Του VITOR GASPAR,διευθυντής του Τμήματος Δημοσιονομικών Υποθέσεων του ΔΝΤ
Το 2020 διαπιστώσαμε πως ήταν η χρονιά κατά την οποία το παγκόσμιο χρέος σημείωσε τη μεγαλύτερη άνοδό του μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και διαμορφώθηκε στα 226 τρισ. δολ. εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης και της βαθιάς ύφεσης. Ηδη προτού ξεσπάσει η κρίση, το παγκόσμιο χρέος είχε διογκωθεί, αλλά σήμερα πλέον οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αναλάβουν να διοικήσουν έναν κόσμο, ο οποίος έχει επωμιστεί ένα δυσθεώρητο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος.
Το χρέος του πλανήτη αυξήθηκε κατά 28 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στην περασμένη χρονιά αγγίζοντας το 256% του ΑΕΠ. Ο κρατικός δανεισμός ευθύνεται για λίγο παραπάνω από το ήμισυ αυτής της αύξησης.
Ο ιδιωτικός δανεισμός από οργανισμούς άλλους πλην εκείνων του χρηματοπιστωτικού κλάδου και από νοικοκυριά έχει φθάσει επίσης σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Συνολικά οι αυξήσεις του χρέους δείχνουν θεαματικότερες στις προηγμένες οικονομίες, όπου ο δημόσιος δανεισμός αυξήθηκε από το περίπου 70% του ΑΕΠ το 2007 στο 124% του ΑΕΠ το 2020.
Τα ιδιωτικά δάνεια, από την άλλη πλευρά, ενισχύθηκαν κατά έναν πιο συγκρατημένο ρυθμό από το 164% στο 178% του ΑΕΠ την ανάλογη περίοδο. Ο δανεισμός του δημόσιου τομέα αντιστοιχεί σήμερα στο περίπου 40% του αθροιστικού παγκόσμιου χρέους, δηλαδή στο υψηλότερο ποσοστό από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Εχει διαμορφωθεί στα 226 τρισ. δολ., αγγίζοντας το 256% του ΑΕΠ.
