Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε επεξεργαστεί ένα πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης που έφτανε μέχρι το 2028. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με το που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, ανακοίνωσε αυθαίρετα την πρόωρη και βεβιασμένη απόσυρση του λιγνίτη, μέχρι το 2023.
Την ακατανόητη αυτή απόφαση για χώρα της Ε.Ε. την παρουσίασαν επικοινωνιακά σαν δήθεν «πράσινη» επιλογή και σαν αποτέλεσμα ενισχυμένης οικολογικής συνείδησης από πλευράς μιας κυβέρνησης που δε σηκώνει μύγα στο… «πράσινο» σπαθί της.
Η αλήθεια δεν άργησε να αποκαλυφθεί. Όπως πίσω από οποιαδήποτε απόφαση μιας κυβέρνησης που ομνύει στο νεοφιλελευθερισμό κρύβονται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που ευνοούνται, έτσι γρήγορα αποδείχθηκε ότι και πίσω από την άφρονα επιλογή της βίαιης απολιγνιτοποίησης κρύβονταν τα καρτέλ του φυσικού αερίου.
Η πρώτη διάψευση των κυβερνητικών εξαγγελιών περί «πράσινης» απολιγνιτοποίησης ήρθε όταν έγινε γνωστό ότι η ενέργεια που παράγονταν από τον εγχώριο «γκρίζο» λιγνίτη, θα παράγονταν τώρα από το εισαγόμενο από τη Ρωσία φυσικό αέριο. Εγκαταλείψαμε δηλαδή στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης τον λιγνίτη, για να εξαρτηθούμε από τον επίσης ορυκτό άνθρακα, το φυσικό αέριο.
Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός της «πράσινης» μετάβασης για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αφού στην πραγματικότητα αντικατέστησε ορυκτό άνθρακα με ορυκτό άνθρακα. Η πρόωρη και πρώιμη απολιγνιτοποίηση δεν επέτρεψε την ανάπτυξη επαρκών αιολικών πάρκων σε τέτοια έκταση, ώστε να μπορέσει ο λιγνίτης να αντικατασταθεί από τις «πράσινες» Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες.
Η δεύτερη διάψευση των κυβερνητικών θριαμβολογιών για το… success story της πρόωρης απολιγνιτοποίησης ήρθε, όταν έγινε γνωστή η αύξηση διεθνώς της τιμής του εισαγόμενου από τη Ρωσία φυσικού αερίου. Η οποία αύξηση βέβαια, μόνο τυχαία δεν ήταν. Αφού κερδισμένα και μάλιστα με υπερκέρδη από την επιλογή αυτή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, βγήκαν τα διεθνή καρτέλ του φυσικού αερίου.
Η τρίτη διάψευση της ενεργειακής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήρθε όταν θεσμοθετήθηκε από την ίδια το εγχώριο Χρηματιστήριο Ενέργειας κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να ευνοείται, αν όχι και να ενισχύεται η κερδοσκοπία των 4 επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγής που λυμαίνονται την ελληνική αγορά ενέργειας.
Η εισαγωγή στο ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας του 100% των ενεργειακών πηγών, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες που εισήγαγαν ποσοστά μικρότερα του 29% του συνόλου των ενεργειακών πηγών τους, οδήγησε την τιμή του ρεύματος, ανεξάρτητα από την πηγή από την οποία παράγεται και ανεξάρτητα από το κόστος παραγωγής της, να εξαρτηθεί δεσμευτικά από την υψηλή τιμή του εισαγόμενου φυσικού αερίου.
Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός και της αυτορρύθμισης της ενεργειακής αγοράς που μας υπόσχονταν. Ακυρώθηκε από την ίδια την κυβέρνηση, η οποία δεν άφησε κανένα περιθώριο κάποιες ενεργειακές πηγές να καθορίζουν την τιμή τους από τον υγιή ελεύθερο ανταγωνισμό της αγοράς, στον οποίον υποτίθεται ότι πιστεύουν οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη. Αφού η τιμή για το σύνολο των ενεργειακών πηγών της χώρας, συνδέθηκε υποχρεωτικά με την τιμή του πανάκριβου εισαγόμενου φυσικού αερίου.
Σε αντίθεση με την Γερμανία, για παράδειγμα, που οι τιμές του 71% των πηγών της παραμένουν χαμηλές, αφού μπορούν να καθορίζονται από τον ελεύθερο ανταγωνισμό με συμβόλαια των επιχειρήσεων ηλεκτροπαραγωγής με τους καταναλωτές.
Follow the money για να καταλάβεις το μεγάλο κόλπο του ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας που διέψευσε κάθε υπόσχεση για αυτορρύθμιση της αγοράς και για μείωση των τιμών του ρεύματος.
Οι 4 ιδιωτικές επιχειρήσεις ηλεκτροπαραγωγής, συν τη ΔΕΗ που… όλως συμπτωματικά ιδιωτικοποιήθηκε εντωμεταξύ και αυτή, επιδόθηκαν σε ένα όργιο κερδοσκοπίας με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Αφού παρήγαγαν ενέργεια σε χαμηλές τιμές και είχαν την ευχέρεια να την πουλούν μέσω Χρηματιστηρίου, σε τιμές τριπλάσιες ή και περισσότερο από το πραγματικό της κόστος.
Από αυτή τη… νομιμοφανή κερδοσκοπία προήλθαν τα 1,4 δις υπερκέρδη που μέχρι πρότινος δεν αναγνώριζε ο κ. Μητσοτάκης ότι υπάρχουν στην αγορά της ενέργειας. Και στη συνέχεια, μόλις η Ευρωπαϊκή Ένωση προέτρεψε να φορολογηθούν αυτά τα υπερκέρδη, σε μια κίνηση ελέγχου των τιμών στην ευρωπαϊκή αγορά, αφού με τη φορολόγησή τους μπορεί να καλυφθεί η απώλεια των δημοσίων εσόδων από τη μείωση της φορολογίας των καυσίμων και του ΦΠΑ των προϊόντων, ο κ. Μητσοτάκης τα αναγνώρισε, αλλά δυσκολεύτηκε να τα μετρήσει, προκειμένου να τα φορολογήσει. Κι ακόμη τα μετράει…
Αυτό λοιπόν που με δυο λόγια επιτεύχθηκε με την πρόωρη και βεβιασμένη απολιγνιτοποίηση, ήταν ότι αντικαταστήσαμε τον γκρίζο εγχώριο λιγνίτη με γκρίζο εισαγόμενο φυσικό αέριο. Αποδυναμώνοντας την αυτάρκεια και την αυτονομία της εσωτερικής ενεργειακής αγοράς, καθώς εξαρτηθήκαμε από μια ενεργειακή πηγή η τιμή της οποία αυξήθηκε κατακόρυφα.
Και βέβαια στη συνέχεια, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, το πανάκριβο Ρωσικό φυσικό αέριο θα αντικατασταθεί από το επίσης πανάκριβο και γκρίζο υγροποιημένο αμερικανικής προέλευσης φυσικό αέριο. Follow the money και στον πόλεμο…
Ενόψει των ολέθριων συνεπειών που είχε η επιλογή της απολιγνιτοποίησης και μετά από τη διεθνή κατακραυγή για την ενεργειακή κερδοσκοπία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αλλάζει τακτική και ανακοινώνει την επιστροφή στον λιγνίτη.
Μένει όμως να ξεκαθαριστεί πρώτα πότε και πόσο θα φορολογηθούν τα μέχρι σήμερα υπερκέρδη των θεσμικών κερδοσκόπων της εσωτερικής αγοράς.
Δεύτερον, ποια μέτρα ελέγχου των ανατιμήσεων και μείωσης φόρων θα χρηματοδοτηθούν από τη φορολόγηση αυτών των υπερκερδών.
Και τρίτο, ποιος θα πληρώσει τη ζημιά που υπέστη η εθνική οικονομία και τα εκατομμύρια των Ελλήνων καταναλωτών από την έκρηξη των τιμών της ενέργειας τόσον καιρό, που οφείλεται στο «με συγχωρείτε, λάθος» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Γιατί σε αυτόν τον κόσμο τα λάθη πληρώνονται. Και δεν θα αργήσει η ώρα που ο κ. Μητσοτάκης θα περάσει από το εκλογικό… ταμείο.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου