και της Global Finance κατά τη διάρκεια του buy out.
Ο Καραμούζης δεν είναι πια στο διοικητικό συμβούλιο της Global Finance, αν και η Eurobank έχει ακόμα το 33,8% της εταιρείας. Ο επικεφαλής διαχείρισης προβληματικών δανείων της Eurobank, Κώστας Βουσβούνης, είναι μέλος του Δ.Σ. της Global Finance και της Νίκας.
Λιγότερο από έξι μήνες μετά το leveraged buy out, η Global Finance και άλλοι μέτοχοι της Νίκας αποφάσισαν να επιστρέψουν 42 εκατομμύρια ευρώ σε ίδια κεφάλαια στους μετόχους μέσω μίας πληρωμής σε μετρητά έναντι 2,10 ευρώ ανά μετοχή. Η Νίκας χρηματοδότησε την κίνηση εν μέρει με ένα μετατρέψιμο δάνειο 40 εκατομμυρίων ευρώ, που διαχειρίστηκε η θυγατρική της Eurobank EFG Telesis.
Το 2005 και το 2006, οι μέτοχοι της Νίκας αποφάσισαν επίσης να αυξήσουν το μέρισμα προς τους εαυτούς τους από 0,20 ευρώ ανά μετοχή σε 0,24 και κατόπιν 0,26 ευρώ. Η Νίκας άρχισε να βγάζει απώλειες μετά φόρων από το 2006, καθώς τα έσοδα μειώνονταν.
Μετά από μία δημόσια προσφορά στους μετόχους της Νίκας εκείνη τη χρονιά, το offshore fund της Global Finance αύξησε το μερίδιό του στην επιχείρηση σε 79,2%, μία κίνηση που χρηματοδοτήθηκε με ένα επιπλέον δάνειο που κανονίστηκε από την Eurobank.
Το 2010 η Eurobank, που είχε βοηθήσει στη χρηματοδότηση του buy out της Νίκας και την αύξηση του μεριδίου της Global Capital, έλαβε ένα άμεσο μερίδιο 12% στη Νίκας από το offshore fund στο πλαίσιο ενός swap. Τέτοια swap «είναι συνηθισμένη τραπεζική πρακτική σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης», λέει η τράπεζα.
Η Eurobank συνέχισε να αναχρηματοδοτεί το χρέος της Νίκας καθώς τα οικονομικά της εταιρείας συνέχισαν να χειροτερεύουν, σύμφωνα, όπως λέει, με τον κανονισμό της Τράπεζας της Ελλάδος για τη διαχείριση προβληματικών περιουσιακών στοιχείων.
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, ο σημερινός πρόεδρος της Eurobank Νίκος Καραμούζης, βρισκόταν τότε στα διοικητικά συμβούλια τόσο της τράπεζας όσο και της Global Finance κατά τη διάρκεια της εξαγοράς, ενώ ο Γενικός Διευθυντής Διαχείρισης Προβληματικών Δανείων της Eurobank Κώστας Βουσβούνης είναι μέλος του Δ.Σ. της Global Finance και της Νίκας.
Η Eurobank υποστηρίζει πως τα δύο εν λόγω στελέχη της δε συμμετείχαν στην απόφαση χρηματοδότησης του leveraged buy out της Νίκας, ούτε σε κανένα δάνειο προς την εταιρεία, καθώς και ότι δεν αποζημιώθηκαν για τη συμμετοχή τους στο διοικητικό συμβούλιο της Νίκας, η οποία σύμφωνα με τη Eurobank δε συνιστά σύγκρουση συμφερόντων.
«Η συμμετοχή στο Δ.Σ. της Global Finance ήταν μέρος της συμμετοχής της Eurobank στην Global Finance», αναφέρει η Eurobank. Επιπλέον, το Δ.Σ. της Global Finance «είναι υπεύθυνο για τα εταιρικά ζητήματα της επιχείρησης και όχι για τις επενδύσεις των funds», και «τέτοιες αποφάσεις είναι αποκλειστικά ευθύνη της Επιτροπής Επενδύσεων, στην οποία κανένα από τα δύο εκτελεστικά στελέχη της Eurobank δε συμμετείχε».
Για τον John Kaponi, εκπρόσωπο του Eurobank Action Group, που εκπροσωπεί μικρομετόχους και πελάτες της Eurobank, οι σχέσεις της τράπεζας με τη Νίκας καταπατούν τις καλές τραπεζικές πρακτικές και μπορούν να στοιχίσουν στην Eurobank ως και 60 εκατ. ευρώ, αν συνυπολογιστούν τα δάνεια που διαγράφονται, οι τόκοι από τους οποίους παραιτείται και η απώλεια της αξίας των μετοχών της Νίκας.
«Σίγουρα δεν μπορεί να είναι αποδεκτό για μία τράπεζα που περιγράφει τον εαυτό της ως ένας από τους ‘τέσσερις πυλώνες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος’ να έχει στελέχη πρώτης γραμμής στο διοικητικό συμβούλιο οποιασδήποτε εταιρείας που λαμβάνει επιχειρηματικά δάνεια από την ίδια την τράπεζα», σχολιάζει.
Το Eurobank Action Group κατέθεσε τον περασμένο μήνα καταγγελία στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το Χρηματιστήριο Αθηνών, την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και την Τράπεζα της Ελλάδος, κάνοντας λόγο για συγκρούσεις συμφερόντων και κακοδιαχείριση δανείων.
Ο επίκουρος καθηγητής Νομικής στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης επισημαίνει πως περιπτώσεις σαν αυτήν της Νίκας αποτελούν παράδειγμα της χαλαρής συμπεριφοράς των ελεγκτικών αρχών την τελευταία δεκαετία, που επιδείνωσε την κρίση στην Ελλάδα. «Οι επιβλέπουσες αρχές δε λειτουργούν σωστά τα τελευταία 15 με 20 χρόνια», δηλώνει στο Bloomberg.
Για τον Ανδρέα Κούτρα, η ιστορία αυτή κάθε άλλο παρά έχει τελειώσει, όχι μόνο για τη Νίκας, αλλά και για τις ελληνικές τράπεζες. «Η συσσώρευση κόκκινων δανείων έχει προκληθεί από έναν συνδυασμό παραγόντων – κακοδιαχείριση, ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που επέτρεψε τις στρατηγικές παύσεις πληρωμών, αμφίβολες πρακτικές δανεισμού και ύφεση», εξηγεί.
ΠΗΓΗ
http://mononews.gr/article-epiveveosi-tou-mononews-apo-bloomberg-gia-thema-ton-danion-tou-nika/30193
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου