Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Στη χώρα αυτή, επειδή είναι πολύ μικρή, γνωριζόμαστε όλοι. Και μάλιστα καλά !!!
Ας το βουλώσουν λοιπόν οι σύγχρονοι γερμανοτσολιάδες και οι απόγονοι δοσιλόγων, συνεργατών των γερμανικών στρατευμάτων και ταγματασφαλιτών της Κατοχής, αυλικών του Παλατιού και αποστατών του 65, ρουφιάνων, συνεργατών και βασανιστών της Χούντας των Συνταγματαρχών, που σήμερα έχουν το θράσος να παριστάνουν τους δημοκράτες και τους προοδευτικούς, επειδή, απλά, ανέβασαν στα social media μια selfie που γράφει από κάτω "ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ" !!!
Όσοι λοιπόν γνωρίζουν τον ΝΙΚΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ, ξέρουν καλά ότι όχι μόνο δεν υπήρξε ποτέ ακροδεξιός, αλλά, αντιθέτως, ήταν επί χρόνια φακελωμένος στην Ασφάλεια ως αριστερός, λόγω της αντιδικτατορικής του δράσης και της σύλληψης του στο Πολυτεχνείο της Πάτρας το 1973.
Αυτό άλλωστε είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορέσει να σπουδάσει στην ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ, λόγω αριστερού Πιστοποιητικού Κοινωνικών Φρονημάτων.
Οι νέωτεροι αυτά δεν τα γνωρίζετε, αλλά καλό είναι να μάθετε ότι, πριν λίγα χρόνια, στην Ελλάδα, όλοι οι Έλληνες αντιφασίστες και αντιστασιακοί ήταν φακελωμένοι ως αριστεροί ενώ, οι αριστεροί, ήταν φακελωμένοι ως κομμουνιστές οπλισμένοι με κονσερβοκούτια !!!
Σήμερα όλα αυτά ακούγονται κάπως γραφικά.
Όμως, αποτελούν την πολύ πρόσφατη ιστορία και τις μνήμες της Ελλάδας του μεσοπολέμου, της εξορίας με τα ξερονήσια, της εθνικής αντίστασης, των δύο εμφυλίων, του παλατιού, της αποστασίας και της δικτατορίας.
Μιας ιστορίας που, μόνο όσοι δεν τη βιώσαν μέσα στην ίδια τους την οικογένεια, έχουν σήμερα την πολυτέλεια να την αγνοούν, παριστάνοντας τους τιμητές της Χούντας που οι ίδιοι δεν γνώρισαν ποτέ, την οποία όμως μπορεί να υπηρέτησαν ως καλοί συνεργάτες, ρουφιάνοι ή ακόμη και βασανιστές, οι γονείς και οι παππούδες τους !!!
Σε όλους αυτούς εύχομαι να μη χρειαστεί να καταλάβουν ποτέ τι σημαίνει να μεγαλώνεις σε μια οικογένεια στιγματισμένη, κατά την ορολογία της εποχής, με τη ρετσινιά του συμμορίτη και του κομμουνιστή, του δήθεν εχθρού της πατρίδας, με τους ανθρώπους της στην εξορία και, μετέπειτα, στις φυλακές, με την Ασφάλεια να μπουκάρει νύχτα στα σπίτια τους και να παίρνει για ανάκριση τους πατεράδες τους, με τον μπάτσο σε μόνιμη βάση έξω από την πόρτα του σπιτιού τους και με τον θυρωρό της πολυκατοικίας ή τον περιπτερά της γειτονιάς να δίνουν καθημερινά αναφορά στην Ασφάλεια για τη ζωή, την εφημερίδα που διαβάζουν και την καθημερινότητά τους.
