Τι γράφει το analyst.gr :
Θα ξεκινήσουμε με την έκπληξη μας, όσον αφορά το ότι η Γερμανία αποτελεί ταμπού για τη σημερινή κυβέρνηση – γεγονός που διαπιστώσαμε ξεκάθαρα, όταν υποβάλαμε ορισμένες ερωτήσεις στην επιτροπή ευρωπαϊκών υποθέσεων που έμειναν όλες εντελώς αναπάντητες. Οι ερωτήσεις μας αυτές ήταν οι εξής:
(α) Συζητείται με δική σας πρωτοβουλία στην ΕΕ το πρόβλημα των μεγάλων εμπορικών πλεονασμάτων της Γερμανίας, το οποίο προκαλεί ελλείμματα και χρέη στους εταίρους της; Εν προκειμένω είναι γνωστό πως δεν επιτρέπονται πλεονάσματα στα ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών άνω του 6% του ΑΕΠ μίας χώρας, όπως δεν επιτρέπονται και ελλείμματα στους προϋπολογισμούς άνω του 3% – όταν η Γερμανία έχει υπερβεί το 8%, ενώ το 2018 ήταν στο 7,6%.
(β) Μας απειλεί η ΕΕ με κυρώσεις, επειδή είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης που δεν διεκδίκησε αποζημιώσεις για το σκάνδαλο ρύπων (Diesel Gate) από τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, όταν ακόμη και η Γερμανία αποζημιώθηκε από τις δικές της αυτοκινητοβιομηχανίες;
(γ) Εφαρμόζονται σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, με την ίδια διαδικασία που εφαρμόζονται στην Ελλάδα; Εδώ αμφιβάλουμε εάν οι ενέργειες αυτές, με τις οποίες δημεύεται η ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, είναι συμβατές με το κοινοτικό δίκαιο – ενώ δυστυχώς οι Έλληνες το έχουν αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα, όπως πολλά άλλα στο παρελθόν, σκύβοντας το κεφάλι.
(δ) Έχει πάψει να μας χρηματοδοτεί η ΕΕ για το μεταναστευτικό, μετά τα 2,2 δις € που λάβαμε μέχρι σήμερα;. Εν προκειμένω δεν αναφερθήκαμε στο βίαιο εποικισμό της χώρας μας, ούτε στο ότι σχεδιάζεται να μετατραπεί στο σκουπιδότοπο της Ευρώπης που έχει κλείσει τα σύνορα της με εμάς, εγκλωβίζοντας τα κύματα των μεταναστών στο εσωτερικό μας – ενώ ενδεχομένως μας εκβιάζει να μην αντιδράσουμε, με μοχλό πίεσης ως συνήθως το χρέος μας.
Στη συνέχεια θέλουμε να τονίσουμε πως θα ψηφίζουμε πάντοτε όποιους νόμους ευρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση, ακόμη και όταν είναι ελλιπείς κατά τις δικές μας απόψεις και εισηγήσεις – όπως στο θέμα του άρθρου 86 του Συντάγματος που εμείς επιθυμούμε όπως είναι αυτονόητο να καταργηθεί εντελώς, αλλά η απαλοιφή της αποσβεστικής προθεσμίας ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Στο φορολογικό νομοσχέδιο τώρα, θα ξεκινήσουμε με το θέμα της φορολογίας των πολυτέκνων και τη θέση μας – η οποία είναι η πλήρης απαλλαγή από τη φορολογία των μητέρων με περισσότερα από τρία παιδιά. Άλλωστε το ποσόν είναι αμελητέο στη σημερινή Ελλάδα, ενώ θα βοηθήσει σίγουρα στην καταπολέμηση του δημογραφικού προβλήματος της πατρίδας μας.
Επί πλέον με την ανάγκη κατάργησης του τέλους επιτηδεύματος, με τη μείωση της προκαταβολής φόρου από τις επιχειρήσεις τουλάχιστον στο 50% και όχι στο προσχηματικό 95% από 100%, με την κατάργηση της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης και με τη δημιουργία αφορολόγητου αποθεματικού για επενδύσεις.
Περαιτέρω, στην πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής αναφέραμε πως η κυβέρνηση συνεχίζει τις κατεπείγουσες και πρόχειρες διαδικασίες – όπως αυτήν της δημόσιας διαβούλευσης, όπου το κείμενο της για το φορολογικό ήταν 40 άρθρα σε 34 σελίδες και το νομοσχέδιο 68 άρθρα σε 72 σελίδες.
Συνεχίσαμε δε με τη θέση μας να αποσυρθούν τα άρθρα 20, 21, 23, 53, 54, 55 και 56, επειδή επιταχύνουν τον αφελληνισμό της Ελλάδας που ευρίσκεται σε εξέλιξη. Εν προκειμένω τα εξής:
Άρθρο 20: Απαλλαγή φόρου υπεραξίας μετοχών εξωχώριων/αλλοδαπών επιχειρήσεων
Πρόκειται εδώ για μία σκανδαλώδη εύνοια εξωχώριων, offshore δηλαδή εταιριών ή Ευρωπαϊκών εταιριών εν γένει, όσον αφορά την αποφυγή φορολογίας. Με το άρθρο αυτό δεν υπόκεινται σε φόρο υπεραξίας, όταν η μεταβίβαση μετοχών υπερβαίνει το 10% της εταιρίας και διακρατείται για 36 μήνες.
Αναφέρεται σε εξαγορές επιχειρήσεων, στις οποίες αποτελεί συνήθη πρακτική να γίνεται μέσω εξωχώριων συμμετοχών σε εταιρίες στην Κύπρο, στο Λουξεμβούργο ή αλλού. Παράδειγμα η μεταβίβαση του τηλεοπτικού σταθμού Alpha εκ μέρους του κ. Κοντομηνά μέσω εταιριών του στην Κύπρο και του Ομίλου Βαρδινογιάννη .
Σε αυτή την περίπτωση το κέρδος των μεγάλων επιχειρηματιών δεν φορολογείται – κάτι που θεωρούμε απαράδεκτο, ειδικά για μία χρεοκοπημένη χώρα που φορολογεί υπερβολικά τους απλούς πολίτες της.
Άρθρο 21: Απαλλαγή φόρου ομολόγων
Με τις παραγράφους 1-3 απαλλάσσονται από φόρους οι αλλοδαποί που αγοράζουν ομόλογα τραπεζών ή εταιριών. Το θεωρούμε απαράδεκτο, όταν όλοι οι άλλοι επιβαρύνονται με φόρους.
Παράλληλα, με την παράγραφο 4 ορίζεται ότι, οι φόροι θα καταβάλλονται από οχήματα που διαχειρίζονται τα ομόλογα και δεν θα επιβαρύνονται οι εκδότες που μπορεί να είναι οι τράπεζες. Ο νόμος αυτός αποτελεί διευκόλυνση για τις τιτλοποιήσεις κόκκινων δανείων με το σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ – τα οποία αναμένεται να γίνουν ανάρπαστα από τα ξένα κερδοσκοπικά κεφάλαια με τον απαράδεκτο τρόπο που θα δρομολογηθούν.
Εν προκειμένω, ενώ το κράτος θα αναλαμβάνει το ρίσκο, η ευθύνη για την εξυπηρέτησή τους θα βαρύνει οχήματα εκτός των τραπεζών που δεν ξέρουμε ποιος θα τα επιβλέπει. Έτσι, εάν υπάρχει αδυναμία πληρωμών, θα πρέπει να καλύψει το κράτος τις οφειλές τους – ενώ τα πάγια θα διατηρούνται προφανώς από τις τράπεζες, εκτός δηλαδή της δικαιοδοσίας του κράτους. Ντροπή!
Άρθρο 23: Εν προκειμένω δεν θα καταβάλλεται φόρος για δικαιώματα (royalties) ή για τόκους από μια εταιρία σε μία άλλη συνδεδεμένη – στην οποία κατέχει δηλαδή ποσοστό άνω του 25%. Κάτι τέτοιο μπορεί όμως να οδηγήσει σε νόμιμη αποφυγή φόρων των μεγάλων εταιρειών – όπως στην περίπτωση της ΙΚΕΑ στην Ολλανδία και αλλού ή του Star bucks. Επομένως είμαστε αντίθετοι.
Άρθρο 53: Εδώ ο φόρος εταιριών που επενδύουν σε ακίνητη περιουσία τοποθετείται στο 10% επί του εκάστοτε επιτοκίου της ΕΚΤ, προσαυξανομένου κατά μία (1) ποσοστιαία μονάδα και υπολογίζεται επί του μέσου όρου των επενδύσεών τους, πλέον των διαθεσίμων, σε τρέχουσες τιμές
Σήμερα όμως έχουμε αρνητικά ή μηδενικά επιτόκια – κάτι που μάλλον θα συνεχιστεί. Επομένως οι εταιρείες αυτές θα πληρώνουν μηδαμινούς φόρους, όταν κανονικά ο φόρος για άλλες εταιρίες είναι 15% με βάση τον Άρθρο 15 του ν. 3091/2002. Άρα ουσιαστικά ανοίγεται η πόρτα σε κερδοσκοπικά κεφάλαια να αγοράσουν τα σπίτια των Ελλήνων είτε μέσω πλειστηριασμών, είτε με άλλους τρόπους – χωρίς καν όφελος για το δημόσιο. Άδικος και κυρίως προκλητικός νόμος υπό τις παρούσες συνθήκες!
Αρθ. 54: Επιβάλλεται εδώ ο ίδιος φόρος με αυτόν του προηγούμενου άρθρου και για τα αμοιβαία ακίνητης περιουσίας – οπότε η άποψη μας είναι ανάλογα αρνητική.
Αρθ. 55: Ισχύουν τα ίδια με τα προηγούμενα δυο άρθρα, αφού εφαρμόζεται ο ίδιος φόρος και για εταιρίες επενδύσεων χαρτοφυλακίου – αν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεδομένου ότι μιλάμε για επενδύσεις σε εταιρίες που έχουν φορολογηθεί σε επίπεδο αποτελεσμάτων χρήσης, θα μπορούσε να γίνει δεκτός τουλάχιστον ως προς το μέρος του κέρδους από μερίσματα, αλλά όχι στο κέρδος από υπεραξία κατά τις μεταβιβάσεις.
Αρθ. 56: Αφορά για τον τρόπο φορολόγησης των οργανισμών συλλογικών επενδύσεων σε κινητές αξίες (ΟΣΕΚΑ). Ισχύει ο ίδιος φόρος με τις ανωτέρω εταιρίες χαρτοφυλακίου – οπότε έχουμε την ίδια άποψη.
Περαιτέρω, αναφερθήκαμε στο ότι δεν εξετάζεται πουθενά η ειδική φορολόγηση ελληνικών επιχειρήσεων ή Ελλήνων εργαζομένων, κυρίως επιστημόνων στην αλλοδαπή, ως κίνητρο επαναπατρισμού. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά, αποσπασματικά, αντιμετωπίζεται η ειδική φορολόγηση μόνο των συνταξιούχων του εξωτερικού και εκείνων που θέλουν να επενδύσουν πάνω από 500.000 ευρώ.
Η πρόταση μας είναι να προσφέρεται χαμηλότερος φορολογικός συντελεστής (flat tax), για παράδειγμα στο 10% για επιστήμονες και στελέχη που επαναπατρίζονται στην Ελλάδα και να ισχύει για 5 έτη. Αυτό θα πρέπει να αφορά και το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή. Θεωρούμε πως η απουσία της αντίστοιχης διάταξης αποτελεί σημαντική παράλειψη, αφού θα έδινε κίνητρα για αναστροφή του brain drain και θα βοηθούσε εταιρίες να προσελκύσουν προικισμένους Έλληνες από το εξωτερικό
Η Κύπρος, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν εφαρμόσει παρόμοιες διατάξεις που αφορούν όχι μόνο το εισόδημα που προκύπτει στην αλλοδαπή, αλλά και το εισόδημα που προκύπτει στην ημεδαπή, με οριζόντιο φόρο (flat tax) για συγκεκριμένο αριθμό ετών. Επομένως, θεωρούμε πως η εξαίρεση του εισοδήματος στην ημεδαπή, μειώνει σημαντικά τον αριθμό των φυσικών προσώπων που είναι υποψήφιοι για την μεταφορά τους.
Εμείς πάντως, έχοντας ως κεντρικό στόχο την ύπαρξη ενός δίκαιου, απλού και σταθερού φορολογικού συστήματος που θα στηρίζει την οικονομική ανάπτυξη και θα περιορίζει τόσο τη φοροδιαφυγή, όσο και τη φοροαποφυγή, προτείνουμε ΕΣΟΔΑ μείον ΕΞΟΔΑ να αποτελούν το ΦΟΡΟΛΟΓΗΤΕΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ.
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα, αποφεύγεται η φοροδιαφυγή και απλοποιείται το ισχύον δαιδαλώδες φορολογικό καθεστώς. Από την άλλη πλευρά, φυσικά αυτή η μέθοδος έχει για το κράτος πολλαπλά οφέλη, επειδή εισπράττει τον ΦΠΑ που δεν θα εισέπραττε – αφού δημιουργείται η πεποίθηση στους πολίτες πως όσα περισσότερα έξοδα έχουν, τόσο μικρότερη θα είναι η φορολογία τους. Σημειώνουμε εδώ πως ο φορολογικός κώδικας της Ελβετίας είναι μόλις 60 σελίδες – ενώ ο δικός μας τόμοι ολόκληροι. Στα υπόλοιπα τώρα τα εξής:
Άρθρο 1: Τροποποίηση του άρθρου 4 ΚΦΕ για τη φορολογική κατοικία.
Είναι λογικό και συναντάται στις περισσότερες χώρες. Το πρόβλημα όμως είναι η εφαρμογή στην πράξη. Πώς θα ελέγχεται ο χρόνος διαμονής στη χώρα; Ποιός θα τον ελέγχει;
Άρθρο 2: Προσθήκη άρθρου 5 Α στον ΚΦΕ (Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος) για την εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος που προκύπτει στην αλλοδαπή φυσικών προσώπων που μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ελλάδα.
Εν προκειμένω, εισάγεται η έννοια του «διαμένοντος μη κατοίκου» η οποία, από ότι φαίνεται είναι διεθνής μόδα στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου – ενώ εφαρμόζεται και στην Ευρώπη (Κύπρο, Ιταλία, Μάλτα κλπ). Οι επιφυλάξεις μας είναι σε ηθικό επίπεδο, αφού διευκολύνει τη μεταφορά φορολογικών βάσεων και ενδεχομένως τη φοροδιαφυγή. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να υιοθετηθεί μία μέθοδος ελέγχου αυτών που θα διαμένουν στην Ελλάδα – όσον αφορά το από πού προήλθαν τα χρήματα κλπ.
Άρθρο. 6: Μείωση φορολογίας εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες.
Τονίσαμε πως η μείωση είναι μικρή, επειδή η μεγαλύτερη πτώση του φορολογικού συντελεστή είναι στα χαμηλά εισοδήματα (9% από 22%) που καλύπτονται από το αφορολόγητο έτσι και αλλιώς – στις περισσότερες περιπτώσεις μόλις 17 € ετήσια που δεν καλύπτουν ούτε τον πληθωρισμό. Αντίθετα, στα μεσαία εισοδήματα που αποτελούν την κύρια φοροδοτική πηγή, οι συντελεστές μένουν ουσιαστικά οι ίδιοι.
Επομένως συμπεράναμε πως και αυτή η κυβέρνηση οδηγεί με τη σειρά της τη μεσαία τάξη που έχει απομείνει στο ικρίωμα – παρά τις αντίθετες υποσχέσεις της προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά.
Άρθρο 7: Πρόκειται ξανά για ένα άρθρο υπέρ των τραπεζών. Πώς θα καλυφθεί αλήθεια το ποσοστό του 30% με ηλεκτρονικές πληρωμές, όταν ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων έχει είτε στεγαστικά-καταναλωτικά δάνεια, είτε ενοίκια; Πρόταση μας είναι είτε να παραμείνει όπως ήταν στο 20% το ανώτατο, είτε να προσμετρούνται τα δάνεια και τα ενοίκια – καθώς επίσης να απαλλάσσονται όσοι έχουν συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας τους.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου