Γράφει η Ξανθίππη Γκλαβοπούλου
Κάποιες τράπεζες έχουν στείλει σε δανειολήπτες επιστολές που υποστηρίζουν ότι ο εκτοκισμός με βάση έτος 360 ημερών αντί 365 ημερών είναι νόμιμος για επαγγελματίες και νομικά πρόσωπα !!!
Αντιγράφω από επιστολή που στάλθηκε από τράπεζα σε επαγγελματία :
Υποστηρίζουν "ότι οι κανόνες της κοινοτικής οδηγίας 97/7/ΕΚ που επιβάλλουν εκτοκισμό με βάση το έτος 365 ημερών αφορούν μόνο συναλλαγές που γίνονται με πιστωτικές κάρτες εξαιρώντας τις συγκεκριμένες συμβάσεις πίστωσης που αφορούν «χορηγήσεις επαγγελματικής πίστης» και παραπέμπουν σε συμμόρφωση απόφασης Νομισματικής Πολιτικής της Τραπέζης Ελλάδος και της Εκτελεστικής επιτροπής της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών παραπέμποντας στο άρθρο 3 παραγρ. 1 του 2482/2000.
Ο συγκεκριμένος όμως όρος εκρίθη παράνομος και καταχρηστικός από τις 04.03.2005 σύμφωνα με την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου (Δ΄ Πολιτικό Τμήμα), καθώς ερχόταν σε αντίθεση με το παράγωγο ευρωπαϊκό-κοινοτικό δίκαιο (οδηγία) που ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με κοινή υπουργική απόφαση (Ζ1-178/13.02.2001, ΦΕΚ Β 255/08.03.2001) και επιβάρυνε το επιτόκιο κάθε ημέρας παρανόμως στον δανειολήπτη επιπλέον με 1.3889% τόκο ενώ ο νόμιμος τρόπος υπολογισμού τού τόκου είναι με βάση το έτος 365 ημερών ή 366 ημερών για τα δίσεκτα έτη. (Μον.Πρ.Αθηνών 4599/2007 κ.α).
Η αμετάκλητη αυτή απόφαση, επειδή προέρχεται μετά από συλλογική αγωγή με τη διαδικασία του Ν. 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτών, έχει δημιουργήσει δεδικασμένο έναντι πάντων και οι Ελληνικές Τράπεζες οφείλουν να συμμορφωθούν και να αποδώσουν, άλλως να επιστρέψουν τους παράνομους τόκους που κεφαλαιοποίησαν μαζί με τους τόκους που επέβαλαν επ΄αυτών.
Οι συμβάσεις όμως επαγγελματιών εμπίπτουν στην προστασία του πεδίου εφαρμογής του ν.2251/94 αφού πρόκειται για τυποποιημένες σύμβασεις με γενικούς όρους συναλλαγών κατά την οποία ο δανειολήπτης προσχώρησε χωρίς ενδελεχή εξέταση και διαπραγμάτευση.
Στις 16.04.2010 από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εξεδόθη η με αριθμ. 1210/2010 απόφαση με την οποία απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης 15 τραπεζών κατά της απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης με την οποία απαγόρευε στις Τράπεζες να αναγράφουν στις δανειακές συμβάσεις τον παράνομο όρο υπολογισμού τόκων με βάση τις 360 ημέρες (Ζ1-798/25.06.2008-ΦΕΚ Β 1353/11.07.2008). Η απόφαση αυτή ήταν αναγκαστικού δικαίου και είναι πλέον γνωστή σε όλους.
Η συνήθης πρακτική να υπολογίζουν οι τράπεζες τους τόκους με μικρότερη χρονική βάση, χωρίς ποτέ αυτό να δικαιολογηθεί με οποιοδήποτε τρόπο ή για οποιοδήποτε λόγο υπέρ της τραπέζης, την
εποχή μάλιστα που κυριαρχούν οι αυξημένες ηλεκτρονικές διευκολύνσεις στην υπηρεσία των πιστωτικών ιδρυμάτων, γεννά θέματα επιβολής διοικητικών κυρώσεων και κολασμού της διαπραττόμενης τοκογλυφίας και αντιβαίνει στην αρχή της διαφάνειας των ΓΟΣ, δεδομένου ότι ο αντισυμβαλλόμενος πιστούχος δεν πληροφορείται το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο όπως αυτό οφείλει να προσδιορίζεται κατά ΑΚ 243 και 3 ΑΚ ΕιρΑθ 4093/2008, ΜΠρΑθ 2461/2009 αλλά και βάσει του άρθρου 02 και 06 ν.2251/1994 και των επιμέρους ρυθμίσεων ΥΑ Φ1-983/1991 και της ΠΔΤΕ 2501/2002…
Έχουν βγει παμπολες αποφάσεις και για επαγγελμαίες και για νομικά πρόσωπα που έχει δεχθεί ως λόγο ανακοπής ΄ότι το συνολικό ποσό της απαίτησης της Τράπεζας είναι παράνομο και ελαττωματικό ως μη βέβαιο και εκκαθαρισμένο.
Τα πράγματα γίνονται πλέον πιο έυκολα με την πρόσφατη απόφαση του 13/2015 ΑΠ
Ο συγκεκριμένος όμως όρος εκρίθη παράνομος και καταχρηστικός από τις 04.03.2005 σύμφωνα με την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου (Δ΄ Πολιτικό Τμήμα), καθώς ερχόταν σε αντίθεση με το παράγωγο ευρωπαϊκό-κοινοτικό δίκαιο (οδηγία) που ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με κοινή υπουργική απόφαση (Ζ1-178/13.02.2001, ΦΕΚ Β 255/08.03.2001) και επιβάρυνε το επιτόκιο κάθε ημέρας παρανόμως στον δανειολήπτη επιπλέον με 1.3889% τόκο ενώ ο νόμιμος τρόπος υπολογισμού τού τόκου είναι με βάση το έτος 365 ημερών ή 366 ημερών για τα δίσεκτα έτη. (Μον.Πρ.Αθηνών 4599/2007 κ.α).
Η αμετάκλητη αυτή απόφαση, επειδή προέρχεται μετά από συλλογική αγωγή με τη διαδικασία του Ν. 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτών, έχει δημιουργήσει δεδικασμένο έναντι πάντων και οι Ελληνικές Τράπεζες οφείλουν να συμμορφωθούν και να αποδώσουν, άλλως να επιστρέψουν τους παράνομους τόκους που κεφαλαιοποίησαν μαζί με τους τόκους που επέβαλαν επ΄αυτών.
Οι συμβάσεις όμως επαγγελματιών εμπίπτουν στην προστασία του πεδίου εφαρμογής του ν.2251/94 αφού πρόκειται για τυποποιημένες σύμβασεις με γενικούς όρους συναλλαγών κατά την οποία ο δανειολήπτης προσχώρησε χωρίς ενδελεχή εξέταση και διαπραγμάτευση.
Στις 16.04.2010 από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας εξεδόθη η με αριθμ. 1210/2010 απόφαση με την οποία απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης 15 τραπεζών κατά της απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης με την οποία απαγόρευε στις Τράπεζες να αναγράφουν στις δανειακές συμβάσεις τον παράνομο όρο υπολογισμού τόκων με βάση τις 360 ημέρες (Ζ1-798/25.06.2008-ΦΕΚ Β 1353/11.07.2008). Η απόφαση αυτή ήταν αναγκαστικού δικαίου και είναι πλέον γνωστή σε όλους.
Η συνήθης πρακτική να υπολογίζουν οι τράπεζες τους τόκους με μικρότερη χρονική βάση, χωρίς ποτέ αυτό να δικαιολογηθεί με οποιοδήποτε τρόπο ή για οποιοδήποτε λόγο υπέρ της τραπέζης, την
εποχή μάλιστα που κυριαρχούν οι αυξημένες ηλεκτρονικές διευκολύνσεις στην υπηρεσία των πιστωτικών ιδρυμάτων, γεννά θέματα επιβολής διοικητικών κυρώσεων και κολασμού της διαπραττόμενης τοκογλυφίας και αντιβαίνει στην αρχή της διαφάνειας των ΓΟΣ, δεδομένου ότι ο αντισυμβαλλόμενος πιστούχος δεν πληροφορείται το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο όπως αυτό οφείλει να προσδιορίζεται κατά ΑΚ 243 και 3 ΑΚ ΕιρΑθ 4093/2008, ΜΠρΑθ 2461/2009 αλλά και βάσει του άρθρου 02 και 06 ν.2251/1994 και των επιμέρους ρυθμίσεων ΥΑ Φ1-983/1991 και της ΠΔΤΕ 2501/2002…
Έχουν βγει παμπολες αποφάσεις και για επαγγελμαίες και για νομικά πρόσωπα που έχει δεχθεί ως λόγο ανακοπής ΄ότι το συνολικό ποσό της απαίτησης της Τράπεζας είναι παράνομο και ελαττωματικό ως μη βέβαιο και εκκαθαρισμένο.
Τα πράγματα γίνονται πλέον πιο έυκολα με την πρόσφατη απόφαση του 13/2015 ΑΠ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου