ΔΙΕΥΘΥΝΩN ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ PIMCO
Ελ Εριάν: Πλέον τρέχουν και οι δανειστές, όχι μόνο η Ελλάδα !!!
Ελ Εριάν: Πλέον τρέχουν και οι δανειστές, όχι μόνο η Ελλάδα !!!
Το PIMCO είναι το μεγαλύτερο επενδυτικό κεφάλαιο στον πλανήτη !!!
Την εκτίμηση ότι μετά την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα άρχισαν να τρέχουν και οι δανειστές ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή έτρεχαν μόνο οι Έλληνες εξέφρασε ο οικονομολόγος Μοχάμεντ Ελ Εριάν στο Bloomberg View, ενώ επεσήμανε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου θα παραμείνει αβέβαιο μέχρι και το τελευταίο λεπτό.
Καθώς διακυβεύονται τόσα πολλά, οι επόμενες οκτώ ημέρες υπόσχονται να είναι γεμάτες από διαβουλεύσεις, αναμεμειγμένες με παραπληροφόρηση και εκφοβιστικές τακτικές, σημειώνει ο αμερικανός οικονομολόγος.
Και η συζήτηση δεν θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Να αναμένετε μια πανευρωπαϊκή συζήτηση, καθώς πολλοί ηγέτες θα υποχρεωθούν να εξετάσουν πόσο θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στις προσπάθειες για να επηρεαστεί το αποτέλεσμα.
Το άρθρο του Μοχάμεντ Ελ Εριάν αναφέρει:
Καθώς διακυβεύονται τόσα πολλά, οι επόμενες οκτώ ημέρες υπόσχονται να είναι γεμάτες από διαβουλεύσεις, αναμεμειγμένες με παραπληροφόρηση και εκφοβιστικές τακτικές, σημειώνει ο αμερικανός οικονομολόγος.
Και η συζήτηση δεν θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Να αναμένετε μια πανευρωπαϊκή συζήτηση, καθώς πολλοί ηγέτες θα υποχρεωθούν να εξετάσουν πόσο θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στις προσπάθειες για να επηρεαστεί το αποτέλεσμα.
Το άρθρο του Μοχάμεντ Ελ Εριάν αναφέρει:
Η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ότι η Ελλάδα θα διεξάγει δημοψήφισμα στις 5 Ιουλίου για την χρηματοοικονομική διάσωση, έχει οδηγήσει τους αναλυτές να σπεύσουν να προβλέψουν την έκβαση μιας εγγενώς αβέβαιης ψηφοφορίας. Τα γεγονότα των οκτώ ημερών που οδηγούν στην ψηφοφορία, θα είναι εξίσου ενδιαφέροντα.
Έχοντας στριμωχτεί από τους πιστωτές της χώρας και έχοντας βρεθεί αντιμέτωπη με μια κατάσταση lose-lose, ο Τσίπρας ανακοίνωσε ξημερώματα του Σαββάτου ότι θα διεξάγει ένα δημοψήφισμα για να επιτρέψει στους πολίτες να αποφασίσουν εάν θα αποδεχθούν τους όρους που η Ευρώπη και το ΔΝΤ απαιτούν για να βοηθήσουν την Ελλάδα.
Αυτό φαίνεται σαν μια απλή ερώτηση που τίθεται στους ψηφοφόρους. Ωστόσο, κάτω από τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων, οι Έλληνες θα τεθούν αντιμέτωποι με το ερώτημα: είτε να επιλέξουν για τη συνέχιση της λιτότητας με αβέβαιο αποτέλεσμα, είτε να αρνηθούν περαιτέρω σύσφιξη και να δουν τη χώρα να χρεοκοπεί και να πρέπει να επιβάλλει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων.
Ακόμη κι αν επιλέξουν το πρώτο –να αποδεχθούν τις προτάσεις των πιστωτών- δεν είναι βέβαιο ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας θα ανταποδώσουν με τον τύπο της μεγάλης μείωσης του χρέους και την έκτακτη χρηματοδότηση που είναι απαραίτητη για την χώρα ώστε να έχει μια πραγματική ευκαιρία για την αποκατάσταση της ανάπτυξης και την οικονομική βιωσιμότητα. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι μια απάντηση "όχι" θα οδηγούσε σε έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και εάν η Ελλάδα όντως αφήσει το ενιαίο νόμισμα, δεν είναι σαφές τι είδους θεσμική σχέση θα είναι σε θέση να διατηρήσει με την Ευρώπη.
Καθώς διακυβεύονται τόσα πολλά, οι επόμενες οκτώ ημέρες υπόσχονται να είναι γεμάτες από διαβουλεύσεις, αναμεμειγμένες με παραπληροφόρηση και εκφοβιστικές τακτικές από όλες τις πλευρές. Και η συζήτηση δεν θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Να αναμένετε μια πανευρωπαϊκή συζήτηση, καθώς πολλοί ηγέτες θα υποχρεωθούν να εξετάσουν πόσο θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στις προσπάθειες για να επηρεαστεί το αποτέλεσμα.
Αβέβαιο αποτέλεσμα
Για όλους αυτούς τους λόγους, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου θα παραμείνει αβέβαιο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Αυτή η προοπτική, καθώς και κάποια μεγάλα γεγονότα, θα αμφισβητήσουν την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις τις ημέρες μέχρι το δημοψήφισμα, χωρίς να διακινδυνεύσει ένα μεγάλο οικονομικό ατύχημα.
Όταν οι ελληνικές τράπεζες ανοίξουν την Δευτέρα, πιθανότατα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν νέα αιτήματα για αποσύρσεις καταθέσεων, εντείνοντας τις πιέσεις στη ρευστότητα και στη φερεγγυότητα. (Το Σάββατο είδαμε δημοσιεύματα με μεγάλες ουρές σε αναλήψεις μετρητών). Οι τράπεζες θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις εκροές μόνο εάν η ΕΚΤ συμφωνούσε σε επιπλέον χρηματοδότηση μέσω του ELA. Μια τέτοια συμφωνία κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι στο πλαίσιο του επιπρόσθετου πιστωτικού ρίσκου που θα επιβαρύνει το ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών.
Αυτά δεν είναι τα μόνα ζητήματα που είναι εκκρεμή για την ελληνική κυβέρνηση. Χρειάζεται επίσης να διατηρήσει την πολιτική της βάση εντός του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου οι υποστηρικτές και οι σύμμαχοι όλο και περισσότερο αμφισβητούν την ικανότητά του να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Χωρίς αυτή τη βάση, ο Τσίπρας θα χρειαστεί να σχηματίσει ένα νέο συνασπισμό ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Και όποια βήμα και να ληφθεί, θα καταστήσει την εφαρμογή της πολιτικής πιο δύσκολη, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Μέχρι τώρα, κανένας Ευρωπαίος ηγέτης –Γερμανός, Έλληνας ή από έναν περιφερειακό θεσμό όπως η Κομισιόν ή η ΕΚΤ- δεν έχει ευχηθεί να καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας ως ο υπεύθυνος για την πρώτη έξοδο από την ευρωζώνη. Αυτή η ευθύνη έχει μετατοπιστεί τώρα στο ελληνικό εκλογικό σώμα. Όχι μόνο είναι το αποτέλεσμα ιδιαίτερα αβέβαιο, αλλά υπάρχουν γνήσια ερωτήματα για το εάν η κατάσταση της Ελλάδας δεν θα αλλάξει ριζικά από τη στιγμή που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία, οδηγώντας σε μια διαφορετική πραγματικότητα.
Read more: http://www.oparlapipas.com/2015/06/blog-post_158.html#ixzz3eM2RS6H4
Έχοντας στριμωχτεί από τους πιστωτές της χώρας και έχοντας βρεθεί αντιμέτωπη με μια κατάσταση lose-lose, ο Τσίπρας ανακοίνωσε ξημερώματα του Σαββάτου ότι θα διεξάγει ένα δημοψήφισμα για να επιτρέψει στους πολίτες να αποφασίσουν εάν θα αποδεχθούν τους όρους που η Ευρώπη και το ΔΝΤ απαιτούν για να βοηθήσουν την Ελλάδα.
Αυτό φαίνεται σαν μια απλή ερώτηση που τίθεται στους ψηφοφόρους. Ωστόσο, κάτω από τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων, οι Έλληνες θα τεθούν αντιμέτωποι με το ερώτημα: είτε να επιλέξουν για τη συνέχιση της λιτότητας με αβέβαιο αποτέλεσμα, είτε να αρνηθούν περαιτέρω σύσφιξη και να δουν τη χώρα να χρεοκοπεί και να πρέπει να επιβάλλει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων.
Ακόμη κι αν επιλέξουν το πρώτο –να αποδεχθούν τις προτάσεις των πιστωτών- δεν είναι βέβαιο ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι της Ελλάδας θα ανταποδώσουν με τον τύπο της μεγάλης μείωσης του χρέους και την έκτακτη χρηματοδότηση που είναι απαραίτητη για την χώρα ώστε να έχει μια πραγματική ευκαιρία για την αποκατάσταση της ανάπτυξης και την οικονομική βιωσιμότητα. Από την άλλη πλευρά, δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι μια απάντηση "όχι" θα οδηγούσε σε έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Και εάν η Ελλάδα όντως αφήσει το ενιαίο νόμισμα, δεν είναι σαφές τι είδους θεσμική σχέση θα είναι σε θέση να διατηρήσει με την Ευρώπη.
Καθώς διακυβεύονται τόσα πολλά, οι επόμενες οκτώ ημέρες υπόσχονται να είναι γεμάτες από διαβουλεύσεις, αναμεμειγμένες με παραπληροφόρηση και εκφοβιστικές τακτικές από όλες τις πλευρές. Και η συζήτηση δεν θα περιοριστεί στην Ελλάδα. Να αναμένετε μια πανευρωπαϊκή συζήτηση, καθώς πολλοί ηγέτες θα υποχρεωθούν να εξετάσουν πόσο θέλουν να συμμετάσχουν ενεργά στις προσπάθειες για να επηρεαστεί το αποτέλεσμα.
Αβέβαιο αποτέλεσμα
Για όλους αυτούς τους λόγους, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου θα παραμείνει αβέβαιο μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Αυτή η προοπτική, καθώς και κάποια μεγάλα γεγονότα, θα αμφισβητήσουν την ικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις τις ημέρες μέχρι το δημοψήφισμα, χωρίς να διακινδυνεύσει ένα μεγάλο οικονομικό ατύχημα.
Όταν οι ελληνικές τράπεζες ανοίξουν την Δευτέρα, πιθανότατα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν νέα αιτήματα για αποσύρσεις καταθέσεων, εντείνοντας τις πιέσεις στη ρευστότητα και στη φερεγγυότητα. (Το Σάββατο είδαμε δημοσιεύματα με μεγάλες ουρές σε αναλήψεις μετρητών). Οι τράπεζες θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις εκροές μόνο εάν η ΕΚΤ συμφωνούσε σε επιπλέον χρηματοδότηση μέσω του ELA. Μια τέτοια συμφωνία κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι στο πλαίσιο του επιπρόσθετου πιστωτικού ρίσκου που θα επιβαρύνει το ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών.
Αυτά δεν είναι τα μόνα ζητήματα που είναι εκκρεμή για την ελληνική κυβέρνηση. Χρειάζεται επίσης να διατηρήσει την πολιτική της βάση εντός του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου οι υποστηρικτές και οι σύμμαχοι όλο και περισσότερο αμφισβητούν την ικανότητά του να τηρήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Χωρίς αυτή τη βάση, ο Τσίπρας θα χρειαστεί να σχηματίσει ένα νέο συνασπισμό ή να προκηρύξει πρόωρες εκλογές. Και όποια βήμα και να ληφθεί, θα καταστήσει την εφαρμογή της πολιτικής πιο δύσκολη, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Μέχρι τώρα, κανένας Ευρωπαίος ηγέτης –Γερμανός, Έλληνας ή από έναν περιφερειακό θεσμό όπως η Κομισιόν ή η ΕΚΤ- δεν έχει ευχηθεί να καταγραφεί στα βιβλία της ιστορίας ως ο υπεύθυνος για την πρώτη έξοδο από την ευρωζώνη. Αυτή η ευθύνη έχει μετατοπιστεί τώρα στο ελληνικό εκλογικό σώμα. Όχι μόνο είναι το αποτέλεσμα ιδιαίτερα αβέβαιο, αλλά υπάρχουν γνήσια ερωτήματα για το εάν η κατάσταση της Ελλάδας δεν θα αλλάξει ριζικά από τη στιγμή που έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί η ψηφοφορία, οδηγώντας σε μια διαφορετική πραγματικότητα.
Read more: http://www.oparlapipas.com/2015/06/blog-post_158.html#ixzz3eM2RS6H4
