Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης εξηγεί ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία εκτός από τις τραγικές ανθρωπιστικές συνέπειες, απειλεί να καταστρέψει τις ισορροπίες της παγκόσμιας ειρήνης και να κλονίσει τους κανόνες της διεθνούς τάξης που οικοδόμησαν όλα τα κράτη μαζί με επιτυχία μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο:
«Η παγκοσμιοποίηση τελειώνει και εισερχόμαστε σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο που δεν μπορούμε να προβλέψουμε την ένταση, τη διάρκεια και τις συνέπειες του. Πάραυτα, αυτό που είναι εμφανές πλέον, είναι οι στρατηγικές που προηγήθηκαν και οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Είναι ξεκάθαρο, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η στρατηγική της Ρωσίας απέβλεπε στην εργαλειοποίηση της ενεργειακής διπλωματίας των αγωγών, ώστε να εξαρτηθεί μονοπωλιακά η αγορά της ΕΕ από το ρωσικό αέριο και το πετρέλαιο, εξάρτηση που το 2021 και πριν ακόμα την λειτουργία του Nord Stream 2, ως προς το αέριο είχε ήδη φτάσει στο 46%.
Όπως η Ρωσία επιδίωξε με την εγκαθίδρυση του μονοπώλιο τροφοδοσίας να αυξήσει την πολιτική της επιρροή, έτσι και η Τουρκία επιδίωξε και συνεχίζει να επιδιώκει να επιβάλει το δικό της μονοπώλιο ενεργειακής διέλευσης από την Ασία στη Δύση για να εγκαθιδρύσει την περιφερειακή της ηγεμονία.
Οι αγωγοί Bleu Stream, Turkish Stream, TANAP, η απόπειρα Nabucco, ο πετρελαιαγωγός Bacu-Cheichan, τα Στενά του Βοσπόρου ή όπως τα αποκαλούν οι γείτονες «Τουρκικά Στενά» και σχέδια για το Istambul Canal είναι μερικά μόνο δείγματα της απόπειρας του νεοοθωμανικού αναθεωρητισμού να επιβάλει το μονοπώλιο της Τουρκίας στους δρόμους της ενέργειας. Γι’ αυτό εκδηλώνεται και τουρκική νευρικότητα ή αντίδραση για κάθε πρωτοβουλία στην Ανατολική Μεσόγειο που την εξαιρεί ή παρακάμπτει το Τουρκικό μονοπώλιο διέλευσης, όπως η πρωτοβουλία 3+1, η συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου- Αιγύπτου-Ισραήλ, ο σχεδιασμός του αγωγού φυσικόυ αερίου East Med, οι αγωγοί μεταφοράς ρεύματος Euroasia Interconnector( Ισραήλ-Κύπρος-Ελλάδα) και Euroafrica Interconnector (Αίγυπτος- Ελλάδα) κα. Όλα αυτά άλλωστε είναι αποτέλεσμα της συμμαχικής της ασυνέπειας σε αντίθεση με την Ελλάδα και της διεθνούς της διπροσωπίας.
Ο στόχος της Ελληνικής όμως ενεργειακής στρατηγικής δεν ετεροπροσδιορίζεται. Η Ελλάδα έτσι κι αλλιώς συνεργάζεται με την Τουρκία στον αγωγό TAP. Έχει όμως κάθε δικαίωμα να εφαρμόσει τη δική της εθνική πολιτική, η οποία ταυτίζεται με τη διεθνώς αποδεκτή Αρχή Ενεργειακής Ασφάλειας που επιδιώκει την διαφοροποίηση των μορφών ενέργειας, των πηγών ενέργειας και των δρόμων ενέργειας, ώστε να μη δημιουργούνται ποτέ μονομερείς εξαρτήσεις από μια κρατική αγορά. Ιδιαίτερα όταν αυτή δεν αρκείται, όπως προβλέπεται διεθνώς μόνο στα τέλη διέλευσης, αλλά αγοράζει και μεταπουλά κερδοσκοπώντας, όπως πράττουν οι Τούρκοι.
Για τους λόγους αυτούς οι Ελληνικές Κυβερνήσεις ανέπτυξαν την πλατφόρμα αεριοποίησης στη Ρεβυθούσα εισάγοντας από το 2004 το 46,2% του αερίου από 8 διαφορετικές χώρες, πλην Ρωσίας.
Παράλληλα προωθούνται οι δύο πλωτές εξέδρες στην Αλεξανδρούπολη που θα μπορεί να αποθηκευθεί ή να αεριοποιηθεί και να διοχετευθεί αέριο από 12 διαφορετικές πηγές και από διαφορετικούς θαλάσσιους δρόμους στον αγωγό TAP και στον IGB για να καλύπτουν κατ’αρχήν τουλάχιστον 14 εκ. Ευρωπαϊκά νουκοκυριά. Επίσης προωθείται αντίστοιχη πλωτή εξέδρα στην Κόρινθο καθώς και οι αγωγοί μεταφοράς ρεύματος με την Αίγυπτο (Euroafrica Interconnector) και με Κύπρο- Ισραήλ( Euroasia Interconnector).
Οι εγκαταστάσεις αυτές συνδυασμένες με την προοπτική υποθαλάσσιας αποθήκευσης στον Πρίνο στην Καβάλα, με τα νέα εργοστάσια ρεύματος που υλοποιούνται στον Έβρο και τη Ροδόπη καθώς και με τις δυνατότητες του Ελληνικού εφοπλισμού που διαθέτει πάνω από 4.100 πλοία κάθε τύπου με Ελληνικές ή ξένες σημαίες για μεταφορά πετρελαίου, υγροποιημένου ή πεπιεσμένου αερίου και άλλων εμπορευμάτων προσδίδουν στην Ελλάδα μια ξεχωριστή γεωπολιτική υπεραξία ως Game Changer της διεθνούς και κυρίως της Ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας. Ακόμα κι αν στην παρούσα φάση η αγορά δεν προκρίνει την κατασκευή του αγωγού East Med λόγω κόστους, η σύνδεση της Αν. Μεσογείου και της Β. Αφρικής με την Ευρώπη μπορεί να διέλθει από την Ελλάδα χάρη στα «Ξύλινα Τείχη».
Η μετεξέλιξη τη Κύπρου συμπληρωματικά με την Αίγυπτο σε Κέντρο αποθήκευσης αερίου θα διευκολύνει την μεταφορά ενέργειας από το Ισραήλ, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Β. Αφρική, τις χώρες του Κόλπου ακόμα και από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και θα καταστήσει την Ελλάδα, όχι μόνο αυτάρκη ενεργειακά αλλά και Εγγυητή της ενεργειακής ασφαλειας της ΕΕ.
Ίσως αυτή να είναι και η μεγάλη ευκαιρία να ταυτίσουμε τα εθνικά μας δίκαια με τα συμφέροντα των ισχυρών, επιτυγχάνοντας σημαντικά αποτελέσματα για το μέλλον της πατρίδας μας.»
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου