Περισσότερο από 21 χρόνια περιμένει να κλείσει οριστικά ο φάκελος υπόθεσης υπεξαίρεσης στην οποία είναι κατηγορούμενος ένας 72χρονος φυγόποινος, ο οποίος –ανεξάρτητα από την κρίση της Δικαιοσύνης και τη στάση του- δικαιούται να λάβει μια οριστική απάντηση.
Για την υπόθεση μάλιστα ήδη έχει καταδικαστεί η χώρα μας , μετά από αναφορά του, για παραβίαση της εύλογης διάρκειας της ανακριτικής διαδικασίας (9 χρόνια και 9 μήνες) από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το 2009!
Από τότε έχουν περάσει 13 χρόνια και η υπόθεση ακόμα εκκρεμεί για ζητήματα που δεν άπτονται μεν της ποινής του, αλλά αφορούν δικονομικά ζητήματα κατασχέσεων περιουσιακών του στοιχείων. Αλλά εκκρεμούν!
Το χρονικό της υπόθεσης
Ο φυγόποινος κατηγορούμενος- που εκφράζει απόλυτη άρνηση της κατηγορίας σύμφωνα με την υπεράσπισή του– υπέβαλλε μάλιστα αναφορά στις 19 Ιανουαρίου 2022 ενώπιον του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, η οποία ήδη ανατέθηκε σε αρμόδιο αντεισαγγελέα του Δικαστηρίου για να εξεταστεί.
Το χρονικό όμως της υπόθεσης, ανεξάρτητα από το διακύβευμα της κατηγορίας είναι πραγματικά «τρομοκρατικό»:
Όπως περιγράφει η συνήγορός του Χριστίνα Βαθειά:
-Η συνολική διάρκεια της διαδικασίας είναι 21 χρόνια και 2 μήνες . Αρχισε την 01/02/2001 και το τελευταίο δικαστήριο εκκρεμεί για τις 06/04/2022
-Στην προκειμένη υπόθεση έχουν υποβληθεί τέσσερις ( 4) μηνύσεις από δυο αυτοτελή νομικά πρόσωπα, κατά του κατηγορούμενου και (μεταξύ άλλων) μελών της οικογένειας του (ακόμα και των παιδιών που ήταν τότε ανήλικα) για υπεξαίρεση ενός τεράστιου χρηματικού ποσού εκατομμυρίων ως διαχειριστής ναυτιλιακής εταιρίας μεγάλου ομίλου.
-Άσκηση 1ης Ποινικής δίωξης 30/8/2001
-Αμετάκλητο Βούλευμα Παραπομπής Εφετείου Αθηνών 5-5-2011 ( 9 χρόνια και 9 μήνες)
Για την υπερβολική διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας ( 5 ανακριτές – ακύρωση των κατηγορητηρίων τον όγδοο χρόνο) η Ελλάδα καταδικάστηκε λόγω παραβίασης του Άρθρου 6 Της ΕΣΔΑ για υπέρβαση λογικής προθεσμίας διάρκειας υπόθεσης με 3 αποφάσεις στις 2 Ιουλίου 2009
-Καταδίκη από το 3μελές Εφετείο Πειραιά 10-7-2014
–Καταδίκη από το 5μελές Εφετείο Πειραιά 17-2-2017
-Εκθεση αναίρεσης αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου 16-3-2017
-Απόφαση Ζ’ Ποινικού Τμήματος Α.Π. 22-6-2017
-Αίτηση για επανεξέταση παραληφθέντων λόγων αναίρεσης 25-7-2017
-Απόφαση Ζ ‘ Ποινικού τμήματος για την αίτηση 7-12-2018
-Ορισμός ημερομηνίας εκδίκασης της έκθεσης αναίρεσης του αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου στο Πενταμελές Εφετείο Πειραιά 6-4-2022
Η αναφορά του κατηγορούμενου
Στην αναφορά του ενώπιον του Αρείου Πάγου ο φυγόποινος κατηγορούμενος ζητεί επιτέλους για οριστική απάντηση από τη Δικαιοσύνη:
«…Η παραβίαση της λογικής προθεσμίας συνεπάγεται ταυτόχρονη αναγνώριση ότι η υπόθεση δεν έτυχε δίκαιας δίκης, επειδή η υποχρέωση τήρησης λογικής προθεσμίας εκδίκασης της υπόθεσης αυτής συναρτάται με την δίκαιη δίκη δυνάμει του άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ σύμφωνα με το οποίο κάθε πρόσωπο έχει το ρητό αναγνωρισμένο ατομικό και θεμελιώδες δικαίωμα να δικασθεί η υπόθεση του δικαίως, δημόσια και εντός λογικής προθεσμίας.
Η καθυστέρηση και μάλιστα η παράλογα μεγάλη καθυστέρηση εκδίκασης της ποινικής υπόθεσης και η έκδοση σχεδόν ισόβιας καταδικαστικής απόφασης εις βάρος μου μετά από πολλά χρόνια ( 17 χρόνια στην υπόθεσή μου) αποτελεί εκ του νόμου δικαιοδοτικό σφάλμα, με την σκέψη ότι με την παρέλευση του χρόνου και την διατήρησή μου ως κατηγορουμένου σε κατάσταση βασανιστικής και απάνθρωπης υποδικίας ματαιώνεται ουσιαστικά ο σκοπός της ποινικής δίκης για την αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας, σύμφωνα με τις ανωτέρω επισημάνσεις.
Η επί εικοσαετία υποδικία μου είχε ως λογικά αποτελέσματα να υποστώ δυσμενείς συνέπειες σε επίπεδο προσωπικό, οικογενειακό, κοινωνικό, επαγγελματικό και οικονομικό, επειδή η εξακολουθητική και για διάστημα μεγαλύτερο της Δεκαπενταετίας υποχρέωση εμφάνισής μου ενώπιον των δικαστηρίων όλων των βαθμών απαιτούσε να ασχολούμαι ως κατηγορούμενος μόνον με το ζήτημα της υπεράσπισής μου, με συνεννοήσεις με δικηγόρους, με απολογίες, με προετοιμασία της κατά των κατηγοριών άμυνας, με την συλλογή αποδείξεων και με ότι άλλο οφείλει να ασχολείται κατ’ αποκλειστικότητα και με ένταση ο υπόδικος, χωρίς να έχει δυνατότητα ενασχόλησης με οποιοδήποτε άλλο ζήτημα της ζωής του ιδίου και της οικογένειάς του.
Υπέρμετρη διάρκεια
Ειδικότερα, η παράλογα υπέρμετρη διάρκεια της υποδικίας μου είχε ως αποτέλεσμα, πέρα των άλλων, να απωλέσω κάθε δυνατότητα οικονομικής και εν γένει στήριξης της αναγκαίας υπεράσπισής μου εκ των κατηγοριών, εν όψει και του στοιχείου ότι η παρέλευση τόσων ετών, του ¼ της ανθρώπινης ζωής, λογικά ματαίωσε και ακύρωσε τις όποιες οικονομικές κυρίως δυνατότητες, οι οποίες θα υφίσταντο κατά την έναρξη της στέρησης της ελευθερίας μου με ότι αυτό επάγεται και για τις συνθήκες διαβίωσης και της οικογένειάς μου.
(Εφόσον επί Δεκαπενταετία υπήρχαν Ανακριτικές Δεσμευτικές διατάξεις, οι οποίες είχαν εκδοθεί από το έτος 2003 και δέσμευαν εκτός από εμένα και ολόκληρη την οικογένειά μου, σύζυγο και τέσσερα παιδιά).
Επιπλέον όμως ο μη διαθέτων οικονομική άνεση δεν είναι σε θέση για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να χρηματοδοτεί και να συντηρεί συνήγορο ή συνηγόρους και να διαθέτει τα αναγκαία μέσα στήριξης της υπεράσπισής του και της πλέον στοιχειώδους.
ΕΚ ΤΩΝ ΩΣ ΑΝΩ ΑΝΑΛΥΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι υπήρξε παραβίαση του εν λόγω άρθρου 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, ήτοι των αρχών της δίκαιης δίκης.
Συγχρόνως όμως υπάρχει και ενεργοποίηση του άρθρου 13 ΕΣΔΑ σχετικά με το δικαίωμα πραγματικής και αποτελεσματικής προσφυγής του θιγμένου και πρέπει να αποδοθούν ευθύνες κε Εισαγγελεύ του Αρείου Πάγου, μετά από δικές σας ενέργειες».
Όπως αναφέρει και το 2017 είχε υποβάλει σχετική αναφορά αλλά τέθηκε στο αρχείο. Η συνηγορός του θα θέσει ζήτημα παραγραφής της υπόθεσης.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου