Ήταν 23 Απριλίου το 1999 όταν το ΝΑΤΟ επέβαλε τη σιωπή και τη λογοκρισία, βομβαρδίζοντας το ραδιομέγαρο στο Βελιγράδι. Οι ψίθυροι της εποχής έλεγαν πως το CNN ήταν ενήμερο.
Κάνοντας μία βόλτα στο παλιό Βελιγράδι, τίποτα δεν θυμίζει τις μαύρες και εφιαλτικές ημέρες του 1999. Τότε που κάθε τρεις και λίγο σήμαιναν οι σειρήνες και τα αεροπλάνα του ΝΑΤΟ «ξερνούσαν» βόμβες ισοπεδώνοντας τα πάντα από κάτω. Τίποτα δεν θυμίζει, εκτός κι αν ανηφορίσεις την Κνέζα Μιλόσα. Μία αφίσα και δυο-τρία κτήρια, στη διασταύρωση με την Νεμάνινα, που έχουν αφήσει οι Σέρβοι εκεί επίτηδες, γερμένα και ετοιμόρροπα είναι ικανά, στον επισκέπτη, να θυμίσουν πως εκεί κάποτε φύτρωνε ο εφιάλτης και στους Σέρβους να μην ξεχνούν: Τα όσα πέρασαν, τα όσα έζησαν. Το μίσος για τον Αμερικανό είναι απύθμενο. Όλοι είναι φίλοι, όχι όμως αυτοί…
Οι Σέρβοι στους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς έφτασαν στο σημείο παραδομένοι να κάθονται στο σπίτι τους μέσα και απλά να… περιμένουν. Είτε το τέλος των βομβαρδισμών είτε το… τέλος. Διακρίσεις άλλωστε δεν γίνονταν. Από τους 2.000 νεκρούς χάθηκαν πολλά γυναικόπαιδα, ενώ το ΝΑΤΟ «βάφτιζε» στόχους ως… νόμιμους! Όπως το ραδιομέγαρο ενημέρωσης. Εκεί που δούλευαν Σέρβοι και ξένοι δημοσιογράφοι για να ενημερώσουν και να μεταφέρουν στον κόσμο την ωμή βία και τις κτηνωδίες των Αμερικανών.
Το 1999, στις 23 Απριλίου, το ΝΑΤΟ ψυχρά, ωμά μα πάνω απ’ όλα στοχευμένα βομβαρδίζει το κτίριο της σερβικής τηλεόρασης στο Βελιγράδι με αποτέλεσμα 16 άτομα να σκοτωθούν και πολλά να τραυματιστούν. Το ΝΑΤΟ είχε χαρακτηρίσει το κτίριο ως… «νόμιμο στόχο».
Η οργή του κόσμου εξαπλώθηκε από άκρου εις άκρον στην Ευρώπη και τον κόσμο όλο, κάνοντας λόγο ( πέραν της ωμής βίας) για λογοκρισία που επέβαλε ο Μπιλ Κλίντον. Ήθελε να σιωπήσει η ανεξάρτητη ενημέρωση και να περνάει μόνο τα όσα ήθελε μέσω του CNN.
«Οι τρεις πύραυλοι του ΝΑΤΟ επέβαλαν με το αίμα που χύθηκε, τη λογοκρισία όχι μόνον στα γιουγκοσλαβικά μέσα ενημέρωσης, αλλά και στα ξένα τηλεοπτικά δίκτυα που χρησιμοποιούσαν τις εγκαταστάσεις μας για να στέλνουν το σήμα τους» είχε διαμηνύσει ο Γκόραν Μάτιτς, Υπουργός και στενός συνεργάτης του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Ράντε Ντρόμπατς, είχε συμπληρώσει: «Δεν θεωρώ τυχαίο πως την ώρα που οι Ρώσοι και εμείς αναζητούμε διεξόδους και πολιτικές λύσεις, το ΝΑΤΟ αποφάσισε να σκληρύνει τη στάση του χτυπώντας την καρδιά της πληροφόρησης για να επιβάλει τη μονοκρατορία του CNN.
Περιέργως ορισμένες δυτικές πηγές, αλλά και ο ίδιος ο Μπιλ Κλίντον, επεχείρησαν να αποπροσανατολίσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, ότι δήθεν κάτι γίνεται, ενώ ήδη είχαν αποφασίσει όχι απλώς να σκληρύνουν τη στάση τους, αλλά και να δολοφονήσουν δημοσιογράφους επιβάλλοντας σιγή στα μέσα ενημέρωσης».
Στη Σερβία εκείνη την εποχή, αυτό που λέγανε ήταν «όλοι ξέραμε πως το CNN είχε ειδοποιηθεί από την Ατλάντα ότι θα χτυπηθεί το κτίριο, αν όλοι επαγρυπνούσαμε, ίσως δεν θα το τολμούσαν».
Το φως της ημέρας αποκάλυψε τη φρίκη. Διαμελισμένα πτώματα, νεκροί Σέρβοι δημοσιογράφοι που είχαν πηδήξει από τα παράθυρα, επιτόπιες επεμβάσεις σε εγκλωβισμένους που αναγκάζονταν να τους ακρωτηριάσουν για να τους σώσουν τη ζωή.
Μια ζωή που αναγκαστικά συνεχίστηκε και γι αυτούς που πήγαν να κάνουν τη δουλειά τους και να μεταφέρουν στον κόσμο τα όσα είχαν συμβεί, αλλά… ο διπλανός τους δεν είχε εμφανιστεί.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου