Του Αλέξανδρου Κασιμάτη
Η Κυβέρνηση άνοιξε με τους θεσμούς τη συζήτηση για το μέλλον του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ). Δέκα χρόνια μετά την ίδρυση του, στην Κυβέρνηση θέλουν -και πολύ σωστά- να συζητήσουν για το μέλλον του ΤΧΣ. Χρειάζεται ή έχει εκλείψει πλέον η αποστολή του; Εχει συγκεντρώσει αξιόλογη εμπειρία που πρέπει να ενσωματώσουμε σε κάποιον άλλον οργανισμό για να διασωθεί; Πρέπει να το κλείσουμε; 'Η μήπως πρέπει να υπαχθεί στην ομπρέλα του Υπερταμείου. Τις σωστές απαντήσεις θα αναζητήσουν τα κυβερνητικά στελέχη, ενώ στο μεταξύ είναι σε εξέλιξη και η διαδικασία αναζήτησης του προσώπου που θα αναλάβει να διοικεί το Ταμείο.
Κανονικά η επιλογή του επικεφαλής του ΤΧΣ θα έπρεπε να ήταν μείζον θέμα που απασχολεί ευρύτερα και να μην αναλώνεται στις οικονομικές στήλες. Κατ΄αρχήν επειδή είναι δικαίωμα μας αφού στους εξοντωτικά φορολογηθέντες Έλληνες, το ΤΧΣ κόστισε 40 δισ. Κι αν θέλετε τον χοντρικό λογαριασμό, υπολογίστε: Περίπου 30 δισ. πήγαν στις ανακεφαλαιοποιήσεις, 8 δισ. κόστισαν οι bad banks (Aγροτική, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κά-περίπου 15 τον αριθμό) και άλλα 2 δισ. κόστισε πρόσφατα η μετατροπή των ομολόγων (Cocos) της τράπεζας Πειραιώς.
Δεν είναι όμως μόνον τα 40 δισ.κόστος που καθιστούν σημαντικό το ΤΧΣ. Είναι κυρίως οτι χρειάζεται στο πηδάλιο έναν άνθρωπο με κύρος, γνώση, ηθική και σθένος ο οποίος θα έχει το ειδικό βάρος να θέτει κόκκινες γραμμές στους θεσμούς, προς όφελος όλων όσων συνεσέφεραν τα κεφάλαια που στήριξαν το τραπεζικό σύστημα και κατ' επέκταση την πολιτική του Ταμείου.
Γιατί οι θεσμοί -παλαιότερα τρόικα- έχουν κάνει σωστές και αναγκαίες κινήσεις, αλλά έχουν κάνει και πολύ μεγάλα λάθη. Το πιο διάσημο λάθος είναι ο περίφημος πολλαπλασιαστής, αλλά ασφαλώς δεν είναι το μοναδικό σφάλμα τους που μας κόστισε ιδιαίτερα και μας ταλαιπώρησε. Για παράδειγμα οι ελληνικές τράπεζες όταν κατέρρευσε οικονομικά η χώρα κι εμφανίστηκε ο ΓΑΠ από το Καστελόριζο να μας ενημερώσει οτι ζήτησε τη βοήθεια του ΔΝΤ, είχαν στα χαρτοφυλάκια τους 25 δισ. ελληνικά ομόλογα. Προφανώς για λόγους συστημικού κινδύνου, κάποιοι στη Φραγκφούρτη αποφάσισαν οτι οι ελληνικές τράπεζες δεν θα αγοράζουν ελληνικά ομόλογα. Κερδοσκόπησε με τα ελληνικά ομόλογα μέχρι και ο τελευταίος hedge fund manager. Βγήκαν εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη. Ακόμη και η Εθνική Ασφαλιστική έριξε 2 δισ. διαθέσιμα στα ελληνικά ομόλογα και αποκόμμισε κέρδη περίπου 500 εκατ. Στις τράπεζες όμως δεν επιτρεπόταν να πάρουν μέρος στο πάρτι των ομολόγων για να καλύψουν μέρος των ζημιών. Υπήρχαμε άλλωστε από πίσω όλοι εμείς που στηρίζαμε πληρώνοντας παράλογους φόρους εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ για ανύπαρκτες αξίες, τέλη επιτηδεύματος χωρίς επιτήδευμα, κεφαλικούς φόρους που βαφτίστηκαν έκτακτες εισφορές κόκ
Το ΤΧΣ χρειάζεται διοίκηση που θα έχει τη δύναμη και την αποφασιστικότητα να παρεμβαίνει. Να τινάζει τα στάσιμα νερά για να προστατέψει τα δικαιώματα μας. Πάρτε το παράδειγμα της Εθνικής Ασφαλιστικής. Η πώληση της απορρέει από μια δέσμευση στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ το 2015, λόγω κρατικής χρηματοδότησης. Εγιναν ασυγχώρητα λάθη στη διαδικασία πώλησης (πιθανότατα λόγω πολιτικών εμπλοκών) τα οποία το ΤΧΣ δεν έπρεπε να ανεχτεί. Τώρα, έξι χρόνια μετά τον τραγέλαφο με την Ασφαλιστική, η Εθνική ή πρέπει να υποχρεωθεί να την πουλήσει για μόλις 310 εκατ. (και άλλα 70 εκατ. υπο προυποθέσεις, μετά από χρόνια) ή πρέπει να επιδιώξει εισαγωγή της στο Χρηματιστηριο με αμφίβολα οικονομικά αποτελέσματα. Οι δράσεις που μπορούν να προστατεύσουν τα συμφέροντα μας (η ΕΤΕ ανήκει κατά 40% στο ΤΧΣ) είναι στο γήπεδο του Ταμείου. Και αυτή είναι η σημαντική δουλειά που έχουν να κάνουν. Αν δεν μπορούν κι απλώς βολέψουμε κάποιον δικό μας, καλύτερα να το κλείσουν.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου