Η εγγυήτρια ενημερώθηκε μετά από 8 χρόνια για την οφειλή που της καταλογίστηκε κι ενώ δεν είχε γίνει σε βάρος του κύριου δανειολήπτη όλα αυτό το διάστημα ενέργεια για είσπραξη του ληξιπρόθεσμου δανείου.
Από το dikastiko.gr
Είχε υπογράψει σε ηλικία 23 ετών ως εγγυήτρια σε σύμβαση δανείου, που ανέλαβε ο τότε σύντροφός της. Επρόκειτο για δάνειο 14.000 ευρώ, το οποίο έλαβε ο σύντροφός της για αποπληρωμή οφειλών του σε άλλες τράπεζες. Επί 8 έτη δεν είχε καμία ενημέρωση για την πορεία του δανείου και αιφνιδίως βρέθηκε να χρωστάει ως εγγυήτρια 31.000 ευρώ!!
Τελικά, το Εφετείο Αθηνών με μία απόφαση – σταθμό την δικαίωσε, κρίνοντας πως η τράπεζα δεν την ενόχλησε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά επιπλέον δεν είχε προχωρήσει και στις απαιτούμενες ενέργειες εναντίον του κύριου δανειολήπτη και τότε συντρόφου της παρά το γεγονός ότι είχε σταματήσει την καταβολή των δόσεων λίγο μετά τη λήψη του δανείου.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην απόφαση «περί τα τέλη Μαρτίου 2008 ο μη διάδικος στην παρούσα δίκη, 30 ετών υπάλληλος στον Δήμο … με τον οποίο η ενάγουσα διατηρούσε την εποχή εκείνη ολιγόμηνο ερωτικόν δεσμό, της ζήτησε να τον συνοδεύσει σε ένα υποκατάστημα της εταιρείας με τον διακριτικό τίτλο «…», στο οποίο εργαζόταν κάποια φίλη του, προκειμένου να λάβει ένα δάνειο, με το οποίο επρόκειτο να αποπληρώσει υφιστάμενες οικονομικές υποχρεώσεις του προς έτερα πιστωτικά ιδρύματα. Στις 26/3/2008 δε, η ενάγουσα μαζί με τον …, επισκέφθηκαν το με κωδικό … υποκατάστημα του Κορυδαλλού της άνω θυγατρικής της εναγομένης «…», όπου τους υποδέχθηκε η προστηθείσα υπάλληλος της τελευταίας και φίλη του … η οποία και τους ενημέρωσε για τους όρους και τις προϋποθέσεις της δανειοδότησης του».
Οι διαβεβαιώσεις και τα ψευδή στοιχεία της τραπεζικής υπαλλήλου
Παράλληλα, τονίζεται από την εγγυήτρια πως «η ως άνω υπάλληλος ενημέρωσε τον … ότι το δάνειο θα εγκρινόταν αμέσως αν κάποιο τρίτο πρόσωπο συμβαλλόταν ως εγγυητής στην κατάρτιση του και τότε πρότεινε στην ενάγουσα να υπογράψει η ίδια (η ενάγουσα) ως εγγυήτρια στο δάνειο του συντρόφου της. Η 23χρονη τότε ισχυρίζεται ότι η ως άνω υπάλληλος την είχε διαβεβαιώσει ότι δεν είχε να φοβάται τίποτε εφόσον ο δανειολήπτης … (πρωτοφειλέτης) επρόκειτο να εξοφλήσει το δάνειο και ότι το να συμβληθεί ως εγγυήτρια στο ανωτέρω δάνειο ήταν μία εντελώς τυπική διαδικασία που θα διευκόλυνε την έγκριση του από τα κεντρικά της εναγομένης».
Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι η ανωτέρω υπάλληλος συμπλήρωσε ανακριβώς τα στοιχεία της προσωπικής-περιουσιακής κατάστασης της ενάγουσας ως εγγυήτριας, με σκοπό την υψηλότερη βαθμολογία στην συστημική αξιολόγηση του δανείου από το αρμόδιο τμήμα της εναγομένης, ώστε να καταστεί απολύτως βέβαιη η έγκριση του από αυτό.
Συγκεκριμένα, επισημαίνεται πως «έθεσε ανακριβώς θετική απάντηση στην ερώτηση αν η ενάγουσα είναι κάτοχος με την ενιαία «κυρία» ακίνητης περιουσίας είτε αυτοκινήτου και στο αν ήταν οφειλέτρια από δάνειο αυτοκινήτου ενώ από κανένα προσκομιζόμενο έγγραφο από εκατέρωθεν τους διαδίκους δεν προκύπτει ότι κατά τον επίδικο χρόνο η ενάγουσα ήταν κυρία ακινήτου είτε αυτοκινήτου είτε ότι είχε λάβει δάνειο αγοράς αυτοκινήτου. Αντιθέτως η ανωτέρω υπάλληλος καταχώρησε ανακριβώς αρνητική απάντηση στις ερωτήσεις εάν ο δανειολήπτης (…) είχε οφειλές από οιασδήποτε φύσης δάνειο (καταναλωτικό, προσωπικό, επαγγελματικό η στεγαστικό), ενώ σκοπός του ληφθέντος δανείου, ήταν, όπως προαναφέρεται, η αποπληρωμή υφιστάμενων υποχρεώσεων αυτού προς έτερα πιστωτικά ιδρύματα».
Καμία ενημέρωση για 8 χρόνια
Το Εφετείο αναφέρει πως η εγγυήτρια δεν είχε «έκτοτε ουδεμία ενημέρωση για την κίνηση του λογαριασμού της εν λόγω δανειακής σύμβασης ούτε από την εναγομένη τραπεζική εταιρεία, ούτε και από τον … (πρωτοφειλέτη -δανειολήπτη), αφού η σχέση τους έληξε λίγους μήνες μετά την υπογραφή της.
Όπως ισχυρίστηκε η εγγυήτρια 8 χρόνια αργότερα και «συγκεκριμένα στις 9/3/2016 οχλήθηκε τηλεφωνικώς για λογαριασμό της εναγομένης από την εταιρεία ενημέρωσης οφειλετών με την επωνυμία «…», η οποία το πρώτον την ενημέρωσε ότι υφίσταται σε βάρος της απαίτηση της εναγομένης ύψους 31.000 ευρώ περίπου, η οποία προερχόταν από το δάνειο που χορηγήθηκε στον …, στο οποίο ενεχόταν ως εγγυήτρια και το οποίο, όπως ανακάλυψε η ίδια (η ενάγουσα) μετά την ως άνω όχληση της, σταμάτησε να εξυπηρετεί σχεδόν αμέσως μετά την εκταμίευση του ποσού του δανείου ο τελευταίος (δανειολήπτης – πρωτοφειλέτης)».
Ωστόσο, τονίζεται πως από το 2009 δε μέχρι και τον Ιούνιο του 2017 ουδεμία ενέργεια ή προσπάθεια είσπραξης της οφειλής πραγματοποιήθηκε από την εναγόμενη τράπεζα έναντι του πρωτοφειλέτη. Επιπλέον το επίδικο δάνειο δεν είχε καταγγελθεί μέχρι τουλάχιστον και τον Ιούνιο του 2017, η δε εναγομένη τράπεζα δικαιολογεί το γεγονός αυτό με την αιτιολογία ότι το δάνειο, έληγε τον Απρίλιο του 2018.
Απελευθώνεται από εγγυήτρια
«Με τα δεδομένα όμως αυτά κρίνεται ότι στοιχειοθετείται βαριά αμέλεια της εναγόμενης τράπεζας δια μέσου των προστηθέντων υπαλλήλων αυτής για την ματαίωση ικανοποίησης της απαίτησης της από τον πρωτοφειλέτη. Ως εκ τούτου πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις για την θεμελίωση του άρθρου 862 ΑΚ και κατά συνέπειαν πρέπει να γίνει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη η ένδικη αγωγή κατά την ως άνω επικουρικώς σωρευόμενη βάση της και να αναγνωριστεί ότι η ενάγουσα έχει ελευθερωθεί από την από 3/4/2008 σύμβαση εγγυήσεως που έχει συνάψει με την εναγόμενη τράπεζα» καταλήγει η δικαστική απόφαση.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου