Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης
«Είμαι υπόλογος στους ανθρώπους, πρώτα από όλα στον λαό μου» – Φιντέλ Κάστρο.
Στις 21 Ιανουαρίου 1959 1.000.000 άνθρωποι, που όχι μόνο ζήτησαν αλλά απαίτησαν δικαιοσύνη, συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Προεδρικό Μέγαρο.
Δημοσίευση της Granma 21 Ιανουαρίου 2019
Η κουβανική επανάσταση: Πάντοτε από και για τους ανθρώπους
Κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου του 1959, η εκκολαπτόμενη επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας εκπλήρωσε τις ηθικές της δεσμεύσεις φέρνοντας ενώπιον της δικαιοσύνης τους δολοφόνους της δικτατορίας του Μπατίστα, μέσα σε συνθήκες άγριας εκστρατείας που είχε σκοπό την καταστροφή της Επανάστασης.
Την σημερινή εποχή, το 2019, τα μέσα ενημέρωσης είναι πιο ισχυρά και οι πόροι που διατίθενται για την οργάνωση εκστρατειών ενάντια στην Κούβα ακόμη μεγαλύτεροι, αλλά ο σκοπός των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο ίδιος: να καταστρέψει την επανάσταση.
Κατά τη διάρκεια του φωτεινού Ιανουαρίου του 1959, μετά το θρίαμβο της επανάστασης, η εκκολαπτόμενη κυβέρνηση της Κούβας εκπλήρωσε τις ηθικές της δεσμεύσεις που ήταν: να παραπέμψει στην δικαιοσύνη τους τρομοκράτες, εγκληματίες, και βασανιστές της δικτατορίας του Μπατίστα, που είχαν προκαλέσει πολύ πόνο και πένθος στους ανθρώπους. Αυτό γινόταν μέσω μιας άγριας εκστρατείας στα μέσα ενημέρωσης για να δυσφημίσουν τις παραπομπές, ενορχηστρωμένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πολλοί από αυτούς τους δολοφόνους είχαν ήδη καταφύγει.
Στον Φιντέλ έγινε αμέσως αντιληπτός ο αντικειμενικός στόχος της Ουάσινγκτον, θολά καλυμμένος πίσω από τα ψέματα και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Κατά πρώτον στις 13, 15 και 16 Ιανουαρίου, σε δημόσιες εμφανίσεις και συγκεντρώσεις, υπενθύμισε πώς ο τύπος και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που είχε αγνοήσει τα εγκλήματα της δικτατορίας του Μπατίστα, μετά την επαναστατική νίκη καταγγέλει τα μέτρα που λαμβάνονται κατά των μπράβων του Μπατίστα.
Στις 21 Ιανουαρίου 1959 1.000.000 άνθρωποι, που όχι μόνο ζήτησαν αλλά απαίτησαν δικαιοσύνη, συγκεντρώθηκαν μπροστά από το Προεδρικό Παλάτι.
Έτσι ξεκίνησε η «Επιχείρηση της Αλήθειας», μπροστά σε 380 ξένους δημοσιογράφους αφενός, καθώς και πολλούς διπλωμάτες και άλλους επισκέπτες.
Ο Φιντέλ απευθύνθηκε στο πλήθος, και ρώτησε, «όσοι συμφωνούν ότι η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί, εκείνοι οι οποίοι συμφωνούν ότι τα τσιράκια του Μπατίστα πρέπει να τιμωρηθούν, σηκώστε τα χέρια σας. (Ομόφωνα, σηκώθηκαν όλα τα χέρια).
«Κύριοι, εκπρόσωποι του διπλωματικού σώματος, δημοσιογράφοι από όλη την ήπειρο, το σώμα των ενόρκων αποτελούμενο από από ένα εκατομμύριο Κουβανούς, όλων των πεποιθήσεων και των κοινωνικών τάξεων, ψήφισε, συνέχισε ο Φιντέλ,
«Ο Κόσμος θα αναγνωρίσει αυτή την ψηφοφορία σαν κρίση του σώματος των ενόρκων, που είπε ναι στην επαναστατική δικαιοσύνη».
Ο Φιντέλ πρόσθεσε, αναφερόμενος σε μια ομάδα του Κογκρέσου των ΗΠΑ που αντιτάχθηκαν – με ποιο δικαίωμα; – στη δίωξη των εγκληματιών πολέμου του Μπατίστα και ζήτησαν από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρέμβει στο θέμα αυτό, «δεν απαντώ σε οποιοδήποτε μέλος του Κογκρέσσου στις Ηνωμένες Πολιτείες ή οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση. «Είμαι υπόλογος στους ανθρώπους, πρώτα από όλα, στον λαό μου».
Αυτό ήταν το πρόσχημα για την δρομολόγηση οικονομικών κυρώσεων, πρώτα την αναστολή των ποσοστώσεων ζάχαρης και, στη συνέχεια, τον εμπορικό αποκλεισμό, και την δυνατότητα αποστολή στρατευμάτων.
Στις 22 Ιανουαρίου, στο Rivera Hotel της Αβάνας, πραγματοποιήθηκε αυτό που αποκάλεσε ο Φιντέλ η μεγαλύτερη συνέντευξη τύπου στον κόσμο, η «Επιχείρηση της Αλήθειας», όσον αφορά τις δημόσιες δίκες των μπράβων του Μπατίστα. Μια αδυσώπητη εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης εναντίον της Κούβας εξαπολύθηκε από το Associated Press, την Inter-American Press Society και πολλά μέλη του Κογκρέσου.
Παρόλα αυτά, όπως σημειώνεται σε ένα άρθρο του γνωστού δημοσιογράφου και συγγραφέα της εποχής Juan Marrero, σε πολλούς από τους δημοσιογράφους που ήρθαν στην Κούβα για να καλύψουν τις δίκες όταν επέστρεψαν στις χώρες τους, δεν τους επιτρεπόταν να δημοσιεύουν τις εκθέσεις τους, και μερικοί έγιναν φίλοι της Κούβας, παρόλο που αυτή η στάση τους θα τους κόστιζε κατόπιν τις θέσεις εργασίας τους.
Η Επαναστατική δικαιοσύνη στηρίζεται στην θέληση και την συμμετοχή του λαού. Η πολιτική της νεότατης Επαναστατικής κυβέρνησης και του χαρισματικού της ηγέτη Φιντέλ Κάστρο πατούσε ακριβώς σε αυτήν την θέληση και συμμετοχή. Οι βάσεις που μπήκαν σε εκείνη την περίοδο είναι οι βάσεις που επέτρεψαν στην Κούβα μετά από 60 χρόνια να αντισταθεί στον Ιμπεριαλισμό και να έχει τις μεγάλες επιτυχίες στην Παιδεία και στην Υγεία και να είναι μπροστά από τα λεγόμενα αναπτυγμένα και πλούσια κράτη παρόλο το εμπάργκο και τις συκοφαντικές καμπάνιες εναντίον της ιδιαίτερα μετά την εκλογή Τραμπ.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου