Οι ευρωπαϊκές αρχές έχουν λάβει την απόφαση ότι η αγορά των λεγόμενων "κρυπτονομισμάτων" θα πρέπει να ρυθμιστεί. Δηλαδή, να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο λειτουργίας και εποπτείας. Μπροστά σε αυτή την απόφαση έχουν να αντιμετωπίσουν δύο διλήμματα. Η οποιαδήποτε μορφή απαγόρευσης θα δημιουργήσει μια ακόμα μεγαλύτερη και ανεξέλεγκτη "μαύρη αγορά" υψηλού κινδύνου. Επίσης, θα χαθεί ευκαιρία της χρήσης της υψηλής τεχνολογίας και εφαρμογών που χρησιμοποιούν τα κρυπτονομίσματα. Από την άλλη πλευρά, η επιβολή θεσμικού πλαισίου και εποπτείας των υφιστάμενων κρυπτονομισμάτων μάλλον θα πέσει στο κενό, καθώς, ένας από τους λόγους που ανθεί αυτή η αγορά των 1,5 τρισ. δολαρίων είναι η ανωνυμία, πίσω από την οποία κρύβονται τεράστιες διακυμάνσεις αλλά και χρηματοδότηση παράνομων δραστηριοτήτων.
Συνεπώς, το ευρωσύστημα και η Κομισιόν αποφάσισαν να ακολουθήσουν τη ρεαλιστική προσέγγιση. Αυτή συνίσταται στην αναγνώριση της τεχνολογίας και του οφέλους που μπορεί να προκύψει από την ανάπτυξη εφαρμογών, fintech κ.ά. εντός των εποπτευόμενων και ρυθμιζόμενων αγορών. Δηλαδή, να αξιοποιηθεί η τεχνολογία και η τεχνογνωσία, αλλά και τα μειονεκτήματα, για τον εκσυγχρονισμό του ευρύτερου χρηματοπιστωτικού και χρηματοοικονομικού τομέα.
Επίσης, η ρεαλιστική προσέγγιση αναγνωρίζει την ύπαρξη αυτής της ανεξέλεγκτης αγοράς και τους κινδύνους που έχει για επενδυτές, καταναλωτές και επιχειρήσεις. Το "K" και το Capital.gr μίλησε με στελέχη της Κομισιόν και των νομισματικών εποπτικών αρχών της Ευρωζώνης που είναι επιφορτισμένα με τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Οδηγίας σχετικά με τη ρύθμιση των κρυπτονομισμάτων. Πρόκειται για τη γνωστή, στις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, οδηγία "MiCA", η οποία βρίσκεται εδώ και καιρό σε διαβούλευση μεταξύ των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αρμόδιων ευρωπαϊκών αρχών. Στόχους τους είναι να τροποποιήσουν τις υφιστάμενες οδηγίες για τα χρηματοοικονομικά μέσα και τα πλαίσια για τις ευρωπαϊκές επιτροπές κεφαλαιαγοράς. Τελικός, όμως, στόχος είναι να βρεθεί μία φόρμουλα, η οποία θα λειτουργεί ανασταλτικά στο "μαύρο κουτί" που υπάρχει σήμερα. Πάντως, παρά το μέγεθος της αγοράς αυτής σήμερα, οι αρμόδιες αρχές δεν το θεωρούν τόσο υψηλό προκειμένου να δημιουργήσει προβλήματα συστημικής ευστάθειας ή δυσκολίες στην άσκηση νομισματικής πολιτικής. Όμως, δεν μπορούν να παραβλέψουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Γενικά θεωρούν ότι συγκριτικά με τα νομίσματα που κυκλοφορούν (ευρώ, δολάριο, κ.λπ.), τα "crypto" παραμένουν περιορισμένα. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα, εκτιμάται ότι το ποσοστό διείσδυσης είναι γύρω στο 1% στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό.
Οι γραμμές άμυνας
Οι αρμόδιες επιτροπές έχουν ήδη εξετάσει τη συγκεκριμένη αγορά σε βάθος, τόσο νομικά όσο και τεχνολογικά, και έχουν καταλήξει σε μία πρόταση οδηγίας, η οποία, ωστόσο, παραμένει υπό διαμόρφωση. Ωστόσο, οι γενικές αρχές φαίνεται ότι έχουν προσδιοριστεί και αυτές συγκλίνουν στις εξής αρχές:
Πρώτον, το ευρωσύστημα δεν αναγνωρίζει τα κρυπτονομίσματα ως νόμισμα. Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή έρχεται κυρίως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει ήδη υιοθετήσει την αρχή ότι τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα είναι στην πραγματικότητα "κρυπτοστοιχεία" (crypto-assets), δηλαδή προσομοιάζουν σε επενδυτικά μέσα και μάλιστα υψηλού κινδύνου, και σε καμία περίπτωση δεν φέρουν χαρακτηριστικά νομίσματος, όπως ορίζεται η έννοια από τη γενική νομισματική θεωρία.
Δεύτερον, το σημείο που θα μπορούσε να ελεγχθεί και να ρυθμιστεί για τα σημερινά κρυπτονομίσματα είναι εκείνο κατά το οποίο χρησιμοποιείται νόμισμα (π.χ. ευρώ) για την αγορά π.χ. Bitcoin και εκείνη η στιγμή που μετατρέπεται το Bitcoin σε νόμισμα. Εδώ έχει εστιαστεί το ενδιαφέρον εξειδικευμένων ομάδων από το ευρωσύστημα, την Κομισιόν, αλλά και άλλων ειδικών οργανισμών. Εκεί πιστεύουν ότι είναι το μοναδικό σημείο που θα μπορούσε να ελεγχθεί και να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην περαιτέρω ανάπτυξη αυτού του μαύρου κουτιού. Με απλά λόγια, αν κάποιος αγοράσει ένα κρυπτονόμισμα είτε θα παραμείνει σε αυτό ή θα πρέπει να "αποκαλυφθεί" η ταυτότητα εκείνου που μετατρέπει π.χ. το bitcoin σε ευρώ. Και εδώ η λύση δεν εύκολη, καθώς και σε αυτό σημείο μπορεί να δημιουργηθεί μία μαύρη αγορά εξαργύρωσης κρυπτονομισμάτων.
Τρίτον, θα πρέπει να υπάρξει ορισμός τού τι είναι κρυπτοστοιχείο, ψηφιακό χρήμα, ηλεκτρονικό κέρμα, ηλεκτρονικό πορτοφόλι και το πρόσφατα εμφανιζόμενο "σταθερό κρυπτονόμισμα" (stablecoin). To τελευταίο συνδέει την τιμή του με μία σταθερή αξία όπως νόμισμα ή εμπόρευμα. Για τα stablecoin, η Κομισιόν αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να τα θεωρήσει ως κατηγορία ψηφιακού χρήματος, διότι είναι δεμένο με μια αξία.
Τέταρτον, να εμπίπτουν τα crypto-assets στην εποπτεία των επιτροπών κεφαλαιαγοράς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (ESMA) ως επενδυτικά μέσα.
Πέμπτον, πλήρης εναρμονισμός όλων των εθνικών πλαισίων για τη λειτουργία και την εποπτεία τους. Το νέο πλαίσιο πρέπει να έχει κοινούς κανόνες ως προς τους ορισμούς, να αναγνωρίζει τη δυνατότητα να υπάρχουν εκδότες κρυπτονομισμάτων από αδειοδοτημένα ιδρύματα, να ορίζονται οι προϋποθέσεις αδειοδότησης εκδοτών ή για πλατφόρμες συναλλαγών, δημιουργία εφαρμογών, κ.λπ.
Έκτον, πλήρης εναρμόνιση σε ό,τι αφορά στην εποπτεία τόσο στην προληπτική όσο και στην κατασταλτική, σε συνεργασία με άλλες διωκτικές αρχές όπως είναι εκείνες κατά του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και του ξεπλύματος χρήματος.
Έβδομον, να επιτραπεί από οργανωμένες αγορές, όπως εμπορικές τράπεζες ή ακόμα και από κεντρικές τράπεζες, να εκδίδουν και να συναλλάσσονται με εποπτευόμενα-ρυθμισμένα κρυπτονομίσματα ή κρυπτοστοιχεία. Αρκεί σε όλα αυτά να μπουν κανόνες.
Όγδοον, τα ευρωπαϊκά συστήματα πληρωμών και οι αρμόδιες αρχές να αναλύσουν σε βάθος την τεχνολογία, όπως η DLT, να διαπιστώσουν ευκαιρίες καινοτομίας, αλλά και τα αρνητικά τους, όπως είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος (το mining είναι ενεργοβόρο). Επομένως, όλες οι τεχνολογίες αυτές δεν εμπίπτουν στα κριτήρια ESG (environment, social, government) που υιοθετεί η Ευρώπη. Πέραν του περιβάλλοντος, το υψηλό ρίσκο και η έλλειψη εποπτείας δεν πληρούν και τα κριτήρια του "social" και του "government".
Πρώτον, το ευρωσύστημα δεν αναγνωρίζει τα κρυπτονομίσματα ως νόμισμα. Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή έρχεται κυρίως από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία έχει ήδη υιοθετήσει την αρχή ότι τα λεγόμενα κρυπτονομίσματα είναι στην πραγματικότητα "κρυπτοστοιχεία" (crypto-assets), δηλαδή προσομοιάζουν σε επενδυτικά μέσα και μάλιστα υψηλού κινδύνου, και σε καμία περίπτωση δεν φέρουν χαρακτηριστικά νομίσματος, όπως ορίζεται η έννοια από τη γενική νομισματική θεωρία.
Δεύτερον, το σημείο που θα μπορούσε να ελεγχθεί και να ρυθμιστεί για τα σημερινά κρυπτονομίσματα είναι εκείνο κατά το οποίο χρησιμοποιείται νόμισμα (π.χ. ευρώ) για την αγορά π.χ. Bitcoin και εκείνη η στιγμή που μετατρέπεται το Bitcoin σε νόμισμα. Εδώ έχει εστιαστεί το ενδιαφέρον εξειδικευμένων ομάδων από το ευρωσύστημα, την Κομισιόν, αλλά και άλλων ειδικών οργανισμών. Εκεί πιστεύουν ότι είναι το μοναδικό σημείο που θα μπορούσε να ελεγχθεί και να λειτουργήσει αποτρεπτικά στην περαιτέρω ανάπτυξη αυτού του μαύρου κουτιού. Με απλά λόγια, αν κάποιος αγοράσει ένα κρυπτονόμισμα είτε θα παραμείνει σε αυτό ή θα πρέπει να "αποκαλυφθεί" η ταυτότητα εκείνου που μετατρέπει π.χ. το bitcoin σε ευρώ. Και εδώ η λύση δεν εύκολη, καθώς και σε αυτό σημείο μπορεί να δημιουργηθεί μία μαύρη αγορά εξαργύρωσης κρυπτονομισμάτων.
Τρίτον, θα πρέπει να υπάρξει ορισμός τού τι είναι κρυπτοστοιχείο, ψηφιακό χρήμα, ηλεκτρονικό κέρμα, ηλεκτρονικό πορτοφόλι και το πρόσφατα εμφανιζόμενο "σταθερό κρυπτονόμισμα" (stablecoin). To τελευταίο συνδέει την τιμή του με μία σταθερή αξία όπως νόμισμα ή εμπόρευμα. Για τα stablecoin, η Κομισιόν αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να τα θεωρήσει ως κατηγορία ψηφιακού χρήματος, διότι είναι δεμένο με μια αξία.
Τέταρτον, να εμπίπτουν τα crypto-assets στην εποπτεία των επιτροπών κεφαλαιαγοράς και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (ESMA) ως επενδυτικά μέσα.
Πέμπτον, πλήρης εναρμονισμός όλων των εθνικών πλαισίων για τη λειτουργία και την εποπτεία τους. Το νέο πλαίσιο πρέπει να έχει κοινούς κανόνες ως προς τους ορισμούς, να αναγνωρίζει τη δυνατότητα να υπάρχουν εκδότες κρυπτονομισμάτων από αδειοδοτημένα ιδρύματα, να ορίζονται οι προϋποθέσεις αδειοδότησης εκδοτών ή για πλατφόρμες συναλλαγών, δημιουργία εφαρμογών, κ.λπ.
Έκτον, πλήρης εναρμόνιση σε ό,τι αφορά στην εποπτεία τόσο στην προληπτική όσο και στην κατασταλτική, σε συνεργασία με άλλες διωκτικές αρχές όπως είναι εκείνες κατά του οργανωμένου οικονομικού εγκλήματος, της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας και του ξεπλύματος χρήματος.
Έβδομον, να επιτραπεί από οργανωμένες αγορές, όπως εμπορικές τράπεζες ή ακόμα και από κεντρικές τράπεζες, να εκδίδουν και να συναλλάσσονται με εποπτευόμενα-ρυθμισμένα κρυπτονομίσματα ή κρυπτοστοιχεία. Αρκεί σε όλα αυτά να μπουν κανόνες.
Όγδοον, τα ευρωπαϊκά συστήματα πληρωμών και οι αρμόδιες αρχές να αναλύσουν σε βάθος την τεχνολογία, όπως η DLT, να διαπιστώσουν ευκαιρίες καινοτομίας, αλλά και τα αρνητικά τους, όπως είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος (το mining είναι ενεργοβόρο). Επομένως, όλες οι τεχνολογίες αυτές δεν εμπίπτουν στα κριτήρια ESG (environment, social, government) που υιοθετεί η Ευρώπη. Πέραν του περιβάλλοντος, το υψηλό ρίσκο και η έλλειψη εποπτείας δεν πληρούν και τα κριτήρια του "social" και του "government".
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου