ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΡΑΣΙΟΥ: ΤΑ ΔΙΝΟΥΝ ΓΙΑ...ΑΠΟΛΥΜΑΝΤΙΚΑ !!!

Πρόθυμοι να πουλήσουν ακόμη και κρασί εξαιρετικής ποιότητας για να μετατραπεί σε... απολυμαντικά χεριών και αρώματα εμφανίζονται οι παραγωγοί, λόγω της μεγάλης πτώσης στην κατανάλωση.

Πανδημία του κορονοϊού, lockdown, ακραία καιρικά φαινόμενα, αυξημένοι δασμοί και μείωση της κατανάλωσης. Πέντε «πονοκέφαλοι» που καλείται να αντιμετωπίσει ο κλάδος του κρασιού, με τη μεγαλύτερη ειρωνεία για τους παραγωγούς να είναι ότι το 2020 θεωρείται, παρά τα μεγάλα προβλήματα, ότι θα αποτελέσει μία από τις καλύτερες χρονιές τόσο από άποψη ποσότητας όσο και ποιότητας των παραγόμενων οίνων.

Από τη Βουργουνδία έως την Καλιφόρνια και τα αμπέλια της Πορτογαλίας, οι παραγωγοί δηλώνουν από τη μία πλευρά απόλυτα ικανοποιημένοι από την πορεία της συγκομιδής και από την άλλη εκφράζουν έντονες ανησυχίες ότι το εξαιρετικό κρασί που θα παρασκευάσουν τελικά θα μείνει απούλητο ή θα δοθεί αναγκαστικά σε τιμές οι οποίες δεν θα είναι ικανές να καλύψουν ούτε τα έξοδα παραγωγής του.

Η συγκομιδή του 2020 είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τα συνηθισμένα στις κλασσικές περιοχές παραγωγής κρασιού, εξαιτίας και της κλιματικής αλλαγής: καύσωνες, πυρκαγιές σε Νάπα και Σονόμα στην Καλιφόρνια, κύμα ξηρασίας και υψηλής θερμοκρασίας στη Γαλλία, ανεμοστρόβιλοι στην Ιταλία.

Εάν στα παραπάνω προστεθεί και η ανησυχία για την εξέλιξη της πανδημίας, σε συνδυασμό με τον αντίκτυπο που θα έχει σε κατανάλωση και οικονομία καθίσταται σαφές ότι κατά το τρέχον έτος αλλά και το 2021 ο κλάδος θα συνεχίσει να πλέει σε αχαρτογράφητα νερά.

Παράλληλα η επιβολή δασμών 25% από τις ΗΠΑ στην εισαγωγή βρετανικών, γαλλικών, ισπανικών και γερμανικών κρασιών δημιουργεί ένα ακόμη δύσκολο ως προ τη λύση του πρόβλημα, με δεδομένο ότι δεν θα πάψουν να ισχύουν τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι τα κελάρια στα μεγάλα Château της Ευρώπης να είναι γεμάτα με κρασί και οι αγοραστές να είναι άφαντοι.

Απόδειξη των μεγάλων δυσκολιών του κλάδου είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση της Ισπανίας πληρώνει τους αγρότες για να μειώσουν την παραγωγή τους ή ακόμη και για να μειώσουν τον αριθμό των φυτών στα αμπέλια, με την αποζημίωση να φθάνει έως και το 60% της τιμής που θα μπορούσαν να «πιάσουν» εάν πωλούσαν τα σταφύλια.

Αρκετοί οινοποιοί δηλώνουν ότι δεν έχουν, πλέον, χώρο για τη νέα σοδειά, καθώς αυτή του προηγούμενου έτους έχει μείνει απούλητη και εμφανίζονται πρόθυμοι, προκειμένου να καλύψουν ένα μέρος των εξόδων τους, να την πουλήσουν χονδρικά σε αποστακτήρια προκειμένου να μετατραπεί σε απολυμαντικά χεριών ή αρώματα!

Γαλλία

Σχεδόν σε όλες τις διάσημες περιοχές παραγωγής κρασιού της Γαλλίας οι ιδιοκτήτες αμπελώνων και αποστακτηρίων υποστηρίζουν ότι η φετινή σοδιά τόσο για το λευκό όσο και για το κόκκινο κρασί θα είναι πολύ καλής έως εξαιρετικής ποιότητας. Όμως θα υπάρξουν άραγε αρκετοί αγοραστές ή το φίνο γαλλικό κρασί θα μείνει απούλητο στα κελάρια; Προκειμένου να αποφύγουν αυτό το δυσάρεστο ενδεχόμενο η μόνη λύση δεν είναι άλλη από τη μείωση της παραγωγής. Στην Αλσατία η μείωση φθάνει στο 20%, σε ορισμένους αμπελώνες του Μπορντώ άγγιξε το 25%, ενώ στην Καμπανία (πατρίδα της σαμπάνιας) υπήρξε επίσης μείωση κατά 25% ή 230 εκατ. μπουκάλια, με δεδομένο ότι οι πωλήσεις έχουν υποχωρήσει 30% στο α’ εξάμηνο του 2020. 

Ιταλία

Και στην περίπτωση της Ιταλίας ορισμένα ακραία καιρικά φαινόμενα οδήγησαν σε μείωση κατά 30% ή ακόμη και πλήρη καταστροφή της παραγωγής. Βέβαια πέραν αυτού και με δεδομένο ότι κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα δεύτερο κύμα πανδημίας οι παραγωγοί είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στις προβλέψεις τους για πωλήσεις και έσοδα, ευελπιστώντας ότι τα χειρότερα έχουν περάσει για την παγκόσμια οικονομία και ότι οι αγοραστές κυρίως από το εξωτερικό θα επιστρέψουν.
 

Ισπανία

Η στήριξη από το κράτος αποτέλεσε μία από τις ελάχιστες σανίδες σωτηρίας για τους Ισπανούς παραγωγούς, οι οποίοι εμφανίζονται ως οι πλέον απαισιόδοξοι για την πορεία πωλήσεων και εσόδων, με δεδομένο και το γεγονός ότι η χώρα τους συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών που δέχονται σκληρό πλήγμα από ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού.
 

Πορτογαλία

Για τους Πορτογάλους, όπως άλλωστε και για τους Έλληνες, η περίοδος του τρύγου είναι ταυτόχρονα και γιορτή. Φέτος, όμως, για πρώτη φορά από το 1827 στην Κοιλάδα του Ντούρο, μία από τις πιο φημισμένες περιοχές παραγωγής κρασιού στη χώρα, δεν θα καταφθάσουν χαρούμενοι εργάτες, έτοιμοι να αγκαλιαστούν και όλοι μαζί να «πατήσουν» τα σταφύλια. Ο κορονοϊός επιβάλει συγκεκριμένα πρωτόκολλα για όσους εργάζονται στους αμπελώνες, ενώ πέραν της χαμένης χαράς και διασκέδασης σε αρκετές περιοχές υπάρχει εξ ανάγκης μείωση παραγωγής κατά 40%.
 

ΗΠΑ

Οι καταστροφικές πυρκαγιές στην Καλιφόρνια και στο Όρεγκον, τις δύο βασικές περιοχές παραγωγής κρασιού στις ΗΠΑ, δημιουργεί ένα άγνωστο περιβάλλον για όσους δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Τα ακραία φαινόμενα, σε συνδυασμό και με την ανάγκη όσοι συμμετέχουν στη συγκομιδή να εφαρμόσουν τα απαραίτητα πρωτόκολλα προστασίας έναντι της Covid-19, αυξάνουν το κόστος, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις οι πυρκαγιές κατέστρεψαν ορισμένα από τα πιο φημισμένα αμπέλια σε Νάπα και Σονόμα. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας και από της πυρκαγιές εκτιμάται ότι σε ορισμένες περιπτώσεις θα καταστρέψει και την ποιότητα, με τα βασικό πάντως ερωτηματικό για τους παραγωγούς να παραμένει το εάν θα βρεθούν αγοραστές ή ένα δεύτερο κύμα της πανδημίας θα προκαλέσει μία νέα μείωση στη ζήτηση.

 

ΠΗΓΗ

https://www.businessdaily.gr/diethni/26307_pagkosmia-krisi-sto-krasi-dinoyn-gia-apolymantika