Να την δείξετε στα παιδιά σας την μέρα που θα σας ρωτήσουν ποιοι φταίνε που έμειναν δίχως σπίτι....
του Κυριάκου ΤόμπραΑναδημοσίευση από την ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΝEWS της 12/09/2021
Είναι όντως προκλητική η φωτό του πρωτοσέλιδου….Και πως να μην είναι, άλλωστε, αφού η πραγματικότητα στην οποία αναφέρεται είναι πολύ προκλητικότερη !!!
Μέχρι την ψήφιση του νέου Πτωχευτικού Νόμου του Μητσοτάκη, τα νοικοκυριά κινδύνευαν να χάσουν τα σπίτια τους μόνο με τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς του Τσίπρα. Από την ψήφισή του όμως και μετά, τα νοικοκυριά πλέον κινδυνεύουν, ταυτόχρονα και παράλληλα, και από τις δυο μαζί αυτές διαδικασίες.
Σήμερα, με το νέο Εξωδικαστικό Μηχανισμό του Πτωχευτικού Νόμου, δηλαδή με τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Μητσοτάκη-Κουρμούση, που παρά τα όσα ψευδώς διαφημίζονται, προσφέρει το ευεργέτημα της Δεύτερης Ευκαιρίας μόνο στις τράπεζες, οι δανειολήπτες που είχαν εν τω μεταξύ αναγνωρίσει με τα τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις με τις οποίες φουσκώθηκαν τα υπόλοιπα των τραπεζικών οφειλών τους από δάνεια και πιστωτικές κάρτες, τώρα δηλώνουν συμπληρωματικά και ότι τελούν σε κατάσταση Παύσης Πληρωμών, δηλαδή ομολογούν ότι βρίσκονται σε οριζόντια και ολοσχερή αδυναμία εξυπηρέτησης των ληξιπρόθεσμων τραπεζικών τους υποχρεώσεων.
Αυτή, λοιπόν, η διπλή τραπεζική παγίδα Τσίπρα-Μητσοτάκη, έφερε το εξής αποτέλεσμα :
Αυτό λοιπόν το κενό που άφησε στην τραπεζική αυθαιρεσία ο ΚΠολΔ Τσίπρα, έρχεται σήμερα να το καλύψει ο ΚΠολΔ Μητσοτάκη.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, είναι πλέον θέμα ημερών η έναρξη εφαρμογής και του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφού ετοιμάζεται ήδη η προκήρυξη του διαγωνισμού για τη σύσταση του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων των οφειλετών που θα πτωχεύουν, με στόχο ο Φορέας να είναι έτοιμος στο τέλος Μαρτίου 2022. Σημειωτέο δε, ότι, ο Φορέας που θα κάνει τον κάθε νοικοκύρη, νοικάρη, θα είναι ιδιωτικός, θα αγοράζει, εν προκειμένω, την κύρια κατοικία του δανειολήπτη και, στην συνέχεια, θα υποχρεούται να του τη νοικιάσει για 12 χρόνια. Ο δανειολήπτης-νοικάρης, κατά την διάρκεια της 12ετούς μίσθωσης και μέχρι τη λήξη της, θα μπορεί, λέμε τώρα, να επαναγοράσει το σπίτι του, μόνον εφόσον ανακάμψει οικονομικά, δηλαδή αν κερδίσει το Τζόκερ, και εφόσον είναι συνεπής ως προς την καταβολή του μισθώματος στον Φορέα. Και το Κράτος, δια του ΟΠΕΚΑ, θα παρέχει μηνιαίο επίδομα ενοικίου στον ευάλωτο δανειολήπτη-νοικάρη, για να τον βοηθήσει να παραμείνει στο ίδιο σπίτι, που δεν θα είναι όμως πλέον δικό του, παρότι θα το πληρώνει σε τραπεζες, servicers και funds, και αυτός και το Κράτος. Και αν ως εκ θαύματος ο πτωχευμένος πλέον δανειολήπτης κερδίσει πράγματι το Τζόκερ και θέλει να ξαναγοράσει το σπίτι του πριν την λήξη της 12ετούς σύμβασης μίσθωσης, τότε θα πρέπει να πληρώσει όλα τα μισθώματα μέχρι τη λήξη της 12ετίας συν το ποσό της επαναγοράς. Όλα όμως αυτά τα προδήλως «ανθρωπιστικά» πλεονεκτήματα του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφορούν μόνο τους ελάχιστους τυχερούς που θα καταφέρουν να χαρακτηριστούν ως ευάλωτοι, με όλους τους υπόλοιπους να καταλήγουν άστεγοι στους δρόμους και, αφού έχουν χάσει ολόκληρη την περιουσία τους, κινητή και ακίνητη, να συνεχίζουν ακόμη να χρωστάνε σε τράπεζες, servicers και funds, τα παρανόμως φουσκωμένα υπόλοιπα των δανείων και των πιστωτικών τους καρτών, που σε κανονικές συνθήκες κράτους δικαίου μπορεί και να είναι ήδη εξοφλημένα. Δυστυχώς όμως, αυτοί, έκαναν το λάθος να τα αναγνωρίσουν προ Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, με τα προαναφερθέντα Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα.
Και όπως όμως είναι τοις πάσι γνωστό, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…..
Μετά από όλα αυτά, είναι πράγματι να απορεί κανείς πως είχε το θράσος να θιχθεί ο φαύλος καθωσπρεπισμός της νεοελληνικής κοινωνίας του 1/3 (ξεχάστε τα 2/3 της εποχής της αθωότητας), από το αυθόρμητο, ειλικρινές και τόσο επίκαιρο σήμερα tweet της γνωστής τηλεπαρουσιάστριας Τζούλια Νόβα. Η οποία δεν μας είπε τίποτα περισσότερο από την πραγματικότητα που βιώνουμε ως Πολίτες στην σύγχρονη Ελλάδα της ΤραπεζοΣοβιετίας των 200 χρόνων από την Επανάσταση, όπου το δόγμα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας επιβάλει ακόμη και να πληρώνεις για σπίτι, χωρίς να έχεις πλέον σπίτι, αφού, ελλείψει Κομμουνιστών, πρόκαμαν και στο πήραν οι Τραπεζίτες. Ενώ, τουλάχιστον, τότε, εκεί, όπως μας θυμίζει η συμπαθέστατη Τζούλια Νόβα, δεν σε υποχρέωναν να πληρώνεις για ένα σπίτι που δεν ήταν δικό σου.
Όλα αυτά θα ήταν κοινά και συνήθη οικονομικά εγκλήματα, αν δεν είχε εν τω μεταξύ μεσολαβήσει το πάρτι των Servicers και των Funds, που τα ανήγαγε σε κακουργήματα κατά της ζωής και της περιουσίας μας. Ενός πάρτι που νομοθέτησε ο Τσίπρας και που φτάνει στο τσακίρ κέφι σήμερα, επί ημερών Μητσοτάκη, αφού έχει πλέον ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των χαριστικών πωλήσεων των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες.
Τώρα, λοιπόν, ξεκινάει η αναμενόμενη, για όλους εμάς που το φωνάζουμε επί 4 ολόκληρα χρόνια, επαναγορά και αναμεταβίβαση των ήδη πουλημένων χαρτοφυλακίων μη εξυπηρετούμενων δανείων από τις τράπεζες, σε τιμήματα σαφώς υψηλότερα, προκειμένου, έτσι, να κονομήσουν οι εθνικοί και εισαγόμενοι νταραβεριτζήδες του λευκού κολάρου, που στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι οι ίδιοι που χρεοκόπησαν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κατά την περίοδο 2002-2012.
Επί του συγκεκριμένου όμως ζητήματος, δεν θα επιχειρηματολογήσω με δικά μου λόγια. Έτσι, για να υπάρχει και λίγος πλουραλισμός. Θα δανειστώ την επιχειρηματολογία του Γρηγόρη Νικολόπουλου, που μέσα από το πρόσφατο, εξαιρετικό άρθρο του «Κόκκινα Δάνεια, ΤτΕ και Δικαιοσύνη», μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Τράπεζα της Ελλάδος καλείται να αντιµετωπίσει άµεσα τα προβλήµατα που έχουν προκληθεί από την πώληση των κόκκινων δανείων στα ξένα funds και τις απαράδεκτες τακτικές πολλών εταιρειών διαχείρισης κόκκινων δανείων. Οι εταιρείες αυτές, οι οποίες έχουν επανδρωθεί µε πρώην στελέχη του τραπεζικού συστήµατος, τα περισσότερα εκ των οποίων χορήγησαν -κακώς- τα σηµερινά κόκκινα δάνεια, δεν τηρούν τους κανόνες που έχει θέσει µε κώδικα δεοντολογίας η κεντρική τράπεζα, αλλά αντίθετα χρησιµοποιούν εξαιρετικά επιθετικές πρακτικές έναντι των δανειοληπτών και των εγγυητών. Δεν είναι τυχαίο, συνεχίζει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, ότι οι δικηγόροι απέχουν από τους πλειστηριασµούς ακινήτων ευάλωτων νοικοκυριών υποστηρίζοντας, µεταξύ άλλων, ότι δεν έχει συσταθεί διά νόµου δεοντολογικό πλαίσιο λειτουργίας των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων. Με λίγα λόγια, οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων ενεργούν αυθαιρέτως και ανεξέλεγκτα εις βάρος δανειοληπτών και εγγυητών, ιδίως όταν υπάρχουν εγγυήσεις µε ακίνητα.
Η λογική της πώλησης δανείων από τις τράπεζες στα funds έχει χρησιµότητα για την οικονοµία µόνο αν τα funds προχωρήσουν σε γενναίες ρυθµίσεις υπέρ των δανειοληπτών ώστε να µπορέσουν οι πολύ βεβαρηµένες µε δάνεια επιχειρήσεις µετά από γενναία κουρέµατα του χρέους τους να γίνουν ξανά βιώσιµες και να καταφέρουν να εξυπηρετήσουν το υπόλοιπο χρέος τους.
Δεν συµβαίνει όµως αυτό.
Τα funds, επισημαίνει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, που αγόρασαν τα κόκκινα δάνεια κάτω από το 20% της αξίας τους από τις τράπεζες -και µάλιστα έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δηµοσίου (ο Θεός ξέρει γιατί) διεκδικούν από τους δανειολήπτες το 80% του δανείου ή και το 100% εφόσον υπάρχουν εγγυήσεις µε ακίνητα.
Κινούνται δε και κατά των αφελών εγγυητών εφόσον αυτοί διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία. Οι καταγγελίες είναι πολλές και φτάσαµε στο σηµείο οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας να αρνούνται να συµµετάσχουν στις διώξεις των δανειοληπτών κατ’ εντολή συγκεκριµένης εταιρείας διαχείρισης δανείων. Η Τράπεζα της Ελλάδος πρέπει να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει µέτρα για να προστατεύσει την οικονοµία από τις αήθεις πρακτικές. Πρέπει, δε, να σηµειωθεί ότι ναι µεν τα κόκκινα δάνεια που πουλήθηκαν σε funds διαγράφηκαν από τους ισολογισµούς των τραπεζών, αλλά παραµένουν ως τεράστιο βαρίδι επιβαρύνοντας τις επιχειρήσεις και το σύνολο της οικονοµίας.
Τελικά, καταλήγει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, µια πρακτική που υιοθετήθηκε για την εξυγίανση των τραπεζών εξελίχθηκε σε µηχανισµό σκανδαλώδους πλουτισµού ξένων funds και των εγχώριων πρώην τραπεζικών στελεχών που, ενώ ευθύνονται διότι χορήγησαν πολλά από τα κόκκινα δάνεια, εισπράττουν σήµερα τεράστιες αµοιβές και µπόνους κυνηγώντας τους δανειολήπτες. Φυσικά κανείς δεν έχει εξετάσει πόσα από αυτά τα κόκκινα δάνεια οφείλονται στις κακές πρακτικές των τραπεζών (bad banking) και πόσα είναι πράγµατι αποτέλεσµα δόλιας συµπεριφοράς των επιχειρηµατιών οι οποίοι συλλήβδην ονοµάζονται κακοπληρωτές.
Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στο θεσμικό κατάντημα, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να εγκληματεί κατά νοικοκυριών και επιχειρήσεων, με βολικό άλλοθι τα Τραπεζονομοθετήματα της Κυβέρνησης Τσίπρα, που σήμερα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δεν τολμά να αρθρώσει λέξη για την αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος....
Ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει, το καλοκαίρι του 2018 ;;; Τότε που η Κυβέρνηση Τσίπρα πανηγύριζε την έξοδο από τα μνημόνια και την δήθεν επιστροφή στην κανονικότητα, διακηρύττοντας, δια στόματος Ευκλείδη Τσακαλώτου, την αναγκαιότητα της άμεσης επανέναρξης των Πλειστηριασμών, που εν τω μεταξύ είχαν γίνει γρήγοροι, ψηφιακοί κα ηλεκτρονικοί, που έφερνε η νομοθετηθείσα, τον Ιανουάριο 2019, οριζόντια κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, προκειμένου, έτσι, να γίνει πράξη η προστασία του τραπεζικού συστήματος από τους φτωχοποιημένους με τα μνημόνια δανειολήπτες, που είχαν, κατ’ απαίτηση των δανειστών, βαφτιστεί δια νόμου αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, ως δήθεν «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές».
Αυτό υπαγόρευσαν τα εγκληματικά Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, αρχής γενομένης με τον ΚΠολΔ, με τον οποίο, μεταξύ άλλων, χαρίστηκε στις τράπεζες το προνόμιο της κατάταξης στα πλειστηριάσματα, μπροστά ακόμη και από το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους και, στην συνέχεια, τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς, τον Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, τον Συνεργάσιμο Δανειολήπτη, τους Στρατηγικούς Κακοπληρωτές, τις Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης, τα Funds, τις Eταιρείες Διαχείρισης Κόκκινων Δανείων, τις χαριστικές Πωλήσεις και το Ξεπούλημα των Κόκκινων Δανείων στους πάντες όλους πλην Δανειοληπτών, τις Τραπεζοκίνητες Ηλεκτρονικές Πλατφόρμες του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών και της δήθεν Προστασίας της 1ης Κατοικίας, την Κατάργηση του Νόμου Κατσέλη και την οριστική Κατάργηση της Προστασίας 1ης Κατοικίας.
Και μόλις η πρώτη φορά νεοφιλελεύθερη αριστερά του Τσίπρα ολοκλήρωσε την τραπεζική αποστολή της, ήρθε και πάλι στο τιμόνι της χώρας η επάρατος νεοφιλελεύθερη δεξιά, αυτή την φορά του του Μητσοτάκη ΙΙ, που πατώντας στα Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, ψήφισε, τον Δεκέμβριο του 2019, το σχέδιο «Ηρακλής Ι», αυτό που ο γίγας Ζαββός ήθελε να το κάνει σαν το «Rocky» και να το φτάσει στο VI και, στην συνέχεια, το φθινόπωρο του 2020, το νέο Πτωχευτικό Νόμο. Που αμφότερα είχαν τεθεί σε διαβούλευση με τους Δανειστές ήδη επί ημερών Τσίπρα, πλην όμως δεν πρόκαμαν να ψηφιστούν από την Κυβέρνησή του, επειδή μεσολάβησε το ατύχημα των εκλογών, όπως ομολόγησε ο περήφανος πολιτικός χορηγός του τραπεζικού συστήματος και της ΤτΕ, Ευκλείδης Τσακαλώτος. Που αν είχε προκάμει να τα περάσει αυτός, ίσως η πρώην κυρία του, σήμερα, αντί να παραμένει, έστω και αναβαθμισμένη υποκόμος του Γιάννη Στουρνάρα, μπορεί και να καθόταν αυτή στην θέση του, στο τιμόνι της ΤτΕ. Κάπως έτσι, μαζί με την εξουσία, χάθηκε και η ευκαιρία του μοναδικού αυτού μεγαλείου της πρώτης φοράς αριστερά Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας της Ευρωζώνης και του Ευρωσυστήματος…
Εν κατακλείδι, Τσίπρας και Μητσοτάκης, νομοθέτησαν κατ’ εντολή τραπεζών και δανειστών, όλα όσα ήταν απαραίτητα, προκειμένου, σήμερα, να μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί υπέρ τραπεζών, servicers και funds, ο νέος Πτωχευτικός Νόμος.
Που μαζί με τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς, εξασφαλίζουν την επιτυχία της πρώτης στην ιστορία της ανθρωπότητας, πειραματικής εγκαθίδρυσης στην Ελλάδα, ενός νέου, ιδιότυπου κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου :
Σκύλα, λοιπόν, και Χάρυβδη. Πλειστηριασμοί και Πτωχευτικός Νόμος μαζί. Δηλαδή, μαζί, Τσίπρας και Μητσοτάκης !!!
Αφότου, λοιπόν, καταργήθηκε, οριστικά και αμετάκλητα, η οριζόντια, πραγματική προστασία της 1ης κατοικίας, αυτή που έληξε την 31/12/2014 και η πρώτη φορά αριστερά του 2015 αρνήθηκε ενσυνείδητα να την ανανεώσει, η μοναδική νομοθετική προστασία που απέμεινε στον δανειολήπτη ήταν αυτή του Νόμου Κατσέλη της πρώτης έκδοσης του 2010, με την οποία, όμως, ο δανειολήπτης αναγνώριζε τα φουσκωμένα υπόλοιπα των τραπεζικών οφειλών του με τις παράνομες και καταχρηστικές τραπεζικές χρεώσεις, που αντιβαίνουν όχι τους ΓΟΣ των πιστωτικών του συμβάσεων, αλλά και τον ίδιο το νόμο. Στην συνέχεια, με τις επικαιροποιήσεις του δια χειρός Τσίπρα εκτρώματος Κατσέλη-Σταθάκη, τις ρυθμίσεις του Κώδικα Δεοντολογίας και τις πλατφόρμες των πρώτων Εξωδικαστικών Μηχανισμών Τσίπρα-Κουρμούση, οι δανειολήπτες παγιδεύτηκαν και, παράλληλα με την αναγνώριση τους χρέους των εις βάρος τους παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων, αποκάλυψαν σε τράπεζες, servicers και funds, ακόμη και εκείνα τα λίγα που δεν γνώριζαν για την περιουσιακή και την εν γένει οικονομική τους κατάσταση, που όμως τους επέτρεπαν να επιβιώνουν, με αποτέλεσμα, έτσι, να προσθέσουν στο μαρτύριό τους με τις τράπεζες και έναν ακόμη βασανιστή. Την Εφορία......
Αφότου, λοιπόν, καταργήθηκε, οριστικά και αμετάκλητα, η οριζόντια, πραγματική προστασία της 1ης κατοικίας, αυτή που έληξε την 31/12/2014 και η πρώτη φορά αριστερά του 2015 αρνήθηκε ενσυνείδητα να την ανανεώσει, η μοναδική νομοθετική προστασία που απέμεινε στον δανειολήπτη ήταν αυτή του Νόμου Κατσέλη της πρώτης έκδοσης του 2010, με την οποία, όμως, ο δανειολήπτης αναγνώριζε τα φουσκωμένα υπόλοιπα των τραπεζικών οφειλών του με τις παράνομες και καταχρηστικές τραπεζικές χρεώσεις, που αντιβαίνουν όχι τους ΓΟΣ των πιστωτικών του συμβάσεων, αλλά και τον ίδιο το νόμο. Στην συνέχεια, με τις επικαιροποιήσεις του δια χειρός Τσίπρα εκτρώματος Κατσέλη-Σταθάκη, τις ρυθμίσεις του Κώδικα Δεοντολογίας και τις πλατφόρμες των πρώτων Εξωδικαστικών Μηχανισμών Τσίπρα-Κουρμούση, οι δανειολήπτες παγιδεύτηκαν και, παράλληλα με την αναγνώριση τους χρέους των εις βάρος τους παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων, αποκάλυψαν σε τράπεζες, servicers και funds, ακόμη και εκείνα τα λίγα που δεν γνώριζαν για την περιουσιακή και την εν γένει οικονομική τους κατάσταση, που όμως τους επέτρεπαν να επιβιώνουν, με αποτέλεσμα, έτσι, να προσθέσουν στο μαρτύριό τους με τις τράπεζες και έναν ακόμη βασανιστή. Την Εφορία......
Σήμερα, με το νέο Εξωδικαστικό Μηχανισμό του Πτωχευτικού Νόμου, δηλαδή με τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Μητσοτάκη-Κουρμούση, που παρά τα όσα ψευδώς διαφημίζονται, προσφέρει το ευεργέτημα της Δεύτερης Ευκαιρίας μόνο στις τράπεζες, οι δανειολήπτες που είχαν εν τω μεταξύ αναγνωρίσει με τα τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις με τις οποίες φουσκώθηκαν τα υπόλοιπα των τραπεζικών οφειλών τους από δάνεια και πιστωτικές κάρτες, τώρα δηλώνουν συμπληρωματικά και ότι τελούν σε κατάσταση Παύσης Πληρωμών, δηλαδή ομολογούν ότι βρίσκονται σε οριζόντια και ολοσχερή αδυναμία εξυπηρέτησης των ληξιπρόθεσμων τραπεζικών τους υποχρεώσεων.
Αυτή, λοιπόν, η διπλή τραπεζική παγίδα Τσίπρα-Μητσοτάκη, έφερε το εξής αποτέλεσμα :
Αφενός, οι δανειολήπτες, όλα όσα έχουν ήδη αναγνωρίσει μέχρι σήμερα υπέρ των τραπεζών, να μην μπορούν πλέον να τα αμφισβητήσουν, επιτρέποντας έτσι σε τράπεζες, servicers και funds να λογίζουν όλες τις απαιτήσεις τους κατά των δανειοληπτών ως βέβαιες, ορισμένες και εκκαθαρισμένες, συμπεριλαμ-βανομένων ακόμη και των παρανόμως λογιστικο-ποιηθέντων εξωλογιστικών τόκων και, έτσι, να πετυχαίνουν την ευνοϊκή υπέρ τους έκβαση των εκδικάσεων Διαταγών Πληρωμής και Πλειστηριασμών.
Και, αφετέρου, οι ίδιοι αυτοί δανειολήπτες, σήμερα, να πέφτουν στην δεύτερη παγίδα της ομολογίας της Παύσης Πληρωμών και, έτσι, να χάνουν και την μια και μοναδική δυνατότητα που τους παρέχει ο Πτωχευτικός Νόμος Μητσοτάκη για να γλυτώσουν, δηλαδή αυτή της μαχητότητας του Τεκμηρίου της Παύσης Πληρωμών. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που μόνον 1.700 δανειολήπτες έχουν μέχρι σήμερα υποβάλει αίτηση στην Πλατφόρμα Μητσοτάκη-Κουρμούση της ΕΓΔΙΧ, προκειμένου να χαρακτηριστούν ευάλωτοι.
Πράγματι, κατά το άρθρο 77, Ν 4738/2020, δηλαδή του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, στις αντικειμενικές προϋποθέσεις της πτώχευσης προβλέπεται, ότι, σε πτώχευση κηρύσσεται ο οφειλέτης που βρίσκεται σε Παύση Πληρωμών, ήτοι αυτός που αδυνατεί να εκπληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές υποχρεώσεις του κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Σημειωτέο δε, ότι, σε ότι αφορά τις τραπεζικές οφειλές, ο κίνδυνος κατάθεσης αιτήματος πτώχευσης από τράπεζες, servicers και funds, αφορά όλους ανεξαιρέτως τους δανειολήπτες με μη εξυπηρετούμενα δάνεια, δηλαδή ακόμη και αυτούς που έχουν δικαιωθεί αμετάκλητα στα Δικαστήρια, ακυρώνοντας τις εναντίον τους Διαταγές Πληρωμής, τους Πλειστηριασμούς και τις Κατασχέσεις, επειδή οι δικαιώσεις αυτές δεν αφορούν και, έτσι, δεν ακυρώνουν την ύπαρξη της τραπεζικής οφειλής, ούτε ακυρώνουν ή αναστέλλουν την εφαρμογή του τεκμηρίου της Παύσης Πληρωμών.
Αντιθέτως, κατά τον Πτωχευτικό Νόμο Μητσοτάκη, από μόνη της η έκδοση Διαταγής Πληρωμής, ακόμη και αν δεν επιδοθεί στον δανειολήπτη ή τον εγγυητή και, έτσι, ακόμη και όταν αυτοί αγνοούν την ύπαρξή της, συνιστά, αυτόματα, τεκμήριο Παύσης Πληρωμών !!!
Αυτό, μάλιστα, είναι ένα από τα μελανότερα σημεία του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, που επιτρέπει σε τράπεζες, servicers και funds να αιτoύνται την Πτώχευση του δανειολήπτη ακόμη και για μη ορισμένες και εκκαθαρισμένες απαιτήσεις Δανείων, Αλληλόχρεων Λογαριασμών και Πιστωτικών Καρτών, ακόμη και όταν αυτές, διαπιστωμένα πλέον, με αμετάκλητες Δικαστικές αποφάσεις, περιλαμβάνουν παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, που φουσκώνουν αυθαίρετα, παράνομα και, πολλές φορές, ακόμη και τοκογλυφικά, το υπόλοιπο της Κίνησης Λογαριασμού του δανειολήπτη, καθιστώντας έτσι τις αυθαιρέτως, καταχρηστικώς και παρανόμως υπολογισθείσες και διαμορφωθείσες, ληξιπρόθεσμες τραπεζικές του υποχρεώσεις, μη βέβαιες, ορισμένες και εκκαθαρισμένες.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα τεκμαίρεται οριζόντια, ότι, ο δανειολήπτης βρίσκεται σε Παύση Πληρωμών όταν δεν καταβάλλει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές του υποχρεώσεις προς τράπεζες, servicers και funds, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του, για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ, ενώ ακόμη και η επιλεκτική εκπλήρωση ορισμένων μόνο ληξιπρόθεσμων τραπεζικών υποχρεώσεων δεν μπορεί να άρει την Παύση Πληρωμών, η οποία συντρέχει ακόμη και στην περίπτωση της αδυναμίας εκπλήρωσης έστω και μίας μόνο ληξιπρόθεσμης τραπεζικής οφειλής, που υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ και το 40% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων του Δανειολήπτη. Και, έτσι, για παράδειγμα, ακόμη και ο δανειολήπτης που δεν έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία, σε Παρόχους Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, σε Προμηθευτές, κλπ. και εξυπηρετεί κανονικά το Στεγαστικό του Δάνειο, αλλά δεν εξυπηρετεί Καταναλωτικά Δάνεια και Πιστωτικές Κάρτες, με συνολικά υπόλοιπα λογαριασμού άνω των 30.000 ευρώ και του 40% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων τραπεζικών του υποχρεώσεων, κινδυνεύει άμεσα να οδηγηθεί σε Πτώχευση από τράπεζες, servicers και funds, ακόμη και αν για τα Καταναλωτικά του Δάνεια και τις Πιστωτικές Κάρτες εκκρεμούν εκδικάσεις ανακοπών σε Διαταγές Πληρωμής και Πλειστηριασμούς ή, ακόμη χειρότερα, ακόμη και αν έχουν εκδοθεί επ' αυτών Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις δικαίωσης του δανειολήπτη. Και, έτσι, να κινδυνέψει να χάσει και το σπίτι για το οποίο εξυπηρετεί κανονικά το στεγαστικό του δάνειο.
Όμως, τα τραπεζικά βάσανα των νοικοκυριών, δεν τελειώνουν εδώ....
Πριν λίγες μόνον ημέρες, μας χτύπησε την πόρτα και η δια χειρός Μητσοτάκη, τροποποίηση του επέσχυντου και χαριστικού υπέρ των τραπεζών, Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας του Τσίπρα, αυτού που ψηφίστηκε ακόμη και από τον Γιάνη Βαρουφάκη, το καλοκαίρι του 2015, προ Δημοψηφίσματος και μεσούσης της δήθεν ηρωϊκής διαπραγμάτευσης με τους Δανειστές.
Με το νέο, λοιπόν, ΚΠολΔ Μητσοτάκη, γίνονται πλέον fast track όλοι ανεξαιρέτως οι Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί Τσίπρα, με την σχεδόν αυτόματη μείωση της τιμής του πλειστηριάσματος.
Έτσι, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο οι ανακοπές των Πλειστηριασμών, με την αλλαγή προς τα κάτω της τιμής του πλειστηριάσματος να επιτυγχάνεται, πλέον, με αυτόματο τρόπο, κάθε φορά που θεωρείται υψηλή και δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι. Και με την μείωση της τιμής να φθάνει με τον «αυτόματο» ακόμη και στο -35%, χωρίς αυτό να ορίζεται, όπως μέχρι σήμερα, από το Δικαστήριο, δηλαδή με Δικαστική Απόφαση. Όπως, μάλιστα, αναφέρεται στην σχετική αιτιολογική έκθεση, μετά την καθιέρωση των Ηλεκτρονικών Πλειστηριασμών Τσίπρα, δημιουργήθηκε διαδικαστικό κενό ως προς τον χρόνο υποβολής της δήλωσης του επισπεύδοντος ότι επιθυμεί την κατακύρωση του πράγματος σε αυτόν τον ίδιο, στην τιμή πρώτης προσφοράς, με αποτέλεσμα, έτσι, τα περισσότερα ακίνητα που πλειστηριάζονται να καταλήγουν στις ίδιες τις τράπεζες.
Και, αφετέρου, οι ίδιοι αυτοί δανειολήπτες, σήμερα, να πέφτουν στην δεύτερη παγίδα της ομολογίας της Παύσης Πληρωμών και, έτσι, να χάνουν και την μια και μοναδική δυνατότητα που τους παρέχει ο Πτωχευτικός Νόμος Μητσοτάκη για να γλυτώσουν, δηλαδή αυτή της μαχητότητας του Τεκμηρίου της Παύσης Πληρωμών. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που μόνον 1.700 δανειολήπτες έχουν μέχρι σήμερα υποβάλει αίτηση στην Πλατφόρμα Μητσοτάκη-Κουρμούση της ΕΓΔΙΧ, προκειμένου να χαρακτηριστούν ευάλωτοι.
Πράγματι, κατά το άρθρο 77, Ν 4738/2020, δηλαδή του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, στις αντικειμενικές προϋποθέσεις της πτώχευσης προβλέπεται, ότι, σε πτώχευση κηρύσσεται ο οφειλέτης που βρίσκεται σε Παύση Πληρωμών, ήτοι αυτός που αδυνατεί να εκπληρώνει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές υποχρεώσεις του κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Σημειωτέο δε, ότι, σε ότι αφορά τις τραπεζικές οφειλές, ο κίνδυνος κατάθεσης αιτήματος πτώχευσης από τράπεζες, servicers και funds, αφορά όλους ανεξαιρέτως τους δανειολήπτες με μη εξυπηρετούμενα δάνεια, δηλαδή ακόμη και αυτούς που έχουν δικαιωθεί αμετάκλητα στα Δικαστήρια, ακυρώνοντας τις εναντίον τους Διαταγές Πληρωμής, τους Πλειστηριασμούς και τις Κατασχέσεις, επειδή οι δικαιώσεις αυτές δεν αφορούν και, έτσι, δεν ακυρώνουν την ύπαρξη της τραπεζικής οφειλής, ούτε ακυρώνουν ή αναστέλλουν την εφαρμογή του τεκμηρίου της Παύσης Πληρωμών.
Αντιθέτως, κατά τον Πτωχευτικό Νόμο Μητσοτάκη, από μόνη της η έκδοση Διαταγής Πληρωμής, ακόμη και αν δεν επιδοθεί στον δανειολήπτη ή τον εγγυητή και, έτσι, ακόμη και όταν αυτοί αγνοούν την ύπαρξή της, συνιστά, αυτόματα, τεκμήριο Παύσης Πληρωμών !!!
Αυτό, μάλιστα, είναι ένα από τα μελανότερα σημεία του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, που επιτρέπει σε τράπεζες, servicers και funds να αιτoύνται την Πτώχευση του δανειολήπτη ακόμη και για μη ορισμένες και εκκαθαρισμένες απαιτήσεις Δανείων, Αλληλόχρεων Λογαριασμών και Πιστωτικών Καρτών, ακόμη και όταν αυτές, διαπιστωμένα πλέον, με αμετάκλητες Δικαστικές αποφάσεις, περιλαμβάνουν παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, που φουσκώνουν αυθαίρετα, παράνομα και, πολλές φορές, ακόμη και τοκογλυφικά, το υπόλοιπο της Κίνησης Λογαριασμού του δανειολήπτη, καθιστώντας έτσι τις αυθαιρέτως, καταχρηστικώς και παρανόμως υπολογισθείσες και διαμορφωθείσες, ληξιπρόθεσμες τραπεζικές του υποχρεώσεις, μη βέβαιες, ορισμένες και εκκαθαρισμένες.
Έτσι, λοιπόν, σήμερα τεκμαίρεται οριζόντια, ότι, ο δανειολήπτης βρίσκεται σε Παύση Πληρωμών όταν δεν καταβάλλει τις ληξιπρόθεσμες χρηματικές του υποχρεώσεις προς τράπεζες, servicers και funds, σε ύψος τουλάχιστον 40% των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών του, για περίοδο τουλάχιστον 6 μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ, ενώ ακόμη και η επιλεκτική εκπλήρωση ορισμένων μόνο ληξιπρόθεσμων τραπεζικών υποχρεώσεων δεν μπορεί να άρει την Παύση Πληρωμών, η οποία συντρέχει ακόμη και στην περίπτωση της αδυναμίας εκπλήρωσης έστω και μίας μόνο ληξιπρόθεσμης τραπεζικής οφειλής, που υπερβαίνει το ποσό των 30.000 ευρώ και το 40% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων του Δανειολήπτη. Και, έτσι, για παράδειγμα, ακόμη και ο δανειολήπτης που δεν έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο, τα Ασφαλιστικά Ταμεία, σε Παρόχους Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, σε Προμηθευτές, κλπ. και εξυπηρετεί κανονικά το Στεγαστικό του Δάνειο, αλλά δεν εξυπηρετεί Καταναλωτικά Δάνεια και Πιστωτικές Κάρτες, με συνολικά υπόλοιπα λογαριασμού άνω των 30.000 ευρώ και του 40% του συνόλου των ληξιπρόθεσμων τραπεζικών του υποχρεώσεων, κινδυνεύει άμεσα να οδηγηθεί σε Πτώχευση από τράπεζες, servicers και funds, ακόμη και αν για τα Καταναλωτικά του Δάνεια και τις Πιστωτικές Κάρτες εκκρεμούν εκδικάσεις ανακοπών σε Διαταγές Πληρωμής και Πλειστηριασμούς ή, ακόμη χειρότερα, ακόμη και αν έχουν εκδοθεί επ' αυτών Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις δικαίωσης του δανειολήπτη. Και, έτσι, να κινδυνέψει να χάσει και το σπίτι για το οποίο εξυπηρετεί κανονικά το στεγαστικό του δάνειο.
Όμως, τα τραπεζικά βάσανα των νοικοκυριών, δεν τελειώνουν εδώ....
Πριν λίγες μόνον ημέρες, μας χτύπησε την πόρτα και η δια χειρός Μητσοτάκη, τροποποίηση του επέσχυντου και χαριστικού υπέρ των τραπεζών, Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας του Τσίπρα, αυτού που ψηφίστηκε ακόμη και από τον Γιάνη Βαρουφάκη, το καλοκαίρι του 2015, προ Δημοψηφίσματος και μεσούσης της δήθεν ηρωϊκής διαπραγμάτευσης με τους Δανειστές.
Με το νέο, λοιπόν, ΚΠολΔ Μητσοτάκη, γίνονται πλέον fast track όλοι ανεξαιρέτως οι Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί Τσίπρα, με την σχεδόν αυτόματη μείωση της τιμής του πλειστηριάσματος.
Έτσι, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο οι ανακοπές των Πλειστηριασμών, με την αλλαγή προς τα κάτω της τιμής του πλειστηριάσματος να επιτυγχάνεται, πλέον, με αυτόματο τρόπο, κάθε φορά που θεωρείται υψηλή και δεν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι. Και με την μείωση της τιμής να φθάνει με τον «αυτόματο» ακόμη και στο -35%, χωρίς αυτό να ορίζεται, όπως μέχρι σήμερα, από το Δικαστήριο, δηλαδή με Δικαστική Απόφαση. Όπως, μάλιστα, αναφέρεται στην σχετική αιτιολογική έκθεση, μετά την καθιέρωση των Ηλεκτρονικών Πλειστηριασμών Τσίπρα, δημιουργήθηκε διαδικαστικό κενό ως προς τον χρόνο υποβολής της δήλωσης του επισπεύδοντος ότι επιθυμεί την κατακύρωση του πράγματος σε αυτόν τον ίδιο, στην τιμή πρώτης προσφοράς, με αποτέλεσμα, έτσι, τα περισσότερα ακίνητα που πλειστηριάζονται να καταλήγουν στις ίδιες τις τράπεζες.
Αυτό λοιπόν το κενό που άφησε στην τραπεζική αυθαιρεσία ο ΚΠολΔ Τσίπρα, έρχεται σήμερα να το καλύψει ο ΚΠολΔ Μητσοτάκη.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτή την ωραία ατμόσφαιρα, είναι πλέον θέμα ημερών η έναρξη εφαρμογής και του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφού ετοιμάζεται ήδη η προκήρυξη του διαγωνισμού για τη σύσταση του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης Ακινήτων των οφειλετών που θα πτωχεύουν, με στόχο ο Φορέας να είναι έτοιμος στο τέλος Μαρτίου 2022. Σημειωτέο δε, ότι, ο Φορέας που θα κάνει τον κάθε νοικοκύρη, νοικάρη, θα είναι ιδιωτικός, θα αγοράζει, εν προκειμένω, την κύρια κατοικία του δανειολήπτη και, στην συνέχεια, θα υποχρεούται να του τη νοικιάσει για 12 χρόνια. Ο δανειολήπτης-νοικάρης, κατά την διάρκεια της 12ετούς μίσθωσης και μέχρι τη λήξη της, θα μπορεί, λέμε τώρα, να επαναγοράσει το σπίτι του, μόνον εφόσον ανακάμψει οικονομικά, δηλαδή αν κερδίσει το Τζόκερ, και εφόσον είναι συνεπής ως προς την καταβολή του μισθώματος στον Φορέα. Και το Κράτος, δια του ΟΠΕΚΑ, θα παρέχει μηνιαίο επίδομα ενοικίου στον ευάλωτο δανειολήπτη-νοικάρη, για να τον βοηθήσει να παραμείνει στο ίδιο σπίτι, που δεν θα είναι όμως πλέον δικό του, παρότι θα το πληρώνει σε τραπεζες, servicers και funds, και αυτός και το Κράτος. Και αν ως εκ θαύματος ο πτωχευμένος πλέον δανειολήπτης κερδίσει πράγματι το Τζόκερ και θέλει να ξαναγοράσει το σπίτι του πριν την λήξη της 12ετούς σύμβασης μίσθωσης, τότε θα πρέπει να πληρώσει όλα τα μισθώματα μέχρι τη λήξη της 12ετίας συν το ποσό της επαναγοράς. Όλα όμως αυτά τα προδήλως «ανθρωπιστικά» πλεονεκτήματα του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφορούν μόνο τους ελάχιστους τυχερούς που θα καταφέρουν να χαρακτηριστούν ως ευάλωτοι, με όλους τους υπόλοιπους να καταλήγουν άστεγοι στους δρόμους και, αφού έχουν χάσει ολόκληρη την περιουσία τους, κινητή και ακίνητη, να συνεχίζουν ακόμη να χρωστάνε σε τράπεζες, servicers και funds, τα παρανόμως φουσκωμένα υπόλοιπα των δανείων και των πιστωτικών τους καρτών, που σε κανονικές συνθήκες κράτους δικαίου μπορεί και να είναι ήδη εξοφλημένα. Δυστυχώς όμως, αυτοί, έκαναν το λάθος να τα αναγνωρίσουν προ Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, με τα προαναφερθέντα Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα.
Και όπως όμως είναι τοις πάσι γνωστό, μετά την απομάκρυνσιν εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται…..
Μετά από όλα αυτά, είναι πράγματι να απορεί κανείς πως είχε το θράσος να θιχθεί ο φαύλος καθωσπρεπισμός της νεοελληνικής κοινωνίας του 1/3 (ξεχάστε τα 2/3 της εποχής της αθωότητας), από το αυθόρμητο, ειλικρινές και τόσο επίκαιρο σήμερα tweet της γνωστής τηλεπαρουσιάστριας Τζούλια Νόβα. Η οποία δεν μας είπε τίποτα περισσότερο από την πραγματικότητα που βιώνουμε ως Πολίτες στην σύγχρονη Ελλάδα της ΤραπεζοΣοβιετίας των 200 χρόνων από την Επανάσταση, όπου το δόγμα της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας επιβάλει ακόμη και να πληρώνεις για σπίτι, χωρίς να έχεις πλέον σπίτι, αφού, ελλείψει Κομμουνιστών, πρόκαμαν και στο πήραν οι Τραπεζίτες. Ενώ, τουλάχιστον, τότε, εκεί, όπως μας θυμίζει η συμπαθέστατη Τζούλια Νόβα, δεν σε υποχρέωναν να πληρώνεις για ένα σπίτι που δεν ήταν δικό σου.
Όλα αυτά θα ήταν κοινά και συνήθη οικονομικά εγκλήματα, αν δεν είχε εν τω μεταξύ μεσολαβήσει το πάρτι των Servicers και των Funds, που τα ανήγαγε σε κακουργήματα κατά της ζωής και της περιουσίας μας. Ενός πάρτι που νομοθέτησε ο Τσίπρας και που φτάνει στο τσακίρ κέφι σήμερα, επί ημερών Μητσοτάκη, αφού έχει πλέον ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο μέρος των χαριστικών πωλήσεων των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες.
Τώρα, λοιπόν, ξεκινάει η αναμενόμενη, για όλους εμάς που το φωνάζουμε επί 4 ολόκληρα χρόνια, επαναγορά και αναμεταβίβαση των ήδη πουλημένων χαρτοφυλακίων μη εξυπηρετούμενων δανείων από τις τράπεζες, σε τιμήματα σαφώς υψηλότερα, προκειμένου, έτσι, να κονομήσουν οι εθνικοί και εισαγόμενοι νταραβεριτζήδες του λευκού κολάρου, που στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι οι ίδιοι που χρεοκόπησαν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κατά την περίοδο 2002-2012.
Επί του συγκεκριμένου όμως ζητήματος, δεν θα επιχειρηματολογήσω με δικά μου λόγια. Έτσι, για να υπάρχει και λίγος πλουραλισμός. Θα δανειστώ την επιχειρηματολογία του Γρηγόρη Νικολόπουλου, που μέσα από το πρόσφατο, εξαιρετικό άρθρο του «Κόκκινα Δάνεια, ΤτΕ και Δικαιοσύνη», μεταξύ άλλων αναφέρει ότι η Τράπεζα της Ελλάδος καλείται να αντιµετωπίσει άµεσα τα προβλήµατα που έχουν προκληθεί από την πώληση των κόκκινων δανείων στα ξένα funds και τις απαράδεκτες τακτικές πολλών εταιρειών διαχείρισης κόκκινων δανείων. Οι εταιρείες αυτές, οι οποίες έχουν επανδρωθεί µε πρώην στελέχη του τραπεζικού συστήµατος, τα περισσότερα εκ των οποίων χορήγησαν -κακώς- τα σηµερινά κόκκινα δάνεια, δεν τηρούν τους κανόνες που έχει θέσει µε κώδικα δεοντολογίας η κεντρική τράπεζα, αλλά αντίθετα χρησιµοποιούν εξαιρετικά επιθετικές πρακτικές έναντι των δανειοληπτών και των εγγυητών. Δεν είναι τυχαίο, συνεχίζει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, ότι οι δικηγόροι απέχουν από τους πλειστηριασµούς ακινήτων ευάλωτων νοικοκυριών υποστηρίζοντας, µεταξύ άλλων, ότι δεν έχει συσταθεί διά νόµου δεοντολογικό πλαίσιο λειτουργίας των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων. Με λίγα λόγια, οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων ενεργούν αυθαιρέτως και ανεξέλεγκτα εις βάρος δανειοληπτών και εγγυητών, ιδίως όταν υπάρχουν εγγυήσεις µε ακίνητα.
Η λογική της πώλησης δανείων από τις τράπεζες στα funds έχει χρησιµότητα για την οικονοµία µόνο αν τα funds προχωρήσουν σε γενναίες ρυθµίσεις υπέρ των δανειοληπτών ώστε να µπορέσουν οι πολύ βεβαρηµένες µε δάνεια επιχειρήσεις µετά από γενναία κουρέµατα του χρέους τους να γίνουν ξανά βιώσιµες και να καταφέρουν να εξυπηρετήσουν το υπόλοιπο χρέος τους.
Δεν συµβαίνει όµως αυτό.
Τα funds, επισημαίνει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, που αγόρασαν τα κόκκινα δάνεια κάτω από το 20% της αξίας τους από τις τράπεζες -και µάλιστα έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δηµοσίου (ο Θεός ξέρει γιατί) διεκδικούν από τους δανειολήπτες το 80% του δανείου ή και το 100% εφόσον υπάρχουν εγγυήσεις µε ακίνητα.
Αυτό σηµαίνει ότι επιδιώκουν κέρδος 800% σε πολλές περιπτώσεις !!!
Προς επίρρωση δε της επιχειρηματολογίας Νικολόπουλου, εισφέρω την καθημερινή εμπειρία των χιλιάδων δανειοληπτών της Υπέρβασης, που μέσα από την από 06/02/2020 Δημόσια Ανοικτή Πρόσκληση προς Τράπεζες και Funds, προσφέρουν σε Τράπεζες και Servicers τιμήματα ακόμη και διπλάσια από αυτά των αντίστοιχων αγορών και πωλήσεων των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πιστωτικών τους καρτών, πλην όμως οι απαντήσεις που λαμβάνουν είναι οριζόντια αρνητικές, αφού οι νταραβεριτζήδες του λευκού κολάρου που παριστάνουν τους μανατζαρέους των Servicers, έχουν άνωθεν οδηγίες να μην ικανοποιούνται με περιθώρια κέρδους 100% επί της δυστυχίας του δανειολήπτη, αλλά να επιδιώκουν το 800% που καταγγέλλει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος.
Προς επίρρωση δε της επιχειρηματολογίας Νικολόπουλου, εισφέρω την καθημερινή εμπειρία των χιλιάδων δανειοληπτών της Υπέρβασης, που μέσα από την από 06/02/2020 Δημόσια Ανοικτή Πρόσκληση προς Τράπεζες και Funds, προσφέρουν σε Τράπεζες και Servicers τιμήματα ακόμη και διπλάσια από αυτά των αντίστοιχων αγορών και πωλήσεων των μη εξυπηρετούμενων δανείων και των πιστωτικών τους καρτών, πλην όμως οι απαντήσεις που λαμβάνουν είναι οριζόντια αρνητικές, αφού οι νταραβεριτζήδες του λευκού κολάρου που παριστάνουν τους μανατζαρέους των Servicers, έχουν άνωθεν οδηγίες να μην ικανοποιούνται με περιθώρια κέρδους 100% επί της δυστυχίας του δανειολήπτη, αλλά να επιδιώκουν το 800% που καταγγέλλει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος.
Κινούνται δε και κατά των αφελών εγγυητών εφόσον αυτοί διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία. Οι καταγγελίες είναι πολλές και φτάσαµε στο σηµείο οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας να αρνούνται να συµµετάσχουν στις διώξεις των δανειοληπτών κατ’ εντολή συγκεκριµένης εταιρείας διαχείρισης δανείων. Η Τράπεζα της Ελλάδος πρέπει να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει µέτρα για να προστατεύσει την οικονοµία από τις αήθεις πρακτικές. Πρέπει, δε, να σηµειωθεί ότι ναι µεν τα κόκκινα δάνεια που πουλήθηκαν σε funds διαγράφηκαν από τους ισολογισµούς των τραπεζών, αλλά παραµένουν ως τεράστιο βαρίδι επιβαρύνοντας τις επιχειρήσεις και το σύνολο της οικονοµίας.
Τελικά, καταλήγει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος, µια πρακτική που υιοθετήθηκε για την εξυγίανση των τραπεζών εξελίχθηκε σε µηχανισµό σκανδαλώδους πλουτισµού ξένων funds και των εγχώριων πρώην τραπεζικών στελεχών που, ενώ ευθύνονται διότι χορήγησαν πολλά από τα κόκκινα δάνεια, εισπράττουν σήµερα τεράστιες αµοιβές και µπόνους κυνηγώντας τους δανειολήπτες. Φυσικά κανείς δεν έχει εξετάσει πόσα από αυτά τα κόκκινα δάνεια οφείλονται στις κακές πρακτικές των τραπεζών (bad banking) και πόσα είναι πράγµατι αποτέλεσµα δόλιας συµπεριφοράς των επιχειρηµατιών οι οποίοι συλλήβδην ονοµάζονται κακοπληρωτές.
Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στο θεσμικό κατάντημα, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη να εγκληματεί κατά νοικοκυριών και επιχειρήσεων, με βολικό άλλοθι τα Τραπεζονομοθετήματα της Κυβέρνησης Τσίπρα, που σήμερα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, δεν τολμά να αρθρώσει λέξη για την αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος....
Και τι λέξη να αρθρώσει, την στιγμή που η ελληνική τραπεζική αυθαιρεσία έχει πλέον προοδευτικό πρόσημο, αφού νομιμοποιήθηκε δια των Τραπεζονομοθετημάτων της πρώτης φοράς αριστερά διακυβέρνησης Τσίπρα, αρχής γενομένης, ως προανέφερα, με την τροποποίηση του ΚΠολΔ,,το καλοκαίρι του 2015, προ Δημοψηφίσματος και μεσούσης της δήθεν ηρωϊκής διαπραγμάτευσης με τους Δανειστές.
Ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει, το καλοκαίρι του 2018 ;;; Τότε που η Κυβέρνηση Τσίπρα πανηγύριζε την έξοδο από τα μνημόνια και την δήθεν επιστροφή στην κανονικότητα, διακηρύττοντας, δια στόματος Ευκλείδη Τσακαλώτου, την αναγκαιότητα της άμεσης επανέναρξης των Πλειστηριασμών, που εν τω μεταξύ είχαν γίνει γρήγοροι, ψηφιακοί κα ηλεκτρονικοί, που έφερνε η νομοθετηθείσα, τον Ιανουάριο 2019, οριζόντια κατάργηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας, προκειμένου, έτσι, να γίνει πράξη η προστασία του τραπεζικού συστήματος από τους φτωχοποιημένους με τα μνημόνια δανειολήπτες, που είχαν, κατ’ απαίτηση των δανειστών, βαφτιστεί δια νόμου αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, ως δήθεν «Στρατηγικοί Κακοπληρωτές».
Αυτό υπαγόρευσαν τα εγκληματικά Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, αρχής γενομένης με τον ΚΠολΔ, με τον οποίο, μεταξύ άλλων, χαρίστηκε στις τράπεζες το προνόμιο της κατάταξης στα πλειστηριάσματα, μπροστά ακόμη και από το δημόσιο, τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους και, στην συνέχεια, τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς, τον Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, τον Συνεργάσιμο Δανειολήπτη, τους Στρατηγικούς Κακοπληρωτές, τις Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης, τα Funds, τις Eταιρείες Διαχείρισης Κόκκινων Δανείων, τις χαριστικές Πωλήσεις και το Ξεπούλημα των Κόκκινων Δανείων στους πάντες όλους πλην Δανειοληπτών, τις Τραπεζοκίνητες Ηλεκτρονικές Πλατφόρμες του Εξωδικαστικού Μηχανισμού Ρύθμισης Οφειλών και της δήθεν Προστασίας της 1ης Κατοικίας, την Κατάργηση του Νόμου Κατσέλη και την οριστική Κατάργηση της Προστασίας 1ης Κατοικίας.
Και μόλις η πρώτη φορά νεοφιλελεύθερη αριστερά του Τσίπρα ολοκλήρωσε την τραπεζική αποστολή της, ήρθε και πάλι στο τιμόνι της χώρας η επάρατος νεοφιλελεύθερη δεξιά, αυτή την φορά του του Μητσοτάκη ΙΙ, που πατώντας στα Τραπεζονομοθετήματα Τσίπρα, ψήφισε, τον Δεκέμβριο του 2019, το σχέδιο «Ηρακλής Ι», αυτό που ο γίγας Ζαββός ήθελε να το κάνει σαν το «Rocky» και να το φτάσει στο VI και, στην συνέχεια, το φθινόπωρο του 2020, το νέο Πτωχευτικό Νόμο. Που αμφότερα είχαν τεθεί σε διαβούλευση με τους Δανειστές ήδη επί ημερών Τσίπρα, πλην όμως δεν πρόκαμαν να ψηφιστούν από την Κυβέρνησή του, επειδή μεσολάβησε το ατύχημα των εκλογών, όπως ομολόγησε ο περήφανος πολιτικός χορηγός του τραπεζικού συστήματος και της ΤτΕ, Ευκλείδης Τσακαλώτος. Που αν είχε προκάμει να τα περάσει αυτός, ίσως η πρώην κυρία του, σήμερα, αντί να παραμένει, έστω και αναβαθμισμένη υποκόμος του Γιάννη Στουρνάρα, μπορεί και να καθόταν αυτή στην θέση του, στο τιμόνι της ΤτΕ. Κάπως έτσι, μαζί με την εξουσία, χάθηκε και η ευκαιρία του μοναδικού αυτού μεγαλείου της πρώτης φοράς αριστερά Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας της Ευρωζώνης και του Ευρωσυστήματος…
Εν κατακλείδι, Τσίπρας και Μητσοτάκης, νομοθέτησαν κατ’ εντολή τραπεζών και δανειστών, όλα όσα ήταν απαραίτητα, προκειμένου, σήμερα, να μπορεί να υπάρχει και να λειτουργεί υπέρ τραπεζών, servicers και funds, ο νέος Πτωχευτικός Νόμος.
Που μαζί με τους Ηλεκτρονικούς Πλειστηριασμούς, εξασφαλίζουν την επιτυχία της πρώτης στην ιστορία της ανθρωπότητας, πειραματικής εγκαθίδρυσης στην Ελλάδα, ενός νέου, ιδιότυπου κοινωνικού και οικονομικού μοντέλου :
Αυτού της ΤραπεζοΣοβιετίας !!!
Όπου τα πάντα όλα, αντί να ανήκουν στο Κράτος και να παρέχονται δωρεάν στους Πολίτες, θα ανήκουν στο Τραπεζικό Σύστημα και θα παρέχονται στους Πολίτες μόνον επί πληρωμή. Και όπου, μοναδικός ρόλος του Κράτους, θα είναι να δανείζεται αενάως από θεσμούς, αγορές, ακόμη και από εξωγήινους, φορτώνοντας καθημερινά με νέο χρέος τους Πολίτες, προκειμένου, έτσι, να μπορεί να επιδοτεί την κερδοφορία του εθνικού τραπεζικού συστήματος, που είναι απαραίτητη στα πλαίσια της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ίδιας της Ευρωζώνης και της «σκληρότητας» του ενιαίου νομίσματος.
Έτσι, λοιπόν, αν τον Ιανουάριο του 2015, στα πλαίσια της δήθεν ηρωϊκής διαπραγμάτευσης με τος δανειστές, είχε ανανεωθεί από την Κυβέρνηση Τσίπρα η οριζόντια προστασία της 1ης κατοικίας, που δεν ανανέωσε την 31/12/2014 ο αυταπατηθείς των Ζαππείων, Αντώνης Σαμαράς, θα ήταν τουλάχιστον πιο δύσκολο να υποχρεωθεί στην συνέχεια να την καταργήσει οριζόντια, οριστικά και αμετάκλητα, τον Ιανουάριο του 2019.
Αν, στην συνέχεια, το καλοκαίρι του 2015, δεν τροποποιούνταν από την Κυβέρνηση Τσίπρα ο ΚΠολΔ, καθιστώντας τις τράπεζες προνομιούχους πιστωτές, μπροστά ακόμη και από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τότε τράπεζες, funds και δανειστές, δεν θα είχαν κανένα όφελος να επιδιώξουν το 2020 την ψήφιση του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφού το προϊόν της όποιας ρευστοποίησης, κατά τον προηγούμενο ΚΠολΔ, θα κατέληγε πρωτίστως στα ταμεία του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων.
Αν, λίγο αργότερα, δεν νομοθετούνταν, ξανά από την Κυβέρνηση Τσίπρα, οι Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί, με την πρόβλεψη της, σε οποιοδήποτε τίμημα, ελεύθερης εκποίησης των ακινήτων από τους συμβολαιογράφους, μετά τον 2ο άγονο πλειστηριασμό, δηλαδή όσο-όσο, σήμερα δεν θα υπήρχε το κίνητρο για το πλιάτσικο στην ακίνητη περιουσία των δανειοληπτών, ούτε θα είχε ποτέ ψηφιστεί, δια χειρός της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, η νέα τροπολογία του ΚΠολΔ, για fast track πλειστηριασμούς, με αυτόματη μείωση τιμήματος, χωρίς δικαστική απόφαση.
Αν, ακόμη, η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν νομοθετούσε τον Κώδικα Δεοντολογία της ΤτΕ, τον Συνεργάσιμο Δανειολήπτη και το όνειδος των δήθεν Στρατηγικών Κακοπληρωτών, σήμερα δεν θα μπορούσε κανείς να βαφτίσει οριζόντια, ως δήθεν Στρατηγικούς Κακοπληρωτές, όλους σχεδόν τους Δανειολήπτες.
Αν, επίσης, δεν νομοθετούνταν, και πάλι από την Κυβέρνηση Τσίπρα, οι χαριστικές πωλήσεις των κόκκινων δανείων στα funds, με την ρητή πρόβλεψη της απαγόρευσης της πώλησής τους, ακόμη και σε μεγαλύτερα τιμήματα, στους ίδιους τους δανειολήπτες, οι τραπεζίτες της χρεοκοπίας που κρύβονται πίσω από τα funds που τα αγόρασαν κοψοχρονιά, δεν θα είχαν κανένα κίνητρο για να επιδιώκουν την ψήφιση και την άμεση εφαρμογή του νέου Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη.
Αν, επιπλέον, η Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Τσίπρα-Κουρμούση, για τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, ήταν, έστω και στο ελάχιστο, δεσμευτική για τις τράπεζες, προκειμένου, έτσι, να ρυθμιστεί βιώσιμα επί των ημερών της, το μεγαλύτερο μέρος των κόκκινων δανείων, σήμερα δεν θα ήταν, ούτε τόσο μεγάλο, ούτε τόσο ελκυστικό, το πάρτι του νέου Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, για τράπεζες, servicers και funds.
Αν, επίσης, στην δεύτερη Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Τσίπρα-Κουρμούση, αυτή για την Προστασία της 1ης Κατοικίας, δεν είχαν επί των ημερών της ενταχθεί, όλοι κι όλοι, λιγότεροι από 500 Κόκκινοι Δανειολήπτες, επί συνόλου 2.000.000 ΑΦΜ, σήμερα, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα είχε την πολυτέλεια να καμαρώνει για την δημιουργική αυταπάτη των 140.000 δανειοληπτών που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα "Γέφυρα".
Και αν στο, τέλος, λίγο πριν φύγει η Κυβέρνηση Τσίπρα, δεν δρομολογούσε με τους Δανειστές το σχέδιο «Ηρακλής», που νομοθετήθηκε, στην συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2019, με το Ν 4649/2019, από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, πόσες λιγότερες τιτλοποιήσεις ενυπόθηκων ακινήτων ενήμερων και κόκκινων δανειοληπτών θα ήταν σήμερα στα χέρια των νταραβεριτζήδων του λευκού κολάρου, που ανοίγουν σαμπάνιες με τον Πτωχευτικό Νόμο Μητσοτάκη ;;;
Εσείς, λοιπόν, που ενοχληθήκατε με την φωτό του πρωτοσέλιδου, πείτε τον πόνο σσς σε εκείνους που χαλάστηκαν με την μπλούζα και το tweet της Τζούλια Νόβα. Είναι οι μόνοι που μπορεί να σας δείξουν λίγη κατανόηση.....
Όπου τα πάντα όλα, αντί να ανήκουν στο Κράτος και να παρέχονται δωρεάν στους Πολίτες, θα ανήκουν στο Τραπεζικό Σύστημα και θα παρέχονται στους Πολίτες μόνον επί πληρωμή. Και όπου, μοναδικός ρόλος του Κράτους, θα είναι να δανείζεται αενάως από θεσμούς, αγορές, ακόμη και από εξωγήινους, φορτώνοντας καθημερινά με νέο χρέος τους Πολίτες, προκειμένου, έτσι, να μπορεί να επιδοτεί την κερδοφορία του εθνικού τραπεζικού συστήματος, που είναι απαραίτητη στα πλαίσια της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ίδιας της Ευρωζώνης και της «σκληρότητας» του ενιαίου νομίσματος.
Έτσι, λοιπόν, αν τον Ιανουάριο του 2015, στα πλαίσια της δήθεν ηρωϊκής διαπραγμάτευσης με τος δανειστές, είχε ανανεωθεί από την Κυβέρνηση Τσίπρα η οριζόντια προστασία της 1ης κατοικίας, που δεν ανανέωσε την 31/12/2014 ο αυταπατηθείς των Ζαππείων, Αντώνης Σαμαράς, θα ήταν τουλάχιστον πιο δύσκολο να υποχρεωθεί στην συνέχεια να την καταργήσει οριζόντια, οριστικά και αμετάκλητα, τον Ιανουάριο του 2019.
Αν, στην συνέχεια, το καλοκαίρι του 2015, δεν τροποποιούνταν από την Κυβέρνηση Τσίπρα ο ΚΠολΔ, καθιστώντας τις τράπεζες προνομιούχους πιστωτές, μπροστά ακόμη και από το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τότε τράπεζες, funds και δανειστές, δεν θα είχαν κανένα όφελος να επιδιώξουν το 2020 την ψήφιση του Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, αφού το προϊόν της όποιας ρευστοποίησης, κατά τον προηγούμενο ΚΠολΔ, θα κατέληγε πρωτίστως στα ταμεία του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων.
Αν, λίγο αργότερα, δεν νομοθετούνταν, ξανά από την Κυβέρνηση Τσίπρα, οι Ηλεκτρονικοί Πλειστηριασμοί, με την πρόβλεψη της, σε οποιοδήποτε τίμημα, ελεύθερης εκποίησης των ακινήτων από τους συμβολαιογράφους, μετά τον 2ο άγονο πλειστηριασμό, δηλαδή όσο-όσο, σήμερα δεν θα υπήρχε το κίνητρο για το πλιάτσικο στην ακίνητη περιουσία των δανειοληπτών, ούτε θα είχε ποτέ ψηφιστεί, δια χειρός της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, η νέα τροπολογία του ΚΠολΔ, για fast track πλειστηριασμούς, με αυτόματη μείωση τιμήματος, χωρίς δικαστική απόφαση.
Αν, ακόμη, η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν νομοθετούσε τον Κώδικα Δεοντολογία της ΤτΕ, τον Συνεργάσιμο Δανειολήπτη και το όνειδος των δήθεν Στρατηγικών Κακοπληρωτών, σήμερα δεν θα μπορούσε κανείς να βαφτίσει οριζόντια, ως δήθεν Στρατηγικούς Κακοπληρωτές, όλους σχεδόν τους Δανειολήπτες.
Αν, επίσης, δεν νομοθετούνταν, και πάλι από την Κυβέρνηση Τσίπρα, οι χαριστικές πωλήσεις των κόκκινων δανείων στα funds, με την ρητή πρόβλεψη της απαγόρευσης της πώλησής τους, ακόμη και σε μεγαλύτερα τιμήματα, στους ίδιους τους δανειολήπτες, οι τραπεζίτες της χρεοκοπίας που κρύβονται πίσω από τα funds που τα αγόρασαν κοψοχρονιά, δεν θα είχαν κανένα κίνητρο για να επιδιώκουν την ψήφιση και την άμεση εφαρμογή του νέου Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη.
Αν, επιπλέον, η Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Τσίπρα-Κουρμούση, για τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, ήταν, έστω και στο ελάχιστο, δεσμευτική για τις τράπεζες, προκειμένου, έτσι, να ρυθμιστεί βιώσιμα επί των ημερών της, το μεγαλύτερο μέρος των κόκκινων δανείων, σήμερα δεν θα ήταν, ούτε τόσο μεγάλο, ούτε τόσο ελκυστικό, το πάρτι του νέου Πτωχευτικού Νόμου Μητσοτάκη, για τράπεζες, servicers και funds.
Αν, επίσης, στην δεύτερη Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Τσίπρα-Κουρμούση, αυτή για την Προστασία της 1ης Κατοικίας, δεν είχαν επί των ημερών της ενταχθεί, όλοι κι όλοι, λιγότεροι από 500 Κόκκινοι Δανειολήπτες, επί συνόλου 2.000.000 ΑΦΜ, σήμερα, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα είχε την πολυτέλεια να καμαρώνει για την δημιουργική αυταπάτη των 140.000 δανειοληπτών που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα "Γέφυρα".
Και αν στο, τέλος, λίγο πριν φύγει η Κυβέρνηση Τσίπρα, δεν δρομολογούσε με τους Δανειστές το σχέδιο «Ηρακλής», που νομοθετήθηκε, στην συνέχεια, τον Δεκέμβριο του 2019, με το Ν 4649/2019, από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, πόσες λιγότερες τιτλοποιήσεις ενυπόθηκων ακινήτων ενήμερων και κόκκινων δανειοληπτών θα ήταν σήμερα στα χέρια των νταραβεριτζήδων του λευκού κολάρου, που ανοίγουν σαμπάνιες με τον Πτωχευτικό Νόμο Μητσοτάκη ;;;
Εσείς, λοιπόν, που ενοχληθήκατε με την φωτό του πρωτοσέλιδου, πείτε τον πόνο σσς σε εκείνους που χαλάστηκαν με την μπλούζα και το tweet της Τζούλια Νόβα. Είναι οι μόνοι που μπορεί να σας δείξουν λίγη κατανόηση.....
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου