ΒΙΝΤΕΟ : ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, ΤΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ;;;

Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Αφιερωμένο στον καλό μου φίλο, επιστήμονα, συναγωνιστή και εξαιρετικό ΕΛΛΗΝΑ βουλευτή, ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΜΜΕΝΟ !!!

Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ από την Εξεταστική για το Μνημόνιο
Δίνει ρέστα ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ !!!

Εκπρόσωποι θεσμικών φορέων και, μάλιστα, Οικονομολόγοι του ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ, δεν έχουν διαβάσει τα Μνημόνια και τις Δανειακές Συμβάσεις και δεν γνωρίζουν τα επιτόκια δανεισμού !!!
Το χειρότερο όμως όλων είναι ότι δεν γνωρίζουν τι δανειστήκαμε και πως καλούμαστε να αποπληρώσουμε τα δανείσματα των σχετικών συμβάσεων !!!
Όμως, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, πέντε χρόνια τώρα και, ακόμη και σήμερα, παρελαύνουν καθημερινά από τις τηλεοράσεις, πουλώντας στους Έλληνες τα φύκια των Μνημονίων για μεταξωτές κορδέλες !!!

Χωρίς να έχουν ιδέα, ούτε ακόμη ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ, τι είναι το χρήμα, τα δάνεια και οι καταθέσεις και τι σχέση έχουν όλα αυτά μεταξύ τους, οι βουλευτές ολόκληρης της ΕΕ ψηφίζουν Μνημόνια, Δανειακές Συμβάσεις και νόμους για την ενίσχυση των τραπεζών με δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους, για να μοιράζουν αφειδώς δισεκατομμύρια στους πτωχευμένους, κρατικοδίαιτους τραπεζίτες, με τα οποία χρεώνονται οι αφελείς ευρωπαίοι φορολογούμενοι !!!

Στην Ελλάδα, όλοι σχεδόν οι βουλευτές πιστεύουν ακόμη ότι οι τράπεζες χορηγούν δάνεια από τα χρήματα των καταθέσεων και ότι σήμερα οι τράπεζες δεν δανείζουν λόγω έλλειψης ρευστότητας, επειδή μειώθηκαν οι καταθέσεις και, έτσι, δεν έχουν ρευστά χρήματα για να μας δανείσουν, λες και το δάνεισμα χορηγείται από τα γκισέ των τραπεζών μετρητό στη σακούλα !!!

Πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι

ΤΡΑΠΕΖΕΣ, EFSF & ΔΝΤ ΑΓΟΡΑΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΤΟ 3% ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ, ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΟΚΟΥΣ,  

ενώ εμείς πληρώνουμε τόκους για το 100% του χρήματος που δανειζόμαστε, το οποίο μάλιστα αποπληρώνουμε, κατά κεφάλαιο και τόκους, στο ακέραιο ;;;

Αυτό στη νομική επιστήμη ονομάζεται ΑΝΗΘΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ (αρθ. 178 ΑΚ) !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :
http://www.scribd.com/doc/193167384/%CE%9A%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%A5%CE%A0%CE%95%CE%A1%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%97-%CE%A3%CF%87%CE%AD%CE%B4%CE%B9%CE%BF-%CE%9F%CE%BC%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%91%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CE%A4%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CF%8E%CE%BD

Κατά το άρθρο 178 ΑΚ, δικαιοπραξία που αντιβαίνει στα χρηστά ήθη, ήτοι η ΑΝΗΘΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΑ, είναι ΑΚΥΡΗ.

Ως κριτήριο των χρηστών ηθών χρησιμεύουν οι ιδέες του κοινωνικού ανθρώπου, που κατά την γενική αντίληψη σκέπτεται και πράττει χρηστά και με σύνεση, η δε αντίθεση προς αυτά, που καθιστά τη δικαιοπραξία άκυρη, κρίνεται από το περιεχόμενο αυτής, εν όψει και του συνόλου των περιστάσεων που την συνοδεύουν και πάντως όχι μεμονωμένα με την λήψη δηλαδή υπ όψιν του αιτίου που την προκάλεσε, ή του σκοπού που επιδιώκεται με αυτήν (ΑΠ 1522/2000, ΕφΘεσ 526/2000).

Κατά το άρθρο 179 ΑΚ, που αποτελεί ειδικότερη περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 178 ΑΚ,ΑΚΥΡΗ, ως αντίθετη προς τα χρηστά ήθη είναι η δικαιοπραξία με την οποία εκμεταλλεύεται κάποιος την ανάγκη ή την απειρία του άλλου και πετυχαίνει, να συνομολογήσει ή να πάρει για τον εαυτό του ή τρίτο, για κάποια παροχή, περιουσιακά ωφελήματα, που κατά τις περιστάσεις βρίσκονται σε φανερή δυσαναλογία προς την παροχή.

Για να επέλθει το προβλεπόμενο αποτέλεσμα, δηλαδή η ακυρότητα της σύμβασης, που είναι απόλυτη και συνεπώς μπορεί να προταθεί από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον και να ληφθεί υπ όψιν και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, απαιτούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις :

• η ύπαρξη φανερής δυσαναλογίας μεταξύ παροχής και αντιπαροχής κατά το χρόνο κατάρτισης της σύμβασης. Τέτοια θεωρείται εκείνη, που γίνεται αντιληπτή από λογικό άνθρωπο, που έχει πείρα των σχετικών συναλλαγών και υπερβαίνει το μέτρο κατά το οποίο είναι ανθρωπίνως φυσικό και εύλογο, να αποκομίσει όφελος από οικονομικού περιεχομένου σύμβαση με ζημία του άλλου,
• η συνδρομή ανάγκης, κουφότητας ή απειρίας του αντισυμβαλλομένου, που είναι «αδήριτη» δηλαδή αδιαφορία και αμεριμνησία, εξ αιτίας της οποίας ο συναλλασσόμενος δεν μπορεί να εκτιμήσει τις συνέπειες των πράξεων του και απειρία, δηλαδή έλλειψη πείρας γύρω από τη ζωή και τις συναλλαγές, έστω και για ορισμένη κατηγορία αυτών, λόγω ηλικίας, ελλειπούς μόρφωσης, διανοητικής κατάστασης κλπ. και
• η εκμετάλλευση μιας τουλάχιστον των ανωτέρω καταστάσεων που να τη γνωρίζει ο αντισυμβαλλόμενος.

Μόνη, όμως, η προφανής δυσαναλογία παροχής και αντιπαροχής δεν καθιστά την σύμβαση ανήθικη, εφ όσον δεν προσδιορίζεται με συγκεκριμένους παράγοντες, όπως είναι τα ιδιοτελή κίνητρα, ή οι ανήθικοι σκοποί, σε συνδυασμό και με την συγκεκριμένη σύμβαση, ο ανήθικος χαρακτήρας στο σύνολό του (Εφ Αθ 6446/90, ΑΠ 958/1988, ΑΠ 1523/82, ΕφΠατρ 1347/90).

Εν προκειμένω, στις πάσης φύσης τραπεζικές πιστωτικές συμβάσεις, συντρέχουν σωρρευτικά όλες οι ανωτέρω προϋποθέσεις, με αποτέλεσμα αυτές να αντιβαίνουν στα χρηστά ήθη εν όψει του συνόλου των περιστάσεων που τις συνοδεύουν (ΑΠ 1522/2000, ΕφΘεσ 526/2000), δηλαδή υπό του συνόλου των περιστάσεων υπό τις οποίες αυτές έχουν καταρτιστεί, συνομολογηθεί, υπογραφεί, εκταμιευθεί και εξυπηρετηθεί, καθιστάμενες έτσι αυτές ΑΚΥΡΕΣ, ως ΑΝΗΘΙΚΕΣ ΔΙΚΑΙΟΠΡΑΞΙΕΣ με τις οποίες οι τράπεζες, ενεργώντας με ιδιοτελή κίνητρα, εκμεταλλεύονται την ανάγκη, την κουφότητα και την απειρία των δανειοληπτών και πετυχαίνουν να συνομολογήσουν και να πάρουν για τον εαυτό τους, δια των παροχών αυτών, τα περιουσιακά ωφελήματα που ενσωματώνοται στους τόκους και τα πάσης φύσης έξοδα αυτών, που συνιστούν τα κύρια λειτουργικά έσοδα τους και διαμορφώνουν άμεσα και ουσιαστικά τον κύκλο εργασιών τους, την κερδοφορία τους, την αξία της μετοχής τους στο Χρηματιστήριο, τα μερίσματα των μετόχων τους και τις πρόσθετες αμοιβές και τα μπόνους των στελεχών, των υπαλλήλων και των μελών των διοικητικών τους συμβουλίων.
Τα οφελήματα δε αυτά, κατά τις ως άνω περιστάσεις, βρίσκονται σε φανερή δυσαναλογία προς τις παροχές, η δε ακυρότητα των τραπεζικών πιστωτικών συμβάσεων, επειδή είναι απόλυτη και συνεπώς μπορεί να προταθεί από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον, πρέπει να λαμβάνεται υπ όψιν, αυτεπαγγέλτως, από το Δικαστήριο.

Ειδικότερα, ως προς την προϋπόθεση της ύπαρξης φανερής δυσαναλογίας μεταξύ παροχής και αντιπαροχής κατά το χρόνο κατάρτισης των πιστωτικών συμβάσεων, αυτή γίνεται άμεσα αντιληπτή από τον λογικό άνθρωπο που έχει πείρα των τραπεζικών συναλλαγών και της εν γένει λειτουργίας της τραπεζικής των κλασματικών αποθεμάτων, αφού αυτή υπερβαίνει το μέτρο κατά το οποίο είναι ανθρωπίνως φυσικό και εύλογο να αποκομίσει όφελος από οικονομικού περιεχομένου σύμβαση με ζημία του άλλου, επειδή οι τράπεζες αναπτύσσουν την κατά το άρθρο 106 του Συντάγματος ιδιωτική οικονομική τους πρωτοβουλία και δραστηρότητα κατά την τραπεζική των κλασματικών αποθεμάτων, στην πράξη πείθουν τους δανειολήπτες, δια της εν τοις πράγμασι τυφλής προσχώρησης αυτών σε πιστωτικές συμβάσεις προσχώρησης, στερημένοι από τις δυνατότητες ελεύθερης δικαιοπρακτικής αυτοδιάθεσης ως προς τη διαμόρφωση τους, ήτοι βρισκόμενοι σε άνιση οικονομική και διαπραγματευτική ελευθερία, ΝΑ ΔΑΝΕΙΣΤΟΥΝ ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ-ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΧΡΗΜΑΤΑ, ήτοι τα πιστωτικά υπόλοιπα μη νομισματοποιημένου χρήματος των λογαριασμών καταθέσεων του παθητικού των τραπεζών, που τηρούνται υπό τον κωδικό αριθμό 51.00 κατά το κλαδικό λογιστικό σχέδιο αυτών και, εν προκειμένω, συγκροτούνται ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΔΑΝΕΙΣΜΑΤΑ των πιστωτικών συμβάσεων και όχι από το νομισματοποιημένο, νόμιμο χρήμα της αναγκαστικής κυκλοφορίας που συγκροτείται, κατά το νομισματικό μέγεθος Μ1, μόνον από κέρματα και τραπεζογραμμάτια και, ταυτόχρονα, ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΞΟΦΛΗΣΟΥΝ ΤΟ ΔΑΝΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΧΡΗΜΑΤΑ, ήτοι με το νομισματοποιημένο, νόμιμο χρήμα της αναγκαστικής κυκλοφορίας, δηλαδή, κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ1, μόνο με κέρματα και τραπεζογραμμάτια, ήτοι να εξοφλήσουν το δάνεισμα με ΜΗ ΟΜΟΕΙΔΗ, διαφορετικής ποιότητας και ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΑ της παροχής αυτού πράγματα, ρητά αποκλειομένου από το νόμο και τους ΓΟΣ των πιστωτικών συμβάσεων, κάθε άλλου νομισματικού μέσου ή μεγέθους για την απόδοση του δανείσματος, με αποτέλεσμα, η φανερή αυτή δυσαναλογία μεταξύ παροχής και αντιπαροχής κατά το χρόνο συνομολόγησης των πιστωτικών συμβάσεων, να διαταράσσει σημαντικά και σε βάρος των δανειοληπτών - καταναλωτών την ισορροπία δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτές, κυρίως δε λόγω παραβάσεων των υποχρεώσεων σαφήνειας και διαφάνειας ως προς τις επαγόμενες για αυτούς οικονομικές, χρηματικές και νομισματικές επιβαρύνσεις, οι οποίες επιβάλλονται δίχως τον εκ των προτέρων καθορισμό ειδικών και ευλόγων για τον καταναλωτή κριτηρίων (βλ. σχετικά ΑΠ 1219/2001).

Ακόμη, ως προς την προϋπόθεση της συνδρομής της ανάγκης, της κουφότητας και της απειρίας των αντισυμβαλλομένων στις πιστωτικές συμβάσεις δανειοληπτών, αυτή είναι πρόδηλη και «αδήριτη», δηλαδή αδιαφορία και αμεριμνησία, εξ αιτίας της οποίας οι δανειολήπτες δεν μπορούν να εκτιμήσουν τις συνέπειες των πράξεων τους και, απειρία, δηλαδή έλλειψη πείρας γύρω από τις τραπεζικές συναλλαγές και, ειδικότερα, ως προς τη λειτουργία της τραπεζικής των κλασματικών αποθεμάτωνκαι της δυνατότητας των τραπεζών να καταστρατηγούν την έννοια του κλασματικού αποθέματος και της ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005 και, έτσι, να αντιστρέφουν το μηχανισμό της λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος και του πιστωτικού κύκλου, από ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΡΗΜΑΤΑ, ΣΕ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ, με αποτέλεσμα, αντί το χρήμα να παράγει δάνεια, να είναι τα δάνεια που παράγουν χρήμα, που όμως είναι κατά τα ανωτέρω μόνο λογιστικό, δηλαδή ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ και, έτσι, να δημιουργούν λογιστικό, πλασματικό μόνο χρήμα, εκπεφρασμένο στο επίσημο νόμισμα της αναγκαστικής νομισματικής κυκλοφορίας, από τις ίδιες τις πιστωτικές συμβάσεις και το δάνεισμα που χορηγούν με αυτές στους δανειολήπτες, με τη δημιουργία ή την πίστωση λογαριασμών καταθέσεων που τηρούνται υπό τον κωδικό αριθμό 51.00 κατά το κλαδικό λογιστικό σχέδιο αυτών και που συγκροτούνται από το ίδιο το δάνεισμα των πιστωτικών συμβάσεων και όχι από το νομισματοποιημένο, νόμιμο χρήμα της αναγκαστικής κυκλοφορίας, ήτοι από κέρματα και τραπεζογραμμάτια, κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ1, λόγω της ελλειπούς εξειδικευμένης μόρφωσης, της γνώσης, της απαραίτητης και αναγκαίας πληροφόρησης, της νηφάλιας, ώριμης σκέψης και της επίγνωσης του κινδύνου του δανεισμού και της υπερχρέωσής τους, ως προς τις μελλοντικές αρνητικές επιπτώσεις από τη σύναψη των τραπεζικών πιστωτικών συμβάσεων που αυτοί διαθέτουν ή, σε κάθε περίπτωση, που θα μπορούσαν να διαθέτουν κατά τη σύναψη και τη συνομολόγηση τους, που είναι όμως απαραίτητες προκειμένου να γίνουν αντιληπτά και κατανοητά τόσο ευαίσθητα, ιδιαίτερα και εξειδικευμένα χρηματοοικονομικά και νομισματικά ζητήματα, τα οποία δεν είναι άλλωστε γνωστά ούτε σε τραπεζικούς υπαλλήλους και ανώτερα τραπεζικά στελέχη, σε δικηγόρους, οικονομολόγους, φοροτέχνες, λογιστές, ούτε ακόμη στους Δικαστές ενώ, αντιθέτως, αυτά είναι γνωστά στις τράπεζες, καθώς επίσης και στους ειδικούς επιστήμονες και αναλυτές των χρηματοοικονομικών και της τραπεζικής, όπως προκύπτει με ασφάλεια από τις αναφορές και τις ομολογίες :

• Του Henry Ford, με την ιστορική αναφορά του κατά τη δεκαετία του 1930 ότι : «Εάν οι άνθρωποι κατανοήσουν πώς λειτουργεί το νομισματικό μας σύστημα, θα ξεσπάσει επανάσταση και μάλιστα ήδη το επόμενο πρωί».
• Του Sir Josiah Stamp, Διευθυντή της Τράπεζας της Αγγλίας την περίοδο 1928-1941, με την αναφορά του ότι : «Το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα απ’ το τίποτα. Η όλη διαδικασία είναι το πιο εκπληκτικό ταχυδακτυλουργικό κόλπο που ανακαλύφθηκε ποτέ».
• Του Marriners Eccles, Πρόεδρου του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συμβουλίου των ΗΠΑ, με την αναφορά του ότι : «Αν δεν υπήρχαν χρέη στο χρηματικό μας σύστημα, δεν θα υπήρχαν καθόλου χρήματα». 
• Του Robert H. Hemphill, Διευθυντή πιστώσεων της Τράπεζας του Ομοσπονδιακού Αποθεματικού Συστήματος των ΗΠΑ στην Ατλάντα της Τζώρτζια, με την αναφορά του ότι :«Είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τις εμπορικές τράπεζες. Πρέπει να δανειστεί κάποιος κάθε δολάριο που υπάρχει στην κυκλοφορία, μετρητό ή πιστωτικό. Όσο οι τράπεζες δημιουργούν άφθονα συνθετικά χρήματα, ευημερούμε. Αν όχι, λιμοκτονούμε».
• Της Τράπεζας της Αγγλίας, με την πρόσφατη έκδοση του τετράμηνου ενημερωτικού της δελτίου μηνός Μαρτίου 2014, υπό τον τίτλο «Money creation in the modern economy», όπου για πρώτη φορά ομολογεί δημόσια τη δημιουργία του χρήματος από το πουθενά, αφού ρητάαναφέρει ότι : «οι βασικές απόψεις των περισσοτέρων ανθρώπων, σε σχέση με το νομισματικό μας σύστημα, είναι εντελώς εσφαλμένες. Ειδικότερα, τα χρήματα χωρίς αντίκρισμα, τα οποία χρησιμοποιούμε σήμερα, δεν είναι τίποτα άλλο, από «υποσχετικές πληρωμών» ενώ οι εμπορικές τράπεζες τα δημιουργούν από το πουθενά, με το πάτημα ενός κουμπιού, απλά και μόνο με την παροχή δανείων. Το αντίκρισμα, η κάλυψη καλύτερα αυτών των χρημάτων, εξασφαλίζεται αποκλειστικά και μόνο από την εμπιστοσύνη των Πολιτών, από το ότι γίνονται αποδεκτά από τους ανθρώπους, για την ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών».
• Του Νομπελίστα Maurice Allais, με την ιστορική αναφορά του ότι : «Η σημερινή δημιουργία χρήματος από το τίποτα γίνεται από το τραπεζικό σύστημα και είναι πανομοιότυπη με τη δημιουργία χρήματος από τους παραχαράκτες».
• Του Ηλία Λεκκού, Διευθυντή Μονάδας Οικονομικής Ανάλυσης και Αγορών της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ και Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, ο οποίος στην πρόσφατη, από Νοέμβριο 2013 μελέτη του υπό τον τίτλο «Ο ελληνικός τραπεζικός τομέας μετά την κρίση», ρητά αναφέρει ότι η δημιουργία χρήματος από τις εμπορικές τράπεζες με τη διαδικασία της χορήγησης των δανείων συνιστά «παραγωγή αέρα κοπανιστού, ο οποίος στη συνέχεια βαφτίζεται χρήμα». 

Για το λόγο αυτό άλλωστε, κατά την Αρχή του Υπεύθυνου Δανεισμού και την υποχρέωση των τραπεζών ως προς την Ενημέρωση των Δανειοληπτών, αυτές υποχρεούνται να τηρούν κατά τη λειτουργία τους την αρχή που έχει θεσμοθετηθεί και νομοθετικά με το άρθρο 8 της ΚΥΑ Ζ1-699/ΦΕΚ Β΄ 917/2010 «Προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς την οδηγία 2008/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 23ης Απριλίου 2008 για τις συμβάσεις καταναλωτικής πίστης και την Κατάργηση της Οδηγίας 87/102/ΕΟΚ του Συμβουλίου που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των ΕΚ, αριθμ. L 133 της 22.5.2008» των Υπουργών Οικονομικών – Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που ενσωμάτωσε την Οδηγία 2008/48/ΕΚ στο εσωτερικό δίκαιο, κατά την οποία και κατά κοινοτική επιταγή, όπως επίσης και κατά την παρ. 2, ΠΔ/ΤΕ 2501/31.10.2002, καθώς και με το σύνολο του περιεχομένου των διατάξεων του άρθρου 4, Ν. 2251/1994 «Περί προστασίας των καταναλωτών», οι τράπεζες έχουν την υποχρέωση όχι μόνο να εξετάζουν την πιστοληπτική ικανότητα και το αξιόχρεο εκάστου δανειολήπτη να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις των πιστωτικών συμβάσεων που συνομολογεί και αναλαμβάνει, αλλά, επιπλέον, εφόσον διαπίστωσαν και, σε κάθε περίπτωση, αφού όφειλαν να διαπιστώσουν ότι αυτό δεν συμβαίνει, έχουν την υποχρέωση να απέχουν από το δανεισμό ακόμη και σε βάρος των οικονομικών τους συμφερόντων, ήτοι ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΤΙζΟΥΝ τις πιστωτικές αυτές συμβάσεις, ιδιαίτερα δε επειδή αυτές γνωρίζουν ότι ακόμη καικατά τις αναφορές της ΒΙΒΛΟΥ «………..Ο ΟΦΕΙΛΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΣΤΗ………….» και ότι, κατά τον ΠΛΟΥΤΑΡΧΟ «…………ΟΙ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΤΟΥΣ…………..»,

Τέλος, ως προς την προϋπόθεση της εκμετάλλευσης μιας τουλάχιστον των ανωτέρω καταστάσεων που να τη γνωρίζει ο αντισυμβαλλόμενος δαειολήπτης, από όλα τα ανωτέρω αναλυτικώς εκτεθέντα προκύπτει με ασφάλεια ότι οι τράπεζες, με τη σύναψη των πιστωτικών συμβάσεων,εκμεταλλεύονται συνειδητά, με γνώση και πρόθεση ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ εκ των ανωτέρω καταστάσεων, ήτοι γνωρίζουν και με πρόθεση εκμεταλλεύονται:

a) την ύπαρξη της φανερής δυσαναλογίας μεταξύ παροχής και αντιπαροχής κατά το χρόνο κατάρτισης των δανειακών-πιστωτικών συμβάσεων και

b) τη συνδρομή της ανάγκης, της κουφότητας και της απειρίας των δανειοληπτών,

με τον ιδιοτελή σκοπό της πραγμάτωσης ΑΜΕΣΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ΩΦΕΛΗΜΑΤΟΣ που συνίσταται στην, δια των πιστωτικών συμβάσεων χορήγηση των ανωτέρω δανεισμάτων και παροχών πίστης στους δανειολήπτες, αύξηση για εκάστη εξ’ αυτών, εκ της αιτίας των πιστωτικών αυτών συμβάσεων, του λογιστικού μεγέθους των καταθέσεων τους και της συνολικής νομισματικής τους βάσης, κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ3, των λειτουργικών τους εσόδων από τους τόκους και τα λοιπά έσοδα των πιστωτικών συμβάσεων, τα κέρδη χρήσεως, τα ίδια κεφάλαια, τα μερίσματα που διανέμουν στους μετόχους τους, τις αμοιβές και τα πάσης φύσης μπόνους των στελεχών, των υπαλλήλων τους και των μελών των διοικητικών τους συμβουλίων και, ως αποτέλεσμα αυτών, την αξία και την απότίμηση των μετοχών τους στο Χρηματιστήριο, προς όφελος των μετόχων τους, σκοπό τον οποίο ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ δημιουργώντας τη λεγόμενη «φούσκα δανεισμού και καταθέσεων» και αναλαμβάνοντας, εκάστη εξ’ ατυτών, κατά πιστωτική σύμβαση και δανειολήπτη, τον αντίστοιχο πιστωτικό κίνδυνο, επειδή κατά τα ανωτέρω γνωρίζουν :

• ότι, αν διατηρήσουν όλες τις καταθέσεις πελατείας τους ως ρευστά διαθέσιμα κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ1, ήτοι σε κέρματα και τραπεζογραμμάτια, δεν θα επηρεάσουν τη συνολική προσφορά χρήματος, ήτοιγνωρίζουν ότι αν δεν χορηγήσουν πιστώσεις (δάνεια), δεν θα μπορέσουν να δημιουργήσουν νέο χρήμα, ήτοι νέες καταθέσεις, ισόποσες του δανείσματος των χορηγούμενων πιστώσεων δια των συνομολογούμενων πιστωτικών συμβάσεων,
• ότι, αν κρατήσουν μόνο ένα μέρος των καταθέσεων πελατείας τους ως ρευστά διαθέσιμα, κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ1, ήτοι σε κέρματα και τραπεζογραμμάτια, ενώ τα υπόλοιπα τα δανείσουν, όπως και πράττουν εν προκειμένω με τις συνομολογούμενες πιστωτικές συμβάσεις, μπορούν να δημιουργήσουν νέες καταθέσεις, με τις οποίες δημιουργούν στη συνέχεια νέο χρήμα, αυξάνοντας έστι την προσφορά χρήματος κατά τον αέναο και ενάρετο τρόπο δημιουργίας δανείων και καταθέσεων, όπως άλλωστε ομολογείται από τον Ηλία Λεκκό, Διευθυντή Μονάδας Οικονομικής Ανάλυσης και Αγορών της Τράπεζας ΠΕΙΡΑΙΩΣ και Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, ο οποίος ρητά αναφέρει ότι «……….… Επιπλέον, επειδή οι τράπεζες υποχρεώνονται να κρατούν μόνο ένα τμήμα των καταθέσεων τους ως αποθεματικό, αυτή η νέα κατάθεση μπορεί να δημιουργήσει ένα άλλο δάνειο, το οποίο δημιουργεί μία κατάθεση ...και ούτω καθεξής. Με τον τρόπο αυτό, έχουμε θέσει σε κίνηση ένα μηχανισμό που δημιουργεί έναν ενάρετο κύκλο δημιουργίας δανείων και καταθέσεων……..…..» και, έτσι, οι τράπεζες γνωρίζουν ότι μόνον αν χορηγήσουν πιστώσεις (δάνεια), μπορούν να δημιουργήσουν νέο χρήμα, ήτοι νέες καταθέσεις, ισόποσες του δανείσματος των πιστωτικών συμβάσεων και 
• ότι, ο αέναος αυτός τρόπος δημιουργίας λογιστικού, πλασματικού χρήματος συνεχίζεται κάθε φορά που οποιαδήποτε από τις εμπορικές τράπεζες χορηγήσει μία νέα πίστωση που, στη συνεχεία, μόλις αυτή δημιουργήσει κατά τα ανωτέρω μια νέα κατάθεση, δημιουργεί αυτόματα νέο χρήμα και αυξάνει τη συνολική προσφορά χρήματος, ενώ όσο λιγότερες είναι οι χορηγούμενες πιστώσεις, τόσο μεγαλύτερο είναι το κατά τα ανωτέρω ποσοστό των τραπεζικών διαθεσίμων (r) και, έτσι, τόσο μικρότερος αντίστοιχα ο πολλαπλασιαστής χρήματος και, επομένως, τόσο μικρότερη η συνολική προσφορά χρήματος που εξαρτάται από τη δημιουργία αυτού από τις ίδιες τις εμπορικές τράπεζες, κατά τον αέναο και ενάρετο τρόπο της δημιουργίας νέου χρήματος από τη χορήγηση των πάσης φύσης πιστώσεων και, έτσι, αυτές (οι τράπεζες) γνωρίζουν ότι η αυξημένη ρευστότητα σε χρηματικά διαθέσιμα κατά την έννοια του νομισματικού μεγέθους Μ1, ήτοι σε κέρματα και τραπεζογραμματια, μειώνει σε αυτές τη δυνατότητα δημιουργίας νέου χρήματος ενώ, η αύξηση του ιδιωτικού δανεισμού, με τη σύναψη των πιστωτικών συμβάσεων και τη χορήγηση των παροχών των δανεισμάτων αυτών ανά δανειολήπτη, αυξάνει σε αυτες (τις τράπεζες) τη δυνατότητα δημιουργίας ισόποσου ΝΕΟΥ, ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ-ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ήτοι τη δυνατότητα δημιουργίας ΝΕΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ κατά την τραπεζική των κλασματικών αποθεμάτων, που συγκροτούνται από το ίδιο το δάνεισμα των συνομολογούμενων πιστωτικών συμβάσεων, με αποτέλεσμα οι δανειολήπτες ΝΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ, ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΤΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ προς όφελος των εσόδων και της εν γένει περιουσίας των εμπορικών τραπεζών και, έτσι, ΟΙ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΤΕΛΙΚΑ ΔΑΝΕΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΡΗΜΑ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΠΙΣΤΗ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΝΟΜΙΜΟ, ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΜΟΝΟ ΣΕ ΚΕΡΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ.

Έτσι, οι εμπορικές τράπεζες, ο EFSF και το ΔΝΤ, με τη σύναψη των πιστωτικών συμβάσεων, ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ την πραγμάτωση άμεσου περιουσιακού ωφελήματος, που συνίσταται στην αύξηση των καταθέσεων και των λειτουργικών τους εσόδων, αφού οι τόκοι που εισπράττουν από τις συνομολογούμενες πιστωτικές συμβάσεις είναι μεγαλύτεροι από τους αντίστοιχους τόκους που πλήρωναν για τις καταθέσεις πελατείας τους κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, με άμεσο αποτέλεσμα να αυξάνουν έτσι τα κέρδη χρήσεως, τα ίδια κεφάλαια, τα μερίσματα που διανέμουν στους μετόχους τους, τις αμοιβές και τα πάσης φύσης μπόνους των στελεχών και των υπαλλήλων τους και των μελών των διοικητικών τους συμβουλίων και, ως αποτέλεσμα αυτών, την αξία και την αποτίμηση των μετοχών τους στο Χρηματιστήριο, προς όφελος των μετόχων τους, όπως προκύπτει με ασφάλεια από τις ετήσιες οικονομικές τους καταστάσεις και τους δημοσιευμένους ισολογισμούς τους στα αντίστοιχα ΦΕΚ ΤΑΕ και ΕΠΕ, αλλά και από τα επίσημα στοιχεία, τις εκθέσεις και τις ανωτέρω επιστημονικές μελέτες της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΤ) και της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ).

Από τα ανωτέρω στοιχεία, που έχουν χαρακτήρα πασίδηλου γεγονότος το οποίο το Δικαστήριο έχει υπηρεσιακό καθήκον να λαμβάνει υπ’ όψη του αυτεπαγγέλτως (ΚΠολΔ 336 § 1), αποδεικνύεται ότι οι εμπορικές τράπεζες αναπτύσσουν την ιδιωτική οικονομική τους πρωτοβουλία εκμεταλλευόμενες κατά τα ανωτέρω την ανάγκη και την απειρία των δανειοληπτών και ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ, δια των χορηγούμενων πιστώσεων, να συνομολογήσουν και να πάρουν για τον εαυτό τους, περιουσιακά ωφελήματα κατά κεφάλαιο και τόκους που συγκροτούν τα λειτουργικά έσοδα και τα κέρδη εκάστης εξ’ αυτών ανά χρήση, τα οποία βρίσκονται σε φανερή δυσαναλογία προς τις παροχές του δανείσματος εκάστης εξ’ αυτών ανά δανειολήπτη και πιστωτική σύμβαση, ήτοι οι απαιτήσεις κατά κεφάλαιο και τόκους όλων των πιστωτικών συμβάσεων ανά δανειολήπτη βρίσκονται σε ΠΡΟΦΑΝΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ ΔΥΣΑΝΑΛΟΓΙΑ ως προς το είδος και την ποιότητα του νομισματικού μεγέθους του δανείσματος που οι εμπορικές τράπεζες χορηγούν κατά τη συνομολόγηση των πιστωτικών συμβάσεων και τη χορήγηση των σχετικών με αυτές δανεισμάτων.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ;;;

Η οικονομική θεωρία αναφέρει ότι «……...το χρήμα είναι μια τεχνητή κοινωνική συμβατικότητα…….» αφού, κατά τον J.K. Galbraith, το ερώτημα τι είναι χρήμα παραμένει κατ’ αρχήν αναπάντητο ενώ, η οικονομική θεωρία, έχει ταλαντευθεί στην εκτίμηση του χρήματος σαν αιτίας ή σαν αποτελέσματος, αιτιατού των οικονομικών καταστάσεων.

Έτσι, επειδή στην οικονομική επιστήμη υπάρχει μια έντονη διαφωνία γύρω από τον ορισμό του χρήματος, πρέπει να διευκρινιστούν οι ιδιότητες του χρήματος, ήτοι ποιες ιδιότητες ακριβώς πρέπει να έχει ένα πράγμα για να ονομαστεί χρήμα και ποιες είναι οι λειτουργίες του χρήματος.

Κατά τον Μ. Fleming, στην έννοια του χρήματος περιλαμβάνονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία που είναι γενικώς αποδεκτά ως μέσα πληρωμών.

Στη γενική αυτή κατεύθυνση της οικονομικής θεωρίας προσχωρεί και η νομική επιστήμη, καθόσον το σύνολο των συναλλαγών σε διακρατικό και ιδιωτικό διεθνές ή εσωτερικό επίπεδο, ρυθμίζεται από αυστηρούς ουσιαστικούς και τυπικούς κανόνες δικαίου, που είναι κανόνες δημόσιας τάξης.

Κατά Π. Μηλιαράκη, (βλ. Το Νομισματικό Σύστημα στα πλαίσια του Οικονομικού Δικαίου, 1990), ρητά αναφέρεται ότι «……….ανάμεσα στο Οικονομικό Δίκαιο και την Πολιτική Οικονομία υπάρχει οργανικός-λειτουργικός» σύνδεσμος……», κατά την αναλογία που διατυπώνει ο Λ. Θεοχαρόπουλος, (βλ. Φορολογικόν Δίκαιον, 1981), ότι «………….ο οικονομολόγος δεν γίναται δημοσιονόμος εάν δεν είναι νομικός, ομοίως όπως ο νομικός δεν θα είναι δημοσιονόμος ειμή εν ω μέτρω θα εμπλουτισθή με την οικονομικήν επιστήμην………..» και ο Μ. Στασινόπουλος (βλ. Μαθήματα Δημοσιονομικού Δικαίου, 1966, σελ. 6), ο οποίος αναφέρει ότι «……….διά την κατανόησιν των κανόνων του δημοσιονομικού δικαίου απαιτούνται ιδιαίτερα οικονομικαί γνώσεις ........ την οικονομικήν άποψιν ερευνά η Δημοσία Οικονομική, την δε νομικήν η Νομική Επιστήμη………..».

Έτσι, κατά την οικονομική και τη νομική επιστήμη, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), ΧΡΗΜΑ είναι το σύνολο των Κερμάτων, των Τραπεζογραμματίων και των Καταθέσεων.

Οτιδήποτε άλλο εκτός από τα τρία ανωτέρω, ΔΕΝ ΕΝΑΙ ΧΡΗΜΑ !!!

Η μορφή χρήματος από ειδικής ποιότητας χαρτί, με την οποία καλύπτεται ο κύριος όγκος της νομισματικής κυκλοφορίας, ονομάζεται ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ όταν εκδίδεται απ’ευθείας από το κράτος και, ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΟ, όταν εκδίδεται από την εκδοτική τράπεζα.
Το ευρώ, όπως άλλωστε και η δραχμή, είναι τραπεζογραμμάτιο, αφού εκδίδεται μόνον κατόπιν απόφασης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και τίθεται σε κυκλοφορία από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες, τις αντίστοιχες δηλαδή με την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) εκδοτικές τράπεζες των κρατών μελών της ευρωζώνης και του ευρωσυστήματος.

Στα κέρματα και τα τραπεζογραμμάτια ευρώ, όπως άλλωστε και στα χαρτονομίσματα, καθώς και στα αντικατασταθέντα από το ευρώ κέρματα και τραπεζογραμμάτια σε δραχμές, ο νόμος προσδίδει την ιδιότητα του ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ, ΝΟΜΙΜΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, επιβάλλοντας υποχρεωτικά την παραδοχή τους σε νόμιμη εξόφληση υποχρεώσεων, αφού αυτά γίνονται υποχρεωτικά δεκτά ως νόμιμο μέσο πληρωμών και πραγματοποίησης οικονομικών συναλλαγών ενώ, ταυτόχρονα, η ισχύουσα εθνική και κοινοτική νομοθεσία, ρητά απαγορεύει την κυκλοφορία, τη χρήση και την αποδοχή άλλης μορφής και τύπου νομισμάτων εντός της Ευρωζώνης, ήτοι και της Ελλάδος, ιδιαίτερα δε αφού στις 28 Φεβρουαρίου 2002, τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα δραχμών έπαψαν να αποτελούν νόμιμο χρήμα και αντικαταστάθηκαν από τα τραπεζογραμμάτια και τα κέρματα ευρώ.

ΤΟ ΧΡΗΜΑ (ΚΕΡΜΑΤΑ + ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ + ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ), ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΚΤ, ΤΗΣ FED ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΟΪΟΝ ΧΡΕΟΥΣ !!!

ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΗΜΑ, ΑΦΟΥ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗΣ ΝΕΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΟΥ ΧΡΕΟΥΣ !!!

ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ (ΚΕΡΜΑΤΑ + ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ) ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ, ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΚΑΤ' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΩΣ ΠΡΟΪΟΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ.

ΕΤΣΙ, ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΙΗΜΕΝΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ (ΚΕΡΜΑΤΑ + ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ), ΕΝΩ ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΚΟΠΟ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΤΟΥΣ !!!

ΤΟ ΜΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ, ΩΣ ΧΡΕΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΩΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΜΕ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΔΑΝΕΙΩΝ ΣΕ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ !!!

ΕΤΣΙ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΟ ΧΡΗΜΑ (ΚΕΡΜΑΤΑ + ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ + ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ) ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΧΟΥΝ ΑΠΩΛΕΣΕΙ ΤΟ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΚΧΩΡΗΣΑΝ ΜΕ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, ΚΑΤ' ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ. 

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΕΞΕΔΙΔΑΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ,  ΑΦΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΙΔΟΥΝ ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΟ = ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΙΟ, ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΧΡΕΟΣ, ΑΦΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΟ = ΧΡΕΟΣ !!!

ΩΣ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΟΥ ΝΟΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ (πχ 100 ΕΥΡΩ, 1.000 ΔΡΑΧΜΕΣ, κλπ.), ΕΝΩ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ, ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΕΚΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΩΣ ΠΡΟΪΟΝ ΧΡΕΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΥ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΣΕ ΧΡΥΣΟ Ή ΆΛΛΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΞΙΑ !!!

ΕΤΣΙ, ΟΛΑ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΞΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΡΑΤΟΣ Ή ΥΠΕΡΕΘΝΙΚΟ ΦΟΡΕΑ ΕΚΔΟΣΗΣ (ΗΠΑ, ΕΕ, Μ. ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ, κλπ).

ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΔΕΝ ΑΝΕΓΡΑΦΑΝ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΑΛΛΑ "ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ" !!! 

ΤΟ ΜΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ ΚΛΑΣΜΑΤΙΚΟΥ ΑΠΟΘΕΜΑΤΟΣ, ΩΣ ΠΡΟΪΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΔΑΝΕΙΟ, ΑΦΟΥ ΣΥΝΙΣΤΑ ΠΙΣΤΩΣΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΧΡΕΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ !!!

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ :

ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΤΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΧΡΗΜΑ (ΚΕΡΜΑΤΑ + ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΑ) ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΡΑ = 54 ΤΡΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ, ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΡΑ = 100 ΤΡΙΣ, ΗΤΟΙ ΣΥΝΟΛΟ 154 ΤΡΙΣ, ΕΝΩ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΚΕΡΜΑΤΩΝ, ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΩΝ KAI ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ = 77 ΤΡΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ ΑΦΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013 ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ, Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ΠΡΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ = 2,  ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΜΑΤΩΝ, ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ  !!!

Πίνακας 2013 - ΠΗΓΗ : Trading Economics

ΟΜΩΣ, Η ΤΥΧΟΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ - ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΔΥΝΑΤΗ - ΘΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΛΟΓΙΣΜΟ, ΤΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΠΟΣΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΠΟΥ ΕΞΟΦΛΕΙΤΑΙ, ΔΗΜΟΣΙΟΥ Ή ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ !!!

ΕΤΣΙ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΔΙΔΕΙ ΝΕΟ ΧΡΗΜΑ !!!

ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ, Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΜΗΧΑΝΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΧΡΕΟΥΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΧΡΗΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΑΛΛΑΣΕΙ ΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΦΟΡΤΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ !!!

ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ, ΑΦΟΥ ΜΗ ΔΙΑΘΕΤΟΝΤΑΣ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΧΡΕΟΣ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, ΣΤΗΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ !!!

ΕΤΣΙ, ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ, ΕΠΙΝΟΗΣΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΕΩΘΕΙ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΜΕ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΟ ΝΕΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΝΕΟ ΧΡΗΜΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ, ΩΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΚΡΥΣΜΑ ΚΑΘΕ ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ  !!!

ΤΕΛΟΣ, ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΣΧΥΟΝ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΧΡΕΟΣ, ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΣΗΜΕΡΑ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΧΡΗΜΑ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΑ ΝΑ ΑΝΤΑΛΛΑΣΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑ (πχ ΕΥΡΩ ΕΝΑΝΤΙ ΔΟΛΑΡΙΟΥ) Ή ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ !!!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ :

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ, ΑΦΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΙΠΛΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ.

ΑΚΟΜΗ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ, ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΑΦΟΥ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΧΡΕΟΥΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΟΣ.

ΕΤΣΙ, ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΒΑΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΠΟΣΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΗΤΟΙ ΤΟΥ 50% = 77 ΤΡΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ, ΑΦΟΥ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΉΤΟΙ Η ΑΠΟΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΚΟΥΡΕΜΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΦΛΗΣΗ ΤΟΥ, ΧΡΕΩΝΕΙ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ (ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΧΡΗΜΑΤΟΣ.

ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΠΟΣΟ ΤΗΣ ΑΠΟΜΕΙΩΣΗΣ (ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΕ 160 ΔΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ 125 ΔΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΩΤΙΚΟ, ΉΤΟΙ ΣΥΝΟΛΟ 285 ΔΙΣ, ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΑΡΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΒΙΩΣΙΜΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ, ΑΦΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ = 3, ΉΤΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΜΕΣΟΥ ΟΡΟΥ = 2,  ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ, ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΕΡΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ.

ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΙΝΑΚΑ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑ,ΑΦΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΕΙΤΕ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΕΙΤΕ ΜΕ ΚΟΙΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΩ, ΕΠΙΣΗΣ, ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ  (πχ ΕΛΛΑΔΑ - ΓΕΡΜΑΝΙΑ).

ΕΤΣΙ, ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΛΥΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩ πχ,  ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΧΡΕΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΘΝΙΚΟ ΗΤΑΝ, ΑΦΟΥ ΤΟ ΕΞΕΔΙΔΕ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ (ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ) ΩΣ ΤΡΑΠΕΖΟΓΡΑΜΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΩΣ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ !!!

ΑΛΛΩΣΤΕ, ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ, ΟΠΩΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ, ΟΙ ΗΠΑ, Η ΚΙΝΑ, Η ΙΝΔΙΑ, Η ΙΑΠΩΝΙΑ, Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ, κλπ.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ :
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΕΥΛΟΓΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΓΙΑΤΙ ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ.

ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ.

Ο ΑΜΠΡΑΑΜ ΛΙΝΚΟΛΝ ΚΑΙ Ο ΤΖΩΝ ΚΕΝΝΕΝΤΥ.

ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΩΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ !!!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ;;;

Πολλοί μιλούν για την προστασία και το κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν τι είναι πραγματικά οι καταθέσεις και ποιες από αυτές προστατεύονται !!!Στην Ελλάδα ο νομοθέτης, δηλαδή η Βουλή των Ελλήνων, με προφανή την παρέμβαση του τραπεζικού συστήματος, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται το νομοθετικό κενό, είχε φροντίσει μέχρι το 2009 να μην έχει ούτε ακόμη ορίσει τι σημαίνει κατά το νόμο "τραπεζική κατάθεση", αφήνοντας έτσι την έννοια των τραπεζικών καταθέσεων έρμαιο αντικρουόμενων αποφάσεων του Αρείου Πάγου, με τις οποίες τελικά αποδόθηκε στην τραπεζική κατάθεση η έννοια της ανώμαλης παρακαταθήκης, που στην πράξη σημαίνει ότι  η κυριότητα του χρήματος των καταθετών περιέρχεται αυτομάτως στην τράπεζα, η οποία, ακόμη και αν σου κλέψει τις καταθέσεις (πχ Κοσκωτάς, κλπ) δεν διαπράττει το ποινικό αδίκημα της υπεξαίρεσης, αλλά ευθύνεται απέναντι σου μόνον αστικά !!!

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 3746/2009 (ΦΕΚ 27 Α’ 16-2-2009), ως ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ορίζονται τα πιστωτικά υπόλοιπα των κατατε­θειμένων σε λογαριασμούς κεφαλαίων ή τα πιστωτικά υπόλοιπα προσωρινού χαρακτήρα που προκύπτουν κατά τις συνήθεις τραπεζικές συναλλαγές και τα οποία το πι­στωτικό ίδρυμα οφείλει να επιστρέψει βάσει των εφαρ­μοζόμενων νόμιμων και συμβατικών όρων, καθώς και οι υποχρεώσεις για τις οποίες το πιστωτικό ίδρυμα έχει εκ­δώσει παραστατικούς τίτλους.
Στην έννοια των καταθέ­σεων δεν εμπίπτουν οι συμφωνίες πώλησης με σύμφωνο επαναγοράς (repos).

Κατά δε την ΑΠ 1122/2005, η κατάθεση χρημάτων σε Τράπεζα φέρει το χαρακτήρα Ανώμαλης Παρακαταθήκης και συνεπώς έχει επ΄ αυτής εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 830 παρ. 1 εδ. β΄ του ΑΚ, με την οποία, επί ανώμαλης παρακαταθήκης, σχετικά με το χρόνο και τον τόπο της απόδοσης ισχύουν, σε περίπτωση αμφιβολίας, οι διατάξεις για την παρακαταθήκη, επομένως και η διάταξη της ΑΚ 827 κατά την οποία ο θεματοφύλακας, αν ο παρακαταθέτης απαιτεί το πράγμα, ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΔΩΣΕΙ και αν ακόμη δεν έχει περάσει η προθεσμία που ορίστηκε για τη φύλαξή του.

Κάπως έτσι, το 2009, ιδρύθηκε το ΤΕΚΕ, που με λιγότερα από 2 Δις διαθέσιμα, εγγυάται σήμερα 165 Δις καταθέσεων.

Θα με ρωτήσετε εύλογα, πως μπορεί κάποιος να κάνει ένα τέτοιο θαύμα ;;;

Να εγγυάται με 2 μόλις Δις, 165 ολόκληρα Δις ;;;

Η απάντηση είναι απλή και την δίνει ο ίδιος ο νόμος 3746/2009 (ΦΕΚ 27 Α’ 16-2-2009) για την ίδρυση του ΤΕΚΕ !!!

Οι εξαιρέσεις του νόμου της δήθεν προστασίας των καταθέσεων, μπορεί τελικά να σουμάρουν ακόμη και περισσότερα από 163 Δις !!!

ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ 

ΕΝΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ ΕΦΕΥΡΗΜΑ 
ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ 

ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ & ΑΛΛΟΔΑΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΙΤ (Στοιχεία καταθέσεων 2014) !!! 

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΓΓΥΗΜΕΝΕΣ !!!

Σήμερα, το ανώτατο όριο κάλυψης που προβλέπεται για κάθε καταθέτη, του οποίου οι καταθέσεις δεν ανήκουν στην κατηγορία των εξαιρουμένων καταθέσεων, και αφού ληφθεί υπόψη το σύνολο των καταθέσεών του σε ένα πιστωτικό ίδρυμα και συμψηφιστούν οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του προς αυτό, είναι 100.000 ευρώ (άρθρο 9 παρ. 2(α), ν. 3746/2009, – ΦΕΚ 27 Α΄ 16/02/2009).

Άρα, 1ο συμπέρασμα, ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΑΝΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΕΧΡΙ 100.000 ΕΥΡΩ και όχι η κάθε κατάθεση !!!

Και 2ο και βασικότερο συμπέρασμα, ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΥΜΨΗΦΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΗΜΕΡΑ !!!

Δηλαδή αν έχεις καταθέσεις 50.000 ευρώ και χρωστάς σε ΕΝΗΜΕΡΟ δάνειο 60.000 ευρώ, ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΔΕΚΑΡΑ ΤΣΑΚΙΣΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ, παρότι το σύνολο των καταθέσεών σου είναι μικρότερο των 100.000 ευρώ !!! 

Το ποσό αυτό καταβάλλεται ως αποζημίωση σε κάθε καταθέτη, ανεξάρτητα από τον αριθμό των λογαριασμών, το νόμισμα ή τη χώρα λειτουργίας του υποκαταστήματος του πιστωτικού ιδρύματος στο οποίο τηρείται η κατάθεση. Όσον αφορά κοινούς λογαριασμούς που έχουν ανοιχθεί στο όνομα δύο ή περισσότερων προσώπων, το τμήμα που αναλογεί σε κάθε καταθέτη θεωρείται χωριστή κατάθεση και καλύπτεται μέχρι το όριο των 100.000 ευρώ.

Οι αποζημιώσεις που καταβάλλονται στους δικαιούχους δεν υπόκεινται σε κανενός είδους φόρο, τέλος ή εισφορά.

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του ν. 3746/2009 (ΦΕΚ 27 Α’ 16-2-2009) ως κα­ταθέσεις ορίζονται τα πιστωτικά υπόλοιπα των κατατε­θειμένων σε λογαριασμούς κεφαλαίων ή τα πιστωτικά υπόλοιπα προσωρινού χαρακτήρα που προκύπτουν κατά τις συνήθεις τραπεζικές συναλλαγές και τα οποία το πι­στωτικό ίδρυμα οφείλει να επιστρέψει βάσει των εφαρ­μοζόμενων νόμιμων και συμβατικών όρων, καθώς και οι υποχρεώσεις για τις οποίες το πιστωτικό ίδρυμα έχει εκ­δώσει παραστατικούς τίτλους.

Στην έννοια των καταθέ­σεων δεν εμπίπτουν οι συμφωνίες πώλησης με σύμφωνο επαναγοράς (repos).

Άρα, 3ο συμπέρασμα, αν η τράπεζα σου έκανε τις καταθέσεις repos με το κόλπο του μεγαλύτερου επιτοκίου, δεν λέγεσαι πλέον ΚΑΤΑΘΕΤΗΣ αλλά ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ και τα χρήματά σου δεν προστατεύονται ως καταθέσεις αλλά καλύπτονται μόνο με την προστασία και τους όρους των επενδύσεων, κατ΄ανώτατο όριο μέχρι 30.000 ευρώ !!!

Να λοιπόν πως ξεκινάει να γίνεται το θαύμα, αφού τα 100.000 ευρώ της εγγύησης γίνονται αυτόματα 30.000, με το θαύμα των repos !!!

Πόσοι από εσάς γνωρίζεται αν οι προθεσμιακές καταθέσεις σας έχουν γίνει repos ;;;

Κατά τα ανωτέρω, το σύνολο των τραπεζικών καταθέσεων κάθε δικαιούχου καταθέτη, εφόσον δεν ανήκουν στις κατωτέρω κατηγορίες εξαιρούμενων καταθέσεων, καλύπτεται από το ΤΕΚΕ μέχρι του ύψους των 100.000 ευρώ.

Από εδώ και μετά το θαύμα ολοκληρώνεται !!!

Διαβάστε λοιπόν ποιες καταθέσεις - εκτός των repos - εξαιρούνται από την προστασία των καταθέσεων, δηλαδή για ποιες καταθέσεις δεν πρόκειται να πάρετε ΔΕΚΑΡΑ ΤΣΑΚΙΣΤΗ !!!

Από την κάλυψη του συστήματος και σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 3746/2009 εξαιρούνται οι ακόλουθες κατηγορίες καταθέσεων :

• Οι καταθέσεις άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων, κατά την έννοια της παραγράφου 1 του άρθρου 2 του ν. 3601/2007, που τηρούνται στο όνομα τους και για ίδιο λογαριασμό.
• Οι τίτλοι που αποτελούν στοιχεία των «Ιδίων Κεφα­λαίων» των πιστωτικών ιδρυμάτων, κατά την έννοια της ΠΔ/ΤΕ 2587/2007.
• Οι καταθέσεις που προέρχονται από συναλλαγές πελατών, για τις οποίες εξεδόθη τελεσίδικη καταδικα­στική δικαστική απόφαση για ποινικό αδίκημα σχετικά με την πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και τη χρηματοδότη­ση της τρομοκρατίας, κατά τις εκάστοτε διατάξεις της νομοθεσίας ή την αντίστοιχη νομοθεσία άλλων κρατών.
• Οι καταθέσεις για ίδιο λογαριασμό των Εταιρειών Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών, κατά την έννοια του άρθρου 2 περίπτωση 1 του ν. 3606/2007.
• Οι καταθέσεις των χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, κα­τά την έννοια του άρθρου 2 περίπτωση 11 του ν. 3601/2007.
• Οι καταθέσεις των ασφαλιστικών εταιρειών, κατά την έννοια του ν.δ. 400/1970, όπως εκάστοτε ισχύει.
• Οι καταθέσεις των οργανισμών συλλογικών επενδύ­σεων σε κινητές αξίες κατά την έννοια του ν. 3283/2004, όπως εκάστοτε ισχύει, συμπεριλαμβανομένων των εται­ρειών διαχείρισης τους.
• Οι καταθέσεις των νομικών προσώπων που είναι συνδεδεμένα, κατά την έννοια του άρθρου 42ε παράγρα­φος 5 του κ.ν. 2190/1920, όπως εκάστοτε ισχύει, με το συμμετέχον στο ΤΕΚΕ πιστωτικό ίδρυμα που περιέρχε­ται σε αδυναμία.
• Οι καταθέσεις της Κεντρικής Διοίκησης (ως τέτοιες νοούνται οι καταθέσεις των Υπουργείων και των αποκε­ντρωμένων Υπηρεσιών των Υπουργείων) και των υπερε­θνικών οργανισμών, των ομοσπονδιακών, ομόσπονδων, επαρχιακών και τοπικών διοικητικών αρχών, καθώς και των ΟΤΑ.
• Οι καταθέσεις των μελών του Διοικητικού Συμβου­λίου (περιλαμβανομένων των κατά νόμο δύο τουλάχι­στον υπεύθυνων για τον προσανατολισμό δράσης του προσώπων) του συμμετέχοντος στο ΤΕΚΕ πιστωτικού ιδρύματος που περιέρχεται σε αδυναμία και των ανώτα­των διευθυντικών στελεχών του.
• Οι καταθέσεις των μετόχων του συμμετέχοντος στο ΤΕΚΕ πιστωτικού ιδρύματος που περιέρχεται σε αδυναμία, των οποίων η συμμετοχή άμεσα ή έμμεσα στο κεφάλαιο του ανέρχεται σε ποσοστό τουλάχιστον ίσο με πέντε τοις εκατό (5%) του μετοχικού του κεφαλαίου ή των δικαιωμάτων ψήφου, καθώς και των προσώπων που είναι υπεύθυνα για τη διενέργεια του προβλεπόμενου στη νομοθεσία ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων του εν λόγω πιστωτικού ιδρύματος.
• Οι καταθέσεις των προσώπων που κατέχουν σε εταιρείες συνδεδεμένες, κατά την έννοια του άρθρου 42ε παράγραφος 5 του κ.ν. 2190/1920, όπως εκάστοτε ισχύει, με το συμμετέχον στο ΤΕΚΕ πιστωτικό ίδρυμα που περιέρχεται σε αδυναμία, θέσεις ή ιδιότητες αντί­στοιχες με τις απαριθμούμενες στις περιπτώσεις 10 και 11.
• Οι καταθέσεις των συγγενών μέχρι δευτέρου βαθ­μού και των συζύγων των προσώπων που απαριθμούνται στις περιπτώσεις 10, 11 και 12, καθώς και των τρίτων που τυχόν ενεργούν για λογαριασμό των προσώπων αυτών.
• Ομολογίες και ομόλογα εκδοθέντα από το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα και υποχρεώσεις από αποδοχές συ­ναλλαγματικών και από υποσχετικές επιστολές ή γραμ­μάτια έκδοσης του.
• Τα διαπραγματεύσιμα πιστοποιητικά καταθέσεων.

Καλυ­πτόμενες επενδυτικές υπηρεσίες ορίζονται για τους σκοπούς του παρόντος νόμου οι επενδυτικές υπηρεσίες που αναφέρονται στο άρθρο 4 του ν. 3606/2007 (ΦΕΚ 195 Α' 17/8/2007) παράγραφοι 1 (α) - (δ), (στ), (ζ) και της παρεπόμενης υπηρεσίας της παραγρά­φου 2 (α) του ίδιου άρθρου. 

Εξαιρούνται από την κάλυψη του ΤΕΚΕ οι απαι­τήσεις από καλυπτόμενες επενδυτικές υπηρεσίες που αντιστοιχούν στις περιπτώσεις 1 και 3 έως 13 των εξαιρουμένων καταθέσεων οι οποίες εφαρμόζονται αναλόγως.

Οι περιπτώσεις του άρθρου 11 παρ. 14 και 15 με το ν. 3746/2009 συνεχίζουν να εξαιρούνται από το σκέλος αποζημίωσης καταθετών αλλά θα αποζημιώνονται στο εξής από το επενδυτικό σκέλος του φορέα καθώς σύμφωνα με την νέα Οδηγία 2004/39ΕΚ MiFID που αφορά τους κανόνες παροχής χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, αποτελούν αντικείμενο επενδυτικών υπηρεσιών. 

Τα repos εξαιρούνται από την έννοια των καταθέσεων οι απορρέουσες εκ των οποίων απαιτήσεις καλύπτονται από το σύστημα αποζημίωσης επενδυτών του ΤΕΚΕ.

Και αφού το θαύμα ολοκληρώθηκε, αν είστε από τους ελάχιστους τυχερούς που θα πάρουν λίγα ψιλά από τα 2 Δις του ΤΕΚΕ, διαβάστε στη συνέχεια ποια είναι η διαδικασία για να τα πάρετε !!!

Το ΤΕΚΕ αποζημιώνει τους καταθέτες εφόσον μια κατάθεση καταστεί μη διαθέσιμη.

Μια κατάθεση καθίστα­ται μη διαθέσιμη όταν οφείλεται, είναι ληξιπρόθεσμη και δεν έχει καταβληθεί από συμμετέχον στο Σκέλος Κάλυ­ψης Καταθέσεων του ΤΕΚΕ πιστωτικό ίδρυμα.

Το ΤΕΚΕ ενεργοποιεί τη διαδικασία καταβολής αποζημιώσεων εφόσον :

a)    Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει κοινοποιήσει στο ΤΕΚΕ απόφαση της, την οποία εκδίδει εφόσον διαπιστώσει ότι το συμμετέχον πιστωτικό ίδρυμα αδυνατεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του έναντι των καταθετών ή επενδυτών-πελατών του, κατά περίπτωση, για λόγους που συνδέονται άμεσα με την οικονομική του κατάσταση και η αδυναμία αυτή προβλέπεται ότι δεν είναι αναστρέψιμη στο προσεχές μέλλον ή

b)    Δικαστική αρχή, βασιζόμενη σε λόγους που έχουν άμεση σχέση με την οικονομική κατάσταση του συμμετέχοντος πιστωτικού ιδρύματος έχει εκδώσει απόφαση για την αναστολή της δυνατότητας, κατα περίπτωση, των καταθετών ή των επενδυτών πελατών να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους κατά του εν λόγω πιστωτικού ιδρύματος.

Όταν το ΤΕΚΕ ενημερωθεί για την απόφαση είτε της Τράπεζας της Ελλάδος είτε των αρμόδιων δικαστικών αρχών, προβαίνει στις ακόλουθες ενέργειες :

·            Καταρτίζει κατάλογο καταθετών, οι οποίοι δικαιούνται αποζημίωση με βάση τα στοιχεία που του υποβάλλονται από το πιστωτικό ίδρυμα. Ενημερώνει τους καταθέτες, μέσω του ημερήσιου τύπου σχετικά με το δικαίωμά τους για αποζημίωση.

·            Καταβάλλει τις σχετικές αποζημιώσεις που αφορούν μη διαθέσιμες καταθέσεις, χωρίς καταβολή τόκου για το διάστημα μέχρι την καταβολή της αποζημίωσης.

·            Σε περίπτωση καταβολής αποζημίωσης σε καταθέ­τες, χρησιμοποιε­ίται αρχικά, μέχρι την εξάντληση της, η ατομική μερίδα του συμμετέχοντος πιστωτικού ιδρύματος στο Πρόσθε­το Κεφάλαιο Κάλυψης Καταθέσεων. Στην συνέχεια θα διατίθενται ποσά  ίσα με ποσοστό τουλάχιστον 5% του Ενεργητικού του Σκέλους Κάλυψης Καταθέσεων του ΤΕΚΕ, όπως αυτό προέκυψε την ημέρα του τελευταίου εγκριθέντος ισολο­γισμού του. Στο τέλος, για το υπόλοιπο ποσό θα γίνεται χρήση των κεφαλαίων του Πρόσθετου Κεφαλαίου Κάλυψης Καταθέσεων.

·            Αποζημιώνει τους καταθέτες εντός είκοσι εργάσιμων ημερών από την ημέρα κατά την οποία οι καταθέσεις κατέστησαν μη διαθέσιμες και τους επενδυτές-πελάτες το αργότερο μετά από τρεις μήνες από την αποστολή από το ΤΕΚΕ στην Τράπεζα της Ελλάδος του πρακτικού των δικαιούχων αποζημίωσης. Προκειμένου για την καταβολή αποζημιώσεων σε καταθέτες, η παράταση της προθεσμίας δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα εργάσιμες ημέρες, ενώ για την καταβολή αποζημιώσεων σε επενδυτές πελάτες τους τρεις μήνες. 

Τα υπόλοιπα φίλε ΔΗΜΗΤΡΗ κατά την κατάθεσή μου στην Εξεταστική Επιτροπή !!!