ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ !!! 8 ΔΙΣ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ !!!

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΜΕ 350 ΔΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΕΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΣΕ ΘΑΝΑΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΑΞΙΖΕΙ 8 ΜΟΛΙΣ ΔΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΧΑΡΗ ΣΤΟ TAX CREDIT

Χωρίς την αναβαλλόμενη φορολογία, σήμερα η καθαρή θέση των ελληνικών τραπεζών θα ήταν αρνητική κατά 7 τουλάχιστον Δις !!!

Τι έπρεπε να γίνει με τις τράπεζες ;;;

Τίποτα περισσότερο από αυτό που φωνάζουμε από το 2010.

Συγχώνευση όλες σε μία, σπάσιμο της νέας σε καλή και κακή, εκκαθάριση της κακής από το δημόσιο και προκύρηξη διεθνούς διαγωνισμού, με αυστηρά τραπεζικά κριτήρια και κεφαλαιακή απαίτηση ΑΜΚ τουλάχιστον 100 Δις, για την πώληση της καλής τράπεζας σε μεγάλο, διεθνή τραπεζικό όμιλο.

Έτσι, το κόστος εκκαθάρισης της κακής τράπεζας θα ήταν πολύ μικρότερο από τα 350 Δις που πετάχτηκαν κυριολεκτικά στα σκουπίδια από το 2008 και, ταυτόχρονα, θα είχε λυθεί και το καρκίνωμα των κόκκινων δανείων ενώ, παράλληλα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα ήταν σήμερα σε χέρια τραπεζιτών και όχι σε χέρια κερδοσκόπων και κορακιών, όπως είναι τώρα και, έτσι, θα ήταν επαρκώς κεφαλαιοποιημένο με καθαρά ιδιωτικά κεφάλαια, δεν θα είχε την ανάγκη κρατικών ενισχύσεων για ανακεφαλαιοποιήσεις, ενέσεις ρευστότητας και tax credit, δεν θα χρωστούσε τουλάχιστον 150 Δις σε ΕΚΤ, ΤτΕ και TARGET2,  θα είχε πρόσβαση στις διεθνείς αγορές και θα διέθετε την απαιτούμενη ρευστότητα για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της αγοράς, της ανάπτυξης, αλλά και τις ταμειακές ανάγκες του δημοσίου, που σήμερα δεν θα παρακαλούσε το κουαρτέτο για το κλείσιμο της αξιολόγησης και την εκταμίευση μιας ακόμη ελεημοσύνης για να πληρωθούν οι προσεχείς λήξεις εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.

Αντί όμως αυτού, το πολιτικό σύστημα επέλεξε να διασώσει τους μετόχους και τις διοικήσεις των 4 χρεοκοπημένων συστημικών τραπεζών, προκειμένου έτσι να διατηρηθούν τα κεκτημένα της επιχειρηματικής και μιντιακής διαπλοκής που, μαζί με το τράπεζικό σύστημα, αποτελούν το μεγαλύτερο απόστημα της ελληνικής οικονομίας από τη δεκαετία του 50'. 

Διαβάζουμε σήμερα στο bankingnews :

Ποια είναι τα πραγματικά κεφάλαια των ελληνικών τραπεζών

Όχι δεν θα αμφισβητήσουμε την αναβαλλόμενη φορολογία θα αποδεχθούμε την ύπαρξη και τον ρόλο της αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης DTC…
Τα πραγματικά κεφάλαια των τραπεζών είναι 116 δισεκ. προβληματικά ανοίγματα μείον 65 δισεκ. προβλέψεις ισούται με 51 δισεκ. μείον τις πραγματικές εξασφαλίσεις περίπου 30 δισεκ. τελικό αποτέλεσμα 21 δισεκ. ζημία.
Οι τράπεζες διαθέτουν tangible book περίπου 28,8 δισεκ. ευρώ – 21 δισεκ. η ζημία 8 δισεκ. αυτά είναι τα πραγματικά κεφάλαια των τραπεζών.
Υποσημείωση στα 28,8 δισεκ. συμπεριλαμβάνονται και 15 δισεκ. DTC.

To 2010 οι ελληνικές τράπεζες είχαν 260 Δις δάνεια επιχειρήσεων και νοικοκυριών και πλέον έχουν συρρικνωθεί στα 192 Δις 

Συνολικά καταγράφεται στο σύστημα απομόχλευση κατά 68 δισεκ. των δανείων αλλά σε μια περίοδο όπου τα κέρδη είναι δυσεύρετα είναι προφανές ότι όταν καταγράφεται συνεχής απομόχλευση μειώνεται και η αξία των τραπεζών.
(Μεταξύ 2010 και Μαρτίου του 2017 η συνολική απομόχλευση δανείων συμπεριλαμβανομένων και του δημοσίου τομέα φθάνει τα 109 δισεκ. ευρώ)
Πρακτικά λοιπόν έχουμε ένα τραπεζικό σύστημα που συρρικνώνεται στον πυρήνα του, τα δάνεια η βασική πηγή εσόδων μειώνονται, μειώνονται και θα συνεχίσουν να μειώνονται.

Προβληματικά δάνεια

Όποιος πιστεύει ότι σε ένα τέτοιο προκλητικό περιβάλλον μπορεί να βγάλει κέρδη από τα προβληματικά δάνεια αυταπατάται.
Τα προβληματικά δάνεια είναι η αρρώστια η αποτυχία και από την αρρώστια δεν μπορεί να προκύψει κάτι υγιές.
Η διαχείριση των προβληματικών δανείων θέλει ανάπτυξη 3% σταθερά για χρόνια για να μπορέσουν να νεκραναστηθούν προβληματικά δάνεια.
Στον πυρήνα του προβλήματος ελλοχεύει μια ζημία τουλάχιστον 20 δισεκ. για τις τράπεζες αφαιρώντας προβλέψεις και εγγυήσεις.
Σε αυτό που ονομάζουμε προβληματικά δάνεια βαθειά στον πυρήνα τους κρύβουν μια δυνητική ζημία 20 δισεκ.