Το Κοινό Ανακοινωθέν που υπέγραψαν στις 11/2/2021 στο πλαίσιο του Φόρουμ Φιλίας η Ελλάδα, η Κύπρος, η Γαλλία, η Αίγυπτος, το Μπαχρέιν, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) «ικανοποιεί πλήρως την Ελληνική πλευρά καθώς έχει σαφείς αναφορές στο Διεθνές Δίκαιο, στο Δίκαιο της Θάλασσας και στην αποχή από απειλές ή χρήση βίας» (New Post 11/2/2021). Μάλιστα με τα ΗΑΕ η Ελλάδα έχει ήδη υπογράψει «ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής» «σε περίπτωση που απειληθεί η εδαφική ανεξαρτησία κάποιας από τις δύο χώρες» (H Καθημερινή 23/11/2021). Πρόκειται για την πρώτη διμερή συμφωνία τέτοιου τύπου που υπέγραψε η Αθήνα μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, καθώς με την ίδρυση του ΝΑΤΟ εγκαταλείφθηκε η πρακτική των διμερών αμυντικών Συμφώνων, η οποία αντικαταστάθηκε από Σύμφωνα και ρήτρες συλλογικής ασφάλειας και αμοιβαίας συνδρομής. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί το περίφημο άρθρο 5 του ΝΑΤΟ αλλά και η ρήτρα συνδρομής του άρθρου 42 παρ.7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με δεδομένη όμως τη διαχρονική απροθυμία της ΕΕ να προχωρήσει με πρακτικό και άμεσο τρόπο στην έκφραση αλληλεγγύης σε
Κύπρο και Ελλάδα ενόψει της επιθετικής πολιτικής της Άγκυρας ήδη από το 2018 πήραμε την πολιτική πρωτοβουλία να προτείνουμε τη σύναψη Αμυντικού Συμφώνου με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας
Αναγκαία όσο ποτέ η υπογραφή Ελληνογαλλικού Αμυντικού Συμφώνου με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής
Αμέσως μετά με άρθρο μου-παρέμβαση στις 22 Απριλίου 2018 (Κυριακάτικη Kontra News) είχα επισημάνει ότι η δήλωση Μακρόν άνοιγε τον δρόμο για ανάληψη περαιτέρω πρωτοβουλιών από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Ελληνική διπλωματία. Διαφορετικά κινδύνευε να μείνει στα χαρτιά και να αποτελέσει απλά μια δήλωση καλών προθέσεων με ό,τι αυτό μπορούσε να σημαίνει. Τόνισα δε ότι, καθώς η τουρκική επιθετικότητα έναντι της Πατρίδας μας εντεινόταν, η Ελλάδα με ψυχραιμία, αποφασιστικότητα και μεθοδικότητα όφειλε να προετοιμαστεί κατάλληλα για κάθε ενδεχόμενο. Έτσι έπρεπε να διαμορφώσει επωφελείς Διεθνείς Συμμαχίες. Όπως αποδείχτηκε ιστορικά αλλά και με τις τότε δηλώσεις του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ (Τα Νέα 20/4/2018), η Συμμαχία νίπτει τας χείρας της έναντι της τουρκικής επιθετικότητας μια και σύμφωνα με το γνωστό δόγμα, το ΝΑΤΟ είναι δήθεν αναρμόδιο να επιλύσει διαφορές μεταξύ των μελών του. Καθώς λοιπόν το ΝΑΤΟ πετά την μπάλα στην εξέδρα και σφυρίζει αδιάφορα εδώ και χρόνια παρά τις απειλές της Τουρκίας, η Αθήνα προσπάθησε να αποκτήσει θεσμικά πλεονεκτήματα εντός της ΕΕ. Όμως παρά τις ανά καιρούς ρητορικές διακηρύξεις στήριξης της ΕΕ προς την Ελλάδα όπως ήταν τότε η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 22ας και 23ης Μαρτίου 2018 η οποία καλούσε την Άγκυρα να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο, τις αρχές καλής γειτονίας και την Εθνική κυριαρχία Ελλάδος και Κύπρου, καθίστατο συνεχώς αντιληπτό ότι σε περίπτωση μιας απευκταίας τουρκικής επίθεσης κατά της Πατρίδος μας η στήριξη της ΕΕ θα μπορούσε να εκδηλωθεί υπό όρους και προϋποθέσεις, ενδεχόμενα και με αστερίσκους, στο διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο μόνο, καθώς η ΕΕ δεν διαθέτει στρατιωτικές δυνάμεις. Επομένως είναι εύλογο (μέχρις ότου να δημιουργηθεί ο περίφημος Ευρωπαϊκός Στρατός στην επόμενη πενταετία και βάλε και υπό τον όρο φυσικά ότι θα υπάρχει τότε πολιτική βούληση των Βρυξελλών για εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Στρατού υπέρ της Αθήνας και κατά της τουρκικής επιθετικότητας), η Ελλάδα να επικεντρωθεί στην σύναψη διμερών Συμφωνιών Αμυντικής Συνεργασίας με τρίτες συμμάχους χώρες.
Οι Συμφωνίες αυτές πρέπει να στηρίζονται στις αρχές του αμοιβαίου οφέλους και της μη επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας. Θα μπορούσαν δε να λάβουν τη μορφή Συμφώνου Αμυντικής Συνεργασίας με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης κατά της Ελλάδας. Επιπλέον θα μπορούσαν να συμπληρωθούν με πρόνοιες για στενή διπλωματική και οικονομική συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης και της αμυντικής βιομηχανίας των συμβαλλομένων μερών. Μάλιστα όπως έχει ήδη προτείνει το Κόμμα μας «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», στην από 5/4/2017 Ιδρυτική του Διακήρυξή η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας πρέπει να γίνει «με παράλληλη σύναψη Συμφώνου Προστασίας των εγκαταστάσεων εξόρυξης πετρελαίου με τα κράτη, οι εταιρείες των οποίων θα αναλάβουν την εκμετάλλευση των αντίστοιχων θαλασσίων οικοπέδων».
«Τούρκος» ο Ερντογάν με το Ελληνογαλλικό Σύμφωνο Ασφάλειας
Οι δηλώσεις του Εμανουέλ Μακρόν στην συνάντησή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Παρίσι στις 29 Ιανουαρίου 2020, στις οποίες εξέφρασε για άλλη μια φορά τη στήριξη της Γαλλίας στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου καταδικάζοντας ταυτόχρονα τις τουρκικές προκλήσεις και την άκυρη τουρκολυβική συμφωνία, αποτέλεσαν μια ακόμη επιβεβαίωση ότι το Παρίσι συνέχιζε να παραμένει σταθερός σύμμαχος της Αθήνας. Σε αντίθεση με τα τότε «ήξεις, αφήξεις» του Τράμπ ο οποίος στην συνάντησή του με τον Μητσοτάκη στο Λευκό Οίκο στις 7 Ιανουαρίου 2020 δεν δίστασε να χαρακτηρίσει φίλο του τον Ερντογάν, ο Μακρόν σε ένα ρεσιτάλ ελληνογαλλικής φιλίας κατήγγειλε με τον πιο απερίφραστο τρόπο στις τουρκικές απειλές κατά Ελλάδας και Κύπρου και δήλωσε με σημασία ότι ο Ερντογάν παραβιάζει στη Λιβύη τα όσα συμφωνήθηκαν στη Διάσκεψη του Βερολίνου. Επιπλέον, ο Γάλλος Πρόεδρος δεν μάσησε τα λόγια του και δήλωσε ότι τέθηκαν οι βάσεις για μια Ελληνογαλλική Στρατηγική Εταιρική Σχέση Ασφάλειας με στόχο τη διαμόρφωση συνθηκών ασφαλείας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα ενέταξε τόσο την Ελληνογαλλική ναυτική συνεργασία στην οποία συμπεριλαμβανόταν η αποστολή στην περιοχή του αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκωλ» και του ελικοπτεροφόρου «Dixmude» όσο και τη συνεργασία στο πεδίο της αμυντικής βιομηχανίας. Επιπλέον όπως τονίστηκε οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας Ελλάδας – Γαλλίας θα βρίσκονται σε στενή επαφή για όλα τα ζητήματα που αφορούν την Ανατολική Μεσόγειο. Οι παραπάνω θέσεις του Μακρόν συμπληρώθηκαν με στήριξη στο πεδίο της οικονομίας, του μεταναστευτικού, της γεωργίας και της κλιματικής αλλαγής. Είναι λοιπόν προφανές ότι η Γαλλία στο πλαίσιο της προώθησης των εθνικών της συμφερόντων ανταποκρίθηκε θετικά στις ελληνικές επιδιώξεις για συνεργασία σε μια εκτεταμένη βεντάλια θεμάτων από την άμυνα και ασφάλεια μέχρι την οικονομία. Ιδίως σε μια φάση που το Brexit εκ των πραγμάτων αναβάθμιζε το Παρίσι στον τομέα άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ, αφού η Γαλλία είναι το μοναδικό κράτος μέλος της ΕΕ που είναι πυρηνική δύναμη και ταυτόχρονα μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επιπλέον καθώς η Μέρκελ ετοιμάζεται να πάρει «την άγουσα προς τα αποδυτήρια» ο Μακρόν εκ των πραγμάτων είναι πλέον ο ισχυρός ηγέτης όχι μόνο εντός του γαλλογερμανικού άξονα αλλά και εντός της ίδιας της ΕΕ. Οι θέσεις αυτές του Μακρόν αποτελούν συνέχεια των όσων δήλωσε στην Ευρωβουλή απαντώντας σε σχετική Ερώτησή μου στις 17 Απριλίου 2018 αναφορικά με το κατά πόσο η Γαλλία θα ήταν διατεθειμένη να υπογράψει ένα Σύμφωνο Αμυντικής Συνεργασίας με την Ελλάδα με ρήτρα στρατιωτικής συνδρομής σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης κατά της Πατρίδας μας. Όμως οι παραπάνω δηλώσεις του Μακρόν για μια Ελληνογαλλική Στρατηγική Εταιρική Σχέση Ασφάλειας έκανα «τούρκο» τον Ερντογάν, καθώς ήταν πασιφανές ότι άνοιξαν ένα νέο κεφάλαιο στα θέματα άμυνας και ασφάλειας που αφορούσαν την Πατρίδα μας.
Το Βερολίνο τορπίλισε το Ελληνογαλλικό Αμυντικό Σύμφωνο
Η κορύφωση της επιθετικής πολιτικής του Ερντογάν κατά της Πατρίδας μας κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2020 αντί να οδηγήσει στην επίσπευση της σύναψης του Ελληνογαλλικού Αμυντικού Συμφώνου τελικά μετά από τεράστιες πιέσεις του Βερολίνου οδηγήθηκε στις καλένδες και η Αθήνα κάθισε στο τραπέζι των διερευνητικών υπό την δαμόκλειο σπάθη του casus belli. Να υπενθυμίσουμε ότι αν και το ζήτημα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας το έθεσε η Αθήνα στις 13 Ιουλίου εντούτοις τότε οι Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ παρέπεμψαν το θέμα στον Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Ζοσέπ Μπορέλ ζητώντας του να ετοιμάσει κατάλογο κυρώσεων τον οποίο θα παρουσίαζε στα τέλη Αυγούστου στους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ προκειμένου να λάβουν σχετικές αποφάσεις. Βέβαια τότε οι Ευρωπαίοι αξιοποίησαν ως άλλοθι τις μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας που έγιναν το πρωί της ίδιας ημέρας υπό γερμανική σκέπη στο Βερολίνο.
Έτσι όπως έχουμε ήδη επισημάνει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας η Αθήνα έπεσε στην καλοστημένη φιλοτουρκική παγίδα που της έστησε η Γερμανική Προεδρία η οποία οργάνωσε διμερείς και μάλιστα μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας στο Βερολίνο στις 12 και 13 Ιουλίου 2020 λίγες ώρες πριν συζητηθούν οι κυρώσεις κατά της Άγκυρας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Έτσι όπως έχουμε ήδη επισημάνει σε προγενέστερη αρθρογραφία μας η Αθήνα έπεσε στην καλοστημένη φιλοτουρκική παγίδα που της έστησε η Γερμανική Προεδρία η οποία οργάνωσε διμερείς και μάλιστα μυστικές διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας στο Βερολίνο στις 12 και 13 Ιουλίου 2020 λίγες ώρες πριν συζητηθούν οι κυρώσεις κατά της Άγκυρας στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου