.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

Η ΜΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ !!! Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΝΑΛΜΠΑΝΤΗ !!!

ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΛΙΣ ΛΗΞΕΙ Η ΑΠΟΧΗ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΩΝ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Θα μάθετε ποιοι και πως θα σας πετάξουν έξω από τα σπίτια σας ως νέοι ιδιοκτήτες τους, αν δεν φροντίσετε να λάβετε τα μέτρα σας !!!
Κάντε λοιπόν την ΥΠΕΡΒΑΣΗ σήμερα, γιατί αύριο θα είναι αργά !!! 



Η υπόθεση αναλυτικά

Το 1967 συνεστήθη από τον Πασχάλη Ναλμπάντη βιοτεχνία χημικών προϊόντων, η οποία από το 1982 μετετράπη σε ετερόρρυθμη εταιρία με τη σύμπραξη των δύο τέκνων του Αποστόλου (40%), Τριανταφυλλιάς (30%) και ο ίδιος (30%), με την επωνυμία «Πασχάλης Ναλμπάντης και Σια Ε. Ε.» και το διακριτικό τίτλο «PIROHIM». Η επιχείριση αυτή στεγάστηκε το 1988 σειδιόκτητο κτήριο στην περιοχή ( Π 16 ) «Μπαζούλη» του δήμου Πολίχνης Θεσσαλονίκης, εμβαδού 1000τ.μ. εντός οικοπέδου 3.200τ.μ. αντικειμενικής αξίας 2.167.000€, εκ των οποίων 700τ.μ., του κτηρίου κατελάμβανε η επιχείρισή του και στα υπόλοιπα 300τ.μ. του κτηρίου στεγαζόταν (ενοικίαζε) μία βιοτεχνία υποδημάτων.

Το πρωί της 20ης Ιουνίου 1996 εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο κτίριο με συνέπεια να τραυματισθεί η σύζυγός του Ιορδάνα Ναλμπάντη και να καταστραφούν οι δύο βιοτεχνίες. Ως υπαίτια της πυρκαγιάς αυτής καταδικάστηκε αμετάκλητα η Ιορδάνα Ναλμπάντη σε 5μηνη φυλάκιση για εμπρησμό εξ αμελείας. Συγκεκριμένα, η απόφαση λέει πως «με την πτώση του Τολουολίου (είδος διαλυτικού) στο έδαφος δημιουργήθηκαν στατικά ετερώνυμα ηλεκτρικά φορτία τα οποία προκειμένου να αλληλοεξουδετερωθούν δημιούργησαν ηλεκτρικό σπινθήρα ο οποίος προκάλεσε την ανάφλεξη των ατμών του Τολουολίου, που είχαν παραχθεί λόγω της διαρροής του στο έδαφος, με συνέπεια να προκληθεί πυρκαγιά». Οι ισχυρισμοί της οικογένειας Ναλμπάντη ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μπορούσαν να δημιουργηθούν στατικά ηλεκτρικά φορτία διότι το βαρέλι από το οποίο γέμιζαν τα δοχεία ήταν γειωμένο και αν υπήρχε περίπτωση να προκληθεί φωτιά από στατικό ηλεκτρισμό θα έπαιρνε φωτιά στο γέμισμα του πρώτου δοχείου και όχι στο τρίτο, όπως συνέβη, και ότι η διαδικασία αυτή γινόταν 30 χρόνια χωρίς το παραμικρό πρόβλημα, δεν ελήφθησαν υπόψην από το δικαστήριο. Οπότε με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ενοχή καί η εξ αυτής καταδίκη.
Το 1997 η ιδιοκτήτρια τής βιοτεχνίας υποδημάτων (ενοικιάστρια) ήγειρε αγωγή αποζημιώσεως για θετική και αποθετική ζημιά, ύψους 203.500€ και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, ύψους 58.800 €, δηλαδή συνολική απαίτηση ύψους 262.000 €. Λόγω του γεγονότος ότι η οικογένεια Ναλμπάντη δεν υποχώρησε στις απαιτήσεις της αντιδίκου, επιτέθηκαν ο σύζυγος και ο αδερφός της βιοτέχνου-αντιδίκου και κτύπησαν τον Απόστολο Ναλμπάντη, κατά το διάστημα που η σύζυγός του ήταν έγκυος. Καταδικάστηκαν για αυτό το γεγονός σε 10 μέρες φυλάκισης (έως εδώ δικηγόρος Νο 1, στήν συνέχεια δικηγόρος Νο 2). Μετά από πολυετή δικαστικό αγώνα εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 23396/2007 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσ/νίκης (Τακτική Διαδικασία), η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή της αντιδίκου και επιδίκασε σ’ αυτήν το ποσόν των 125.000 € για θετική και αποθετική ζημιά και το ποσόν των 5.000 € για χρηματική ικανοποίηση λογω ηθικής βλάβης, δηλαδή συνολικά το ποσό των 130.000 € και με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε ένα υπέρογκο χρέος.
Η οικογένεια Ναλμπάντη με τις προτάσεις της έγκαιρα επεσημάνε ότι το αιτούμενο ποσόν των 203.500 € για θετική και αποθετική ζημία ήταν υπερβολικά διογκωμένο, καθώς και εκείνο για ηθική βλάβη τών 58.500 € και ότι το αληθές ύψος της ζημίας δεν ξεπερνούσε τις 20.000 € (μηχανήματα και κύκλος εργασιών), εάν δε υπολογιστεί η απαξίωση των μηχανημάτων λόγω παλαιότητος, το ποσό είναι κατά πολύ μικρότερο (τα τιμολόγια αγοράς των μηχανημάτων τα οποία είχαν αγοραστεί μεταχειρισμένα ήταν πρό 10 έως 20 ετών). Προς υποστήριξη δε των απόψεών της η οικογένεια Ναλμπάντη, προσκόμισε τόσο τα τιμολόγια αγοράς των μηχανημάτων της βιοτεχνίας, όσο και το βιβλίο εσόδων – εξόδων της αντιδίκου, τά οποία μπόρεσαν να ανεύρουν μέσα στα αποκαΐδια της πυρκαγιάς, και τα οποία φυσικά έχουν στην κατοχή τους. Παραδόξως, η ανωτέρω αναφερόμενη οριστική απόφαση αναφέρει χαρακτηριστικά: «οι εναγόμενοι με τις προτάσεις τους επικαλούνται για κάποια από αυτά τα τιμολόγια κτήσης τους, καθώς και μία έκθεση πραγματογνωμοσύνης τού ……….. (επισκευαστή καί εμπόρου μηχανημάτων υποδηματοποιίας), από τα οποία προκύπτει ότι η αξία των μηχανημάτων ήταν σαφώς χαμηλότερη, χωρίς ωστόσο να προσκομίζουν στην παρούσα συζήτηση τα σχετικά έγγραφα». Η αναφορά στη μη ύπαρξη των παραπάνω σχετικών, παρότι κατατέθηκαν αυτά για όλα τα μηχανήματα και όχι για κάποια, ως αναφέρει η απόφαση και υπάρχει και σχετική βεβαίωση του Δικαστηρίου δημιουργεί σκέψεις για ύποπτες ενέργειες. Για την «απώλεια» των σχετικών αυτών εγγράφων η οικογένεια Ναλμπάντη κατέθεσε προ ετών μήνυση κατά παντός υπευθύνου, χωρίς να υπάρξει μέχρι σήμερα οποιαδήποτε συνέχεια στο θέμα αυτό.
Όπως ήταν επόμενο, κατά της ανωτέρω πρωτόδικής απόφασης η οικογένεια Ναλμπάντη άσκησε έφεση, η οποία, όμως, με την υπ’ αριθμ. 2255/2009 απόφαση του Εφετείου Θεσ/νίκης (Α’ Τμήμα) απερρίφθη ως εκπρόθεσμη. Η δε δικηγόρος (Νο 2) τους δικαιολογήθηκε ότι λίγο πριν γίνει η δίκη την φώναξαν και πήγε στο πρωτοδικείο και έχασε την σειρά της, και με αυτό τον τρόπο παγειώθηκε το υπέρογκο ποσό τής πρωτόδίκου αποφάσεως. Για έναν άγνωστο λόγο, στα δικόγραφα εμφανίζεται ως παραστάσα άλλη δικηγόρος και όχι αυτή πρός οποίαν είχε απευθυνθεί η οικογένεια Ναλμπάντη, (ως εδώ δικηγόρος Νο 2 στη συνέχεια δικηγόρος Νο 3).
Ενώ συνέβαιναν τα παραπάνω, η απαίτηση της αντιδίκου μαζί με τους νόμιμους τόκους είχε ανέλθει στο ποσόν των 350.000€ και προς είσπραξη τους η αντίδικος-βιοτέχνης το φθινόπωρο τού 2010 κατάσχεσε και εκπλειστηρίασε, τόσο το 60% του ακινήτου του Πασχάλη και της Τριανταφυλλιάς με το οικόπεδο (3.200 τ.μ. οικόπεδο + 1.000 τ.μ. οίκημα), όπου συνέβη η πυρκαγιά, όσο και ένα άλλο κατάστημα εμβαδού 350 τ.μ., επίσης στην Πολίχνη (Αγ. Παντελεήμονος και Εθν. Αντίστασης), της οικογένειας Ναλμπάντη. Κατά τη διαδικασία πλειστηριασμού, ύστερα από αίτησή της οικογενείας Ναλμπάντη για διόρθωση τιμής (κατατέθηκαν αντικειμενικές αξίες), για μεν το μεγάλο ακίνητο ορίσθηκε ως αρχική τιμή το ποσόν του 1,5 εκατ. €, για δε το μικρό το ποσόν των 120.000€ (η εμπορική του αξία είναι 170.000€ περίπου). Μετά από δύο άγονους πλειστηριασμούς, η αντίδικος, με αίτηση διορθώσεως τιμής, με κατάθεση δικαστικού επιμελητή (ο οποίος είναι συνδικαλιστής, υιός ζέυγους δικαστικών επιμελητών, αδερφός Δικαστή, και κουμπάρος του αντίδικου δικηγόρου – εναντίον τού οποίου κατατέθηκε μήνυση για ψευδορκία και παρόλο που στην μαρτυρία του δεν υπάρχει ούτε μία αληθής περιγραφή, η μήνυση απορρίφθηκε, καθότι ο εισαγγελέας θεώρησε ότι κάποιος έχει το δικαίωμα να καταθέτει υποθετικά, ασχέτως αν η κατάθεση ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ) πέτυχε μείωση τιμής για το μεν μεγάλο ακίνητο στο ποσόν των 50.000€ € από 1,5 εκατ. ευρώ αρχικά (αντικειμενική αξία 1,3 εκατ. ευρώ), για δε στο μικρό το ποσόν των 5.000€ από 120.000€ αρχικά (αντικειμενική αξία 67.00€).
Τελικά, τον Ιούνιο του 2011 κατά τον πλειστηριασμό του μεγάλου ακινήτου εμφανίσθηκαν και συμμετείχαν ένας μεσίτης Θεσ/νίκης , η δικηγόρος σύζυγός του και ένα τρίτο άτομο το οποίο αμέσως απεχώρησε, και μετά απο προσφορές του μεσίτη και της συζύγου του κατακυρώθηκε στον μεσίτη για το ποσό των 51.000 €. Όσον αφορά το μικρό ακίνητο, εμφανίσθηκαν και συμμετείχαν ο ίδιος μεσίτης και ένα άτομο γνωστό στον μεσίτη (γνώριζε πάρα πολλές λεπτομέρειες για αυτό το άτομο) και το ακίνητο κατοχυρώθηκε στο μεσίτη για 8.000 €. Ο μεσίτης κοινοποίησε στην οικογένεια το αποτέλεσμα του πλειστηριασμού με τον ίδιο δικαστικό επιμελητή (τον συνδικαλιστή,υιό ζέυγους δικαστικών επιμελητών, αδερφό Δικαστή και κουμπάρο του αντίδικου δικηγόρου) (έως εδώ δικηγόρος Νο 3, στη συνέχεια δικηγόρος Νο 4).
Πριν τη διαδικασία πλειστηριασμού έδωσε ο Απόστολος Ναλμπάντης στήν αντίδικο επιταγή ενοικιαστού 15.000 € για να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί και να επέλθει συμφωνία, δηλαδή να ανταλλαχθεί ένα οικόπεδο της οικογένειας Ναλμπάντη έναντι της απαίτησης. Παρότι η αντίδικος στην αρχή δέχτηκε, μετά δεν τήρησε την συμφωνία, λόγω του γεγονότος ότι ο εκδότης δεν κάλυψε την επιταγή. Ενώ η επιταγή φάνηκε ακάλυπτη τέλη Ιανουαρίου 2011, η αντίδικος ένα μήνα πριν τον πλειστηριασμό, τον Ιούνιο του 2011, για αυτά τα 15.000€, κατέσχεσε και το 40% του Απόστολου Ναλμπάντη αντικειμενικής αξίας 867.000€ και προσπάθησε να το εκπλειστηριάσει και αυτό, με τον μεσίτη έτοιμο για το γεγονός. Μετά από δανεικά που πήρε η οικογένεια κάλυψε τήν επιταγή.
Μετά τον πλειστηριασμό, η οικογένεια Ναλμπάντη άσκησε ανακοπή (προσπάθεια ακύρωσης) κατά του πλειστηριασμού. Για το μεγάλο ακίνητο η ανακοπή ασκήθηκε κανονικά. Για το μικρό όμως, λίγο πριν την λήξη της προθεσμίας ασκήσεως ανακοπής, ο δικηγόρος Νο 4 αρνήθηκε να την καταθέση λέγοντας τους: «Όχι δεν την καταθέτω. Θα κάνετε ό,τι σας λέω, εγώ δεν την καταθέτω. Να βρείτε άλλο δικηγόρο να την κάνετε.». Επειδή όμως η προθεσμία είχε σχεδόν λήξει, ήταν αδύνατο για την οικογένεια Ναλμπάντη να βρει άλλο δικηγόρο για να ασκήσει ανακοπή για το μικρό ακίνητο. Και έτσι βρέθηκαν ακόμη μια φορά μπροστά σε ένα τετελεσμένο γεγονός.
Ένα ακόμα “παράξενο” γεγονός είναι οτι παρόλο που το μεγάλο ακίνητο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως με το ΦΕΚ 1172 Δ’/15-12-2004 και ο Δήμος Πολίχνης λόγω της ένταξης του αγροτεμαχείου στο σχέδιο πόλεως απαιτούσε απο τις 12-3-2009 εισφορά σε χρήμα ύψους ευρω 85.000 (ογδονταπέντε χιλιάδες ευρώ) γεγονός που το γνώριζε καλά ο μεσίτης, ο εισαγγελέας αναφέρει: “Άλλωστε μετά την κατακύρωση του ακινήτου στον …., έπειτα απο επιτόπιο έλεγχο που πραγματοποίησε υπάλληλος της ΔΟΥ για να υπολογίσει το Φ.Μ.Α. (Φόρο Μεταβίβασης Ακινήτου) χαρακτήρισε το ακίνητο αυτό αγροτεμάχιο και με βάση αυτό το χαρακτηρισμό υπολόγισε και την αντικειμενική αξία και τον αναλογούντα φόρο, με συνέπεια ο μεσίτης να πληρώσει για τη μεταβίβαση ποσό που αναλογούσε σε αγορά ακινήτου αξίας 50.000 (πενήντα χιλίαδες ευρώ) και όχι τον αναλογούντα φόρο της πραγματικής ακίας του ακινήτου. Το ίδιο συνέβη και με το Φ.Μ.Α. του καταστήματος των 350 τ.μ.
Μετά από όλα αυτά, ήταν πλέον εμφανές ακόμη και στον πιο δύσπιστο ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έγινε αναφορά προς τον ειδικό εισαγγελέα εφετών Αθηνών Ισίδωρο Ντογιάκο, η οποία κατετέθη στις 19 Δεκεμβρίου 2011 στην γραμματεία εφετών Θεσσαλονίκης για να σταλεί στην Αθήνα. Μετά την κατάθεση κατόπιν υποδείξεως της γραμματείας εφετών έγινε προσπάθεια να κατατεθεί και στην γραμματεία τού πρωτοδικείου Θεσ/νίκης περί τις 10:30. Εκεί, ο αρμόδιος υπάλληλος με την ανάγνωση του κειμένου δυσανασχέτησε έντονα, άρχισε να τους ειρωνεύεται και να διαπληκτίζεται έντονα μαζί τους λέγοντας «όχι», «δεν γίνεται αυτό», «γιατί να μην γίνει η αναφορά μόνο προς το εφετείο Αθηνών;», Και με προκλητικά ειρωνικό ύφος είπε «και ποιός είναι αυτός ο Ντογιάκος;», το οποίο επανέλαβε δυο φορές.
Εν συνεχεία παρέλαβε το έγγραφο και πήγε στο διπλανό γραφείο του αρμόδιου Εισαγγελέα, εκεί παρατήρησαν ότι ο Εισαγγελέας μελέτησε – σημείωσε με κόκκινο στιλό το κείμενο (το οποίο έχουν στην κατοχή τους) – ερεύνησε στον υπολογιστή, συζήτησαν, και εν συνεχεία, περίπου μετά από 15 λεπτά, το έδωσε στον υπάλληλο ο οποίος το έφερε έξω σε εκείνους λέγοντάς τους: «κάντε μήνυση για υπεξαίρεση εγγράφων».
Στην απάντησή τους ότι έχουν κάνει ήδη προ ετών αλλά δεν έχει προχωρήσει δικαστικά, αυτός τους είπε «δεν με νοιάζει, εγώ δεν το παραλαμβάνω», και έτσι έφυγαν άπραγοι.
Ενδιαφέρθηκαν για την τύχη της μηνύσεως που έκαναν για υπεξαίρεση εγγράφων και βρήκαν ότι λίγο μετά μετά την κατάθεσή της κατέληξε στο αρχείο (ώς αγνώστων δραστών).
Η γραμματεία εφετών Θεσσαλονίκης όμως έστειλε το έγγραφο στην Αθήνα και ο ειδικός εισαγγελέας Ισίδωρος Ντογιάκος τους κάλεσε και κατέθεσαν στην Αθήνα.
Ενώ έγινε κοινή αναφορά στις 12 Ιανουαρίου 2012 από τον κ. Ντογιάκο και τον Πασχάλη Ναλμπάντη προς τα δικαστήρια Θεσσαλονίκης η οποία έφτασε στο εφετείο Θεσσαλονίκης 7 Φεβρουαρίου 2012, το οποίο τη μεταβίβασε στο πρωτοδικείο στις 13 Φεβρουαρίου 2012 (υπάρχει αριθμός πρωτοκόλλου) στην γραμματεία πρωτοδικών Θεσσαλονίκης (στο γραφείο που δεν παραλάμβανε την αναφορά), εκεί συσχεστίστηκε με τη μήνυση που είχε γίνει στον δικαστικό επιμελητή αλλά απορρίφθηκε από τον εισαγγελέα με την αιτιολογία ότι «κάποιος μπορεί να υποθέτει για οτιδήποτε χωρίς να είναι απαραίτητα σίγουρος και ότι ένα ακίνητο μπορεί να εκπλειστηριαστεί και κάτω της αντικειμενικής αξίας». (η πραγματικότητα είναι οτι τα ακίνητα εκπλειστηριάστηκαν στό 3% της αντικειμενικής αξίας !!!) Για την συγκεκριμένη υπόθεση υπάρχουν και προφορικές μαρτυρίες οι οποίες επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς για της οικογενείας Ναλμπάντη.
Πέραν όλων τών ανωτέρω, τό απόγευμα τής 2 Νοεμβρίου τού 2013 η σύζυγος τού Απόστολου Ναλμπάντη αμέσως μετά τήν αποχώρηση τού από τήν οικία τούς (προφανώς τούς παρακολουθούσαν) δέχθηκε απειλητικό τηλεφώνημα (μέ απόκρυψη κλήσης) πού αφορούσε το σύζυγο της (της είπαν ότι θα τον στείλουν αδιάβαστο) και κατατέθηκε σχετική μήνυση.

Ο Απόστολος Ναλμπάντης καθ’ υπόδειξην βουλευτού-δικηγόρου πήγε ο ίδιος στον Άρειο Πάγο και αφηγήθηκε στον Εισαγγελέα υπηρεσίας την υπόθεση, αλλά ο Εισαγγελέας υπηρεσίας του είπε ότι <εδώ δεν έρχονται πολίτες αλλά δικηγόροι> και έτσι έφυγε άπρακτος. (ο Εισαγγελέας είπε ψέματα, ένας απλός πολίτης μπορεί να πάει στον Άρειο Πάγο για οποιαδήποτε καταγγελία)
Σε όλη αυτή την περίοδο, κάποιοι πλησίασαν την οικογένεια Ναλμπάντη για να την βοηθήσουν, και κάποιοι την βοήθησαν πραγματικά, αλλά και κάποιοι άλλοι αντιλαμβανόμενοι το φαινόμενο του <πληγωμένου θηράματος> προσπάθησαν και απεκόμισαν ιδία οφέλη.H υπόθεση δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα <Ζούγκλα> του ΜάκηΤριανταφυλόπουλου στα ακόλουθα άρθρα:

Ύποπτοι πλειστηριασμοί στη Θεσσαλονίκη,
Πρώτη καταχώρηση: Δευτέρα, 2 Ιανουαρίου 2012, 18:34http://www.zougla.gr/greece/article/ipopti-plistiriasmi-sti-8esaloniki
Η μαφία των πλειστηριασμών
http://www.zougla.gr/greece/article/ipopti-plistiriasmi-sti-8esaloniki-760320

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

SSL Certificates