Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
ΑΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
Το 2004 μου έδωσες ένα στεγαστικό δάνειο με εξασφάλιση το ίδιο το σπίτι που αγόρασα, που τότε το εκτίμησες στα 300.000 ευρώ !!!
Μέχρι το 2011 που έμεινα άνεργος, σου το πλήρωνα κανονικά το κορόιδο.
Σήμερα, το ίδιο αυτό κωλόσπιτο, δεν πιάνει πάνω από 150.000 ευρώ και αυτό με την προϋπόθεση οτι θα βρεθεί κάποιο νέο κορόιδο, για να το αγοράσει.
Άκου τραπεζίτη.
Σου ζητάω το αυτονόητο.
Να μου κουρέψεις το δάνειο στη σημερινή αξία του κωλόσπιτου, δηλαδή στα 150.000 ευρώ.
Δηλαδή κούρεμα 50%.
Εσύ όμως ηλίθιε, συνεχίζεις να μου ζητάς να το πληρώσω 300.000 ευρώ συν τόκους και πανοτόκια και με εκβιάζεις με την απειλή του πλειστηριασμού.
Άκου τραπεζίτη.
Αν ξεκινήσεις τους μαζικούς πλειστηριασμούς, το κωλόσπιτο δεν θα πιάνει ούτε 70.000 ευρώ.
Και όπως καταλαβαίνεις, αντί να στο πληρώσω σήμερα εσένα 300.000 ευρώ συν τόκους, θα το χτυπήσω εγώ ο ίδιος αύριο στον πλειστηριασμό και θα το πάρω με 70.000 ευρώ.
Για πόσο μαλάκα με κόβεις, αφού μπορώ να το πάρω στον πλειστηριασμό με 70.000 ευρώ, να στο πληρώσω εσένα σήμερα 300.000 ευρώ συν τόκους και πανοτόκια ;;;
Άρα σοβαρέψου και κούρεψέ μου το δάνειο τώρα.
300.000 ευρώ συν τόκους δεν πρόκειται να πάρεις ποτέ.
Πάρε τουλάχιστον τα 150.000 ευρώ που σου προτείνω.
Γιατί ξέχασα να σου πω ότι, αν δεν πάρεις τα 150.000 ευρώ, στο τέλος δεν θα πάρεις ούτε τα 70.000 ευρώ του πλειστηριασμού, επειδή θα σου ακυρώσω τη διαταγή πληρωμής, όποτε τη βγάλεις.
Και με ακυρωμένη τη διαταγή πληρωμής, πλειστηριασμός δεν γίνεται, ηλίθιε !!!
Άκου τραπεζίτη.
Σου δίνω δύο επιλογές.
Ή συμφωνείς σήμερα και πάιρνεις τα 150.000 ευρώ.
Ή παίρνεις τα αρχ...... σου.
Διάλεξε και πάρε !!!
Άκου τώρα προσεκτικά τραπεζίτη.
Όλα αυτά δεν θα στα έγραφα αν το δάνειο των 300.000 ευρώ δεν μου το είχε πουλήσει σχεδόν με το ζόρι ο εξάδελφος της γυναίκας μου, ο ασφαλιστής, που τον είχες κάνει τότε συνεργάτη της τράπεζας και του έδωσες και προμήθεια 3% για να με ψήσει να το πάρω.
Και αν ο εργολάβος που μου πούλησε το κωλόσπιτο δεν ήταν εκείνος ο πελάτης σου που μοίρασε τις μίζες στον διευθυντή του καταστήματος, για να μου εγκρίνει το δάνειο, και στον μηχανικό, που φούσκωσε την εκτίμηση του κωλόσπιτου στα 300.000 ευρώ.
Και αν το κωλόσπιτο ο εργολάβος δεν το είχε κατασκευάσει με δάνειο που του έδωσες εσύ ο ίδιος, με αποτέλεσμα να δουλεύει και αυτός για σένα, αφού το δάνειό μου δεν το παντελόνιασε ο ίδιος, αλλά του κράτησες εσύ ολόκληρο το ποσό της επιταγής, έναντι του λογαριασμού του δικού του δανείου.
Με λίγα λόγια ρε λαμόγιο, εσύ με χρέωσες με 300.000 ευρώ συν τόκους και πανοτόκια, αλλά λεφτά δεν έβγαλες ποτέ από το ταμείο σου !!!
Άρα, προς τι οι τόκοι και τα πανοτόκια ;;;
Εσύ μου έδωσες μια τραπεζική επιταγή, όχι λεφτά ή χρήμα, εγώ την έδωσα στον εργολάβο και αυτός την επέστρεψε ξανά σε σένα, για να καλύψει το λογαριασμό του δικού του δανείου.
Χρέωσες δηλαδή εμένα, για να ξεχρεώσεις τον εργολάβο.
Και υπερτιμολογίσατε απο κοινού το κωλόσπιτο που μου πουλήσατε, για να βγάλετε και μεροκάματο με τη δική μου υπερχρέωση.
Δηλαδή για ένα χαρτί (την τραπεζική επιταγή) που έβγαλες βόλτα για 48 ώρες, μου ζητάς εμένα να σου πληρώσω 300.000 ευρώ συν τόκους και πανοτόκια, με πραγματικά λεφτά, δηλαδή με τα λεφτά της δουλειάς και του ιδρώτα μου ;;;
Άκου λοιπόν τραπεζίτη.
Το ξανασκέφτηκα.
Ξέχνα το κούρεμα.
Δεν θα σου δώσω δεκάρα τσακιστή !!!
Με εξαπάτησες και θα τα πούμε στο Δικαστήριο.
Όχι μόνο δεν πρόκειται να σε πληρώσω, αλλά θα σου πάρω και την αποζημίωση που διεκδικώ με την Ομαδική Αγωγή του Κινήματος ΥΠΕΡΒΑΣΗ.
Νόμισες ότι ήσουν έξυπνος.
Ατύχησες !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου