ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΣ ΣΤΟΝ ΟΑΕΕ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ, ΑΦΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΦΕΙΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ & ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ
Είτε η χώρα θα επενδύσει στην οικονομία των πολλών μικρών για να σταθεί στα πόδια της, είτε θα περιμένει τους μεγάλους επενδυτές που δεν έρχονται και θα αργοσβήνει μέρα με τη μέρα !!!
Του Γιάννη Μανιάτη
Με τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν στη γειτονιά μας και τον νατοϊκό στόλο να επιχειρεί στο Αιγαίο, η κυβέρνηση έχει μια και μόνο προοπτική μπροστά της για να κρατήσει τη χώρα σε ασφαλή πορεία κι αυτή ακούει στη μαγική λέξη "Ανάπτυξη”. Πως θα μπορούσε όμως να έρθει η πολυπόθυτη ανάπτυξη σε μια χώρα με ασταθές φορολογικό σύστημα, με δαιδαλώδη νομοθεσία, γραφειοκρατία που θυμίζει τους στάβλους του Αυγεία και Δικαιοσύνη στα όρια της αρνησιδικίας;
Η συνταγή είναι μία και διαχρονικά πετυχημένη. Οι βάσεις για τη δημιουργία κλίματος ανάπτυξης, για το σύνολο της κοινωνίας, μπορούν να μπουν ΜΟΝΟ από το εγχώριο παραγωγικό δυναμικό της κοινωνίας, όπως έγινε όλες τις προηγούμενες φορές στην ιστορία, όταν η χώρα ήταν σε εξίσου δύσκολες καταστάσεις και η μικρομεσαία τάξη σήκωσε το βάρος της οικονομικής επανάταξης, για να ακολουθήσουν στην συνέχεια και οι μεγάλες επενδύσεις.
Είτε η χώρα θα επενδύσει στην οικονομία των πολλών μικρών για να σταθεί στα πόδια της, είτε θα περιμένει τους "επενδυτές” που δεν έρχονται και θα αργοσβήνει μέρα με τη μέρα.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση για πάγωμα των οφειλών που έχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι λόγω της κρίσης, μπορεί να εξελιχθεί σε εργαλείο ανάπτυξης, σε συνδυασμό με το νέο ασφαλιστικό και τα σύγχρονα εργαλεία χρηματοδότησης, ώστε να υπάρξει ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας των πολλών, στον χώρο των μικρομεσαίων.
Κι αλήθεια, για ποιες οφειλές συζητάμε; Για τις οφειλές των ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων προς τον εαυτό τους, σύμφωνα με το νόμο 3863/2010, βάσει του οποίου είχε ήδη θεσμοθετηθεί αναλογικό τμήμα σύνταξης και ο κάθε ασφαλισμένος θα εισπράξει σύνταξη αναλογικά με ότι ποσό θα έχει καταβάλει στην διάρκεια του εργασιακού του βίου. Συνεπώς, εισφορές που δεν κατέβαλε ο ασφαλισμένος λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, μετά την 1/1/2011 όταν τέθηκε σε ισχύ ο προαναφερόμενος νόμος και που ίσως είναι το μεγαλύτερο κομμάτι, το πιθανότερο είναι ότι στις αίθουσες των δικαστηρίων, δεν θα μπορούν καν να χαρακτηριστούν οφειλές. Εκτός αυτού, ένα μεγάλο μέρος των οφειλών το προηγούμενο διάστημα 2009 έως και 2010 είναι αποτέλεσμα παρανομιών του ΟΑΕΕ (1) και ήδη έχουμε τις πρώτες δικαστικές αποφάσεις υπέρ των ασφαλισμένων στο θέμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ενώ εκκρεμούν χιλιάδες προσφυγές με ισχυρά νομικά επιχειρήματα, τα οποία μάλιστα ενίσχυσε η κυβερνητική πρόταση για εισφορές ανάλογες των εισοδημάτων, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Σύνταγμα και ήταν πάγιο αίτημα των ασφαλισμένων.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να συνεχίσει τις ίδιες αδιέξοδες εισπρακτικές λογικές των προηγούμενων χρόνων που διόγκωσαν το πρόβλημα, έχει την επιλογή να αντιμετωπίσει τις "οφειλές” ως εργαλείο ανάπτυξης κι ανάλογα να δώσει λύσεις. Σύμφωνα με μελέτες, το πάγωμα των οφειλών που αυτή τη στιγμή αποτελούν οικονομική θηλιά για χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τις μειωμένες εισφορές για τα χαμηλά εισοδήματα, όπως προβλέπει το νέο ασφαλιστικό, θα αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα στην αγορά και θα δημιουργήσουν τουλάχιστον 100.000 νέες επιχειρήσεις με τις συνακόλουθες θέσεις απασχόλησης.
Αυτή η λύση, με παράλληλα χρηματοδοτικά προγράμματα και προτάσεις καινοτόμες, όπως η πρόταση των Δημιουργικών Πολιτών για δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας (2), η οποία θα χρηματοδοτήσει το συνταξιοδοτικό των ασφαλιστικών ταμείων, βάσει "Δικαιωμάτων Ιδιοκτησίας”, έτσι ώστε να παρέχονται συντάξεις με αυξημένο ποσοστό αναπλήρωσης, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες υγιούς ανάπτυξης, κατάλληλες για κάθε είδους επένδυση στη χώρα μας που ως γνωστόν έχει τεράστιες δυνατότητες, αρκεί να απεγλωβιστεί από τις λογικές της μεταπολίτευσης. Με αυτό τον τρόπο, εκτός των άλλων, θα δοθούν ισχυρά ερεθίσματα και σε όσους ελλείψει κινήτρων ανταπόδοσης "αδρανοποιήθηκαν”, ώστε να επανενταχθούν στο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα, ενώ παράλληλα θα δραστηριοποιήσει χιλιάδες εργαζομένων στον ευρύτερο χώρο των κατασκευών, την κοιμώμενη ατμομηχανή της οικονομίας.
Οι προτάσεις δείχνουν τα αυτονόητα. Προτάσεις που δεν επιδέχονται σοβαρές αντιρρήσεις και έτσι προβάλει ανατριχιαστικό το συμπέρασμα οτι διαχρονικά δεν ενδιαφέρθηκαν για λύσεις και αυτό είναι που πρέπει να μας κάνει να δούμε με άλλο μάτι τα προβλήματα έχοντας στο μυαλό μας πια το μέλλον που θα αφήσουμε στα παιδιά μας, μιας κι εμείς αγνοήσαμε τα μηνύματα του παρελθόντος και έτσι βιώνουμε ενα τραγικό παρόν. Είναι ακατανόητο, αλλά τελικά μήπως δεν τους ενδιαφέρει και δεν θέλουν λύσεις και τα αδιέξοδα είναι επιλογή τους;
Είναι γνωστό όμως ότι η ζωή δεν ξέρει από αδιέξοδα, μόνο από σωστές ή λάθος επιλογές, όπως αυτές κρίνονται κάθε φορά από το αποτέλεσμα και έτσι καθίσταται προφανές ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της δύο δρόμους για να επιλέξει ποιόν θα ακολουθήσει : Είτε αυτόν της ανάπτυξης, κάνοντας τις οφειλές εργαλείο ανάταξης της οικονομίας των πολλών, είτε της κρατικοδίαιτης παρασιτικής οικονομίας που οδήγησε τη χώρα στο σημείο αυτό.
(1) Οι παρανομίες του ΟΑΕΕ
(2) Δημιουργικοί Πολίτες – Δικαιώματα Ιδιοκτησίας
* Γιάννης Μανιάτης - Τμήμα Επικοινωνίας & Δημ. Σχέσεων Πανελλήνιας Συντονιστικής Συλλόγων Ασφαλισμένων - Ανασφάλιστων ΟΑΕΕ
Είτε η χώρα θα επενδύσει στην οικονομία των πολλών μικρών για να σταθεί στα πόδια της, είτε θα περιμένει τους μεγάλους επενδυτές που δεν έρχονται και θα αργοσβήνει μέρα με τη μέρα !!!
Του Γιάννη Μανιάτη
Με τα τύμπανα του πολέμου να ηχούν στη γειτονιά μας και τον νατοϊκό στόλο να επιχειρεί στο Αιγαίο, η κυβέρνηση έχει μια και μόνο προοπτική μπροστά της για να κρατήσει τη χώρα σε ασφαλή πορεία κι αυτή ακούει στη μαγική λέξη "Ανάπτυξη”. Πως θα μπορούσε όμως να έρθει η πολυπόθυτη ανάπτυξη σε μια χώρα με ασταθές φορολογικό σύστημα, με δαιδαλώδη νομοθεσία, γραφειοκρατία που θυμίζει τους στάβλους του Αυγεία και Δικαιοσύνη στα όρια της αρνησιδικίας;
Η συνταγή είναι μία και διαχρονικά πετυχημένη. Οι βάσεις για τη δημιουργία κλίματος ανάπτυξης, για το σύνολο της κοινωνίας, μπορούν να μπουν ΜΟΝΟ από το εγχώριο παραγωγικό δυναμικό της κοινωνίας, όπως έγινε όλες τις προηγούμενες φορές στην ιστορία, όταν η χώρα ήταν σε εξίσου δύσκολες καταστάσεις και η μικρομεσαία τάξη σήκωσε το βάρος της οικονομικής επανάταξης, για να ακολουθήσουν στην συνέχεια και οι μεγάλες επενδύσεις.
Είτε η χώρα θα επενδύσει στην οικονομία των πολλών μικρών για να σταθεί στα πόδια της, είτε θα περιμένει τους "επενδυτές” που δεν έρχονται και θα αργοσβήνει μέρα με τη μέρα.
Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση για πάγωμα των οφειλών που έχουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενοι λόγω της κρίσης, μπορεί να εξελιχθεί σε εργαλείο ανάπτυξης, σε συνδυασμό με το νέο ασφαλιστικό και τα σύγχρονα εργαλεία χρηματοδότησης, ώστε να υπάρξει ουσιαστική επανεκκίνηση της οικονομίας των πολλών, στον χώρο των μικρομεσαίων.
Κι αλήθεια, για ποιες οφειλές συζητάμε; Για τις οφειλές των ελευθέρων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων προς τον εαυτό τους, σύμφωνα με το νόμο 3863/2010, βάσει του οποίου είχε ήδη θεσμοθετηθεί αναλογικό τμήμα σύνταξης και ο κάθε ασφαλισμένος θα εισπράξει σύνταξη αναλογικά με ότι ποσό θα έχει καταβάλει στην διάρκεια του εργασιακού του βίου. Συνεπώς, εισφορές που δεν κατέβαλε ο ασφαλισμένος λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, μετά την 1/1/2011 όταν τέθηκε σε ισχύ ο προαναφερόμενος νόμος και που ίσως είναι το μεγαλύτερο κομμάτι, το πιθανότερο είναι ότι στις αίθουσες των δικαστηρίων, δεν θα μπορούν καν να χαρακτηριστούν οφειλές. Εκτός αυτού, ένα μεγάλο μέρος των οφειλών το προηγούμενο διάστημα 2009 έως και 2010 είναι αποτέλεσμα παρανομιών του ΟΑΕΕ (1) και ήδη έχουμε τις πρώτες δικαστικές αποφάσεις υπέρ των ασφαλισμένων στο θέμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ενώ εκκρεμούν χιλιάδες προσφυγές με ισχυρά νομικά επιχειρήματα, τα οποία μάλιστα ενίσχυσε η κυβερνητική πρόταση για εισφορές ανάλογες των εισοδημάτων, όπως άλλωστε προβλέπεται από το Σύνταγμα και ήταν πάγιο αίτημα των ασφαλισμένων.
Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να συνεχίσει τις ίδιες αδιέξοδες εισπρακτικές λογικές των προηγούμενων χρόνων που διόγκωσαν το πρόβλημα, έχει την επιλογή να αντιμετωπίσει τις "οφειλές” ως εργαλείο ανάπτυξης κι ανάλογα να δώσει λύσεις. Σύμφωνα με μελέτες, το πάγωμα των οφειλών που αυτή τη στιγμή αποτελούν οικονομική θηλιά για χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σε συνδυασμό με τις μειωμένες εισφορές για τα χαμηλά εισοδήματα, όπως προβλέπει το νέο ασφαλιστικό, θα αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα στην αγορά και θα δημιουργήσουν τουλάχιστον 100.000 νέες επιχειρήσεις με τις συνακόλουθες θέσεις απασχόλησης.
Αυτή η λύση, με παράλληλα χρηματοδοτικά προγράμματα και προτάσεις καινοτόμες, όπως η πρόταση των Δημιουργικών Πολιτών για δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας (2), η οποία θα χρηματοδοτήσει το συνταξιοδοτικό των ασφαλιστικών ταμείων, βάσει "Δικαιωμάτων Ιδιοκτησίας”, έτσι ώστε να παρέχονται συντάξεις με αυξημένο ποσοστό αναπλήρωσης, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες υγιούς ανάπτυξης, κατάλληλες για κάθε είδους επένδυση στη χώρα μας που ως γνωστόν έχει τεράστιες δυνατότητες, αρκεί να απεγλωβιστεί από τις λογικές της μεταπολίτευσης. Με αυτό τον τρόπο, εκτός των άλλων, θα δοθούν ισχυρά ερεθίσματα και σε όσους ελλείψει κινήτρων ανταπόδοσης "αδρανοποιήθηκαν”, ώστε να επανενταχθούν στο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα, ενώ παράλληλα θα δραστηριοποιήσει χιλιάδες εργαζομένων στον ευρύτερο χώρο των κατασκευών, την κοιμώμενη ατμομηχανή της οικονομίας.
Οι προτάσεις δείχνουν τα αυτονόητα. Προτάσεις που δεν επιδέχονται σοβαρές αντιρρήσεις και έτσι προβάλει ανατριχιαστικό το συμπέρασμα οτι διαχρονικά δεν ενδιαφέρθηκαν για λύσεις και αυτό είναι που πρέπει να μας κάνει να δούμε με άλλο μάτι τα προβλήματα έχοντας στο μυαλό μας πια το μέλλον που θα αφήσουμε στα παιδιά μας, μιας κι εμείς αγνοήσαμε τα μηνύματα του παρελθόντος και έτσι βιώνουμε ενα τραγικό παρόν. Είναι ακατανόητο, αλλά τελικά μήπως δεν τους ενδιαφέρει και δεν θέλουν λύσεις και τα αδιέξοδα είναι επιλογή τους;
Είναι γνωστό όμως ότι η ζωή δεν ξέρει από αδιέξοδα, μόνο από σωστές ή λάθος επιλογές, όπως αυτές κρίνονται κάθε φορά από το αποτέλεσμα και έτσι καθίσταται προφανές ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της δύο δρόμους για να επιλέξει ποιόν θα ακολουθήσει : Είτε αυτόν της ανάπτυξης, κάνοντας τις οφειλές εργαλείο ανάταξης της οικονομίας των πολλών, είτε της κρατικοδίαιτης παρασιτικής οικονομίας που οδήγησε τη χώρα στο σημείο αυτό.
(1) Οι παρανομίες του ΟΑΕΕ
(2) Δημιουργικοί Πολίτες – Δικαιώματα Ιδιοκτησίας
* Γιάννης Μανιάτης - Τμήμα Επικοινωνίας & Δημ. Σχέσεων Πανελλήνιας Συντονιστικής Συλλόγων Ασφαλισμένων - Ανασφάλιστων ΟΑΕΕ
ΠΗΓΗ
http://www.capital.gr/story/3108420
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου