ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙ ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ 2 ΣΤΟΥΣ 3 ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ & ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ & ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ
Απόφαση-«φωτιά» του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης ανατρέπει τα δεδομένα για το ποιοι και με ποιες οφειλές μπορούν να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου
Ενώπιον του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης προσέφυγε πρόσφατα μία πολίτης αιτούμενη την υπαγωγή της στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010, καταθέτοντας παράλληλα, έκδοση προσωρινής διαταγής διατήρησης της νομικής και πραγματικής κατάστασης της περιουσίας της, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης. Η συζήτηση της αίτησης υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη έχει οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου 2016, ωστόσο το αίτημά της για τη χορήγηση προσωρινής διαταγής απορρίφθηκε πανηγυρικά από το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, με ένα σκεπτικό-«καταπέλτη» κι αυτό διότι στην προκειμένη περίπτωση η αιτούσα είχε οφειλές μόνο σε δημόσιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο σκεπτικό του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης «η ένταξη, δημοσίων υποχρεώσεων προς τους Οργανισμούς Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι οφειλές προς το δεύτερο μετέχοντα πιστωτή, ελέγχεται ως ευθέως αντισυνταγματική». Κι αυτό διότι όπως εξηγεί η ειρηνοδίκης Θεσσαλονίκης, Αθηνά Εμμανουηλίδου, στο σκεπτικό της «το Σύνταγμα, με το άρθρο 22§5, κατοχυρώνει τον θεσμό της κοινωνικής ασφαλίσεως των εργαζομένων και ανάγει τη μέριμνα για την προαγωγή του σε σκοπό του Κράτους, εξ ού και η ανάθεση της υποχρεωτικής κοινωνικής ασφαλίσεως αποτελεί εγγύηση έναντι των υπόχρεων σε καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, καθώς η κρατική μέριμνα για την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (κύρια και επικουρική) περιλαμβάνει και τη μέριμνα για την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου των Ο.Κ.Α., δηλαδή για τη βιωσιμότητά τους χάριν και των επομένων γενεών, μέριμνα η οποία εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, με τη θέσπιση ρυθμίσεων για την προστασία και την αξιοποίηση της περιουσίας τους και την επωφελή διαχείριση των αποθεματικών τους, με την πρόβλεψη κοινωνικών πόρων.
Η είσπραξη των εισφορών, όπως έχουν νομοθετικά θεσπιστεί –και από της θεσπίσεώς τους– παράγουν κοινωνικό δικαίωμα ασφαλιστικών παροχών (παρότι δεν κατοχυρώνεται συνταγματικώς στην κοινωνική ασφάλιση η ευθεία αναλογία –αμιγής ανταποδοτικότητα– μεταξύ εισφορών και παροχών, ορ. ΟλΣτΕ 3487/2008) και λόγοι δημοσίου συμφέροντος αποκλείουν την “εισφοροδοτική αμνηστία” των κακοπληρωτών, καθώς αυτή αντίκειται ευθέως στην ισότιμη μεταχείριση των συνεπών ασφαλισμένων, ενώ η συνεπαγόμενη “χρεωκοπία των ασφαλιστικών ταμείων” θίγει το συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση δηλαδή στον ασφαλισμένο παροχών τέτοιων που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια».
«Παρέμβαση που εκφεύγει της συνταγματικής εξουσιοδότησης…»
Μάλιστα όπως επισημαίνει η ειρηνοδίκης «η θέσπιση μέτρων, που υπερβαίνουν τα ως άνω συνταγματικά όρια αντίκεινται προφανώς στις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη, αποτελεί κρατική παρέμβαση που εκφεύγει της συνταγματικής εξουσιοδότησης του άρθρου 106§1. Εξάλλου, σε ότι αφορά τα χρέη επαγγελματιών προς το Δημόσιο και Φ.Κ.Α., οι οποίοι ταυτόχρονα οφείλουν σε χρηματοδοτικούς φορείς, προηγήθηκε της μεταρρύθμισης του Ν. 3869/2010 με το Ν. 4336/2016, ειδικός νόμος γενναίας περικοπής (άρθρο 10 του Ν. 4374/2016 (ΦΕΚ Α 50/1-4-2016), που περιλαμβάνει στο άρθρο 8 τις επερχόμενες στον Κώδικα φορολογίας Εισοδήματος μεταβολές, παρατάθηκε η προθεσμία του άρθρου 60§2 εδ. γ’ του Ν. 4307/2014, με τον οποίο θεσπίζονται έκτακτα προσωρινά μέτρα για την ελάφρυνση του ιδιωτικού χρέους, ειδικότερα οφειλών βιώσιμων μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών προς χρηματοδοτικούς φορείς, το Δημόσιο και φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΦΚΑ), καθώς και έκτακτες διαδικασίες για την εξυγίανση ή εκκαθάριση εν λειτουργία υπερχρεωμένων αλλά βιώσιμων επιχειρήσεων».
Στην προκειμένη περίπτωση όπως επισημαίνεται στην απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής «πιθανολογείται, η μη πλήρωση εκ μέρους της αιτούσας των προϋποθέσεων του άρθρου 1 §§1,2 του ν. 3869/2010, αναφορικά με την πρώτη μετέχουσα πιστώτρια, δεδομένου ότι, όπως η τελευταία ενίσταται, η αιτούσα έχει την εμπορική ιδιότητα και, συνακόλουθα, πτωχευτική ικανότητα, αφού εγγυήθηκε εμπορικές οφειλές τρίτου – της μητέρας της, για τη διευκόλυνση της επιχείρησης της (εμπόριο λευκών ειδών), από την οποία η αιτούσα προσδοκούσε προσωπικό όφελος, καθόσον συμμετείχε σε αυτήν, όπως και ο αδελφός της».
Δηλαδή ότι, η κυβέρνηση συνεχίζει αφελώς να ισχυρίζεται ότι, σήμερα, 2 στους 3 δανειολήπτες, μπορούν να ενταχθούν στο νέο Νόμο Κατσέλη και, έτσι, να προστατέψουν την 1η κατοικία τους από τους πλειστηριασμούς.
Κατ' αρχήν, το 50% των δανειοληπτών, αφαιρουμένων ακόμη και των αυτοαπασχολουμένων χωρίς προσωπικό κλπ, δεν διαθέτει τις τυπικές προϋποθέσεις υπαγωγής, επειδή έχει την εμπορική ιδιότητα, όπως οι αιτούντες της ανωτέρω απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης.
Δεν γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι τα επιχειρηματικά δάνεια δεν μπορούν να ενταχθούν στο νόμο, ενώ αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των κόκκινων δανείων ;;;
Και το υπόλοιπο 50%, που θα μπορούσε θεωρητικά να ενταχθεί, πρέπει να πληροί, σωρρευτικά, τόσες πολλές προϋποθέσεις, που αυτομάτως στέλνουν εκτός υπαγωγής τουλάχιστον τους μισούς.
Ειδικότερα δε η αποδοχή των όρων του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, μαζί με την υποχρέωση ρευστοποίησης του συνόλου της περιουσίας δανειολήπτη και εγγυητή, πέρα της 1ης κατοικίας τους, καθιστά απαγορευτική την αίτηση υπαγωγής, αφού, οι δανειολήπτες, για να προστατέψουν ένα σπίτι αντικειμενικής αξίας μέχρι 180.000 ευρώ, δηλαδή εμπορικής αξίας κοντά στα 100.000 ευρώ, είναι υποχρεωμένοι να ξεπουλήσουν όσο-όσο όλη την υπόλοιπη περιουσία τους, που στις περισσότερες των περιπτώσεων αξίζει περισσότερο από την 1η κατοικία ή το υπόλοιπο του δανείου τους.
Πως προστατεύεται λοιπόν η 1η κατοικία των μη προνομιούχων Ελλήνων ;;; Υποχρεώνοντάς τους να ξεπουλήσουν όλη την υπόλοιπη περιουσία τους ;;;
Μόνον οι τοκογλύφοι ζητούν από τον κοσμάκη να τους δώσει όσο-όσο όλη την περιουσία του, προκειμένου να ξεχρεώσει.
Δεν γνωρίζει η κυβέρνηση ότι, το μεγαλύτερο δράμα των ανέργων και των μικρομεσαίων που έβαλαν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, είναι ότι είναι καταδικασμένοι να πληρώνουν ακόμη και τον ΕΝΦΙΑ για το σπίτι στο χωριό ή για το εξοχικό που απέκτησαν με θυσίες, επειδή επέλεξαν να γίνουν νοικοκυραίοι, αντί να ξοδέψουν τις αποταμιεύσεις τους σε μπουζούκια, διακοπές και shopping ;;;
Δικαιώνει δηλαδή το πλαίσο της κυβέρνησης για τη δήθεν προστασία από τους πλειστηριασμούς, τους δανειολήπτες εκείνους που φρόντισαν να μην έχουν τίποτα στο όνομά τους και, έτσι, πληρώσουν δεν πληρώσουν, να μην έχουν τίποτα να χάσουν ;;;
Δικαιώνει δηλαδή η κυβέρνηση την πολιτική που ακολούθησαν ως δανειολήπτες, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι καναλάρχες και οι νταβατζήδες της διαπλοκής ;;;
Για το δε υπόλοιπο 25%, που θα μπορούσε τελικά να ενταχθεί στο νέο νόμο, το κόστος της προσφυγής στη συγκεκριμένη αυτή, κατά φαντασία μόνο προστασία, επειδή ανέρχεται περίπου στα 2.000 ευρώ, καθιστά την όποια σκέψη της πλειοψηφίας των δανειοληπτών απαγορευτική.
Ποιος υπερχρεωμένος, φτωχός δανειολήπτης, με τις εισοδηματικές προϋποθέσεις υπαγωγής, διαθέτει σήμερα 2.000 ευρώ για να επιχειρήσει να ενταχθεί στο νέο Νόμο Κατσέλη ;;;
Έτσι, οι δανειολήπτες που θα πετύχουν τελικά να προστατέψουν την 1η κατοικία τους με το νέο νόμο Κατσέλη, θά είναι τελικά κοντά στο 10%, δηλαδή ένας στους δέκα, και όχι δυο στους τρεις, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Γιατί λοιπόν, κυβέρνηση & ΤτΕ, δεν παραδειγματίστηκαν από την αποτυχία του προηγούμενου, φιλικότερου για τους δανειολήπτες, νόμου Κατσέλη, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι, έναντι 150.000 αιτήσεων υπαγωγής, οι καλές αποφάσεις δεν ξεπερνούν τις 10.000, δηλαδή ποσοστό μικρότερο του 10% ;;;
Και, τέλος, έχει κανείς αναλογιστεί τις αρνητικές επιτπώσεις για την συντριπτική πλειοψηφία των υπερχρεωμένων δανειοληπτών, που ενώ θα καταθέσουν αίτησεις υπαγωγής στο νέο νόμο Κατσέλη, αυτές θα απορριφθούν νομοτελειακά για τυπικούς λόγους ;;;
Γνωρίζει η κυβέρνηση ότι η αίτηση υπαγωγής περνά από τη λαιμητόμο του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, που προϋποθέτουν αποδοχή των οφειλών κατά κεφάλαιο και τόκους και παραίτηση του δανειολήπτη από κάθε ένδικο μέσο κατά της τράπεζας ;;;
Τι θα πουν λοιπόν στους δανειολήπτες αυτούς, όταν μετά την απόρριψη της αίτησης υπαγωγής, αυτοί θα έχουν μείνει με την αναγνώριση των οφειλών τους και θα έχουν παραιτηθεί ακόμη και από το δικαίωμα της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και τον πλειστηριασμό ;;;
Απόφαση-«φωτιά» του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης ανατρέπει τα δεδομένα για το ποιοι και με ποιες οφειλές μπορούν να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα για την έκδοση προσωρινής διαταγής για οφειλές που αφορούν σε δημόσιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης, επειδή έκρινε ότι η αιτούσα, παρότι εγγυήτρια, έχει την εμπορική ιδιότητα και, συνακόλουθα, πτωχευτική ικανότητα, αφού εγγυήθηκε εμπορικές οφειλές τρίτου – της μητέρας της, για τη διευκόλυνση της επιχείρησης της (εμπόριο λευκών ειδών), από την οποία η αιτούσα προσδοκούσε προσωπικό όφελος, καθόσον συμμετείχε σε αυτήν, όπως και ο αδελφός της !!!
Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου
Ενώπιον του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης προσέφυγε πρόσφατα μία πολίτης αιτούμενη την υπαγωγή της στις ρυθμίσεις του Ν. 3869/2010, καταθέτοντας παράλληλα, έκδοση προσωρινής διαταγής διατήρησης της νομικής και πραγματικής κατάστασης της περιουσίας της, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης. Η συζήτηση της αίτησης υπαγωγής στο νόμο Κατσέλη έχει οριστεί για την 1η Δεκεμβρίου 2016, ωστόσο το αίτημά της για τη χορήγηση προσωρινής διαταγής απορρίφθηκε πανηγυρικά από το Ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης, με ένα σκεπτικό-«καταπέλτη» κι αυτό διότι στην προκειμένη περίπτωση η αιτούσα είχε οφειλές μόνο σε δημόσιο φορέα κοινωνικής ασφάλισης.
Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στο σκεπτικό του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης «η ένταξη, δημοσίων υποχρεώσεων προς τους Οργανισμούς Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι οφειλές προς το δεύτερο μετέχοντα πιστωτή, ελέγχεται ως ευθέως αντισυνταγματική». Κι αυτό διότι όπως εξηγεί η ειρηνοδίκης Θεσσαλονίκης, Αθηνά Εμμανουηλίδου, στο σκεπτικό της «το Σύνταγμα, με το άρθρο 22§5, κατοχυρώνει τον θεσμό της κοινωνικής ασφαλίσεως των εργαζομένων και ανάγει τη μέριμνα για την προαγωγή του σε σκοπό του Κράτους, εξ ού και η ανάθεση της υποχρεωτικής κοινωνικής ασφαλίσεως αποτελεί εγγύηση έναντι των υπόχρεων σε καταβολή ασφαλιστικών εισφορών, καθώς η κρατική μέριμνα για την υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (κύρια και επικουρική) περιλαμβάνει και τη μέριμνα για την προστασία του ασφαλιστικού κεφαλαίου των Ο.Κ.Α., δηλαδή για τη βιωσιμότητά τους χάριν και των επομένων γενεών, μέριμνα η οποία εκδηλώνεται, μεταξύ άλλων, με τη θέσπιση ρυθμίσεων για την προστασία και την αξιοποίηση της περιουσίας τους και την επωφελή διαχείριση των αποθεματικών τους, με την πρόβλεψη κοινωνικών πόρων.
Η είσπραξη των εισφορών, όπως έχουν νομοθετικά θεσπιστεί –και από της θεσπίσεώς τους– παράγουν κοινωνικό δικαίωμα ασφαλιστικών παροχών (παρότι δεν κατοχυρώνεται συνταγματικώς στην κοινωνική ασφάλιση η ευθεία αναλογία –αμιγής ανταποδοτικότητα– μεταξύ εισφορών και παροχών, ορ. ΟλΣτΕ 3487/2008) και λόγοι δημοσίου συμφέροντος αποκλείουν την “εισφοροδοτική αμνηστία” των κακοπληρωτών, καθώς αυτή αντίκειται ευθέως στην ισότιμη μεταχείριση των συνεπών ασφαλισμένων, ενώ η συνεπαγόμενη “χρεωκοπία των ασφαλιστικών ταμείων” θίγει το συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση δηλαδή στον ασφαλισμένο παροχών τέτοιων που να του επιτρέπουν να διαβιώνει με αξιοπρέπεια».
«Παρέμβαση που εκφεύγει της συνταγματικής εξουσιοδότησης…»
Μάλιστα όπως επισημαίνει η ειρηνοδίκης «η θέσπιση μέτρων, που υπερβαίνουν τα ως άνω συνταγματικά όρια αντίκεινται προφανώς στις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ισότητας στα δημόσια βάρη, αποτελεί κρατική παρέμβαση που εκφεύγει της συνταγματικής εξουσιοδότησης του άρθρου 106§1. Εξάλλου, σε ότι αφορά τα χρέη επαγγελματιών προς το Δημόσιο και Φ.Κ.Α., οι οποίοι ταυτόχρονα οφείλουν σε χρηματοδοτικούς φορείς, προηγήθηκε της μεταρρύθμισης του Ν. 3869/2010 με το Ν. 4336/2016, ειδικός νόμος γενναίας περικοπής (άρθρο 10 του Ν. 4374/2016 (ΦΕΚ Α 50/1-4-2016), που περιλαμβάνει στο άρθρο 8 τις επερχόμενες στον Κώδικα φορολογίας Εισοδήματος μεταβολές, παρατάθηκε η προθεσμία του άρθρου 60§2 εδ. γ’ του Ν. 4307/2014, με τον οποίο θεσπίζονται έκτακτα προσωρινά μέτρα για την ελάφρυνση του ιδιωτικού χρέους, ειδικότερα οφειλών βιώσιμων μικρών επιχειρήσεων και επαγγελματιών προς χρηματοδοτικούς φορείς, το Δημόσιο και φορείς κοινωνικής ασφάλισης (ΦΚΑ), καθώς και έκτακτες διαδικασίες για την εξυγίανση ή εκκαθάριση εν λειτουργία υπερχρεωμένων αλλά βιώσιμων επιχειρήσεων».
Στην προκειμένη περίπτωση όπως επισημαίνεται στην απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής «πιθανολογείται, η μη πλήρωση εκ μέρους της αιτούσας των προϋποθέσεων του άρθρου 1 §§1,2 του ν. 3869/2010, αναφορικά με την πρώτη μετέχουσα πιστώτρια, δεδομένου ότι, όπως η τελευταία ενίσταται, η αιτούσα έχει την εμπορική ιδιότητα και, συνακόλουθα, πτωχευτική ικανότητα, αφού εγγυήθηκε εμπορικές οφειλές τρίτου – της μητέρας της, για τη διευκόλυνση της επιχείρησης της (εμπόριο λευκών ειδών), από την οποία η αιτούσα προσδοκούσε προσωπικό όφελος, καθόσον συμμετείχε σε αυτήν, όπως και ο αδελφός της».
ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΛΕΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΚΑΤΣΕΛΗ, ΟΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΡΑΦΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ !!!
Κατ' αρχήν, το 50% των δανειοληπτών, αφαιρουμένων ακόμη και των αυτοαπασχολουμένων χωρίς προσωπικό κλπ, δεν διαθέτει τις τυπικές προϋποθέσεις υπαγωγής, επειδή έχει την εμπορική ιδιότητα, όπως οι αιτούντες της ανωτέρω απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης.
Δεν γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι τα επιχειρηματικά δάνεια δεν μπορούν να ενταχθούν στο νόμο, ενώ αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των κόκκινων δανείων ;;;
Και το υπόλοιπο 50%, που θα μπορούσε θεωρητικά να ενταχθεί, πρέπει να πληροί, σωρρευτικά, τόσες πολλές προϋποθέσεις, που αυτομάτως στέλνουν εκτός υπαγωγής τουλάχιστον τους μισούς.
Ειδικότερα δε η αποδοχή των όρων του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, μαζί με την υποχρέωση ρευστοποίησης του συνόλου της περιουσίας δανειολήπτη και εγγυητή, πέρα της 1ης κατοικίας τους, καθιστά απαγορευτική την αίτηση υπαγωγής, αφού, οι δανειολήπτες, για να προστατέψουν ένα σπίτι αντικειμενικής αξίας μέχρι 180.000 ευρώ, δηλαδή εμπορικής αξίας κοντά στα 100.000 ευρώ, είναι υποχρεωμένοι να ξεπουλήσουν όσο-όσο όλη την υπόλοιπη περιουσία τους, που στις περισσότερες των περιπτώσεων αξίζει περισσότερο από την 1η κατοικία ή το υπόλοιπο του δανείου τους.
Πως προστατεύεται λοιπόν η 1η κατοικία των μη προνομιούχων Ελλήνων ;;; Υποχρεώνοντάς τους να ξεπουλήσουν όλη την υπόλοιπη περιουσία τους ;;;
Μόνον οι τοκογλύφοι ζητούν από τον κοσμάκη να τους δώσει όσο-όσο όλη την περιουσία του, προκειμένου να ξεχρεώσει.
Δεν γνωρίζει η κυβέρνηση ότι, το μεγαλύτερο δράμα των ανέργων και των μικρομεσαίων που έβαλαν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, είναι ότι είναι καταδικασμένοι να πληρώνουν ακόμη και τον ΕΝΦΙΑ για το σπίτι στο χωριό ή για το εξοχικό που απέκτησαν με θυσίες, επειδή επέλεξαν να γίνουν νοικοκυραίοι, αντί να ξοδέψουν τις αποταμιεύσεις τους σε μπουζούκια, διακοπές και shopping ;;;
Δικαιώνει δηλαδή το πλαίσο της κυβέρνησης για τη δήθεν προστασία από τους πλειστηριασμούς, τους δανειολήπτες εκείνους που φρόντισαν να μην έχουν τίποτα στο όνομά τους και, έτσι, πληρώσουν δεν πληρώσουν, να μην έχουν τίποτα να χάσουν ;;;
Δικαιώνει δηλαδή η κυβέρνηση την πολιτική που ακολούθησαν ως δανειολήπτες, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι καναλάρχες και οι νταβατζήδες της διαπλοκής ;;;
Για το δε υπόλοιπο 25%, που θα μπορούσε τελικά να ενταχθεί στο νέο νόμο, το κόστος της προσφυγής στη συγκεκριμένη αυτή, κατά φαντασία μόνο προστασία, επειδή ανέρχεται περίπου στα 2.000 ευρώ, καθιστά την όποια σκέψη της πλειοψηφίας των δανειοληπτών απαγορευτική.
Ποιος υπερχρεωμένος, φτωχός δανειολήπτης, με τις εισοδηματικές προϋποθέσεις υπαγωγής, διαθέτει σήμερα 2.000 ευρώ για να επιχειρήσει να ενταχθεί στο νέο Νόμο Κατσέλη ;;;
Έτσι, οι δανειολήπτες που θα πετύχουν τελικά να προστατέψουν την 1η κατοικία τους με το νέο νόμο Κατσέλη, θά είναι τελικά κοντά στο 10%, δηλαδή ένας στους δέκα, και όχι δυο στους τρεις, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Γιατί λοιπόν, κυβέρνηση & ΤτΕ, δεν παραδειγματίστηκαν από την αποτυχία του προηγούμενου, φιλικότερου για τους δανειολήπτες, νόμου Κατσέλη, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι, έναντι 150.000 αιτήσεων υπαγωγής, οι καλές αποφάσεις δεν ξεπερνούν τις 10.000, δηλαδή ποσοστό μικρότερο του 10% ;;;
Και, τέλος, έχει κανείς αναλογιστεί τις αρνητικές επιτπώσεις για την συντριπτική πλειοψηφία των υπερχρεωμένων δανειοληπτών, που ενώ θα καταθέσουν αίτησεις υπαγωγής στο νέο νόμο Κατσέλη, αυτές θα απορριφθούν νομοτελειακά για τυπικούς λόγους ;;;
Γνωρίζει η κυβέρνηση ότι η αίτηση υπαγωγής περνά από τη λαιμητόμο του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, που προϋποθέτουν αποδοχή των οφειλών κατά κεφάλαιο και τόκους και παραίτηση του δανειολήπτη από κάθε ένδικο μέσο κατά της τράπεζας ;;;
Τι θα πουν λοιπόν στους δανειολήπτες αυτούς, όταν μετά την απόρριψη της αίτησης υπαγωγής, αυτοί θα έχουν μείνει με την αναγνώριση των οφειλών τους και θα έχουν παραιτηθεί ακόμη και από το δικαίωμα της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και τον πλειστηριασμό ;;;
ΠΗΓΕΣ
http://greeknewsondemand.com/2016/10/15/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%AC-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AD%CE%BB/
http://kinima-ypervasi.blogspot.gr/2016/10/ypervasitomprasnonpaper.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου