Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας
Το απέδειξε το δημοψήφισμα το 2015, όταν με κλειστές τις τράπεζες και με capital controls των 60 ευρώ ημερησίως, το "ΟΧΙ" θριάμβευσε με 61,31% !!!
Σε μια χώρα όπου, κατά τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ, το 95% των πολιτών έχουν καταθέσεις μικρότερες των 10.000 ευρώ και, την ίδια ώρα, η συντριπτική τους πλειοψηφία χρωστά κατά μέσο όρο στις τράπεζες τουλάχιστον τα τριπλάσια, η απειλή της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος και του κλεισίματος των τραπεζών, όχι μόνο δεν τρομοκρατεί κανέναν, αλλά, αντιθέτως, προκαλεί μαζικούς πανηγυρισμούς και ανακούφιση, παρότι όλοι γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να πάρουν δεκάρα τσακιστή από την εγγύηση των 100.000 ευρώ του ΤΕΚΕ !!!
Είναι λοιπόν τραγικό το λάθος Μητσοτάκη, να σπεκουλάρει πολιτικά την κυβέρνηση με όχημα το τραπεζικό σύστημα, την χρηματιστηριακή κρίση και την χρηματοπιστωτική σταθερότητα, αφού, αν ο Τσίπρας καταφέρει να χρεοκοπήσει επίσημα και να κλείσει και τις 4 συστημικές τράπεζες, είναι βέβαιο ότι θα επανεκλεγεί ...... αυτοδύναμος πρωθυπουργός. Με τον ίδιο εκείνο μαγικό τρόπο που θριάμβευσε ... κατά το ίδιο λάθος .... και στο δημοψήφισμα του 2015.
Το μίσος του μέσου πολίτη προς το τραπεζικό σύστημα είναι απερίγραπτο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο πιο μισητός Έλληνας στο διαδίκτυο είναι σήμερα ο Γιάννης Στουρνάρας. Περισσότερο ακόμη και από τον "Εγώ" Ευάγγελο Βενιζέλο.
Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα και η βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος, σήμερα, αφορούν, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, μια ασήμαντη μόνο μειοψηφία του ελληνικού λαού. Τους λίγους εκείνους εναπομείναντες νοικοκυραίους και τους πάσης φύσης βολεμένους του συστήματος, που μπορούν ακόμη να περάσουν έξω από την τράπεζα, χωρίς να τους πάρουν στο κυνήγι σεκιουρητάδες, τραπεζοϋπάλληλοι και διευθυντές.
Για όλους τους άλλους, δλδ για τα εκατομμύρια των Ελλήνων με τους δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, τα καταγγελμένα κόκκινα δάνεια και τις κάρτες, με τις ρυθμίσεις που πέφτουν η μια μετά την άλλη, με τους πλειστηριασμούς, τις κατασχέσεις, το κομμένο ρεύμα, την απλήρωτη ασφάλεια του αυτοκινήτου και των τελών κυκλοφορίας, για όλους δλδ εκείνους τους πολίτες που έμαθαν αναγκαστικά στα χρόνια των μνημονίων να επιβιώνουν εξωτραπεζικά και να ταϊζουν τις οικογένειές τους χάρη, κυρίως, στην φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, η χρηματοπιστωτική σταθερότητα ακούγεται ως ανέκδοτο με δυο λέξεις, ενώ, η απειλή του κλεισίματος των τραπεζών, μετά το άφθονο γέλιο από το ανέκδοτο της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, συνιστά το καλύτερο ηρεμιστικό για έναν ανακουφιστικό και απαλλαγμένο από τον τραπεζικό εφιάλτη ύπνο. Καλύτερο ακόμη και από το να κουμπώσεις 4-5 Zanax.
Aυτή είναι σήμερα η ακτινογραφία της ελληνικής, μεταμνημονιακής κοινωνίας, που αδυνατούν να αντιληφθούν πολιτικό σύστημα και δημοσκόποι, που συνεχίζουν αμετανόητα να πέφτουν έξω. Και δεν μπορούν να την αντιληφθούν επειδή, απλά, ανήκουν στην περιθωριακή μειοψηφία των βολεμένων.
Συνιστώ λοιπόν στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αν ψάχνει ακόμη για αφήγημα, να κάνει το εξής απλό κοινωνικό πείραμα: Να μπλοκάρει τραπεζικούς λογαριασμούς και κάρτες, χρεωστικές και πιστωτικές, και να αναγκάσει την οικογένειά του να ζήσει, έστω για ένα τρίμηνο, με 600 ευρώ μετρητά τον μήνα. Έστω και με 800 .... για να αισθάνονται ότι ανήκουν στους προνομιούχους. Όταν με το καλό συνέλθει από το ξύλο που θάχει φάει, από το πρώτο κιόλας 24ωρο, και απομαγνητοφωνήσει τα γαλλικά που θα τούχουν εν τω μεταξύ σούρει - μαζί με το ξύλο - σύζυγος και τέκνα, θα βρεθεί αυτόματα με τον κορμό του νέου του καταπληκτικού αφηγήματος στα χέρια. Του ίδιου εκείνου αφηγήματος, με το οποίο, ο μέσος Έλληνας, στην εποχή του μνημονίου, καταφέρνει να κρατάει ακόμη ζωντανή, έστω και με τα δόντια, την ψήφο εμπιστοσύνης της ίδιας του της οικογένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου