.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2022

ΤΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΕΡΜΑ ΚΑΙ ΨΟΦΟΥΝ ;;;

 


Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας


Αισθάνεσαι συμπτώματα Covid-19 στην Σερβία. Σε μια πολύ φτωχότερη και μικρότερη από την Ελλάδα, εκτος ΕΕ χώρα των Βαλκανίων.

Υποχρεούσαι να πας αμέσως σε Δημόσιο Νοσοκομείο. Εκεί σου κάνουν μοριακό τεστ, ακτινογραφία θώρακος και γενική αίματος και, εφόσον διαγνωστείς θετικός, σου δίνουν φαρμακευτική αγωγή για το σπίτι. Στην συνέχεια σε παρακολουθούν σε καθημερινή βάση ως προς την εξέλιξη της νόσου, της ανάγκης νοσηλείας σου και της αυστηρής υποχρέωσής σου να τηρείς την καραντίνα. Όταν δε στο πρώτο κύμα της πανδημίας χρειάστηκαν επιπλέον κλίνες Covid-19 και ΜΕΘ, οι Σέρβοι, σε λίγες μόνον ημέρες, μετέτρεψαν σε ένα νέο, απέραντο νοσοκομείο, τις εγκαταστάσεις της διεθνούς έκθεσης του Βελιγραδίου. Όλα αυτά, όμως, δεν θα είχαν καταστεί ποτέ δυνατά, αν στην Σερβία του 2020-22 δεν παρέμενε βαθειά ακόμη ριζωμένη η κουλτούρα του κοινωνικού κράτους και της συλλογικής ευθύνης του κρατικού μηχανισμού απέναντι στους πολίτες, πάνω στην οποία δομήθηκε ολόκληρη η πρώην Γιουγκοσλαβία του Τίτο. Αυτή που πριν λίγα μόλις χρόνια βομβαρδίστηκε από τους εφευρέτες των εμβολίων και, κατά κάποιες αποκαλύψεις, ακόμη και της ίδιας της πανδημίας.

Αισθάνεσαι συμπτώματα Covid-19 στην Ελλάδα της ΕΕ και των Rafale ;;;

Πηγαίνεις στο φαρμακείο και κάνεις rapid test, που συνήθως σε βγάζει αρνητικό, όπως λέει και ο τηλε-καθηγητής Βασιλακόπουλος. Έτσι, συνεχίζεις να κυκλοφορείς, να πηγαίνεις στην δουλειά σου, στο γυμναστήριο, να διασκεδάζεις, κλπ, μολύνοντας τους παντες γύρω σου. Εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους. Χωρίς, μάλιστα, καμία ενοχή, αφού ακολουθείς πιστά τις οδηγίες του κρατικού μηχανισμού και το δόγμα της δήθεν «Πανδημίας των Ανεμβολίαστων». Κατά το οποίο, ακόμη και σε περίπτωση πτώσης μετεωρίτη, θα φταίει πάντα η ατομική ευθύνη των ανεμβολίαστων. Ακόμη και όταν, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, τους μεταδίδουν τη νόσο οι «Ελεύθεροι Εμβολιασμένοι».

Στην συνέχεια, αν τα συμπτώματα χειροτερέψουν, επαφείεται στην δική σου μόνο ατομική ευθύνη να πας σε διαγνωστικό κέντρο και να κάνεις μοριακό τεστ. Το οποίο σε βγάζει θετικό ενώ νοσείς ήδη για 4-5 μέρες.

Αν είσαι, λοιπόν, ατομικά υπεύθυνος και κάνεις μοριακό τεστ και, εφόσον αυτό σε βγάλει θετικό, πηγαίνεις στο σπίτι σου και περιμένεις να σου τηλεφωνήσει ο ΕΟΔΥ. Oι αρμόδιοι τηλεφωνητές του ΕΟΔΥ σε καλούν, πράγματι, εντός της ημέρας και σου λένε να πάρεις Depon, να παραμείνεις στο σπίτι και αν αρχίσεις να μην μπορείς να αναπνεύσεις, δηλαδή μόλις σε βρει η πνευμονία, να απευθυνθείς σε νοσοκομείο αναφοράς. Μέχρι δε να συμβεί αυτό ή ακόμη και αφού συμβεί, μπορεί να χρειαστεί να καλέσεις τον ΕΟΔΥ μέχρι και 10 φορές μέχρι να σου απαντήσει κάποιος τηλεφωνητής, που στην πρηγούμενη βάρδια του call center μπορεί να πουλούσε ρεύμα, σταθερή και κινητή τηλεφωνία ή ακόμη και sex toys.
Η συνέχεια είναι γνωστή. Καταλήγεις κάποια στιγμή στην εντατική με πνευμονία, διασωληνώνεσαι και κατά 50% πεθαίνεις.

Όλα αυτά επειδή, στην Ελλάδα, δεν υπάρχει πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, όχι μόνο ως υπηρεσία, αλλά και ως κουλτούρα, τόσο στο κράτος, όσο και στην κοινωνία. Με αποτέλεσμα, για τους μισούς από τους ασθενείς που καταλήγουν στα νοσοκομεία και, έτσι, για τους μισούς από τους θανάτους, να ευθύνεται η έλλειψη ιατρικών οδηγιών και ελέγχου κατά τις πρώτες ημέρες της νόσησης και η παντελής έλλειψη χορήγησης κατάλληλης φαρμακευτικής αγωγής.

Τι να σου κάνει από μόνο του ένα Depon ;;;

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι σήμερα παγκόσμια πρωταθλήτρια θανάτων από κορωνοϊό και να καταφέρνουν να διασώζονται από τις ΜΕΘ και τον θάνατο μόνον όσοι έχουν κάποιον κολητό γιατρό της προκοπής, που τους συστήνει να πάρουν αμέσως Zithromax και μεγάλες ποσότητες βιταμινών C, D3 και ψευδάργυρου, που τους επισημαίνει ότι πρέπει να παρακολουθούν διαρκώς το οξυγόνο τους και που τους ενημερώνει ότι, μόλις αυτό πέσει κάτω από το 90, πρέπει να πάρουν αμέσως κορτιζόνη, εισπνεόμενα, κλπ. Ενώ όλοι οι υπόλοιποι, που έχουν την ατυχία, ενώ έχουν προσβληθεί από μεγάλο ιικό φορτίο, να περιμένουν υπομονετικά στην γραμμή τους τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, να καταλήγουν με το φορείο σε κάποιο νοσοκομείο αναφοράς, να διασωληνώνονται και, συνήθως, κατά 50%, να πεθαίνουν.
Αυτά τα ολίγα, μέσα από την προσωπική εμπειρία που βίωσα μετά από δεκάδες περιστατικά νόσησης εργαζομένων και φίλων, στο στενό επαγγελματικό και φιλικό μου περιβάλλον. Από τα οποία, τουλάχιστον τα μισά, αν έμεναν μόνο στο Depon και την αδιαφορία του ΕΟΔΥ, σήμερα δεν θα ήταν κοντά μας.

Κατάλαβες τώρα που οφείλονται οι 22.000+ θάνατοι ;;;

ΥΓ

Φιλική μου οικογένεια νόσησε ολόκληρη. 5 άτομα. Μάνα, πατέρας και 3 παιδιά.
Που να βρεθούν λεφτά για 5 μοριακά τέστ ;;;
Έτσι, λοιπόν, έκανε το τεστ ο πρώτος νοσήσας και, αφού διαγνώστηκε θετικός, αυτοδιαγνώστηκαν θετικοί από μόνοι τους και οι υπόλοιποι. Οι οποίοι, όμως, για το σύστημα παρέμεναν υγιείς. Και, έτσι, κυκλοφορούσαν. Σούπερ Μάρκετ, Φαρμακείο, κλπ.
Ότι οδηγίες λάμβανε από τον ΕΟΔΥ ο ένας καταγραφείς ασθενής, τις ακολουθούσαν και οι υπόλοιποι τέσσερεις. Από μόνοι τους. Λες και είχαν το ίδιο ιικό φορτίο ή/και τους ίδιους οργανισμούς ή/και την ίδια κατάσταση υγείας.
Κατάφεραν να επιζήσουν και οι 5 μόνον από θαύμα. Επειδή δεν είχε έρθει ακόμη η ώρα τους.
Ο πρώτος έλαβε πιστοποιητικό νόσησης. Οι υπόλοιποι τέσσερεις, που ήταν στα μαύρα κρούσματα της πανδημίας, δλδ κάτι σαν τους ανασφάλιστους εργαζόμενους που απασχολούνται στην μαύρη εργασία, εμβολιάστηκαν έναν μήνα αφότου νόσησαν, γιατί αλλιώς δεν μπορούσαν να πάνε για καφέ.
Ο ορισμός της αυτομικής ευθύνης, ακόμη και εις βάρος της υγείας του πολίτη.
Eπιστήμη και δημόσια υγεία από τα Lidl.....

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

SSL Certificates