Οι μαύρες προμήθειες της χρυσής βίζας
Της Elisabetta Casalotti
Αυτό με τους Κινέζους το ξέρετε; Η αλήθεια είναι ότι πριν λίγα χρόνια θα έμοιαζε ανέκδοτο η πιθανότητα εν μέσω οικονομικής κρίσης, η ελληνική αγορά ακινήτων θα αποκτούσε φτερά χάρη σε κινέζους (και όχι μόνο) επενδυτές. Ωστόσο, το θαύμα της χρυσής βίζας έγινε. Και ακίνητα τα οποία επί χρόνια είχαν παραμείνει στα αζήτητα, μοσχοπουλιούνται χάρη αρχικά στον νόμο 4146/2013 και εν συνεχεία στον νόμο 4251/2014.
Συγκεκριμένα, η νομοθεσία προβλέπει ότι με αντάλλαγμα αγορές ακινήτων που καλύπτουν το όριο των 250.000 ευρώ παρέχεται στον αγοραστή το διαβατήριο για τη Δύση, δηλαδή μια πενταετή και αυτομάτως ανανεώσιμη βίζα με απεριόριστη ελευθερία κινήσεων στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ζώνης Σένγκεν. Επιπλέον οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές κατοχυρώνουν το δικαίωμα για μόνιμη άδεια παραμονής, αλλά και ιθαγένεια (η αίτηση για ιθαγένεια μπορεί να κατατεθεί έπειτα από επτά χρόνια διατήρησης της άδειας παραμονής).
Προσφάτως (7 Μαρτίου 2019), η ελληνική κυβέρνηση και συγκεκριμένα το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης κατέθεσε στη Βουλή σχέδιο νόμου,Εναρμόνιση της ελληνική νομοθεσίας με την οδηγία 216/943 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου | Βουλή των Ελλήνων όπου μεταξύ άλλων προβλέπεται στο άρθρο 42 η τροποποίηση του νόμου 4251/2014 με τη διεύρυνση των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, που οι αλλοδαποί επενδυτές μπορούν να αγοράσουν για να αποκτήσουν άδεια διαμονής και την αύξηση του ορίου της αξίας αγοράς για τα συγκεκριμένα αυτά στοιχεία. Δηλαδή εκτός από αγορές ακινήτων 250.000 ευρώ και πάνω, μπορεί κάποιος να αποκτήσει άδεια διαμονής με την αγορά αξίας 400.000 ευρώ περιουσιακών στοιχείων όπως είναι οι μετοχές Ανωνύμων Εταιρειών, μετοχές Ανωνύμων Εταιρειών Επενδύσεων Ακίνητης Περιουσίας (ΑΕΕΑΠ), μετοχές Εταιρειών Κεφαλαίου Επιχειρηματικών Συμμετοχών (ΕΚΕΣ), Αμοιβαία Κεφάλαια Επιχειρηματικών Συμμετοχών (ΑΚΕΣ), ομόλογα ελληνικού δημοσίου ή και εταιρικά ομόλογα, μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων, μερίδια ή μετοχές σε Οργανισμούς Συλλογικών Επενδύσεων, ή με το άνοιγμα λογαριασμού προθεσμιακής κατάθεσης σε ελληνική τράπεζα, ύψους 400.000 ευρώ.
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι εταιρείες και άτομα που «διευκολύνουν» τις συγκεκριμένες αγοραπωλησίες ακινήτων επιβάλλουν και καταφέρνουν να εισπράξουν κάτω από το τραπέζι παχυλές προμήθειες. Το είχαμε ακούσει γενικά και αόριστα, μέχρι που μας περιέγραψε το θέμα με αναλυτικές λεπτομέρειες μία αξιόπιστη πηγή, η οποία μας εξιστόρησε την προσωπική της εμπειρία και διαπιστώσαμε ότι το παιχνίδι παίζεται ανοιχτά και χωρίς την παρέμβαση ουδεμίας αρχής.
Η άμεση συμφωνία για το σπίτι στον Λυκαβηττό
Τις πρώτες ημέρες του περασμένου Δεκεμβρίου, η Κ.Ε. απευθύνθηκε σε μεσιτικό γραφείο με το οποίο είχε ήδη συνεργαστεί στο παρελθόν, προκειμένου να προχωρήσει στην πώληση ενός μικρού διαμερίσματος στην περιοχή του Λυκαβηττού.
Με έκπληξη δέχτηκε μετά από λίγα εικοσιτετράωρα την πρώτη προσφορά, η οποία αντιστοιχούσε ακριβώς στο τίμημα που είχε ζητήσει. Θεώρησε τον εαυτό της τυχερό και αποδέχτηκε την πρόταση του μεσίτη να συναντηθούν από κοντά για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες της πώλησης.
Η συνάντηση είχε μια απρόσμενη έκβαση. Με δισταγμό ο μεσίτης ανέφερε ότι μεσάζοντας στην αγοροπωλησία και εκπρόσωπος του πελάτη ήταν ένα δικηγορικό γραφείο που συνεργαζόταν με Κινέζους και αναλάμβανε όλη τη διαδικασία για την απόκτηση της χρυσής βίζας. Το γραφείο αυτό, όπως είπε στην ιδιοκτήτρια και πωλήτρια του ακινήτου, πρότεινε να αναφέρεται στο συμβόλαιο ολόκληρη η τιμή του διαμερίσματος, ας πούμε 100.000 ευρώ, οι όποιες αντιστοιχούσαν σε όσα είχε ζητήσει η πωλήτρια και θα κατέβαλε ο κινέζος αγοραστής.
Όμως, την ώρα του συμβολαίου η πωλήτρια θα όφειλε να επιστρέψει το 15%, δηλαδή 15.000 ευρώ σε χαρτονομίσματα, χωρίς να λάβει την οποιαδήποτε απόδειξη. Με άλλα λόγια η πωλήτρια θα λάμβανε μόνο 85.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα θα τα εισέπραττε μετρητά και μαύρα, ως άτυπη αμοιβή, το δικηγορικό γραφείο. Αυτό άφησε να εννοηθεί ο μεσίτης, ο οποίος κατά τα άλλα θα εισέπραττε τα νόμιμα μεσιτικά δικαιώματα και από τον πωλητή και από τον αγοραστή, εκδίδοντας νόμιμο παραστατικό για την αμοιβή του. Η πωλήτρια έμεινε άναυδη και αρνήθηκε την πρόταση.
Λίγες ημέρες μετά, ο μεσίτης επανήλθε. Της είπε πως είχε συναντήσει με τον κινέζο αγοραστή, που βρισκόταν εκείνες τις ημέρες στην Ελλάδα και επέμενε στην αγορά του διαμερίσματος προκειμένου να συμπληρώσει το ποσό των 250.000 ευρώ για να αποκτήσει την πολυπόθητη βίζα. Τα πάντα θα γίνονταν νόμιμα αυτή τη φορά και η πωλήτρια θα εισέπραττε ολόκληρο το τίμημα, των 100.000 ευρώ, χωρίς καμία περίεργη «μαύρη» επιστροφή. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η πωλήτρια επανασυμφώνησε στην πώληση του ακίνητου της.
Ο μάλλον ανυποψίαστος μεσίτης, που σύμφωνα με τα λεγόμενά του ήταν η πρώτη φορά που συνεργαζόταν με το συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο, ζήτησε από την πωλήτρια να κανονίσουν μια συνάντηση με τον Κινέζο, που είχε εκφράσει την επιθυμία να τη γνωρίσει. Η συνάντηση έγινε λίγες ημέρες πριν από τα περασμένα Χριστούγεννα στο δικηγορικό γραφείο που τον εκπροσωπούσε. Στεγαζόταν σε ένα νεοκλασικό κτίριο πολυτελώς ανακαινισμένο σε κεντρική αρτηρία της Αθήνας.
Το εσωτερικό του δικηγορικού γραφείου έμοιαζε βγαλμένο από αμερικανική ταινία. Φαινόταν έρημο, με βιντεοκάμερες και face control στην είσοδο, τζαμαρίες παντού, ηχομόνωση στα πολυτελή δωμάτια. Στη συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε γύρω από ένα γιγάντιο οβάλ τραπέζι, συμμετείχαν ο μεσίτης, ο κινέζος αγοραστής, η διερμηνέας του, μια νεαρή Κινέζα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη που ήταν συνεργάτιδα του δικηγορικού γραφείου, η πωλήτρια και ο σύζυγός της. Μια γραμματέας ανακοίνωσε πως η δικηγόρος-εκπρόσωπος του αγοραστή θα καθυστερούσε λόγω έκτακτης υποχρέωσης.
Το κλίμα στη συνάντηση ήταν εγκάρδιο, ο αγοραστής αποδείχτηκε συμπαθής και ενδιαφέρων, γύρω στα 50, καταξιωμένος στη χώρα του αρχιτέκτονας, όπως είπε, που χρειαζόταν τη χρυσή βίζα για να συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια όπου τον καλούσαν μαζί με τη σύζυγο του, επίσης αρχιτέκτονα. Έκανε, πάντα με τη βοήθεια της διερμηνέα, αρκετές ερωτήσεις για το σπίτι και εκμυστηρεύτηκε ότι το ερωτεύτηκε από τη πρώτη στιγμή λόγω της θέας. Επίσης, παρακάλεσε να επισπευσθεί η πώληση, φοβούμενος αλλαγή της νομοθεσίας για τη χρυσή βίζα.
Η εντολέας δικηγόρος του αγοραστή, μια στιλάτη γυναίκα γύρω στα 40, μέλος της ομάδας του γραφείου, άργησε μια ώρα στη συνάντηση. Ήρθε τελικά όταν οι ενδιαφερόμενοι είχαν ολοκληρώσει την κουβέντα τους κι ετοιμάζονταν να φύγουν. Ζήτησε συγγνώμη για την καθυστέρηση και σπέρνοντας δεξιά και αριστερά χαμογέλα, ενημέρωσε για τα τυπικά της αγοραπωλησίας. Πρότεινε μάλιστα, για να επισπευσθεί η συναλλαγή, η πωλήτρια να απευθυνθεί στον πολιτικό μηχανικό που συνεργαζόταν με το γραφείο και που έναντι μιας λογικής τιμής θα αναλάμβανε τους τυπικούς ελέγχους του διαμερίσματος. Ζήτησε επίσης η πωλήτρια να επικοινωνήσει με την συμβολαιογράφο τους για τα τυπικά.
Με αφηρημένο ύφος ρώτησε στη συνέχεια: «Σας έχει ενημερώσει ο μεσίτης σας για τις λεπτομέρειες της πληρωμής;». Ο μεσίτης παρενέβη άμεσα. Της είπε πως ο αγοραστής τελικά συμφώνησε ότι δεν θα υπήρχε επιστροφή μετρητών και πως ο πωλητής θα εισέπραττε ολόκληρο το τίμημα, όπως προέβλεπε ο νόμος. Γεγονός που επιβεβαίωσε και ο Κινέζος, με ένα χαμόγελο.
Η αναφορά στον τρόπο πληρωμής άλλαξε τον ρου της συμφωνίας
Η δικηγόρος ξεροκαταπίνοντας αναγκάστηκε να γνέψει καταφατικά, προσθέτοντας όμως ότι το καπάρο θα καταβαλλόταν μετά τον έλεγχο τον τίτλων. Με την υπόσχεση στον κινέζο αγοραστή ότι το ακίνητο θα αποσυρόταν άμεσα από την αγορά και ότι θα επισπευδόταν ο χρόνος για την ολοκλήρωση των διαδικασιών, έληξε η συνάντηση.
Τότε άρχισε μια Οδύσσεια που διάρκεσε τρεις μήνες και ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες. Το νόμιμο καπάρο δεν καταβλήθηκε ποτέ. Ο πολιτικός μηχανικός, που αρχικά ισχυριζόταν ότι χωρίς πρόβλημα με μια λογική αμοιβή και μέσα σε δυο ημέρες θα εξέδιδε τα πιστοποιητικά, άρχισε να προβάλλει εμπόδια, ζητώντας τα τριπλάσια χρήματα για να τα προσπεράσει. Η δε συμβολαιογράφος, που πρόθυμα στην αρχή υποσχέθηκε να προχωρήσει χωρίς καθυστέρηση, σταμάτησε στη συνέχεια να απαντά στα τηλέφωνα, προβάλλοντας φόρτο εργασίας.
Σε αυτό το σημείο η πωλήτρια αναγκάστηκε να απευθυνθεί σε δικηγόρο για να προχωρήσει στον έλεγχο τον τίτλων και των τοπογραφικών, ώστε να κατανοήσει πού κολλούσε η υπόθεση. Διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε κανένα απροσπέλαστο τυπικό εμπόδιο, όπως είχαν ισχυριστεί ο πολιτικός μηχανικός και η συμβολαιογράφος και ότι η αγοραπωλησία μπορούσε να προχωρήσει κανονικά.
Τότε και ενώ είχαν περάσει σχεδόν τρεις μήνες από την πρώτη συνάντηση της πωλήτριας με τον μεσίτη, ο δεύτερος την ενημέρωσε εμπιστευτικά ότι ο κινέζος πελάτης αναζητούσε άλλο διαμέρισμα με πιο «πρόθυμο» ιδιοκτήτη-πωλητή, αφού είχε δεσμευτεί με το δικηγορικό γραφείο για την καταβολή της μίζας και η πώληση δεν μπορούσε να προχωρήσει αλλιώς, δεδομένου ότι το γραφείο είχε στα χέρια του τις επιταγές για την πληρωμή του ακινήτου.
Έτσι έληξε άδοξα η υπόθεση, χωρίς βεβαίως η πωλήτρια να λάβει κάποια εξήγηση από τη δικηγόρο-εκπρόσωπο του αγοραστή, που στις σπάνιες επικοινωνίες τους επέμενε μέχρι τελευταία στιγμή πως η πώληση προχωρούσε κανονικά.
Στη συνέχεια μάθαμε ότι η επιβολή ενός πλούσιου και «μαύρου» καπέλου στις αγοραπωλησίες ακίνητων από αλλοδαπούς έχει καταντήσει conditio sine qua non (απαραίτητη προϋπόθεση) για την απόκτηση της χρυσής βίζας από δικηγορικά γραφεία που μεσολαβούν. Και αν αναλογιστούμε ότι σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία είναι εκατοντάδες εβδομαδιαίως οι νέες αιτήσεις για χορήγηση βίζας, αντιλαμβανόμαστε τον όγκο των κεφαλαίων που διακινούνται παράνομα.
Με αυτά τα δεδομένα δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η νέα αυτή κερδοφόρα δραστηριότητα προσελκύει τώρα και αλλοδαπούς «νομικούς», καθώς ακόμη και κινεζικές εταιρείες έχουν ανοίξει στη χώρα μας αντίστοιχα δικηγορικά γραφεία. Εκείνο που ωστόσο προκαλεί εντύπωση είναι ότι, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη σύνδεση των αγορών ακινήτων για την απόκτηση βίζας με παράνομη κερδοσκοπία, ξέπλυμα βρόμικου χρήματος και τα περιστατικά που κατά καιρούς έχουν έλθει στο φως της δημοσιότητας, τα κυκλώματα αυτά, που επωφελούνται των άμεσων αναγκών και της οικονομικής αδυναμίας πολλών πωλητών ακίνητων, συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητα.
Από το insidestory.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου