Με ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι, πανεπιστημιακούς φύλακες, κλείσιμο των κτιρίων τα βράδια, φοιτητικές ταυτότητες, κάρτες εισόδου και διαρκή διάλογο κυλά η ζωή στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Εκτός ευρωπαϊκής ατζέντας είναι εδώ και δεκαετίες το άσυλο στα μεγαλύτερα δημόσια πανεπιστήμια της Γηραιάς Ηπείρου, την ώρα που η Ελλάδα ακόμη προσπαθεί να το ρυθμίσει. Με ιδιωτικούς σεκιούριτι, πανεπιστημιακούς φύλακες, κλείσιμο των κτιρίων τα βράδια, φοιτητικές ταυτότητες, κάρτες εισόδου και διαρκή διάλογο κυλά η ζωή στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Πέντε Έλληνες καθηγητές που διδάσκουν σε ανώτατα ιδρύματα της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ισπανίας μιλούν στο ethnos.gr, καταθέτουν τις εμπειρίες τους και σχολιάζουν την κατάσταση στα ελληνικά ΑΕΙ λίγες μέρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου για το άσυλο στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και φυσικά το ίδιο ισχύει σε όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια πλην Ελλάδος.
Παρανοϊκό αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα
Λίγα λεπτά μετά τις 8 το βράδυ οι επιβλητικές βαριές πόρτες του ιστορικού πανεπιστημιακού συγκροτήματος της Σορβόννης στο Παρίσι σφραγίζουν και η πρόσβαση δεν επιτρέπεται σε κανέναν, όπως τονίζει στο ethnos.gr ο κορυφαίος πανεπιστημιακός, τακτικός καθηγητής Πολιτικής και Πολιτισμικής Γεωγραφίας στη Σορβόννη (Paris I) Γιώργος Πρεβελάκης. «Ακόμη και όταν τα μαθήματά μου τελείωναν αργά, φρόντιζα πάντα 20:05 να αδειάσει το αμφιθέατρο. Αυτό, όμως, δεν είχε να κάνει με την ασφάλεια των κτιρίων όσο με την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Στη Γαλλία δίνουν μεγάλη βαρύτητα στη προστασία των δικαιωμάτων». Όλη την υπόλοιπη μέρα η ζωή στο κάμπους της Σορβόννης ελέγχεται από άνδρες και γυναίκες ιδιωτικών σεκιούριτι, ενώ η πρόσβαση στα τμήματα και τις σχολές επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πανεπιστημιακής ταυτότητας και κάρτας. «Όλοι περνάμε από έλεγχο κυρίως γιατί υπάρχει ο κίνδυνος ενός τρομοκρατικού χτυπήματος. Σε κάθε περίπτωση, όμως, στη Γαλλία αισθάνομαι μία κανονικότητα, δεν νιώθω στέρηση ελευθερίας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο καθηγητής της Σορβόννης, χαρακτηρίζοντας αυτό που συμβαίνει με το πανεπιστημιακό άσυλο στην Ελλάδα παρανοϊκό.
Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο
Οι εταιρείες security που ελέγχουν τους χώρους των φοιτητικών κάμπους στη Γαλλία συνεργάζονται με την αστυνομία και κάθε φορά που κρίνουν ότι η κατάσταση τίθεται εκτός ελέγχου καλούν τις Αρχές για να επιβάλλουν την τάξη. «Ο τρόπος που λειτουργεί πολλές φορές το άσυλο στη χώρα μας οδηγεί το πανεπιστήμιο να είναι ένα φυτώριο για όλες τις παράνομες πράξεις και πολλές φορές διαμορφώνεται μια κατάσταση, όπου δεν μπορείς να εκφράσεις την άποψή σου. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει πανεπιστημιακό άσυλο» λέει ο καθηγητής Βασίλης Φλωρίδης στο Παρίσι στην Γαλλία. «Αυτό δεν είναι άσυλο. Ακούω κατά καιρούς Έλληνες συναδέλφους καθηγητές, οι οποίοι έχουν δεχτεί επιθέσεις ή βρέθηκαν κλειδωμένοι στα γραφεία τους. Αυτό πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Και εκτιμώ ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης κινείται γενικά προς τη σωστή κατεύθυνση». Αρκετά περιθωριοποιημένες, τα τελευταία χρόνια, είναι και οι φοιτητικές παρατάξεις στην Σορβόννη αν και ο Μάης του ΄68 «γεννήθηκε» μέσα στο γαλλικό πανεπιστήμιο.
Δεν γίνεται για κάθε πρόβλημα στα πανεπιστήμια η λύση να είναι η αστυνομία
Η απότομη αύξηση πρόσφατα των διδάκτρων στα αγγλικά πανεπιστήμια βρήκε απέναντι την ακαδημαϊκή κοινότητα. Φοιτητές και καθηγητές διαμαρτυρήθηκαν ενώ σε πολλά ιδρύματα προχώρησαν και σε καταλήψεις. «Το συγκεκριμένο ζήτημα όπως και άλλα πιο τοπικά θέματα λύθηκαν μέσα από διεξοδικό διάλογο όλων των εμπλεκόμενων φορέων. Δεν γίνεται για κάθε πρόβλημα που προκύπτει στα πανεπιστήμια η λύση να είναι η αστυνομία. Ούτε γίνεται να την καλούμε για το παραμικρό», σημειώνει στο ethnos.gr το μέλος της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου και ο άνθρωπος που έστησε τη Σχολή Νομικών Επιστημών του Birkbeck College (University of London), Κώστας Δουζίνας. Οι βιβλιοθήκες στα βρετανικά πανεπιστήμια λειτουργούν όλο το 24ωρο και σύσσωμη η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει πρόσβαση με την επίδειξη της φοιτητικής κάρτας. Το ίδιο ισχύει και για την παρακολούθηση των διαλέξεων. Φοιτητές σκανάρουν το barcode της κάρτας τους και οι πόρτες ανοίγουν, ενώ οι επισκέπτες δηλώνουν ονοματεπώνυμο, email, τηλέφωνο και κολέγιο που σπουδάζουν στο βιβλίο επισκεπτών και παίρνουν μία προσωρινή ταυτότητα με την οποία μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στους ακαδημαϊκούς χώρους. Πολιτικές παρατάξεις δεν συναντάς στο αγγλοσαξωνικό σύστημα Παιδείας και οι φοιτητές εκφράζονται μέσα από τις φοιτητικές ενώσεις, όπου καταθέτουν τα παράπονα και τις προτάσεις τους. «Στη Μεγάλη Βρετανία ενδιαφέρονται να εξασφαλίσουν την ηρεμία, προκειμένου να υπηρετηθούν οι βασικές αρχές του πανεπιστημίου, που είναι η μετάδοση της έρευνας και της γνώσης. Τόσο ο Καντ όσο και ο Ντεριντά έθεταν ως απροϋπόθετο για τα πανεπιστήμια την αποκάλυψη της αλήθειας. Αυτό δεν είναι πάντα επιτεύξιμο όταν υπάρχουν εξωγενείς παρεμβάσεις. Η αστυνομία ενδέχεται να υποσκάψει την αμοιβαία εμπιστοσύνη καθηγητών και φοιτητών η οποία θα πρέπει να εξασφαλίζεται με κάθε τρόπο», σημειώνει ο καθηγητής Νομικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστας Δουζίνας.
Στα χέρια των Πρυτάνεων η ευθύνη για την ασφάλεια και την φύλαξη των Ελληνικών Πανεπιστημίων
Κλείνοντας όλα τα παραπάνω και λόγω της ψήφισης του νομοσχεδίου με τα πολλαπλά άρθρα για το πανεπιστημιακό άσυλο (όρος μη δόκιμος για όλα τα πανεπιστήμια της υφηλίου), προτείνουμε στην ηγεσία του ΥΠΑΙΘ και του ΥΠΠΟ, όλα τα επίμαχα άρθρα που θεσμοθετούν στον ξενικό όρο πανεπιστημιακή αστυνομία και την εγκαθίδρυσή της, να τροποποιηθεί με ένα και μόνο άρθρο: ΑΡΘΡΟ: «Η αρμοδιότητα φύλαξης των κτηριακών εγκαταστάσεων των ΑΕΙ της χώρας, ανατίθεται αποκλειστικά στους Πρυτάνεις των ΑΕΙ, οι οποίοι λαμβάνουν όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την συγκρότηση, διορισμό, εποπτεία και φύλαξη όλων των εγκαταστάσεων πέριξ και εντός του ΑΕΙ και του εξοπλισμού των ΑΕΙ, για την αποτροπή φθορών και βανδαλισμών εντός και εκτός αυτού, εξασφαλίζοντας δια της ομάδας ασφαλείας του στην περιφρούρηση και διέλευσης εισόδου και εξόδου των φοιτητών και όλων των αρμοδίων οργάνων του ως προς την διοίκηση του ιδρύματος, υπέχοντας τόσο οι ίδιοι όσο και οποιοσδήποτε άλλος, πάσης αστικής και ποινικής ευθύνης ένεκα βαρείας αμέλειας τους». Με αυτόν τον τρόπο, ουδείς μπορεί να ισχυριστεί, ότι τα ΑΕΙ αστυνομοκρατούνται και κάθε Πρύτανης γίνεται υπεύθυνος μαζί με την ιδιωτική φύλαξη των κτηρίων εντός και εκτός και υπέχουν πλέον πάσης ευθύνης αυτών, καθόσον το άσυλο είναι αποκλειστικά για την διάδοση και διακίνηση των ιδεών για δημοκρατία, ειρήνη σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, που γεννήθηκε εν Ελλάδι, αλλά ποτέ δεν τηρήθηκε από την Ελλάδα και δη φοιτητές και καθηγητές.
Κοινή παρέμβαση Ζώη - Αντώναρου - Σπηλιωτόπουλου για τα Πανεπιστήμια: Απαράδεκτες οι κυβερνητικές ρυθμίσεις !!!
Oι ρυθμίσεις αυτές είναι απαράδεκτες. Δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη, στην Αμερική κι όπου άλλου τα πανεπιστήμια είναι - όπως κι εδώ άλλωστε - αυτοδιοίκητα και πρέπει να μεριμνούν με δική τους ευθύνη για θέματα φύλαξης και ασφάλειας. Όταν δε διαπιστώνουν βαρειά παραβατική συμπεριφορά έχουν το δικαίωμα (αλλά και την υποχρέωση) να καλούν προς τούτο την αστυνομία. Καμμία κυβέρνηση στον πολιτισμένο κόσμο δεν σκέφθηκε ούτε κατά διάνοια να προχωρήσει σε τέτοιες αντιδημοκρατικές και σαφώς αντισυνταγματικές ρυθμίσεις. Είναι αδιανόητο τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Βερολίνου, της Σορβόνης, της Ρώμης, της Βαρκελώνης, της Πράγας να αστυνομοκρατούνται. Οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι χώροι ιεροί όπου δεν έχουν καμμία θέση ένστολοι - έστω και με λεγόμενο ελαφρύ οπλισμό - όπως προσπαθεί να πείσει τους σαστισμένους Έλληνες πολίτες ο αρμόδιος Υπουργός. Πριν αρχίσει η πανδημία η Ελλάδα αγκομαχούσε να ξεπεράσει μια βαθειά δεκαετή οικονομική κρίση. Η χρηματοδότηση των δημοσίων πανεπιστημίων που μόρφωσαν χιλιάδες επιστήμονες έχει μειωθεί δραματικά. Λείπουν κονδύλια για αναγκαίες προσλήψεις διδακτικού προσωπικού, για έρευνα, για σύγχρονες εγκαταστάσεις. Αντί λοιπόν να γίνουν τέτοιας μορφής απόλυτα αναγκαίες επενδύσεις στα πανεπιστήμια αποφασίζεται μαζική στελέχωση πανεπιστημιακής αστυνομίας και μάλιστα με μεθοδεύσεις που θυμίζουν ξεπερασμένες παλαιοκομματικές πρακτικές. Όμως:
Όποια κι αν είναι τα κίνητρα, αυτή η ανατριχιαστική νομοθετική ρύθμιση κανένα από τα υπαρκτά προβλήματα στη λειτουργία των ΑΕΙ δεν θα μπορέσει να επιλύσει.
Αντίθετα ρίχνει, χωρίς λόγο, λάδι σε μια φωτιά που σιγοκαίει, υπονομεύοντας ταυτόχρονα τις δημοκρατικές ελευθερίες με μεθοδεύσεις που έχουμε κλειδαμπαρώσει προ πολλού στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ως πολιτικά πρόσωπα που υπηρετήσαμε δημοκρατικές κυβερνήσεις με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις πολιτικές ελευθερίες αλλά και ως ενεργοί πολίτες με προοδευτικό πρόσημο απευθύνουμε έκκληση να μην εφαρμοσθούν έστω και την τελευταία στιγμή αυτές οι ρυθμίσεις που όχι μόνο θα βυθίσουν τα πανεπιστήμια σε ακόμη βαθύτερη κρίση αλλά και εκθέτουν τη χώρα μας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας».
Κοινή παρέμβαση Ζώη - Αντώναρου - Σπηλιωτόπουλου για τα Πανεπιστήμια: Απαράδεκτες οι κυβερνητικές ρυθμίσεις !!!
Oι ρυθμίσεις αυτές είναι απαράδεκτες. Δεν υπάρχουν πουθενά στην Ευρώπη, στην Αμερική κι όπου άλλου τα πανεπιστήμια είναι - όπως κι εδώ άλλωστε - αυτοδιοίκητα και πρέπει να μεριμνούν με δική τους ευθύνη για θέματα φύλαξης και ασφάλειας. Όταν δε διαπιστώνουν βαρειά παραβατική συμπεριφορά έχουν το δικαίωμα (αλλά και την υποχρέωση) να καλούν προς τούτο την αστυνομία. Καμμία κυβέρνηση στον πολιτισμένο κόσμο δεν σκέφθηκε ούτε κατά διάνοια να προχωρήσει σε τέτοιες αντιδημοκρατικές και σαφώς αντισυνταγματικές ρυθμίσεις. Είναι αδιανόητο τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Βερολίνου, της Σορβόνης, της Ρώμης, της Βαρκελώνης, της Πράγας να αστυνομοκρατούνται. Οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι χώροι ιεροί όπου δεν έχουν καμμία θέση ένστολοι - έστω και με λεγόμενο ελαφρύ οπλισμό - όπως προσπαθεί να πείσει τους σαστισμένους Έλληνες πολίτες ο αρμόδιος Υπουργός. Πριν αρχίσει η πανδημία η Ελλάδα αγκομαχούσε να ξεπεράσει μια βαθειά δεκαετή οικονομική κρίση. Η χρηματοδότηση των δημοσίων πανεπιστημίων που μόρφωσαν χιλιάδες επιστήμονες έχει μειωθεί δραματικά. Λείπουν κονδύλια για αναγκαίες προσλήψεις διδακτικού προσωπικού, για έρευνα, για σύγχρονες εγκαταστάσεις. Αντί λοιπόν να γίνουν τέτοιας μορφής απόλυτα αναγκαίες επενδύσεις στα πανεπιστήμια αποφασίζεται μαζική στελέχωση πανεπιστημιακής αστυνομίας και μάλιστα με μεθοδεύσεις που θυμίζουν ξεπερασμένες παλαιοκομματικές πρακτικές. Όμως:
Όποια κι αν είναι τα κίνητρα, αυτή η ανατριχιαστική νομοθετική ρύθμιση κανένα από τα υπαρκτά προβλήματα στη λειτουργία των ΑΕΙ δεν θα μπορέσει να επιλύσει.
Αντίθετα ρίχνει, χωρίς λόγο, λάδι σε μια φωτιά που σιγοκαίει, υπονομεύοντας ταυτόχρονα τις δημοκρατικές ελευθερίες με μεθοδεύσεις που έχουμε κλειδαμπαρώσει προ πολλού στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ως πολιτικά πρόσωπα που υπηρετήσαμε δημοκρατικές κυβερνήσεις με απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις πολιτικές ελευθερίες αλλά και ως ενεργοί πολίτες με προοδευτικό πρόσημο απευθύνουμε έκκληση να μην εφαρμοσθούν έστω και την τελευταία στιγμή αυτές οι ρυθμίσεις που όχι μόνο θα βυθίσουν τα πανεπιστήμια σε ακόμη βαθύτερη κρίση αλλά και εκθέτουν τη χώρα μας στα μάτια της διεθνούς κοινότητας».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου