Το παρασκήνιο στο 68ο Φεστιβάλ των Καννών !!!
Μυστικά και σκάνδαλα στην Κρουαζέτ:
Από την καλλιτεχνία στην trendy πορνεία
Εχει παρέλθει πολύς καιρός από τότε που κοινό, θαμώνες και κριτικοί διψούσαν για ποιοτικό σινεμά - Πλέον τον πρώτο λόγο έχουν οι ροζ ιστορίες εντός και εκτός οθόνης και οι εκκεντρικές τουαλέτες των σταρΤι περιμένουν οι χιλιάδες των Καννών; Τον Γούντι Αλεν, θα πείτε. Πριτς! Τον «Μάκβεθ» με Κοτιγιάρ και Φασμπέντερ. Πριτς! Εστω τον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου. Και πάλι πριτς! Τότε τι;
Περιμένουν «The Movie Hollywood doesn’t Want You to See». Μεθερμηνευόμενο, «την ταινία που το Χόλιγουντ δεν θέλει να δεις»!
Το γεγονός έσκασε σαν απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Χειρότερο από κείνη τη «χειροβομβίδα» που παρέδωσε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος στα χέρια του Κωνσταντίνου Τασούλα. Οταν ο πρώτος παρέδιδε στον άλλον το υπουργείο Πολιτισμού!
Εν προκειμένω, αυτή η «χειροβομβίδα» αφορούσε στη σύνθεση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με υποψήφιο διευθυντή τον Χάρη Παπαδόπουλο. Θέση που του αρνήθηκε ο Τασούλας και ως εκ τούτου ο Χάρης πάει τώρα το σημερινό Κέντρο στα δικαστήρια ζητώντας ως αποζημίωση κάτι περισσότερο από 100.000 euros. Οχι χαζός είναι! Η «χειροβομβίδα», λοιπόν, φέρει τίτλο «An Open Secret». Σαν να λέμε, «ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι».
Η Σοφί Μαρσό πάλι... ατύχησε καθώς τα φλας έσπευσαν να απαθανατίσουν το όχι και τόσο κολακευτικό εσώρουχο που αποκαλύφθηκε σε μια ριπή του ανέμου!
Μικρά αγόρια με ώριμους «άντρες»Πρόκειται για το άκρως γαργαλιστικό ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Εϊμι Μπεργκ. Οπου αποκαλύπτονται τα ιδιαίτερα σεξουαλικά γούστα δεκάδων «ενοίκων» του Planet Hollywood. Σεξουαλικά βίτσια παρέα με ναρκωτικά. Εν προκειμένω, λοιπόν, λέγεται ότι σε θηριώδη έπαυλη, ιδιοκτησίας Digital Entertainment Network (DEN), λαμβάνουν χώρα όργια με μικρά αγόρια και ώριμους «άντρες».
Μόνο μικρά αγόρια; Οχι φυσικά. Και κορίτσια. Μικρά. Ανάμεσα στους τρόφιμους και μόνιμους επισκέπτες αυτής της επαύλεως θηριώδεις παραγωγοί όπως o Ντέιβιντ Γκέφεν, ηλικίας 72 παρακαλώ. Ο παραγωγός της ταινίας «Συνέντευξη μ’ έναν βρικόλακα» με Τομ Κρουζ και Μπραντ Πιτ.
Ανάμεσα στους σταθερούς πελάτες και ο πρώην πολιτικός Μάικλ Χάφινγκτον. Και ακόμα ο Μπομπ Βίλαρντ, ο πρώτος ατζέντης που έφερε στο προσκήνιο τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο.
Το σκάνδαλο μέχρι στιγμής έχει διατηρηθεί στον «καταψύκτη» με βοήθεια δικαστική. Τι να κάνουν οι παραγωγοί του «μυστικού»; Αρχισαν την αυτολογοκρισία και το ψαλίδισμα. Και προκειμένου να μοσχοπουλήσουν την ιστορία, έρχονται ορμητικά στο Festival De Cannes για να δείξουν την ταινία την Τρίτη 19 Μαΐου.
Μέχρι τότε οι Καννιώτες θα κρατάνε την ανάσα τους περιμένοντας με αγωνία!
Η Κέιτ με γυναίκες, η Σαρλίζ με την οικολογία, ο Μίκαελ με το όργανό τουΤο σκάνδαλο είναι επινόηση και καμάρι της μεγάλης του φεστιβαλικού γένους «Σχολής» των Καννών. Ανευ αυτού, γιοκ ταινία, γιοκ κουβεντούλα, γιοκ πωλήσεις, γιοκ ταμεία.
■ Σκάνδαλο ας πούμε ήταν η περίπτωση του «Inu No Ha». Ο τίτλος του «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου στα ιαπωνικά. Η μικροσκοπική φίλη και συνάδελφος Γιούκο -απροσδιόριστης ηλικίας-μου εξηγεί: «Εξαιρετική ταινία». «Γιατί;» ρωτάω. «Να», μου λέει, «βρήκα διασκεδαστικό και έξυπνο το γεγονός όταν η μικρή κόρη ρωτάει τη μητέρα της δείχνοντας μια λάμπα “πώς το λένε αυτό, μαμά;”. “Μ...νί”, απαντάει η μαμά”»!
■ Σκάνδαλο ήταν οι ατελείωτες αιδοιολειχίες της Αντέλ Εξαρχόπουλος προς τη Λεά Σεϊντού (και τούμπαλιν).
■ Σκάνδαλο (πολιτικό) είναι η πρόσφατη δήλωση της Σαρλίζ Θερόν ότι «το “Mad Max” δεν είναι απλώς ένα action movie, αλλά πάνω απ’ όλα ο κώδωνας κινδύνου για την υπερθέρμανση του πλανήτη, το λιώσιμο των πάγων και την αχόρταγη μανία της εξουσίας για χρήμα».
■ Σκάνδαλο είναι το γεγονός ότι η πανέμορφη Σαρλίζ, με τις ιδιαίτερες πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες, περιφρονεί τις πανάκριβες σουίτες των τεσσάρων μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων της Κρουαζέτ. Κατά σειρά «Majestic», «Carlton», «Marriott» και «Martinez». Οπου κάθε σουίτα κοστίζει τουλάχιστον δέκα χιλιάρικα κάθε βράδυ. Το κορίτσι των 39 Μαΐων προτιμάει Αντίμπ και «Du Cup-Eden-Roc», όπου κάθε «βιλίτσα» κοστίζει τα διπλάσια χρήματα. Προφανώς για να αποφύγει τη μανία των παπαράτσι.
Αφιερωμένο στον Σον Πεν το γεμάτο προσμονή βλέμμα της Σαρλίζ Θερόν που θάμπωσε το ανδρικό κοινό με την κατακίτρινη τουαλέτα της
■ Σκάνδαλο είναι η αποκάλυψη της Κέιτ Μπλάνσετ ότι «φυσικά έχω πάει με γυναίκες».
■ Σκάνδαλο είναι ότι αυτή η αποκάλυψη λειτουργεί συνδυαστικά με την προβολή της ταινίας του Τοντ Χάινς «Κάρολ». Οπου η Κέιτ Μπλάνσετ ερωτεύεται σφόδρα μια όμορφη πωλήτρια!
■ Σκάνδαλο ακόμα είναι η σκηνή όπου η 49χρονη Μεξικάνα Σάλμα Χάγιεκ καταβροχθίζει τη «ζωντανή» καρδιά ενός δράκου. Προφανώς για το προμόσιον ενός παραμυθιού που σκηνοθέτησε ο Ιταλός Ματέο Γκαρόνε.
■ Σκάνδαλο -μικρότερης σημασίας- είναι η τουαλέτα Dior της Μαριόν Κοτιγιάρ.
■ Σκάνδαλο προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γερμανοϊρλανδού Μίκαελ Φασμπέντερ. Ενός εκ των τριών σούπερ σταρ για τα θηλυκά του πλανήτη. Τις κατέκτησε με το «Shame». Εκεί δηλαδή που σχεδόν επί δύο ώρες κυκλοφορούσε με το πέος έξω. Παρέα με την ακόρεστη επιθυμία να το κάνει με όλες. Οπως ο Γούντι Αλεν πριν από χρόνια στην ταινία «Deconstructing Harry». Που ομολογούσε -το ίδιο κάνει και στις συνεντεύξεις του- ότι ακατανίκητη επιθυμία του είναι να κάνει σεξ σε κάθε θηλυκό που διασχίζει το οπτικό πεδίο του! Ο Φασμπέντερ, λοιπόν, ως Μάκβεθ με παρτενέρ τη Μαριόν Κοτιγιάρ ως λαίδη Μάκβεθ. Το γεγονός που θα κλείσει τις Κάννες το Σάββατο 23 Μαΐου. Μία μέρα πριν από την απονομή του Χρυσού Φοίνικα διά χειρός των δύο προέδρων. Του Τζόελ και Ιθαν Κοέν. Αυτό κι αν είναι...πρωτοτυπία!
Ο Δημήτρης Δανίκας selfie στην κατάμεστη μεγάλη αίθουσα προβολών του Φεστιβάλ των Καννών, λίγο πριν από την έναρξη του «Αστακού»
- Μίκαελ, έχεις δει την ταινία; (εννοείται το «Μάκβεθ»)
«Οχι, δεν την έχω δει».
- Γιατί δεν σ' την έδειξαν;
«Επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί».
- Απαγγέλλεις σε μέτρο ιαμβικό;
«Οχι, γιατί είμαι λιγάκι δυσλεκτικός»!
Ολες με Chopard, Dior, Prada, Chanel■ Σκάνδαλο είναι τα σούρτα φέρτα. Ανάμεσα στις σταρ και τη Chopard. Ο κολοσσός πανάκριβων διαμαντιών. Οι πιο βαριές «πέτρες» κοσμούν τα σώματα όλων των κυριών. Από Τζέιν Φόντα μέχρι Σαρλίζ Θερόν και Εμα Στόουν.
Η διαδικασία γνωστή. Ολες αυτές πρέπει με συμβόλαιο να υποστούν το «μαρτύριο» του δανεισμού. Δηλαδή για ένα βράδυ να στολίσουν λαιμό, αυτιά και χέρια με κοσμήματα της Chopard. Δανεισμένα. Και περιφρουρημένα. Από bodyguards.
Σκανδαλωδώς αποκαλυπτικά και τα ντεκολτέ που παρελαύνουν στο κόκκινο χαλί, στα δείπνα και τα κοκτέιλ πάρτυ πλαισιωμένα από Chanel, Prada, Dior και κοσμήματα Chopard
«Τα φοράνε, σουλατσάρουν στο Red Carpet, φωτογραφίζονται, απαθανατίζονται στα περιοδικά lifestyle και στη συνέχεια τα επιστρέφουν», λέει η Βίκυ Παλαιολόγου, η Ελληνίδα εκπρόσωπος της Chopard. Δηλαδή για μερικές ώρες, έτσι για τη βιτρίνα, η Σαρλίζ, η Μαριόν, η Ρέτσελ Βάις μοιάζουν με την Ψωροκώσταινα. Κυκλοφορούν με δανεικά!
■ Σκάνδαλο επίσης είναι τα ίδια σούρτα φέρτα με τις τουαλέτες και τις ψηλοτάκουνες γόβες. Περίπου κι αυτά δανεικά. Από Dior, Chanel, Prada, Hermes και πάει λέγοντας.
Ετσι, η Ναόμι Γουότς, η Νάταλι Πόρτμαν, η Κέιτ Μπλάνσετ δεν είναι ακριβώς Ναόμι Γουότς, Νάταλι Πόρτμαν, Κέιτ Μπλάνσετ. Ολες αυτές που ήρθαν ή πρόκειται να προσέλθουν στο φετινό κόκκινο χαλί των Καννών είναι η τουαλέτα του Dior, οι γόβες της Prada, το ξώπαλτο φόρεμα της Chanel.
■ Σκάνδαλο είναι το διαπιστωμένο γεγονός ότι 8 στους 10 ασχολούνται, ενδιαφέρονται, διαβάζουν και κουβεντιάζουν για τις «πέτρες» της Chopard και τις τουαλέτες του Dior.
■ Σκάνδαλο ακόμα είναι ότι 8 στους 10 δεν πρόκειται να δουν το «Κάρολ» με την Κέιτ Μπλάνσετ. Ομως γνωρίζουν και σχολιάζουν με λεπτομέρειες την αποκάλυψη ότι η Κέιτ, δηλαδή η Κάρολ, είναι λεσβία!
Τα στίφη με το σπορ του οφθαλμόλουτρουΚάπως έτσι πορεύεται, αυξάνεται και χορταίνει το Χρηματιστήριο του Festival De Cannes. Τα κορόιδα αγοράζουν. Οι μέτοχοι πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες!
Τα σκάνδαλα ανοίγουν την όρεξη του πλήθους. Το πλήθος διψάει για περισσότερα σκάνδαλα. Τα σκάνδαλα πουλάνε ταινίες. Οι ταινίες πουλάνε σκάνδαλα. Οι σταρ πουλάνε τον εαυτό τους. Οι φίρμες του fashion πουλάνε lifestyle μέσα από τις σταρ. Οι αμοιβές των σταρ εκτοξεύονται ή προσγειώνονται ανάλογα με το μέγεθος των σκανδάλων που περιγράφονται στις ταινίες τους. Τα σκάνδαλα μαζί με τους σταρ προσελκύουν στίφη «προβάτων» από κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Το παιχνίδι παίζεται στην παραλία! Σταρλετίτσες που ονειρεύονται έναν ρόλο στο Χόλιγουντ εκθειάζουν τα προσόντα τους!
Κυρίως Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, αλλά και Γερμανία. Τα στίφη καταφτάνουν στις Κάννες με άγριες διαθέσεις. Τα στίφη ξεροσταλιάζουν έξω από τη μεγάλη αίθουσα του Palais Du Festival προκειμένου να απαθανατίσουν με τα κινητά τους τη στιγμή που θα σουλατσάρει στο κόκκινο χαλί κάποιος ή κάποια σταρ. Τα καφέ, τα ξενοδοχεία και τα ρεστοράν τρίβουν τα χέρια τους. Ο πληθυσμός των επισκεπτών φτάνει στο αδιαχώρητο. Οι εισπράξεις στήνουν τρελό χορό. Κι έτσι όλοι ζουν καλά κι εμείς, όλοι οι επισκέπτες, χειρότερα! Μα πώς χειρότερα; Αν εσένα σου αρκεί το οφθαλμόλουτρο, εμένα όχι!
Οι τρεις «φυλές»Χειρότερα είπα; Γράψε λάθος... Εκτός από τους καλλιτέχνες (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, τεχνικοί) κυκλοφορούν τρεις ακόμα φυλές. Κάπως αόρατες. Κάπως απομακρυσμένες. Κάπως ιδιαίτερες.
Η πρώτη είναι των παραγωγών. Με τη διευκρίνιση ότι παραγωγός δεν είναι εκείνος ο τύπος ο λεφτάς. Καθόλου μάλιστα. Είναι εκείνος ο τύπος με τις άκρες. Που καταφέρνει δύο πράγματα μαζί. Πρώτα να καπαρώσει τα δικαιώματα ενός βιβλίου και ύστερα να εξασφαλίσει δύο ονόματα από το star system για τους πρώτους ρόλους.
Ο ανοιξιάτικος άνεμος της Κυανής Ακτής ταλαιπώρησε τις Αμερικανίδες Εμα Στόουν και Πάρκερ Πόσεϊ
Με αυτό το βιβλίο και με τα δύο ονόματα καταφέρνει να αποκτήσει πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης. Και ταυτόχρονα, να προπωλήσει τα δικαιώματα στην παγκόσμια αγορά! Ετσι, πριν ακόμα το βιβλίο εξελιχθεί σε «περίληψη» και η περίληψη σε σενάριο, ο τύπος έχει αποταμιεύσει τα λεφτά που χρειάζονται για την παραγωγή.
Οι τύποι αυτοί κατακλύζουν τις σουίτες των τεσσάρων μεγάλων ξενοδοχείων της Κρουαζέτ. Αυτές που κοστίζουν γύρω στα δέκα χιλιάρικα τη βραδιά. Οσο μεγάλος ο παραγωγός, τόσο καλύτερη η σουίτα. Οσο μεγάλος είναι αυτός, τόσους περισσότερους παρατρεχάμενους θα φέρει μαζί του! Συνήθως την ιδιαιτέρα του. Που τον περισσότερο χρόνο τον περνάει κάτω από το τραπέζι, την ώρα που το αφεντικό πρέπει να ξεχαρμανιάσει! Συνήθως τη σύζυγό του. Οπως ο Γούντι Αλεν. Που λέει «η γυναίκα μου» (σ.σ.: εννοεί η πρώην υιοθετημένη κορούλα του) δεν βλέπει ταινίες. Περνάει την ώρα της αγοράζοντας μανιωδώς από όλες τις μπουτίκ των Καννών.
Με τη δική μου πιστωτική κάρτα». (γελάει) Κάπως έτσι, ακόμα και Ελληνες διανομείς χτυπάνε το κουδούνι του εν λόγω παραγωγού προκειμένου να προλάβουν να καπαρώσουν τα δικαιώματα κάποιας ιστορίας που θα ολοκληρωθεί ύστερα από δύο χρόνια! Αυτό το λένε «αγοράζω γουρούνι στο σακί». Οπως και «ψώνισα από σβέρκο». Αφού ουδείς εκ των προτέρων μπορεί να βεβαιώσει ότι η ταινία θα σκίσει στα ταμεία. Ας πούμε. Την προαγοράζεις με τριάντα χιλιάρικα (και λίγα λέω) και όταν προβληθεί εν Ελλάδι ζήτημα είναι αν θα κόψει 5.000 εισιτήρια. Οπως με τον «Ανθρωπο του Νοέμβρη» και τον Πιρς Μπρόσναν. Καταστρόφα!
Η βαριά φανέλα του δημοσιογράφο
Η δεύτερη φυλή φέρει τη βαριά και ασήκωτη φανέλα του δημοσιογράφου. Τεσσάρων ταχυτήτων όλοι αυτοί. Οι κριτικοί, οι ρεπόρτερ, οι κουτσομπόλες και οι παπαράτσι!
Χώρες όπως η Ψωροκώσταινα διαθέτουν τέσσερις μαζί στη συσκευασία του ενός. Ο ένας που τρέχει σαν Βέγγος να τα κάνει όλα. Χώρες όπως ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία διαθέτουν πέντε για το ίδιο μέσο. Any way!
Τώρα επί της ουσίας, οι περισσότεροι εξ αυτών ζήτημα είναι αν θα δουν δύο με τρεις ταινίες. Ισως και καμία! Μα πώς;
Εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό φόρεμα για τη Μισέλ Ροντρίγκεζ, στην πρεμιέρα του πολυαναμενόμενου «Mad Max: Fury Road»
Απλό. Δεν γράφουν. Μόνο αντιγράφουν. Copy/Paste. Απ’ όσα ακούν και διαβάζουν. Από τα «κορίτσια» των εταιρειών. Στην πραγματικότητα όλο αυτό το πλήθος των δέκα και άνω χιλιάδων «δημοσιογράφων» τρέχει ακατάπαυστα προς όλες τις κατευθύνσεις Σκανδάλων. Κρεβατιών (ποια κοιμήθηκε με ποιον ή με ποια). Κόκκινων χαλιών. Και φυσικά συνεντεύξεων!
Κατάφερες εσύ να βρεις θέση (slot) για τη Σαρλίζ; Οχι; Κρίμα! Φυσικά η Σαρλίζ και κάθε Σαρλίζ λέει τα ίδια πράγματα σε όλους τους «δημοσιογράφους». Ετσι, ο ένας αναπαράγει τον άλλο. Σαν ρεπλίκες!
Ταυτόχρονα, όλη αυτή η ατελείωτη ανθρώπινη μάζα «δημοσιογράφων» ξεροσταλιάζει για μια invitation. Μια πρόσκληση για το πάρτυ της Warner, του «Wild Bunch». Κάποιας ταινίας τέλος πάντων.
Τι συμβαίνει σ’ αυτά τα πάρτυ; Σχεδόν τίποτα. Απλώς πίνουν τζάμπα και τρώνε τζάμπα. Συνήθως ο πρωταγωνιστής ή η πρωταγωνίστρια (ας πούμε ο Κόλιν Φάρελ ή ο Λεονάρντο) θα εμφανιστούν για μερικά λεπτά. Για ένα «Hi, guys»! Τον κακό σου τον καιρό!
Τα κορίτσια των 10.000 τη βραδιάΗ τρίτη και τελευταία «αόρατη» φυλή είναι αυτή των «συνοδών». Των hookers. Η πορνεία θερίζει. Η πορνεία ασταμάτητη. Η πορνεία με τιμές για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια.
Το μικρότερο και φτηνότερο από 30 μέχρι 50 euros. Ενα στα γρήγορα. Από ποιες; Φυσικά από επαγγελματίες! Ομως και από πάσης φύσεως θηλυκά. Της ερασιτεχνικής ομάδας. Φοιτήτριες μέχρι και πωλήτριες. Εξαρτάται.
Η δεύτερη υποκατηγορία είναι των προαγωγών εντός των ξενοδοχείων. Κάποιος σφυρίζει το όνομα, κάποιος άλλος μεσολαβεί για το πρόσωπο. Και κάποιος τρίτος περιμένει στο λόμπι του ξενοδοχείου. Αυτόν εμείς στο Ελλάντα τον λέμε «νταβατζή».
Η εκθαμβωτική Γερμανίδα top model Ντούτζεν Κροτς καταφτάνει με λιμουζίνα του φεστιβάλ στο «Grand Hyatt Cannes Hotel Martinez»
Τα κορίτσια των πεντάστερων ξενοδοχείων λαμβάνουν από πεντακόσια μέχρι ένα χιλιάρικο. Κάθε μία. Αν ο πελάτης επιθυμεί δύο, τότε δύο χιλιάρικα. Και πάει λέγοντας...
Ο αλητάμπουρας ο Μίκι Ρουρκ προ ετών κατέληξε με τρεις μαζί. Επειδή έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, στο τέλος δεν έδωσε φράγκο στα κορίτσια. Προφανώς τις εξέλαβε ως θαυμάστριες. Αντε, σου λέει, να σας ραντίσω - να σας αγιάσω. Το τι συνέβη στη συνέχεια ξεπερνάει κάθε περιγραφή. Η πόρτα γκρεμίστηκε και ο Μίκι αναγκάστηκε να πληρώσει και ν’ αλλάξει ξενοδοχείο.
Θρυλικές ήταν και οι επιδόσεις του Τζακ Νίκολσον παρέα με τον Πίτερ Φόντα. Οταν ως τζόβενοι είχαν επισκεφθεί τις Κάννες με «Easy Rider»! Η τελευταία υποκατηγορία είναι super lux. Τα «μπουμπούκια» προέρχονται απ’ όλα τα σημεία του πλανήτη. Ιδιαιτέρως Βραζιλία, Αγγλία, Ρωσία, Ουκρανία, Μολδαβία. Τα «μπουμπούκια» επισήμως επαγγέλλονται είτε μοντέλα είτε φοιτήτριες. Και πράγματι. Είναι φοιτήτριες. Και πράγματι. Είναι μοντέλα.
Εκ πρώτης όψεως, ως looks και body, ξεπερνούν όλες τις σταρ. Κουκλάρες με τα όλα τους. Είπαμε. Κατηγορία Champions League. Για τον ρόλο τους, ισοδύναμες ενός Λιονέλ Μέσι.
Η διαδικασία είναι γνωστή. Δισεκατομμυριούχοι Αραβες (και όχι μόνο) με τα θηριώδη σκάφη τους δένουν είτε αρόδο είτε στο λιμάνι των Καννών. Τα κορίτσια περιμένουν. Οι bodyguards συνοδεύουν. Τα κορίτσια επιβιβάζονται σε κάποιο «τέρας» πολυτελείας των θαλασσών! Από εκεί και πέρα εξαρτάται. «Μερικές φορές», λέει κάποια Φερνάντα, «δεν κάνουμε τίποτα. Απλώς περιφερόμαστε. Απλώς “στολίζουμε”. Προφανώς ο “πελάτης” από το αλκοόλ και την πρέζα εγκαταλείπει τα ξημερώματα. Με το αζημίωτο. Δηλαδή κάποια “ντουλάπα” θα μας συνοδεύσει μέχρι το λιμάνι και στο τέλος θα μας δώσει έναν φάκελο».
Αιθέρια ύπαρξη στο κόκκινο χαλί η Αμερικανίδα top model Κάρλι Κλος
Το περιεχόμενο του φακέλου ποικίλλει. Από δέκα μέχρι δεκαπέντε χιλιάρικα. Μερικά κορίτσια έχουν εισπράξει και είκοσι!
Κάπως έτσι το χρήμα κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι. Ο Αραβας πληρώνει. Το κορίτσι ξοδεύει. Οι μαγαζάτορες αποταμιεύουν. Και οι Κάννες βασιλεύουν!
Κοντολογίς. Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει το Festival De Cannes είναι ο ποιοτικός κινηματογράφος!
«Αστακός» νερόβραστος!Χαοτική η αφήγηση, μονοδιάστατη η αλληγορία, φλύαρη η αφήγηση, αποστειρωμένη η σκηνοθεσία: ευλογία και κατάρα η ιδιαιτερότητα του Λάνθιμου
Κι όμως δεν μοιάζουν! Κι όμως μοιάζουν! Δύο ονόματα. Δύο Ελληνες. Δύο πορείες. Δύο ολόιδιες διαδρομές!
Ο Γιώργος Λάνθιμος και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ας πούμε. Η κορυφαία, φεστιβαλική απογείωση του Τεό στις Κάννες συνέβη το 1975 με τον «Θίασο». Ηταν ακριβώς 40 χρόνων. Η πρώτη κορυφαία φεστιβαλική -στις Κάννες- συμμετοχή του Λάνθιμου μόλις πριν από τρεις μέρες με τον «Αστακό». Είναι 42 ετών.
Ο Λάνθιμος και οι γυναίκες του με φόντο την Κρουαζέτ: Ρέιτσελ Βάις, Αγγελική Παπούλια, Λεά Σεϊντού, Αριάν Λαμπέντ. Αριστερά ο βετεράνος Τζορτζ Ράιλι με το απαράμιλλο στυλ του
Ο Τεό υπογράφει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, την «Αναπαράσταση», το 1970. Σε ηλικία 35 ετών. Ταινία που κατέληξε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Ανάμεσά τους το Βερολίνο και το Λονδίνο. Ο Λάνθιμος το 2009, στα 36 του, με τον «Κυνόδοντα» λαμβάνει το πρώτο βραβείο του παράλληλου προγράμματος των Καννών «Ενα κάποιο βλέμμα» και έναν χρόνο αργότερα βρίσκεται στη λίστα των πέντε υποψήφιων ταινιών για Οσκαρ. Εδώ η διαφορά. Ο Αγγελόπουλος ποτέ δεν ήταν ευνοούμενος του «θείου» Οσκαρ!
Γιατί; Επειδή ήταν ακατανόητος και φλύαρος, θα πείτε. Μπα! Επειδή πολιτικά μάλλον ήταν δυσάρεστος.
Ομοιότητες πολλές. Αμφότεροι με το δικό τους προσωπικό στυλ. Ιδιαίτερο. Ο Αγγελόπουλος με τα μεγάλα πλάνα. Τα λεγόμενα «πλάνα-σεκάνς». Ο Λάνθιμος με τον δικό του φανταστικό, αλληγορικό κόσμο. Πρωτότυπος κι αυτός!
Ποια η διαφορά; Ο Αγγελόπουλος με την ιδεολογία, την Ιστορία, την αρχαία τραγωδία και την πολιτική. Ηταν η εποχή. Της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Και μέχρι τέλος έμεινε προσκολλημένος σ’ αυτή την οπτική.
Ο Λάνθιμος, παιδί της εποχής του. Χωρίς πολιτική και συγκεκριμένη ιδεολογική αναφορά. Ανθρωποκεντρικός. Τα προβλήματα του καιρού του. Μοναξιά, αποστείρωση, στρέβλωση. Ο κόσμος όπου ζούμε, λέει ο Λάνθιμος, είναι γυαλισμένος. Ο δυτικός κόσμος. Ομως το Ατομο, κατά έναν περίεργο τρόπο, αιχμάλωτο σ’ αυτόν τον κόσμο. Στο βάθος απομονωμένο. Πνιγμένο από κανόνες και αυστηρούς κώδικες συμπεριφοράς!
«Ακόμα δεν έχω καταλάβει περί τίνος ακριβώς πρόκειται»: Αφοπλιστική η ατάκα του πρωταγωνιστή του «Αστακού», Κόλιν Φάρελ!
Το ζητούμενο του Θόδωρου ήταν να αλλάξουμε τον κόσμο. Το ζητούμενο του Λάνθιμου είναι να ελευθερωθεί το σημερινό Ατομο από τα δεσμά αυτού του γυαλισμένου, καλοταϊσμένου κόσμου!
Αυτά είναι τα προσόντα που τους εκτόξευσαν μακριά. Η ιδιαιτερότητα. Η μοναδικότητα. Η πρωτοτυπία. Η άλλη ματιά. Κάθε φεστιβάλ, όπως κάθε απαιτητικός θεατής, αναζητάει και διψάει για το καινούριο. Για σκηνοθέτες που τολμούν και ρισκάρουν. Που πάνε κόντρα στο ρεύμα. Μόνο οι αυθεντικοί «μοναχικοί» έχουν ελπίδα στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κινηματογραφία!
Το κοινό πρόβλημα και των δύο Ελλήνων σκηνοθετών προκύπτει ακριβώς από την ιδιαιτερότητά τους. Η ευλογία μερικές φορές καταλήγει σε κατάρα. Λογικό. Αφού κι εσύ με συνταγή απαντάς στην ακαδημαϊκή, χολιγουντιανή συνταγή. Ετσι, η πρώτη φορά είναι πρωτότυπη και εξαιρετική. Οπως ο «Κυνόδοντας». Που αιφνιδίασε τους πάντες. Η δεύτερη με «Αλπεις» εντελώς χαοτική. Και η τρίτη με «Αστακό» τραβηγμένη από τα μαλλιά.
Διότι, αν το καλοεξετάσεις και αν το αίνιγμα αυτού του φανταστικού κόσμου καταφέρεις να το αποκωδικοποιήσεις, ε, τότε πέφτεις πάνω σε κάτι εντελώς σχηματικό και απλοϊκό!
Αστακό περίμενα, αέρα κοπανιστό έφαγα!Ο κόσμος είναι αποστειρωμένος. Η κοινωνία μοιάζει με καλοδιατηρημένο παλιό ξενοδοχείο. Κάθε άτομο πρέπει να ζευγαρωθεί. Για την αναπαραγωγή του συστήματος. Της κοινωνίας. Το ζευγάρωμα μοιάζει με συνοικέσιο. Αρκεί να ταιριάξουν τα χνώτα τους. Χωρίς αισθήματα. Χωρίς βίτσια και προσωπικές σεξουαλικές προτιμήσεις. Η πράξη εντελώς μηχανική. Ο αυνανισμός απαγορεύεται. Ισως λόγω θρησκείας. Οποιος δεν καταφέρει να ζευγαρώσει σε 45 μέρες πρέπει οπωσδήποτε να μεταμορφωθεί σε ζώο. Η κοινωνία αποβάλλει τους μοναχικούς. Τους περίεργους. Και όχι μόνο. Αλλά κάθε μέρα οι τρόφιμοι του ξενοδοχείου σπεύδουν στο δάσος με καραμπίνες και τουφεκάνε «μοναχικούς». Τους απόβλητους!
Ετσι, ο Ντέιβιντ (Κόλιν Φάρελ) αποφασίζει και δραπετεύει. Ετσι, καταλήγει στους «μοναχικούς». Ομως διαφωνεί και μ’ αυτούς. Γιατί κι αυτοί, ως «αντι-σύστημα», έχουν τους κανόνες τους. Απαγορεύουν, λόγου χάριν, τον έρωτα. Απαγορεύουν τα αισθήματα. Ο Ντέιβιντ μαζί με τη Ρέιτσελ Βάιζ ερωτεύονται κι έτσι δραπετεύουν απ’ αυτό το περιθωριακό «σύστημα».
Από τους «αντάρτες». Τι μένει; Μα φυσικά το Ατομο. Τα αισθήματα. Τι είναι αυτό; Μα φυσικά η μόδα της εποχής! Με απλά λόγια, επί της ιδεολογικής ουσίας, ο Λάνθιμος από τους δικούς του αισθητικούς δρόμους καταλήγει στην ίδια επωδό που περιφέρεται σε κάθε ταινία. Το συμπέρασμά του είναι του «συρμού»!
Πολλά τα προβλήματα στην «κατασκευή». Η αλληγορία εντελώς μονοδιάστατη. Οι χαρακτήρες χωρίς προσωπικότητα. Η αποστείρωση του περιβάλλοντος αναπαράγεται από την αποστειρωμένη σκηνοθεσία. Πολλές σκηνές είναι φτιαγμένες εντελώς ερασιτεχνικά. Η αφήγηση φλύαρη. Μετά την πρώτη ώρα χάθηκα. Και φοβάμαι ότι και ο Λάνθιμος, παρέα με τον στενό του συνεργάτη στο σενάριο, Ευθύμη Φιλίππου, χάθηκε κι αυτός. Και εν τέλει, περίπου άνθρακας ο πολυαναμενόμενος θησαυρός. Και χωρίς να κάνω τον προφήτη, φοβούμαι πως χάθηκε και ο Φοίνικας ο Χρυσός!
Μυστικά και σκάνδαλα στην Κρουαζέτ:
Από την καλλιτεχνία στην trendy πορνεία
Εχει παρέλθει πολύς καιρός από τότε που κοινό, θαμώνες και κριτικοί διψούσαν για ποιοτικό σινεμά - Πλέον τον πρώτο λόγο έχουν οι ροζ ιστορίες εντός και εκτός οθόνης και οι εκκεντρικές τουαλέτες των σταρΤι περιμένουν οι χιλιάδες των Καννών; Τον Γούντι Αλεν, θα πείτε. Πριτς! Τον «Μάκβεθ» με Κοτιγιάρ και Φασμπέντερ. Πριτς! Εστω τον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου. Και πάλι πριτς! Τότε τι;
Περιμένουν «The Movie Hollywood doesn’t Want You to See». Μεθερμηνευόμενο, «την ταινία που το Χόλιγουντ δεν θέλει να δεις»!
Το γεγονός έσκασε σαν απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Χειρότερο από κείνη τη «χειροβομβίδα» που παρέδωσε ο Πάνος Παναγιωτόπουλος στα χέρια του Κωνσταντίνου Τασούλα. Οταν ο πρώτος παρέδιδε στον άλλον το υπουργείο Πολιτισμού!
Εν προκειμένω, αυτή η «χειροβομβίδα» αφορούσε στη σύνθεση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου με υποψήφιο διευθυντή τον Χάρη Παπαδόπουλο. Θέση που του αρνήθηκε ο Τασούλας και ως εκ τούτου ο Χάρης πάει τώρα το σημερινό Κέντρο στα δικαστήρια ζητώντας ως αποζημίωση κάτι περισσότερο από 100.000 euros. Οχι χαζός είναι! Η «χειροβομβίδα», λοιπόν, φέρει τίτλο «An Open Secret». Σαν να λέμε, «ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι».
Η Σοφί Μαρσό πάλι... ατύχησε καθώς τα φλας έσπευσαν να απαθανατίσουν το όχι και τόσο κολακευτικό εσώρουχο που αποκαλύφθηκε σε μια ριπή του ανέμου!
Μικρά αγόρια με ώριμους «άντρες»Πρόκειται για το άκρως γαργαλιστικό ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία Εϊμι Μπεργκ. Οπου αποκαλύπτονται τα ιδιαίτερα σεξουαλικά γούστα δεκάδων «ενοίκων» του Planet Hollywood. Σεξουαλικά βίτσια παρέα με ναρκωτικά. Εν προκειμένω, λοιπόν, λέγεται ότι σε θηριώδη έπαυλη, ιδιοκτησίας Digital Entertainment Network (DEN), λαμβάνουν χώρα όργια με μικρά αγόρια και ώριμους «άντρες».
Μόνο μικρά αγόρια; Οχι φυσικά. Και κορίτσια. Μικρά. Ανάμεσα στους τρόφιμους και μόνιμους επισκέπτες αυτής της επαύλεως θηριώδεις παραγωγοί όπως o Ντέιβιντ Γκέφεν, ηλικίας 72 παρακαλώ. Ο παραγωγός της ταινίας «Συνέντευξη μ’ έναν βρικόλακα» με Τομ Κρουζ και Μπραντ Πιτ.
Ανάμεσα στους σταθερούς πελάτες και ο πρώην πολιτικός Μάικλ Χάφινγκτον. Και ακόμα ο Μπομπ Βίλαρντ, ο πρώτος ατζέντης που έφερε στο προσκήνιο τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο.
Το σκάνδαλο μέχρι στιγμής έχει διατηρηθεί στον «καταψύκτη» με βοήθεια δικαστική. Τι να κάνουν οι παραγωγοί του «μυστικού»; Αρχισαν την αυτολογοκρισία και το ψαλίδισμα. Και προκειμένου να μοσχοπουλήσουν την ιστορία, έρχονται ορμητικά στο Festival De Cannes για να δείξουν την ταινία την Τρίτη 19 Μαΐου.
Μέχρι τότε οι Καννιώτες θα κρατάνε την ανάσα τους περιμένοντας με αγωνία!
Η Κέιτ με γυναίκες, η Σαρλίζ με την οικολογία, ο Μίκαελ με το όργανό τουΤο σκάνδαλο είναι επινόηση και καμάρι της μεγάλης του φεστιβαλικού γένους «Σχολής» των Καννών. Ανευ αυτού, γιοκ ταινία, γιοκ κουβεντούλα, γιοκ πωλήσεις, γιοκ ταμεία.
■ Σκάνδαλο ας πούμε ήταν η περίπτωση του «Inu No Ha». Ο τίτλος του «Κυνόδοντα» του Γιώργου Λάνθιμου στα ιαπωνικά. Η μικροσκοπική φίλη και συνάδελφος Γιούκο -απροσδιόριστης ηλικίας-μου εξηγεί: «Εξαιρετική ταινία». «Γιατί;» ρωτάω. «Να», μου λέει, «βρήκα διασκεδαστικό και έξυπνο το γεγονός όταν η μικρή κόρη ρωτάει τη μητέρα της δείχνοντας μια λάμπα “πώς το λένε αυτό, μαμά;”. “Μ...νί”, απαντάει η μαμά”»!
■ Σκάνδαλο ήταν οι ατελείωτες αιδοιολειχίες της Αντέλ Εξαρχόπουλος προς τη Λεά Σεϊντού (και τούμπαλιν).
■ Σκάνδαλο (πολιτικό) είναι η πρόσφατη δήλωση της Σαρλίζ Θερόν ότι «το “Mad Max” δεν είναι απλώς ένα action movie, αλλά πάνω απ’ όλα ο κώδωνας κινδύνου για την υπερθέρμανση του πλανήτη, το λιώσιμο των πάγων και την αχόρταγη μανία της εξουσίας για χρήμα».
■ Σκάνδαλο είναι το γεγονός ότι η πανέμορφη Σαρλίζ, με τις ιδιαίτερες πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες, περιφρονεί τις πανάκριβες σουίτες των τεσσάρων μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων της Κρουαζέτ. Κατά σειρά «Majestic», «Carlton», «Marriott» και «Martinez». Οπου κάθε σουίτα κοστίζει τουλάχιστον δέκα χιλιάρικα κάθε βράδυ. Το κορίτσι των 39 Μαΐων προτιμάει Αντίμπ και «Du Cup-Eden-Roc», όπου κάθε «βιλίτσα» κοστίζει τα διπλάσια χρήματα. Προφανώς για να αποφύγει τη μανία των παπαράτσι.
Αφιερωμένο στον Σον Πεν το γεμάτο προσμονή βλέμμα της Σαρλίζ Θερόν που θάμπωσε το ανδρικό κοινό με την κατακίτρινη τουαλέτα της
■ Σκάνδαλο είναι η αποκάλυψη της Κέιτ Μπλάνσετ ότι «φυσικά έχω πάει με γυναίκες».
■ Σκάνδαλο είναι ότι αυτή η αποκάλυψη λειτουργεί συνδυαστικά με την προβολή της ταινίας του Τοντ Χάινς «Κάρολ». Οπου η Κέιτ Μπλάνσετ ερωτεύεται σφόδρα μια όμορφη πωλήτρια!
■ Σκάνδαλο ακόμα είναι η σκηνή όπου η 49χρονη Μεξικάνα Σάλμα Χάγιεκ καταβροχθίζει τη «ζωντανή» καρδιά ενός δράκου. Προφανώς για το προμόσιον ενός παραμυθιού που σκηνοθέτησε ο Ιταλός Ματέο Γκαρόνε.
■ Σκάνδαλο -μικρότερης σημασίας- είναι η τουαλέτα Dior της Μαριόν Κοτιγιάρ.
■ Σκάνδαλο προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γερμανοϊρλανδού Μίκαελ Φασμπέντερ. Ενός εκ των τριών σούπερ σταρ για τα θηλυκά του πλανήτη. Τις κατέκτησε με το «Shame». Εκεί δηλαδή που σχεδόν επί δύο ώρες κυκλοφορούσε με το πέος έξω. Παρέα με την ακόρεστη επιθυμία να το κάνει με όλες. Οπως ο Γούντι Αλεν πριν από χρόνια στην ταινία «Deconstructing Harry». Που ομολογούσε -το ίδιο κάνει και στις συνεντεύξεις του- ότι ακατανίκητη επιθυμία του είναι να κάνει σεξ σε κάθε θηλυκό που διασχίζει το οπτικό πεδίο του! Ο Φασμπέντερ, λοιπόν, ως Μάκβεθ με παρτενέρ τη Μαριόν Κοτιγιάρ ως λαίδη Μάκβεθ. Το γεγονός που θα κλείσει τις Κάννες το Σάββατο 23 Μαΐου. Μία μέρα πριν από την απονομή του Χρυσού Φοίνικα διά χειρός των δύο προέδρων. Του Τζόελ και Ιθαν Κοέν. Αυτό κι αν είναι...πρωτοτυπία!
Ο Δημήτρης Δανίκας selfie στην κατάμεστη μεγάλη αίθουσα προβολών του Φεστιβάλ των Καννών, λίγο πριν από την έναρξη του «Αστακού»
- Μίκαελ, έχεις δει την ταινία; (εννοείται το «Μάκβεθ»)
«Οχι, δεν την έχω δει».
- Γιατί δεν σ' την έδειξαν;
«Επειδή αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοί».
- Απαγγέλλεις σε μέτρο ιαμβικό;
«Οχι, γιατί είμαι λιγάκι δυσλεκτικός»!
Ολες με Chopard, Dior, Prada, Chanel■ Σκάνδαλο είναι τα σούρτα φέρτα. Ανάμεσα στις σταρ και τη Chopard. Ο κολοσσός πανάκριβων διαμαντιών. Οι πιο βαριές «πέτρες» κοσμούν τα σώματα όλων των κυριών. Από Τζέιν Φόντα μέχρι Σαρλίζ Θερόν και Εμα Στόουν.
Η διαδικασία γνωστή. Ολες αυτές πρέπει με συμβόλαιο να υποστούν το «μαρτύριο» του δανεισμού. Δηλαδή για ένα βράδυ να στολίσουν λαιμό, αυτιά και χέρια με κοσμήματα της Chopard. Δανεισμένα. Και περιφρουρημένα. Από bodyguards.
Σκανδαλωδώς αποκαλυπτικά και τα ντεκολτέ που παρελαύνουν στο κόκκινο χαλί, στα δείπνα και τα κοκτέιλ πάρτυ πλαισιωμένα από Chanel, Prada, Dior και κοσμήματα Chopard
«Τα φοράνε, σουλατσάρουν στο Red Carpet, φωτογραφίζονται, απαθανατίζονται στα περιοδικά lifestyle και στη συνέχεια τα επιστρέφουν», λέει η Βίκυ Παλαιολόγου, η Ελληνίδα εκπρόσωπος της Chopard. Δηλαδή για μερικές ώρες, έτσι για τη βιτρίνα, η Σαρλίζ, η Μαριόν, η Ρέτσελ Βάις μοιάζουν με την Ψωροκώσταινα. Κυκλοφορούν με δανεικά!
■ Σκάνδαλο επίσης είναι τα ίδια σούρτα φέρτα με τις τουαλέτες και τις ψηλοτάκουνες γόβες. Περίπου κι αυτά δανεικά. Από Dior, Chanel, Prada, Hermes και πάει λέγοντας.
Ετσι, η Ναόμι Γουότς, η Νάταλι Πόρτμαν, η Κέιτ Μπλάνσετ δεν είναι ακριβώς Ναόμι Γουότς, Νάταλι Πόρτμαν, Κέιτ Μπλάνσετ. Ολες αυτές που ήρθαν ή πρόκειται να προσέλθουν στο φετινό κόκκινο χαλί των Καννών είναι η τουαλέτα του Dior, οι γόβες της Prada, το ξώπαλτο φόρεμα της Chanel.
■ Σκάνδαλο είναι το διαπιστωμένο γεγονός ότι 8 στους 10 ασχολούνται, ενδιαφέρονται, διαβάζουν και κουβεντιάζουν για τις «πέτρες» της Chopard και τις τουαλέτες του Dior.
■ Σκάνδαλο ακόμα είναι ότι 8 στους 10 δεν πρόκειται να δουν το «Κάρολ» με την Κέιτ Μπλάνσετ. Ομως γνωρίζουν και σχολιάζουν με λεπτομέρειες την αποκάλυψη ότι η Κέιτ, δηλαδή η Κάρολ, είναι λεσβία!
Τα στίφη με το σπορ του οφθαλμόλουτρουΚάπως έτσι πορεύεται, αυξάνεται και χορταίνει το Χρηματιστήριο του Festival De Cannes. Τα κορόιδα αγοράζουν. Οι μέτοχοι πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες!
Τα σκάνδαλα ανοίγουν την όρεξη του πλήθους. Το πλήθος διψάει για περισσότερα σκάνδαλα. Τα σκάνδαλα πουλάνε ταινίες. Οι ταινίες πουλάνε σκάνδαλα. Οι σταρ πουλάνε τον εαυτό τους. Οι φίρμες του fashion πουλάνε lifestyle μέσα από τις σταρ. Οι αμοιβές των σταρ εκτοξεύονται ή προσγειώνονται ανάλογα με το μέγεθος των σκανδάλων που περιγράφονται στις ταινίες τους. Τα σκάνδαλα μαζί με τους σταρ προσελκύουν στίφη «προβάτων» από κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Το παιχνίδι παίζεται στην παραλία! Σταρλετίτσες που ονειρεύονται έναν ρόλο στο Χόλιγουντ εκθειάζουν τα προσόντα τους!
Κυρίως Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, αλλά και Γερμανία. Τα στίφη καταφτάνουν στις Κάννες με άγριες διαθέσεις. Τα στίφη ξεροσταλιάζουν έξω από τη μεγάλη αίθουσα του Palais Du Festival προκειμένου να απαθανατίσουν με τα κινητά τους τη στιγμή που θα σουλατσάρει στο κόκκινο χαλί κάποιος ή κάποια σταρ. Τα καφέ, τα ξενοδοχεία και τα ρεστοράν τρίβουν τα χέρια τους. Ο πληθυσμός των επισκεπτών φτάνει στο αδιαχώρητο. Οι εισπράξεις στήνουν τρελό χορό. Κι έτσι όλοι ζουν καλά κι εμείς, όλοι οι επισκέπτες, χειρότερα! Μα πώς χειρότερα; Αν εσένα σου αρκεί το οφθαλμόλουτρο, εμένα όχι!
Οι τρεις «φυλές»Χειρότερα είπα; Γράψε λάθος... Εκτός από τους καλλιτέχνες (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, τεχνικοί) κυκλοφορούν τρεις ακόμα φυλές. Κάπως αόρατες. Κάπως απομακρυσμένες. Κάπως ιδιαίτερες.
Η πρώτη είναι των παραγωγών. Με τη διευκρίνιση ότι παραγωγός δεν είναι εκείνος ο τύπος ο λεφτάς. Καθόλου μάλιστα. Είναι εκείνος ο τύπος με τις άκρες. Που καταφέρνει δύο πράγματα μαζί. Πρώτα να καπαρώσει τα δικαιώματα ενός βιβλίου και ύστερα να εξασφαλίσει δύο ονόματα από το star system για τους πρώτους ρόλους.
Ο ανοιξιάτικος άνεμος της Κυανής Ακτής ταλαιπώρησε τις Αμερικανίδες Εμα Στόουν και Πάρκερ Πόσεϊ
Με αυτό το βιβλίο και με τα δύο ονόματα καταφέρνει να αποκτήσει πρόσβαση σε πηγές χρηματοδότησης. Και ταυτόχρονα, να προπωλήσει τα δικαιώματα στην παγκόσμια αγορά! Ετσι, πριν ακόμα το βιβλίο εξελιχθεί σε «περίληψη» και η περίληψη σε σενάριο, ο τύπος έχει αποταμιεύσει τα λεφτά που χρειάζονται για την παραγωγή.
Οι τύποι αυτοί κατακλύζουν τις σουίτες των τεσσάρων μεγάλων ξενοδοχείων της Κρουαζέτ. Αυτές που κοστίζουν γύρω στα δέκα χιλιάρικα τη βραδιά. Οσο μεγάλος ο παραγωγός, τόσο καλύτερη η σουίτα. Οσο μεγάλος είναι αυτός, τόσους περισσότερους παρατρεχάμενους θα φέρει μαζί του! Συνήθως την ιδιαιτέρα του. Που τον περισσότερο χρόνο τον περνάει κάτω από το τραπέζι, την ώρα που το αφεντικό πρέπει να ξεχαρμανιάσει! Συνήθως τη σύζυγό του. Οπως ο Γούντι Αλεν. Που λέει «η γυναίκα μου» (σ.σ.: εννοεί η πρώην υιοθετημένη κορούλα του) δεν βλέπει ταινίες. Περνάει την ώρα της αγοράζοντας μανιωδώς από όλες τις μπουτίκ των Καννών.
Με τη δική μου πιστωτική κάρτα». (γελάει) Κάπως έτσι, ακόμα και Ελληνες διανομείς χτυπάνε το κουδούνι του εν λόγω παραγωγού προκειμένου να προλάβουν να καπαρώσουν τα δικαιώματα κάποιας ιστορίας που θα ολοκληρωθεί ύστερα από δύο χρόνια! Αυτό το λένε «αγοράζω γουρούνι στο σακί». Οπως και «ψώνισα από σβέρκο». Αφού ουδείς εκ των προτέρων μπορεί να βεβαιώσει ότι η ταινία θα σκίσει στα ταμεία. Ας πούμε. Την προαγοράζεις με τριάντα χιλιάρικα (και λίγα λέω) και όταν προβληθεί εν Ελλάδι ζήτημα είναι αν θα κόψει 5.000 εισιτήρια. Οπως με τον «Ανθρωπο του Νοέμβρη» και τον Πιρς Μπρόσναν. Καταστρόφα!
Η βαριά φανέλα του δημοσιογράφο
Η δεύτερη φυλή φέρει τη βαριά και ασήκωτη φανέλα του δημοσιογράφου. Τεσσάρων ταχυτήτων όλοι αυτοί. Οι κριτικοί, οι ρεπόρτερ, οι κουτσομπόλες και οι παπαράτσι!
Χώρες όπως η Ψωροκώσταινα διαθέτουν τέσσερις μαζί στη συσκευασία του ενός. Ο ένας που τρέχει σαν Βέγγος να τα κάνει όλα. Χώρες όπως ΗΠΑ, Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία διαθέτουν πέντε για το ίδιο μέσο. Any way!
Τώρα επί της ουσίας, οι περισσότεροι εξ αυτών ζήτημα είναι αν θα δουν δύο με τρεις ταινίες. Ισως και καμία! Μα πώς;
Εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό φόρεμα για τη Μισέλ Ροντρίγκεζ, στην πρεμιέρα του πολυαναμενόμενου «Mad Max: Fury Road»
Απλό. Δεν γράφουν. Μόνο αντιγράφουν. Copy/Paste. Απ’ όσα ακούν και διαβάζουν. Από τα «κορίτσια» των εταιρειών. Στην πραγματικότητα όλο αυτό το πλήθος των δέκα και άνω χιλιάδων «δημοσιογράφων» τρέχει ακατάπαυστα προς όλες τις κατευθύνσεις Σκανδάλων. Κρεβατιών (ποια κοιμήθηκε με ποιον ή με ποια). Κόκκινων χαλιών. Και φυσικά συνεντεύξεων!
Κατάφερες εσύ να βρεις θέση (slot) για τη Σαρλίζ; Οχι; Κρίμα! Φυσικά η Σαρλίζ και κάθε Σαρλίζ λέει τα ίδια πράγματα σε όλους τους «δημοσιογράφους». Ετσι, ο ένας αναπαράγει τον άλλο. Σαν ρεπλίκες!
Ταυτόχρονα, όλη αυτή η ατελείωτη ανθρώπινη μάζα «δημοσιογράφων» ξεροσταλιάζει για μια invitation. Μια πρόσκληση για το πάρτυ της Warner, του «Wild Bunch». Κάποιας ταινίας τέλος πάντων.
Τι συμβαίνει σ’ αυτά τα πάρτυ; Σχεδόν τίποτα. Απλώς πίνουν τζάμπα και τρώνε τζάμπα. Συνήθως ο πρωταγωνιστής ή η πρωταγωνίστρια (ας πούμε ο Κόλιν Φάρελ ή ο Λεονάρντο) θα εμφανιστούν για μερικά λεπτά. Για ένα «Hi, guys»! Τον κακό σου τον καιρό!
Τα κορίτσια των 10.000 τη βραδιάΗ τρίτη και τελευταία «αόρατη» φυλή είναι αυτή των «συνοδών». Των hookers. Η πορνεία θερίζει. Η πορνεία ασταμάτητη. Η πορνεία με τιμές για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια.
Το μικρότερο και φτηνότερο από 30 μέχρι 50 euros. Ενα στα γρήγορα. Από ποιες; Φυσικά από επαγγελματίες! Ομως και από πάσης φύσεως θηλυκά. Της ερασιτεχνικής ομάδας. Φοιτήτριες μέχρι και πωλήτριες. Εξαρτάται.
Η δεύτερη υποκατηγορία είναι των προαγωγών εντός των ξενοδοχείων. Κάποιος σφυρίζει το όνομα, κάποιος άλλος μεσολαβεί για το πρόσωπο. Και κάποιος τρίτος περιμένει στο λόμπι του ξενοδοχείου. Αυτόν εμείς στο Ελλάντα τον λέμε «νταβατζή».
Η εκθαμβωτική Γερμανίδα top model Ντούτζεν Κροτς καταφτάνει με λιμουζίνα του φεστιβάλ στο «Grand Hyatt Cannes Hotel Martinez»
Τα κορίτσια των πεντάστερων ξενοδοχείων λαμβάνουν από πεντακόσια μέχρι ένα χιλιάρικο. Κάθε μία. Αν ο πελάτης επιθυμεί δύο, τότε δύο χιλιάρικα. Και πάει λέγοντας...
Ο αλητάμπουρας ο Μίκι Ρουρκ προ ετών κατέληξε με τρεις μαζί. Επειδή έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, στο τέλος δεν έδωσε φράγκο στα κορίτσια. Προφανώς τις εξέλαβε ως θαυμάστριες. Αντε, σου λέει, να σας ραντίσω - να σας αγιάσω. Το τι συνέβη στη συνέχεια ξεπερνάει κάθε περιγραφή. Η πόρτα γκρεμίστηκε και ο Μίκι αναγκάστηκε να πληρώσει και ν’ αλλάξει ξενοδοχείο.
Θρυλικές ήταν και οι επιδόσεις του Τζακ Νίκολσον παρέα με τον Πίτερ Φόντα. Οταν ως τζόβενοι είχαν επισκεφθεί τις Κάννες με «Easy Rider»! Η τελευταία υποκατηγορία είναι super lux. Τα «μπουμπούκια» προέρχονται απ’ όλα τα σημεία του πλανήτη. Ιδιαιτέρως Βραζιλία, Αγγλία, Ρωσία, Ουκρανία, Μολδαβία. Τα «μπουμπούκια» επισήμως επαγγέλλονται είτε μοντέλα είτε φοιτήτριες. Και πράγματι. Είναι φοιτήτριες. Και πράγματι. Είναι μοντέλα.
Εκ πρώτης όψεως, ως looks και body, ξεπερνούν όλες τις σταρ. Κουκλάρες με τα όλα τους. Είπαμε. Κατηγορία Champions League. Για τον ρόλο τους, ισοδύναμες ενός Λιονέλ Μέσι.
Η διαδικασία είναι γνωστή. Δισεκατομμυριούχοι Αραβες (και όχι μόνο) με τα θηριώδη σκάφη τους δένουν είτε αρόδο είτε στο λιμάνι των Καννών. Τα κορίτσια περιμένουν. Οι bodyguards συνοδεύουν. Τα κορίτσια επιβιβάζονται σε κάποιο «τέρας» πολυτελείας των θαλασσών! Από εκεί και πέρα εξαρτάται. «Μερικές φορές», λέει κάποια Φερνάντα, «δεν κάνουμε τίποτα. Απλώς περιφερόμαστε. Απλώς “στολίζουμε”. Προφανώς ο “πελάτης” από το αλκοόλ και την πρέζα εγκαταλείπει τα ξημερώματα. Με το αζημίωτο. Δηλαδή κάποια “ντουλάπα” θα μας συνοδεύσει μέχρι το λιμάνι και στο τέλος θα μας δώσει έναν φάκελο».
Αιθέρια ύπαρξη στο κόκκινο χαλί η Αμερικανίδα top model Κάρλι Κλος
Το περιεχόμενο του φακέλου ποικίλλει. Από δέκα μέχρι δεκαπέντε χιλιάρικα. Μερικά κορίτσια έχουν εισπράξει και είκοσι!
Κάπως έτσι το χρήμα κυκλοφορεί από χέρι σε χέρι. Ο Αραβας πληρώνει. Το κορίτσι ξοδεύει. Οι μαγαζάτορες αποταμιεύουν. Και οι Κάννες βασιλεύουν!
Κοντολογίς. Το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει το Festival De Cannes είναι ο ποιοτικός κινηματογράφος!
«Αστακός» νερόβραστος!Χαοτική η αφήγηση, μονοδιάστατη η αλληγορία, φλύαρη η αφήγηση, αποστειρωμένη η σκηνοθεσία: ευλογία και κατάρα η ιδιαιτερότητα του Λάνθιμου
Κι όμως δεν μοιάζουν! Κι όμως μοιάζουν! Δύο ονόματα. Δύο Ελληνες. Δύο πορείες. Δύο ολόιδιες διαδρομές!
Ο Γιώργος Λάνθιμος και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ας πούμε. Η κορυφαία, φεστιβαλική απογείωση του Τεό στις Κάννες συνέβη το 1975 με τον «Θίασο». Ηταν ακριβώς 40 χρόνων. Η πρώτη κορυφαία φεστιβαλική -στις Κάννες- συμμετοχή του Λάνθιμου μόλις πριν από τρεις μέρες με τον «Αστακό». Είναι 42 ετών.
Ο Λάνθιμος και οι γυναίκες του με φόντο την Κρουαζέτ: Ρέιτσελ Βάις, Αγγελική Παπούλια, Λεά Σεϊντού, Αριάν Λαμπέντ. Αριστερά ο βετεράνος Τζορτζ Ράιλι με το απαράμιλλο στυλ του
Ο Τεό υπογράφει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, την «Αναπαράσταση», το 1970. Σε ηλικία 35 ετών. Ταινία που κατέληξε σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Ανάμεσά τους το Βερολίνο και το Λονδίνο. Ο Λάνθιμος το 2009, στα 36 του, με τον «Κυνόδοντα» λαμβάνει το πρώτο βραβείο του παράλληλου προγράμματος των Καννών «Ενα κάποιο βλέμμα» και έναν χρόνο αργότερα βρίσκεται στη λίστα των πέντε υποψήφιων ταινιών για Οσκαρ. Εδώ η διαφορά. Ο Αγγελόπουλος ποτέ δεν ήταν ευνοούμενος του «θείου» Οσκαρ!
Γιατί; Επειδή ήταν ακατανόητος και φλύαρος, θα πείτε. Μπα! Επειδή πολιτικά μάλλον ήταν δυσάρεστος.
Ομοιότητες πολλές. Αμφότεροι με το δικό τους προσωπικό στυλ. Ιδιαίτερο. Ο Αγγελόπουλος με τα μεγάλα πλάνα. Τα λεγόμενα «πλάνα-σεκάνς». Ο Λάνθιμος με τον δικό του φανταστικό, αλληγορικό κόσμο. Πρωτότυπος κι αυτός!
Ποια η διαφορά; Ο Αγγελόπουλος με την ιδεολογία, την Ιστορία, την αρχαία τραγωδία και την πολιτική. Ηταν η εποχή. Της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Και μέχρι τέλος έμεινε προσκολλημένος σ’ αυτή την οπτική.
Ο Λάνθιμος, παιδί της εποχής του. Χωρίς πολιτική και συγκεκριμένη ιδεολογική αναφορά. Ανθρωποκεντρικός. Τα προβλήματα του καιρού του. Μοναξιά, αποστείρωση, στρέβλωση. Ο κόσμος όπου ζούμε, λέει ο Λάνθιμος, είναι γυαλισμένος. Ο δυτικός κόσμος. Ομως το Ατομο, κατά έναν περίεργο τρόπο, αιχμάλωτο σ’ αυτόν τον κόσμο. Στο βάθος απομονωμένο. Πνιγμένο από κανόνες και αυστηρούς κώδικες συμπεριφοράς!
«Ακόμα δεν έχω καταλάβει περί τίνος ακριβώς πρόκειται»: Αφοπλιστική η ατάκα του πρωταγωνιστή του «Αστακού», Κόλιν Φάρελ!
Το ζητούμενο του Θόδωρου ήταν να αλλάξουμε τον κόσμο. Το ζητούμενο του Λάνθιμου είναι να ελευθερωθεί το σημερινό Ατομο από τα δεσμά αυτού του γυαλισμένου, καλοταϊσμένου κόσμου!
Αυτά είναι τα προσόντα που τους εκτόξευσαν μακριά. Η ιδιαιτερότητα. Η μοναδικότητα. Η πρωτοτυπία. Η άλλη ματιά. Κάθε φεστιβάλ, όπως κάθε απαιτητικός θεατής, αναζητάει και διψάει για το καινούριο. Για σκηνοθέτες που τολμούν και ρισκάρουν. Που πάνε κόντρα στο ρεύμα. Μόνο οι αυθεντικοί «μοναχικοί» έχουν ελπίδα στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη κινηματογραφία!
Το κοινό πρόβλημα και των δύο Ελλήνων σκηνοθετών προκύπτει ακριβώς από την ιδιαιτερότητά τους. Η ευλογία μερικές φορές καταλήγει σε κατάρα. Λογικό. Αφού κι εσύ με συνταγή απαντάς στην ακαδημαϊκή, χολιγουντιανή συνταγή. Ετσι, η πρώτη φορά είναι πρωτότυπη και εξαιρετική. Οπως ο «Κυνόδοντας». Που αιφνιδίασε τους πάντες. Η δεύτερη με «Αλπεις» εντελώς χαοτική. Και η τρίτη με «Αστακό» τραβηγμένη από τα μαλλιά.
Διότι, αν το καλοεξετάσεις και αν το αίνιγμα αυτού του φανταστικού κόσμου καταφέρεις να το αποκωδικοποιήσεις, ε, τότε πέφτεις πάνω σε κάτι εντελώς σχηματικό και απλοϊκό!
Αστακό περίμενα, αέρα κοπανιστό έφαγα!Ο κόσμος είναι αποστειρωμένος. Η κοινωνία μοιάζει με καλοδιατηρημένο παλιό ξενοδοχείο. Κάθε άτομο πρέπει να ζευγαρωθεί. Για την αναπαραγωγή του συστήματος. Της κοινωνίας. Το ζευγάρωμα μοιάζει με συνοικέσιο. Αρκεί να ταιριάξουν τα χνώτα τους. Χωρίς αισθήματα. Χωρίς βίτσια και προσωπικές σεξουαλικές προτιμήσεις. Η πράξη εντελώς μηχανική. Ο αυνανισμός απαγορεύεται. Ισως λόγω θρησκείας. Οποιος δεν καταφέρει να ζευγαρώσει σε 45 μέρες πρέπει οπωσδήποτε να μεταμορφωθεί σε ζώο. Η κοινωνία αποβάλλει τους μοναχικούς. Τους περίεργους. Και όχι μόνο. Αλλά κάθε μέρα οι τρόφιμοι του ξενοδοχείου σπεύδουν στο δάσος με καραμπίνες και τουφεκάνε «μοναχικούς». Τους απόβλητους!
Ετσι, ο Ντέιβιντ (Κόλιν Φάρελ) αποφασίζει και δραπετεύει. Ετσι, καταλήγει στους «μοναχικούς». Ομως διαφωνεί και μ’ αυτούς. Γιατί κι αυτοί, ως «αντι-σύστημα», έχουν τους κανόνες τους. Απαγορεύουν, λόγου χάριν, τον έρωτα. Απαγορεύουν τα αισθήματα. Ο Ντέιβιντ μαζί με τη Ρέιτσελ Βάιζ ερωτεύονται κι έτσι δραπετεύουν απ’ αυτό το περιθωριακό «σύστημα».
Από τους «αντάρτες». Τι μένει; Μα φυσικά το Ατομο. Τα αισθήματα. Τι είναι αυτό; Μα φυσικά η μόδα της εποχής! Με απλά λόγια, επί της ιδεολογικής ουσίας, ο Λάνθιμος από τους δικούς του αισθητικούς δρόμους καταλήγει στην ίδια επωδό που περιφέρεται σε κάθε ταινία. Το συμπέρασμά του είναι του «συρμού»!
Πολλά τα προβλήματα στην «κατασκευή». Η αλληγορία εντελώς μονοδιάστατη. Οι χαρακτήρες χωρίς προσωπικότητα. Η αποστείρωση του περιβάλλοντος αναπαράγεται από την αποστειρωμένη σκηνοθεσία. Πολλές σκηνές είναι φτιαγμένες εντελώς ερασιτεχνικά. Η αφήγηση φλύαρη. Μετά την πρώτη ώρα χάθηκα. Και φοβάμαι ότι και ο Λάνθιμος, παρέα με τον στενό του συνεργάτη στο σενάριο, Ευθύμη Φιλίππου, χάθηκε κι αυτός. Και εν τέλει, περίπου άνθρακας ο πολυαναμενόμενος θησαυρός. Και χωρίς να κάνω τον προφήτη, φοβούμαι πως χάθηκε και ο Φοίνικας ο Χρυσός!
ΠΗΓΗ
http://www.protothema.gr/culture/cinema/article/476829/apo-tin-kallitehnia-stin-trendy-porneia/
