Γράφει ο Νίκος Φελέκης
"Εγώ, σε όλους εύχομαι υγεία, αγάπη και λεφτά" μου είπε ένας φίλος, με τον οποίον τηλεφωνηθήκαμε πριν την Πρωτοχρονιά για να ανταλλάξουμε ευχές. "Η υγεία γιατί είναι πάνω απ' όλα. Την αγάπη γιατί όλοι την χρειαζόμαστε και ειδικά στις σκληρές και γεμάτες κακία μέρες που ζούμε. Και τα λεφτά επειδή είναι αυτά που ψάχνουμε όλοι και ειδικά εμείς οι νεόπτωχοι".
Ξέχασα να σας πω ότι ο φίλος είναι πολιτικός. Ήταν βουλευτής για περισσότερο από τριάντα χρόνια, ενώ απέκτησε και την προσφώνηση: "κύριε υπουργέ". Δυστυχώς, γι' αυτόν, δεν έκανε λεφτά, παρότι πέρασε κι από 3-4 υπουργεία. Και τώρα πρέπει να τη βγάλει με περίπου 1.500 ευρώ ή και κάτι λιγότερα καθώς η βουλευτική του σύνταξη έχει περικοπεί τουλάχιστον 50%.
Θα μου πείτε, άλλοι συνταξιούχοι παίρνουν 400 και 600 ευρώ και διαμαρτύρεται κάποιος που παίρνει 1300 ή 1500 ευρώ; Σωστή η παρατήρηση μόνο που ο φίλος πολιτικός δεν διαμαρτυρήθηκε. Διαπίστωσε μια κατάσταση. Την έλλειψη χρημάτων. Και την εξάπλωση του φαινομένου της φτώχειας ακόμη και σε κατηγορίες πολιτών, που μέχρι πρότινος ανήκαν στις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις.
Το σημερινό μου άρθρο δεν αφορά όμως την οικονομική κατάσταση ενός πρώην βουλευτή και υπουργού, αλλά την αναζήτηση νέων τρόπων για να βγάλει κάποιος λεφτά. Λεφτά που σε όλους μας πλέον λείπουν και ολοένα και περισσότεροι ψάχνουν να βρούν δουλειά (και δυστυχώς δεν βρίσκουν) για να τα αποκτήσουν. Όσοι πάντως χρειάζεστε λίγα παραπάνω χρήματα στο χέρι, νά μερικοί πρωτότυποι τρόποι -που σκέφτηκαν οι Αμερικανοί και μπορείτε να τους ακολουθήσετε και σεις- για να τα κερδίσετε:
• Νοικιάστε χώρο στο μέτωπό σας (ή σε άλλα σημεία του σώματός σας) για διαφημιστικές καταχωρήσεις: 777 δολάρια. Η Air New Zealand προσέλαβε τριάντα άτομα που ξύρισαν το κεφάλι τους και "χτύπησαν" προσωρινά τατουάζ στο κρανίο τους με σύνθημα: "Χρειάζεσαι μια αλλαγή; Η Νέα Ζηλανδία σε περιμένει".
• Γίνετε πειραματόζωο μιας φαρμακευτικής εταιρείας και δοκιμάστε την ασφάλεια ενός φαρμάκου: 7.500 δολάρια. Η αμοιβή μπορεί να είναι υψηλότερη ή χαμηλότερη, ανάλογα με τον επεμβατικό χαρακτήρα της διαδικασίας που χρησιμοποιείται και την ταλαιπωρία που συνεπάγεται.
• Πολεμήστε στη Σομαλία ή στο Αφγανιστάν για μια ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία: 250 δολάρια τον μήνα έως 1.000 δολάρια την ημέρα. Η αμοιβή ποικίλλει ανάλογα με τα προσόντα, την πείρα και την εθνικότητα.
• Καθήστε στην ουρά όλη τη νύχτα έξω από το Καπιτώλιο, για να κρατήσετε θέση σε έναν λομπίστα που θέλει να παρακολουθήσει μια συνεδρίαση του Κογκρέσου: 15 με 20 δολάρια την ώρα. Οι λομπίστες πληρώνουν εταιρείες που ειδικεύονται στην αναμονή στην ουρά (line-standing companies), και οι οποίες προσλαμβάνουν αστέγους και άλλους για να κάνουν αυτή τη δουλειά.
• Αν είστε μαθητές Β' Δημοτικού σε ένα υποβαθμισμένο σχολείο του Ντάλας, διαβάστε ένα βιβλίο: 2 δολάρια. Για να ενθαρρύνουν το διάβασμα, πολλά σχολεία αμείβουν τα παιδιά για κάθε βιβλίο που διαβάζουν.
• Αν είστε παχύσαρκος, χάστε επτά κιλά σε τέσσερις μήνες: 378 δολάρια. Επιχειρήσεις και ασφαλιστικές εταιρείες προσφέρουν οικονομικά κίνητρα για απώλεια βάρους και άλλες μορφές υγιεινής συμπεριφοράς.
• Αγοράστε την ασφάλεια ζωής ενός ασθενούς ή ηλικιωμένου, πληρώστε τα ετήσια ασφάλιστρα για όσο ζει και εισπράξτε την αποζημίωση όταν πεθάνει: έως και πολλά εκατομμύρια (ανάλογα με την ασφαλιστική κάλυψη). Αυτή η μορφή επένδυσης στη ζωή αγνώστων έχει μετατραπεί σε μια βιομηχανία 30 δις δολαρίων. Όσο πιο γρήγορα πεθάνει ο άγνωστος, τόσο περισσότερα βγάζει ο επενδυτής.
Ζούμε σε μια εποχή όπου σχεδόν τα πάντα μπορούν να αγοραστούν και να πουληθούν. Τις τελευταίες δεκαετίες οι αγορές -και οι αξίες που διέπονται από τους νόμους της αγοράς- έχουν φτάσει να εξουσιάζουν τη ζωή μας όσο ποτέ άλλοτε. Η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί εκούσια επιλογή μας. Σχεδόν μας επιβλήθηκε. Και με τα μνημόνια, σε μας τους Έλληνες, διαγράψτε το "σχεδόν".
Υστερόγραφο 1: Τα ανωτέρω περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Michael J. Sandal "Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα" (εκδόσεις ΠΟΛΙΣ, μετάφραση: Μιχάλης Μητσός). Με το βιβλίο του ο Sandal -το οποίο σημειωτέον διαβάζετε ευχάριστα και γρήγορα- θέτει το καίριο ερώτημα της εποχής μας: ποιός είναι ο πραγματικός ρόλος των αγορών σε μια δημοκρατική κοινωνία και πως μπορούμε να προστατέψουμε τα ηθικά και συλλογικά αγαθά που οι αγορές δεν σέβονται και ο χρήμα δεν μπορεί να αγοράσει; Δυστυχώς, όπως σημειώνει και ο Sandal, χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε, έχουμε φτάσει από το να έχουμε μια οικονομία της αγοράς να είμαστε μια κοινωνία της αγοράς. Δυστυχώς.
Υστερόγραφο 2: Υποθέτω πως οι Έλληνες, εκτός από το να ..βαράνε μ@λ@κί@ στους κουλούς ή να κλέβουν το δημόσιο, θα έχουν ανακαλύψει κι άλλους τρόπους για να βγάζουν λεφτά. Υποθέτω...
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου